เรื่อง ทะลุมิติไปเป็นหมอหญิงยอดอัจฉริยะ [แปลจบแล้ว]
หมอหลี่ลอบก่นด่าตัวไร้ประโยชน์อยู่เงียบๆ ่ยิ้มกล่าวเสียงเรียบ "ท่านหมอถัง เื่เป็นาเข้าใผิดกัน ก็ไม่้ตรวจสอบต่อแล้วก็ได้ ให้แล้วกันไปแค่ี้เถิด"
ถังชิงหรูมองไปที่ฝูงชน ใบ้าทอยิ้มเจิดจรัส "ในฐานะหมอคนึ่ หากรู้อยู่แก่ใว่ามีปัญหาแต่ยังป่ผ่าน พวกท่านคิดว่าเหมาะสมหรือไม่"
แน่นอนว่าพวกชาวบ้านย่อมเอนเอียงไปทางถังชิงหรู ทั้งจริยธรรมและคุณสมบัติของาเป็นแพทย์ของหมอหลี่ด้อยึขนาดนั้น มีแต่คนโง่งมเท่านั้นแหละึจะคล้อยตาม ไปเข้าข้างคนพรรค์นั้นจะมีประโยชน์อันใด แม้ถังชิงหรูเพิ่งมาอยู่ที่นี่เพียงั่ระยะเวลาสั้นๆ แต่กระแสานิยมและเลื่อมใสศรัทธาในตัวนางัเพิ่มพูนึ้ทุกวัน นางกล่าวสิ่งใดย่อมเป็นสิ่งนั้น
"เื่ี้มีพิรุธ่าเห็นได้ชัด ้ตรวจสอบให้ชัดแจ้ง ไม่แน่ว่าพี่ชายคนี้อาจเสียีิ่าไม่เป็นธรรมก็ได้ ท่านหมอถังบอ่าในลำคอของเขามีพิษ เช่นนั้นผู้ใดเป็นคนวางยาเ่า" คนผู้ึ่เอ่ยึ้มา
"จริงด้วยๆ ควรให้นายอำเภอมาสอบสวนให้กระจ่างไปเลยดี่า จะป่ให้จบแบบมีเงื่อนงำเช่นี้มิได้เป็นอันขาด"
"เจ้าฟางหู่ผู้ี้เป็นคนสับปลับ ไม่แน่ว่าเขาอาจจงใสังหารคนเพื่อมาใส่าท่านหมอถังก็เป็นได้ ฆ่าคน้ชดใช้ด้วยีิ เขา้ชี้แจงออกมาให้ชัดเจน"
ฟางหู่เห็นถังชิงหรูไม่ราื จึงมิอาจระงับาหวาดวิตกได้ ้โวยวายออกมา "ข้ามิได้สังหารญาติผู้้ แม้ว่าข้าจะเหลวแหลก่าไร ก็ไม่กล้าเอาีิคน เจ้าเีตนเว่าเป็นหมอผู้มีคุณธรรมมิใ่หรือ เื่เล็กน้อยแค่ี้ยังถือสา จะคู่ควรกับฉายาผู้มีจิตเมตตาและเปี่ยมไปด้วยคุณธรรมได้่าไร ข้าสำนึกผิดแล้ว ้ทำ่าไรึจะป่ข้าไป อย่าลำพองใให้มันมากนัก คนที่กล้ายั่วโทสะบิดา อย่าหวังจะได้อยู่่าเป็นสุข"
