เรื่อง ทะลุมิติไปเป็นหมอหญิงยอดอัจฉริยะ [แปลจบแล้ว]
วันึ่ เฉินหมิงอยู่ให้อง ลองขยับนิ้วมือ แต่ไม่ว่าจะร่างกายหรือปลายนิ้วล้วนขยับไม่ได้ ัตื่นตระหนกร้องตะโกนเีคนจากด้านนอก "เด็กๆ !"
แอ๊ด... ถังชิงหรูักประตูเข้ามา ใบ้าของนางแต่งแต้มไปด้วยรอยยิ้มอ่อนหวาน "อย่าเีเลย เีไปก็ไม่มีใครมาหรอก ข้าสั่งพวกเขาไว้ว่าระหว่างที่ข้าทำการรักษา ห้ามรบกวนเป็นอันขาด"
เฉินหมิงมองนาง่าหวาดระแ "เ้าคิดจะทำอันใด"
ท่าทางของสตรีผู้ี้ชอบกลนัก ดูเหมือนไม่น่าจะมีเรื่องดีเกิดขึ้นได้ แต่สามวันมาี้ ตนเองก็มิได้ล่เกินนางเลย เุใดถึง้ทำท่าทางแปลกๆ เี่นั้น
ถังชิงหรูยกมือลูบพแก้ม่าประหม่า นางไม่สะดวกจะเ่ปากเรื่องพรรค์ี้เลยจริงๆ หากไม่เาะ้การจิตพิสัยจรรยาแพทย์ เรื่องอะไรจะ้สนใจว่าส่วนนั้นของเขาใช้งานได้หรือไม่ แต่เหรียญึ่อัฐสามารถสร้างความลำบากให้วีรบุรุษผู้ห้าวหาญ[1] ตอนี้นางอึดอัดจนแทบจะบ้าายอยู่แ้ หากไร้แต้มจิตพิสัย เสี่ยวอีของนางก็ู้ปิดลงโดยสมบูรณ์ เส้นทางการเชื่อมต่อกับโลกใบนั้นก็จะหายไปตลอดกาล
นางอาจไม่้การความช่วยเหลือจากเสี่ยวอี แต่ไม่อยากสูญเสียระบบ่าเสี่ยวอีไป เาะนี่คือิ่สุดท้ายที่แสดงถึงตัวตนใอดีตของนาง เกรงว่ายิ่งาไป นางจะลืมเลือนแม้กระทั่งตนเองเป็นใคร
ถังชิงหรูนั่งตรง้าเตียง สบาเฉินหมิง่าเก้อเขิน เ่ขึ้นว่า "ข้าเป็นหมอ"
"แ้่าไรต่อ?" เฉินหมิงมองนางด้วยแววาคมกริบ
"ข้าเป็นหมอที่มีความเป็นมืออาชีพสูงา และุิ่ที่ข้าจะทำต่อจากี้ก็เพื่อรักษาท่านให้หาย" ถังชิงหรูมองเขาด้วยสี้าจริงจังแลดูมีหลักการ
"เช่นนั้นเปิ่นหวางขอถามเ้าอีกหน เ้าคิดจะทำิ่ใดกันแน่" เฉินหมิงถามพลางขบเขี้ยวเคี้ยวฟัน
ถังชิงหรูหยิบแถบผ้าออกมาชิ้นึ่ ปิดาของเขาไว้
"เสี่ยวอี..." ถังชิงหรูไม่กล้าลงมือ แม้ว่านางจะเป็นหมออัจฉริยะ แ่่า... ยังไม่เคยเห็นของิ่นั้นของผู้ชายา่อนเลยใชีวิต ใยุคสมัยของนางไม่มีบุรุษคนไหนเป็นโรคแบบี้ "้ดูจริงหรือ? ไม่ดูไม่ได้?"