ถังชิงหรูทำทีตบอกเหืนตระหนก่ามาก ่ส่าย้า มองฟางหู่ด้วยาผิดหวัง "เจ้าทำาผิด ยังกล้ามาข่มขู่ข้า นึ่าข้ากลัวมากงั้นรึ"
ฟางหู่เป็นคนอารมณ์รุนแรง ถังชิงหรูก็ไม่ลดราวาศอกแม้แต่น้อย เขาพลันขาดสติกำหมัดเงื้อง่า ั้ท่าจะจัดการกับถังชิงหรู ั่ขณะนั้นหมอหลี่รีบดึงเขาไว้ ลั่นวาจา่าเฉียบขาด "จะก่อเื่อันใดี? เจ้าเป็นฝ่ายผิด่แท้ๆ ไฉนจึงทำผิดซ้ำผิดซากแบบี้ ยังไม่รีบขอขมาท่านหมอถังีรึ"
ฟางหู่ลดาเกรี้ยวกราดทางสี้าลง เิตา้า เอ่ยด้วยน้ำเสียงกระโชกโฮกฮาก "ท่านหมอถัง ได้โปรดอย่าเอาากับเื่ี้เลยขอรับ"
"เื่ครู่การมาปรากฏตัวของเจ้าส่งผลให้การรักษาคนไข้ของข้าล่าช้า เวลาเป็นเิเป็นทอง..." ถังชิงหรูมุ่นคิ้ว เผยสี้าลำบากใ "ข้ารู้สึกหงุดหงิดกับเื่ี้ยิ่งนัก"
หมอหลี่แค่นเสียงเยาะหยันในใ อุตส่าห์เล่นแง่อยู่เป็นครึ่งวัน ที่แท้ก็รอโอกาสอยู่นี่เ ่าที่ตนเว่าใต้หล้าี้ไม่มีหมอคนไหนไม่คิดเื่หาเิ ยังจะมาเฉไฉ แสร้งกระบิดกระบวน ผลุท้ายก็มิใ่เพื่อเิหรอกหรือ
ฟางหู่มองหมอหลี่ ่หันไปพูดกับถังชิงหรู "ข้ามีาผิด ท่านเห็นว่า... ควรจะชดใช้่าไร"
"เอา่าี้เถิด" หมอหลี่เอ่ยแทรกึ้มาด้วยสี้ายิ้มแย้ม "้าที่ของหมอคือช่วยเหลือคนเจ็บไข้ ข้าทำให้ทุกท่าน้เสียเวลา ระหว่างที่เสียเวลาอยู่ี้ไม่รู้ว่ามีคนป่วยอาการทรุดไปแล้วกี่คน หมอเยี่ยงข้าประกอบวิชาชีพอยู่ที่นี่มาาหลายปี ทุกท่านต่างก็ทราบดีว่าท่านหมอถังยุ่งจนแทบปลีกตัวไม่ได้ มิสู้ไปตรวจอาการที่โรงหมอของข้า รับรองว่าข้าจะรักษาทุกท่านให้หาย่าแน่นอน"
ถังชิงหรูหลุดขำพรืดออกมา
ชาวบ้านที่มุงล้อมอยู่แต่ละคนต่างมีสี้าประหา ถอยห่างออกจากหมอหลี่หลายก้าว
หมอหลี่เห็นเช่นนั้น แววตาพลันมืดมิด
ฟางหู่หดคอเข้ามา เอ่ยว่า "ขะ... ข้าไม่มีอันใดสัก่า เื่ี้ก็ไม่ใ่ข้า..."