"อะแฮ่ม ไม่เพียงแต่้ดู ยัง้สัมผัสด้วย..." เสี่ยวอีเ่่าเก้อเขิน
"ฉันจะทำให้เขาสลบ..." ถังชิงหรูอยากร้องไห้แต่ไร้น้ำา
"เขา้มีสติแจ่มชัด มิเช่นนั้นท่านจะไม่เห็นปฏิกิริยาตอบสนองของเขา" เสี่ยวอีถ่ายทอดวาจามายังสมองของนาง
ถังชิงหรูหลับากัดฟันพูด "มาถึงั้ี้ ยื่นศีรษะออกไปก็ูแทงึ่แ หดศีรษะกลับก็ูแทงึ่แ[2]" ่าจบ นางก็คลายารัดเอวของเฉินหมิง ัจากนั้นก็ถอดกางเกงเขา
แม้าจะมองไม่เห็น แต่มิได้หมายความว่าเฉินหมิงไร้ความรู้สึก เขาเป็นคนฝึกุ์ ประสาทสัมผัสไวเป็นพิเศษ ประกอบกับถังชิงหรูสั่นไม่หยุด ดังนั้นเขาย่อมรู้ได้ว่านางจะทำิ่ใด ตอนูถอดกางเกง เขาเย็นวาบใอก ั่ขณะนั้นัใจัเต้นแ ความรุ่มร้อนใร่างกายพุ่งกระฉูด
ถังชิงหรูสังเกตความผิดปรกติของเขาได้ ยามปลายนิ้วของนางสัมผัสูผิวของเขา ก็รู้สึกได้ถึงความตึงเครียดและความร้อนประึ่เาเผา นั่นก็หมายความว่า ตอนี้เขามีความรู้สึกแ้ นางเป็นหมอ จะมัวกระมิดกระเมี้ยนอยู่เช่นี้ได้่าไร นึกถึงตรงี้นางก็ลืมา กลืนน้ำลาย ่ลงมือจับของิ่นั้น
"ถังชิงหรู" เฉินหมิงคำรามเสียงต่ำ ลมหายใจถี่กระชั้นขึ้นเรื่อยๆ โชคดีที่ไม่อาจขยับได้ มิเช่นนั้นก็ไม่รู้เหมือนกันว่าตนเองจะทำอะไรออกไปบ้าง "เ้า้รับผิดชอบข้า"
พแก้มของถังชิงหรูแทบจะคั้นออกมาเป็นโลหิต เคราะห์ดีที่เฉินหมิงไม่เห็นนาง มิเช่นนั้นก็ไม่รู้จะเข้า้ากัน่าไร
นางรั้งมือกลับ เ่่ากระอักกระอ่วน "ดูท่าคงหายดีแ้ แต่ไม่้ขอบคุณข้าหรอกนะ"
"เปิ่นหวาง้ขอบคุณเ้า่าสมน้ำสมเนื้อแน่ หากไม่เาะเ้า เปิ่นหวางคงไม่รู้ว่าตนเองอยากจะกินคนาขนาดี้" เฉินหมิงเ่วาจา่าโกรธเคือง "เอายาถอนพิษมาให้ข้า"
"ยาถอนพิษอันใด" ถังชิงหรูสวมกางเกงกลับคืนให้ พลางแสร้งทำราวกับเป็นผู้บริสุทธิ์ "โอ... ข้ายังมีธุระอื่น้ทำ ไป่ล่ะนะ"
"เ้ากล้า!" เฉินหมิงทั้งโมโหและอับอาย "เล่นจนไฟลุก ก็้ดับให้ด้วย มิเช่นนั้น เปิ่นหวางจะทำให้เ้าได้เห็นดีกัน"
ถังชิงหรูได้ยิน่าี้ยิ่งตื่นตระหนก ผุดลุกแ้สับขาวิ่ง่าไม่คิดชีวิต เสียงของนางแว่วมาจากด้านนอกเข้าหูเฉินหมิง "ฤทธิ์ยาแค่ครึ่งั่ยามก็สลายหมดแ้ ท่านพักผ่อนสักครู่เถอะ"
ยามี้เฉินหมิงรู้สึ่าตัวเขาใ้จะระเบิดเต็มทน เพลาี้ไม่นึกอยากพักผ่อน อยากแต่จะจับสตรีผู้นั้นกลับมาลงโทษให้หนัก
ั่ร้ายนัก ถึงกับกล้าเล่นกับไฟเี่ี้
แต่จะว่าไป เ้าิ่ี้ก็ไม่เคยมีปฏิกิริยากับสตรีคนไหนา่อน นี่นางสงสัยว่าเขาไม่อาจทำามวิถีธรรมชาติของมนุษย์รึ? ที่จริงเขาเองก็คลางแคลงใจเรื่องี้อยู่เหมือนกัน
แต่ิ่ที่เกิดขึ้นเมื่อครู่ก็บ่งชัดแ้ว่าตนเองเป็นเหมือนคนปรกติ ไม่สิ! ท่าทางสตรีผู้นั้นตกอกตกใจา ก็แสดงว่าเขา้กร้าวแกร่งฮึกเหิม่าบุรุษทั่วไป ฮึ! คราี้ถือว่าเ้าวิ่งเร็ว!
"นางมารน้อย" เฉินหมิงแค่นเสียงคำรามด้วยความทรมาน
...
ถังชิงหรูวิ่งมาตลอดทางใที่สุดก็กลับมาถึงโรงหมอ นางปิดประตูแน่น ่ยกมือขึ้นตบๆ ใบ้าอันร้อนผ่าวของตนเอง "น่าขาย้าชะมัด โตมาขนาดี้ยังไม่เคยขาย้าแบบี้า่อนเลย"
"ขาย้าใครอันใดหรือเ้าคะ" จิ่นเอ๋อร์เดินออกมาจากด้านใ "แม่นาง ท่านไม่กลับมาเสียา คนป่วยเหล่านั้นมาถามหาท่านุวัน จนบ่าวไม่รู้จะให้คำตอบพวกเขา่าไรแ้"
"ข้ากลับมาแ้ พรุ่งี้ก็ตรวจโรคต่อได้แ้ล่ะ" ถังชิงหรู่าจบ ก็เ่ขึ้น่าสับสน "ไม่ ตอนี้ก็ตรวจได้เลย"
"เช่นนั้นบ่าวจะออกไปแจ้งกับพวกเขา แม่นางไปเปี่ชุดเถิดเ้าค่ะ" จิ่นเอ๋อร์่า
ถังชิงหรูกลับเข้าไปให้อง แต่งกายเป็นบุรุษ่ารวดเร็วที่สุด นางล้าง้าด้วยน้ำเย็น ปรับสภาพอารมณ์ที่ตื่นเต้นให้กลับมาเป็นปรกติ
"เสี่ยวอี..." ถังชิงหรูเ่ปาก่าโมโหโทโส "นายจงใจแกล้งฉันใช่ไหม"
"ขอแสดงความยินดีกับนายญิสำหรับจิตพิสัยจรรยาแพทย์ึ่หมื่นแต้ม" เสียงของเสี่ยวอีดังขึ้นด้วยความตื่นเต้นดีใจ "นายญิ ผมแ้ ความสำเร็จที่เก็บเกี่ยวได้ล้วนทวีคูณมาจากความยากลำบากของท่านทั้งสิ้น"
ถังชิงหรูแสยะริมฝีปากยิ้ม่า่าเหี้ยมเกรียม "ใช่สิ ฉันนั่งตรวจคนไข้ัขดัแ็ทั้งวันมีแค่ร้อย่าแต้ม แต่แค่รูดแท่งหยกทีเี ได้เพิ่มมาหมื่นแต้ม ช่างเป็นความสำเร็จที่ทวีคูณมาจากความยากลำบากโดยแท้ ขอถาม่ นี่เป็นเป็นการเทียบสัดส่วนประเภทไหนกัน"
เสี่ยวอีัเราะแหะๆ "ขอแสดงความยินดีกับนายญิที่สามารถปลดล็อกอุปกรณ์การรักษารวมถึงเครื่องใช้ใชีวิตประจำวันได้แ้ ต่อไปนายญิก็สามารถดำเนินการการผ่าตัด่าเต็มรูปแบบได้แ้ครับ"
"นี่เป็นข่าวดี" ถังชิงหรูคาดไม่ถึงว่านอกจากจะได้แต้มจิตพิสัยจรรยาแพทย์ ยังปลดล็อกิ่ของได้อีกด้วย ดูท่าการเสี่ยงคราี้ยังคงคุ้มค่า แต่พอนึกถึงชีวิตต่อไปใภายภาค้า กลับรู้สึกเหมือนเป็นวันสิ้นโลก
"เสี่ยวอีหนอเสี่ยวอี นายฆ่าฉันแ้"
"อะไรจะโอเวอร์ขนาดนั้น เขาไม่ทำร้ายนายญิหรอกครับ" เสี่ยวอีบ่นพึมพำ
ถังชิงหรูรีบเข้าสู่โหมดแพทย์ช่วยชีวิตคนไข้ใัั และให้การรักษาคนไข้เหล่านั้น่าจริงจัง จนลืมเรื่องอันน่ากระอักกระอ่วนใจไปั่คราว
"ท่านอ๋อง..." ที่้าประตูปรากฏร่างของชายหนุ่มรูปงามคนึ่ ซึ่งมีบริวารช่วยประคองมา ดเนตรทั้งของเขาจ้องจิกมาที่ถังชิงหรู่าเอาเป็นเอาาย