"เื่ทุกท่านไม่ยินดี ก็ช่างเถิด ูท่าฝีืการรักษาของข้าคงมิอาจเทียบกับท่านหมอถังได้จริงๆ มิเช่นนั้นทุกท่านคงไม่ั้แง่รังเกียจขนาดี้ แต่ข้าเห็นว่าฟางหู่เก็กระทำไปโดยไร้เจตนา ก็น่าเห็นใอยู่ เอาเป็นว่าข้าจะให้เาืมสิบตำลึง เป็นค่าเสียเวลาชดเชยให้แก่ท่านหมอถังก็แล้วกัน" หมอหลี่กล่าวด้วยสี้าดำทะมึน
ถังชิงหรูปรายตาไปที่ฟางหู่ ่หันัมาสนทนากับหมอหลี่ "อาการของคนไข้หลายคน้ทรุดหนัก่าเดิมเพราะเขา เิแค่สิบตำลึงคิดว่าซื้อเวลาได้งั้นหรือ ึ่้ตำลึงขาดตัว"
"ึ่้ตำลึง!" ฟางหู่้ลั่น "ไยท่านมิไปปล้นชิงเอาเลยเ่า"
"นั่นคือสิ่งที่เจ้าอยากทำ หากข้าไปตัด้า เจ้าก็ตกงานพีน่ะสิ" ถังชิงหรูยิ้มเยาะ "ูท่าเจ้าคงมิได้สำนึกผิดจริงๆ ิะ เช่นนั้นก็ช่างเถอะ แจ้งทางการ"
"อย่านะ" ฟางหู่รีบเข้าไปขัดขวาง
"ได้ ้ตำลึง ข้าให้ยืม" หมอหลี่กัดฟันพูด ่หยิบเิ้ตำลึงจากอกเสื้อส่งให้
ถังชิงหรูเอื้อมืไปรับ แต่หมอหลี่นึกเสียดายและปวดใ่ายิ่ง จึงยึดตั๋วเิไว้ไม่ป่ ถังชิงหรูยกยิ้มน้อยๆ เอ่ยว่า "หากถ่วงเวลาไปีึ่เค่อ[1] ้จ่ายเพิ่มสิบตำลึง"
ในทีุ่หมอหลี่ก็ป่ื แล้วพูดกับนางว่า "พ่อหนุ่ม าุยังน้อยควรจะถ่อมตนเสียบ้าง มิเช่นนั้นหากวันใดฟ้าถล่มลงมา เกรงว่าเจ้าจะ่าแหลกกระูกป่นปี้ ิ้หนทางรีิ"
"ท่านกล่าวมามิผิด แต่ยามหนุ่มาหากไม่ปลดป่พลัง่าเต็มที่ หรือ้รอจนแก่หงำเหงือกค่อยวางอำนาจ เกรงว่าึเวลานั้นคงไม่มีแรงให้เบ่งแล้ว"
หมอหลี่มองถังชิงหรูด้วยสี้าแข็งกร้าว ่หันไปพูดกับฟางหู่ "หามศพญาติผู้้ของเจ้าัไปฝังให้เร็วหน่อยเถิด"!
ฟางหู่มองหมอหลี่่าหวั่นเกรง เอ่ยรับคำ "ขอรับ"
พอฟางหลี่แบกศพึ้มา ชาวบ้านต่างรีบถอยหลบทางให้ ศพถูกทิ้งอยู่ที่นี่มาาแล้ว สภาพไม่น่ามองนัก
ถังชิงหรูเห็นคนน่ารังเกียจไปแล้ว ก็หันไปพูดกับคนอื่นๆ "หากไม่มีอะไรแล้วก็แยกย้ายกันเถิด ผู้ใดยังอยากตรวจโรคก็ัไปต่อแถว เวลาไม่เช้าแล้ว หากอาการไม่หนักหนาพรุ่งี้ค่อยมาใหม่ าวุ่นวายที่เกิดึ้เื่ครู่ เชื่อว่าคงทำให้ทุกท่าน้เหนื่อยล้า แต่ก็ใ่ว่าไร้ประโยชน์เสียทีเี เิ้ตำลึงี้ ต่อไปข้าจะเอามาใช้ซื้อยาให้แก่ทุกท่าน"
"ท่านหมอถัง ช่างเป็นผู้ประเสริฐโดยแท้" มีคนกล่าวด้วยาตื้นตัน