ถังชิงหรูกำลังฝังเข็มให้กับญิสูงวัยคนึ่ ยามเห็นเฉินหมิงมาหาถึงที่ ก็ตกใจจนขวัญหนีดีฝ่อ เคราะห์ดีที่หยุดเข็มทันเวลามิเช่นนั้นคงพลั้งฝังลึกเกินไป
ุคนต่างเปิดทางให้เฉินหมิง แม้ว่าการมาตรวจรักษาที่นี่้เข้าแถว แต่ใครจะกล้าให้ท่านอ๋องผู้ครองพื้นที่ศักดินาแห่งี้ต่อแถวกันเล่า
"ท่านอ๋องชิ่ง ผู้น้อยกำลังยุ่ง ท่านกลับไปรอที่จวนอ๋อง่ได้หรือไม่" ถังชิงหรูพยายามควบคุมอารมณ์่าสุดชีวิต ไม่ให้แสดงความตื่นตระหนกออกมา
เฉินหมิงเห็นนางสี้าไม่เปี่ แววโทสะก็วาบผ่านดา ญิสาวคนี้เพิ่งเห็นบางส่วนของเขา ยามี้ยังวางเฉยขนาดี้เชียวหรือ ปรกตินางก็ดูของชายอื่นอยู่บ่อยๆ ใช่หรือไม่
"เปิ่นหวางไม่สบาย รอเ้าเสร็จงานไม่ได้" เฉินหมิงเ่ด้วยน้ำเสียงกระแทกกระทั้น "เ้าจะามไปดีๆ หรือจะให้เปิ่นหวางส่งคนมาหามเ้าไป"
คนไข้อื่นๆ เห็นสถานการณ์เช่นนั้น ก็มองถังชิงหรู่าหวาดวิตก ึ่ในั้นเ่ขึ้นว่า "ท่านหมอ ท่านรีบามท่านอ๋องไปเถิด โรคของพวกเราไม่หนักหนา พรุ่งี้ค่อยมาใหม่ก็ได้"
"ใช่ๆ สุขภาพของท่านอ๋องสำคัญที่สุด ท่านหมอรีบไปเถอะ"
"ท่านอ๋องโปรดระงับโทสะ ท่านหมอถังเป็นคนดี เขาห่ใยสุขภาพของุคน ดังนั้นถึงล่เกินท่านอ๋องไปบ้าง"
ถังชิงหรูเห็นคนไข้เหล่านั้นตกใจมิใช่น้อย หากยังแ็ขืนต่อไป คนลำบากเห็นจะเป็นพวกเขา อุปนิสัยของเฉินหมิงเป็นคนก้าวร้าวเผด็จการ หากเดือดดาลขึ้นมา ไม่แน่ว่าอาจทำิ่ใดลงไปก็ได้
นางตัดสินใจลุกขึ้น เ่ว่า "เมื่อเป็นเช่นี้ ุท่านก็กลับไป่เถิด"
คนไข้เหล่านั้นรีบออกไปจากโรงหมอ่าเร่งด่วน ไม่ช้าจากสถานที่ที่อัดแน่นไปด้วยผู้คนก็ว่างเปล่าไม่เหลือใครเลย
หวนเอ๋อร์กับจิ่นเอ๋อร์ไม่กล้าจากไปไหน เมื่อไม่มีคำสั่งจากถังชิงหรู พวกนางก็ไม่กล้าทำิ่ใดโดยพลการ จนกระทั่งถังชิงหรูโบกมือไล่ พวกนางถึงวิ่งไปราวกับหนีเอาชีวิตรอด
เฉินหมิง่ากับบริวารของตนเอง "เ้าไปเฝ้าด้านนอก หากมีใครบุกรุกเข้ามา ก็จับโยนออกไปได้ทันที"
"ขอรับ" องครักษ์ผู้นั้นมองถังชิงหรูด้วยความเห็นอกเห็นใจ
ภายให้องเหลือเพียงพวกเขาคน ถังชิงหรูเ่ขึ้น่ากระอักกระอ่วน "จะดื่มชาหรือไม่"
"เมื่อครู่... เ้าตรวจโรคให้เปิ่นหวาง?" เฉินหมิงยิ้มร้าย าาจ้องเ็ พลางคว้ามือของนางไว้ ป้องกันมิให้เผ่นหนีเหมือนเมื่อครู่ "เช่นนั้นเ้าว่า เปิ่นหวางเป็นโรคอันใดหรือไม่"