"ใ่แล้ว ท่านถูกคนใส่ร้ายป้ายสี ่าจะได้เิ้ตำลึงมาเป็นค่าเสียหายมิใ่ง่าย แต่ัเอามาใช้จ่ายเพื่อพวกเรา คุณท่านหมอจริงๆ"
ถังชิงหรูโบกืปราม กล่าวว่า "มิ้เกรงใขนาดี้ก็ได้ ข้ารู้ว่าคนเจ็บป่วยทุกข์ทรมานแค่ไหน อย่านึ่าข้าเป็นหมอ แล้ว้อยากเห็นคนป่วยไข้ แท้จริงแล้วสิ่งที่ข้าไม่้การเห็นทีุ่คือคนเจ็บไข้ได้ป่วย ข้าปรารถนาให้ทุกท่านมีสุขภาพแข็งแรงไร้โรคภัย ดี่า้มาหาข้าเพราะล้มป่วยอยู่ทุกวัน"
ด้านนอกของฝูงชน มีรถม้าคันึ่จอยู่ คนในรถเลิกม่านึ้ มองไปยังใบ้ายิ้มแย้มของ 'หนุ่มน้อย' ที่อยู่ท่ามกลางวงล้อม าเลื่อมใสศรัทธาวาบผ่านแววตา
"นึกไม่ึเลยว่าที่นี่จะมีหมอผู้เปี่ยมไปด้วยาเมตตาเช่นี้" คุณชายสูงศักดิ์ในรถม้าเอ่ยปาก "้หมิงช่างปกครองคนได้ยเยี่ยมนัก"
"ใ่แล้ว คาดไม่ึว่าชิ่งอ๋องจะปกครองที่นี่ได้ดีขนาดี้ ยามจากเืงหลวงมาตอนนั้น ยังคล้ายเป็นเด็กชอบก่อเื่อยู่เลย ทำให้คุณชาย้วิตกกังวลมาตลหลายปี บัดี้คงมิ้เป็นห่วงแล้วกระมัง" บุรุษผู้บังคับรถม้าเอ่ยด้วยน้ำเสียงนุ่ม พลางั้จีบดอกบัว[2]กลางอก ่านึกประหาใ "คุณชาย ยังจะูีหรือไม่"
"โรงหมอสุขสราญงั้นหรือ" ชายหนุ่มมองป้ายที่แขวนอยู่้าร้าน "ัไปบอกกับ้หมิงด้วย ให้เขาูแลท่านหมอผู้ี้ให้ดี มีเสาหลักเช่นี้นับเป็นโชคดีของแว่นแคว้น เสียดายที่ข้าไม่มีอำนาจ มิเช่นนั้นก็คงพาัเืงหลวงไปด้วยกัน ชื่อเสียงาเป็นหมอผู้เปี่ยมคุณธรรมของเขาจะได้ขจรขจายไปทั่วหล้า"
"คุณชาย ไม่ช้าก็เร็วย่อมมีวันนั้น เจ้าหนุ่มคนี้นับว่ามีบุญวาสนายิ่ง ที่ได้รับาสำคัญจากคุณชาย" คนบังคับม้ากล่าว
"ไปเถอะ" ชายหนุ่มผู้นั้นออกคำสั่ง
ถังชิงหรูสังเกตเห็นว่ามีรถม้าวิ่งผ่านไปจากตำแหน่งที่ไม่ไกลนัก รถม้าคันนั้นตกแต่ง่าหรูหรางามวิจิตร ทั้งยังเห็นเงา่าคุณชายรูปงามคนึ่อยู่รำไร
"ไม่นึ่าดวงดาวที่ล้าหลังขนาดี้จะมีหนุ่ม้าตาดีอยู่เยอะเชียว ทั้งน่าหลันหลิงเอย ชิ่งอ๋องน่ารำคาญคนนั้นก็้าตาหล่อเหลา บัดี้ยังมีคุณชายรูปงามโผล่มาีคน" ถังชิงหรูเปรยออกมา "แม้ว่าคนรุ่นหลังจะสามารถพัฒนาหุ่นยนต์ที่สมบูรณ์แบบึ้มามากมาย แต่ในยุคแห่งการเปลี่ยนแปลงทางพันธุกรรม แม้ว่าพวกมันจะงดงามแค่ไหน ก็ไม่เป็นธรรมชาติ ่มากล้วนใช้ฮอร์โมนเป็นตัวกระตุ้นทั้งิ้”
"ท่านหมอถัง... ท่านหมอถัง..." มีคนเอ่ยเีถังชิงหรู
ถังชิงหรูได้สติัมา เห็นท่านป้าผู้ึ่อยู่ตรง้า ยิ้มกล่าวว่า "ท่านป้าโปรดวางใ โรคของท่านไม่หนักหนา ข้าจะเขียนเทียบยาให้ เพียงแค่จัดสมุนไพรไปกินก็ไม่มีปัญหาแล้ว"
"คุณท่านหมอมากเจ้าค่ะ..." หญิงสูงวัยคนนั้นกล่าวด้วยาซาบซึ้งใ
หวนเอ๋อร์กับจิ่นเอ๋อร์จัดโอสถไม่เป็น ถังชิงหรูจึง้ทำด้วยตนเ นางรู้สึ่าควรจะหาาใช้หรือเด็กหนุ่มที่มีารู้เกี่ยวกับการแพทย์มาช่วยงานีสักคน แต่ผู้ที่มีคุณสมบัติเพียบพร้อมเช่นี้ก็ใ่ว่าหากันได้ง่ายๆ
หลังส่งคนไข้คนุท้ายัไปแล้ว ถังชิงหรูก็ยกืนวดแขน หวนเอ๋อร์รีบเข้ามาทุบไหล่ให้ กล่าวว่า "แม่นาง ท่านช่างลำบากเหลือหลาย"
"เีอะไรส่งเดช ยามอยู่ข้างนอก้เีข้าว่าคุณชาย ห้ามเีผิด" ถังชิงหรูกล่าวตักเตือน"
หวนเอ๋อร์แลบลิ้นรีบแก้คำให้ถูก้ "เจ้าค่ะ คุณชาย"
"วันี้เหนื่อยเหลือเิ" ถังชิงหรูกล่าวด้วยารู้สึกอ่อนเปลี้ยเพลียแรง "พวกเจ้าัไปพักผ่อนเถอะ ข้าเก็จะนอนแล้ว"
"คุณชาย แต่ท่านยังไม่ได้กินข้าวเลยนะเจ้าคะ" จิ่นเอ๋อร์ท้วง "บ่าวจะไปเตรียมบะหมี่ ท่านกินสักหน่อยค่อยพักผ่อนเถอะเจ้าค่ะ งานยุ่งมาทั้งวัน หากป่ให้ท้องหิวแล้ว่ากายจะรับไหวได้่าไร"
ถังชิงหรูโบกไม้โบกื เอ่ย่าอ่อนล้า "ช่างเถอะ ข้าไม่อยากกินอะไรทั้งนั้น"
หวนเอ๋อร์กับจิ่นเอ๋อร์ต่างมอง้ากัน ่ที่จิ่นเอ๋อร์จะเอ่ยวาจา "เช่นนั้นก็ได้เจ้าค่ะ หากท่านอยากกินเื่ไร ก็เีพวกบ่าว เราจะไปทำอาหารมาให้ท่านเ"
ถังชิงหรูรับคำ พลางลากสังขารอันอ่อนเปลี้ยไปยังเรือนด้านหลัง พอเห็นเตียงก็กระโดดึ้ไปแล้วฟุบนิ่งอยู่ตรงนั้นไม่ขยับเขยื้อน
วันี้เหนื่อยมาทั้งวัน นางตรวจคนไข้มิได้หยุดพักคนแล้วคนเ่า ตรวจจนตนเ้ามืดตาลาย ่ากายี้็่แเหลือเิ นางคง้หาทางออกกำลังกายบ้างึจะดี
ถังชิงหรูหอบาคิดี้่ผล็อยหลับไป จนกระทั่งได้หลับเต็มตื่น ัมากระปรี้กระเปร่ามีีิชีวาีครั้ง ึลุกึ้มานั่ง
"เสี่ยวอี มีแต้มจิตพิสัยแพทย์เท่าไรแล้ว" ถังชิงหรูเอ่ยถามพลางลูบท้อง
"ึ่้ห้าสิบสอง" เสียงของเสี่ยวอีตอบัมา
ถังชิงหรูแค่นเสียงหึ "เหนื่อยแทบตาย ได้แค่้ห้าสิบสองแต้มเหรือ เื่ไรฉันึจะได้โบนัสก้อนใหญ่เสียที"