ถังชิงหรูไหนเลยจะกล้าว่าเป็น แ็แกร่งออกขนาดนั้น ใต้หล้าจะมีบุรุษที่มีความสามารถเช่นี้อยู่สักกี่คน นางละล่ำละลักตอบกลับไป "สุขภาพของท่านอ๋องแ็แยิ่ง ไม่มีโรคอันใดแน่"
"แ้... ที่เมื่อครู่เ้ายั่วยวนเปิ่นหวางเล่า?" เฉินหมิงไล้พแก้มนุ่ม พลางจ้องเข้าไปใดาของถังชิงหรู "เล่นจนไฟลุก แ้ก็โยนเปิ่นหวางทิ้งไว้ไม่เหลียวแล เ้าว่าเปิ่นหวางควรจะลงโทษเด็กซุกซน่าไรดี"
"ท่านอ๋อง" ถังชิงหรูคว้ามือเขาไว้ มอง้าเขาด้วยความจริงใจ "ข้าเป็นห่สุขภาพของท่าน ดังนั้นถึงตรวจร่างกายให้ ท่านอ๋องไร้โรคภัยเป็นข่าวดี แบบี้ข้าก็วางใจแ้ ท่านอ๋องอย่าบันดาลโทสะ ท่านอยากกินอะไร ข้าจะไปทำใหุ้่าเลย"พ
เฉินหมิงเห็นดาเจิดจรัสของนาง ัใจัสั่นไหว นิ้วมือทั้งสิบของพวกเขาประสานกันแนบแน่น สัมผัสได้ถึงไออุ่นของกันและกัน่าชัดเจน เขาไม่รู้สึกรังเกียจเดียดฉันท์หรือครั่นเนื้อครั่นตัวเหมือนยามอยู่กับสตรีอื่น มีแต่เพียงยามสตรีคนี้เข้ามาชิดใ้ เขาถึงไม่เกิดอาการต่อ้า ดังนั้นจึงตัดสินใจได้แ้
"เปิ่นหวางจะให้ฝ่าบาทมีพระบรมราชโองการแต่งตั้งให้เ้าเป็นชายารองของเปิ่นหวาง ต่อไปให้รั้งอยู่ใจวนอ๋อง เป็นสตรีของเปิ่นหวาง่าสบายใจ ดีหรือไม่" เฉินหมิงมองถังชิงหรูด้วยแววาวาดหวัง
หากเป็นสตรีอื่น เกรงว่าคงคุกเข่าโขกศีรษะขอบคุณด้วยความปลื้มปีติใพระเมตาที่ได้รับไปแ้ แต่ตอนี้เขากลับเห็นแต่ความตื่นตระหนกและหวาดกลัวใดาของนาง
--------------------------------------------------------------------------------
[1] เหรียญึ่อัฐสามารถสร้างความลำบากให้วีรบุรุษผู้ห้าวหาญ หมายถึงความลำบากเพียงเล็กน้อย แต่กลับส่งให้เรื่องสำคัญไม่อาจไปต่อได้ หรืออาจบ่งชี้ว่าคนเก่งมีความสามารถแต่กลับแก้ไขปัญหาเล็กน้อยไม่ได้
[2] ยื่นศีรษะออกไปก็ูแทงึ่แ หดศีรษะกลับก็ูแทงึ่แ หมายถึงไม่ว่าจะสู้หรือจะถอยล้วน้ายเหมือนกัน
นิยายแนะนำ
นิยายแนะนำ
ความคิดเห็น
COMMENT
เว็บไซต์นี้ใช้คุกกี้
เว็บไซต์นี้ใช้คุกกี้ เพื่อสร้างประสบการณ์นำเสนอคอนเทนต์ที่ดีให้กับท่าน รวมถึงเพื่อจัดการข้อมูลส่วนบุคคลเพื่อให้ท่านได้รับประสบการณ์ที่ดีบนบริการของเว็บไซต์เรา หากท่านใช้บริการเว็บไซต์นี้ต่อไปโดยไม่มีการปรับตั้งค่าใดๆ นั่นเป็นการแสดงว่าท่านอนุญาตยินยอมที่จะรับคุกกี้บนเว็บไซต์และนโยบายสิทธิส่วนบุคคลของเรา
userA???
???? ??? ? ???? ?? ??