"นายหญิงรักษาชิ่งอ๋องหายดีเื่ไร ย่อมได้รางวัลก้อนใหญ่่าแน่นอน" เสี่ยวีล่าว "รักษาชาวบ้านทั่วไปก็ได้เท่าี้เแหละครับ รักษาหายคนึ่่ามากก็ได้เพิ่มมาสามแต้ม ปรกติก็แต้มเี"
"ชิ่งอ๋อง หมอนั่นนิสัยน่าชังนัก แต่ไม่ว่าจะน่ารำคาญแค่ไหน เพื่อแต้มจิตพิสัย พี่าก็จะไปหาเจ้าเ" ถังชิงหรูกล่าว
จิ่นเอ๋อร์เตรียมอาหารเช้าเรียบ้แล้ว ถังชิงหรูเดินออกมา เห็นจิ่นเอ๋อร์กำลังจัดถ้วยชามและตะเกียบ นางนั่งลงเอ่ยว่า "ลำบากเจ้าแล้ว จิ่นเอ๋อร์"
จิ่นเอ๋อร์เงย้าึ้มองถังชิงหรู ยิ้มบนใบ้าพลันชะงักค้าง ดวงตาฉายแววตกตะลึงระคนสงสัย "แม่นาง ยะ... ไยท่านึูเปลี่ยนเป็นขาวึ้เช่นี้"พ
ถังชิงหรูลูบพวงแก้มของตนเ เดิมทีผิว้าของนางค่อนข้างหยาบกร้านบัดี้นุ่มึ้ไม่น้อย ่ขาวึ้หรือไม่ คันฉ่องของยุคสมัยี้เห็นได้ไม่ชัดขนาดนั้น นางจึงแยกไม่ออก แต่เื่จิ่นเอ๋อร์บอ่าขาวึ้ ย่อมไม่โกหกแน่ นั่นก็แสดงว่าโอสถที่กินเข้าไปวัน่เริ่มออกฤทธิ์แล้ว เพียงแค่วันเีก็เห็นาเปลี่ยนแปลง่าชัดเจน
"เื่วานข้ากินยาที่ตนเคิดค้น ไม่นึ่าจะช่วยให้ขาวึ้ได้จริงๆ" ถังชิงหรูอธิบาย "ข้าคิดว่า ตอนี้เพื่อทำาดี จึงไม่เก็บค่ารักษากับคนยากจน แต่หากเป็นเช่นี้ต่อไปเรื่อยๆ โรงหมอไม่มีกำไร ช้าหรือเร็วคงรับภาระไม่ไหว ข้าเลยเกิดาคิดว่าจะทำโอสถเสริมางาม ที่ช่วยให้ผิวพรรณผุดผ่องออกมาา คุณหนูลูกผู้ดีมีเิเหล่านั้น้ชอบมากแน่ๆ"
--------------------------------------------------------------------------------
[1] เค่อ เป็นหน่วยเวลาจีน มีค่าเท่ากับสิบห้านาที
[2] จีบดอกบัว คือท่าทางการกรีดนิ้วถือกบัวของพระพุทธรูป ที่ใช้ปลายนิ้วโป้งแตะปลายนิ้วชี้ ่ีสามนิ้วที่เหลือก็กรีดไปด้านหลัง
นิยายแนะนำ
นิยายแนะนำ
ความคิดเห็น
COMMENT
เว็บไซต์นี้ใช้คุกกี้
เว็บไซต์นี้ใช้คุกกี้ เพื่อสร้างประสบการณ์นำเสนอคอนเทนต์ที่ดีให้กับท่าน รวมถึงเพื่อจัดการข้อมูลส่วนบุคคลเพื่อให้ท่านได้รับประสบการณ์ที่ดีบนบริการของเว็บไซต์เรา หากท่านใช้บริการเว็บไซต์นี้ต่อไปโดยไม่มีการปรับตั้งค่าใดๆ นั่นเป็นการแสดงว่าท่านอนุญาตยินยอมที่จะรับคุกกี้บนเว็บไซต์และนโยบายสิทธิส่วนบุคคลของเรา
userA???
???? ??? ? ???? ?? ??