เรื่อง ข้ามมิติมาเป็นสาวน้อยนักทำฟาร์ม [แปลจบแล้ว]
“ท่านแ่ ท่านแ่ของข้า ท่านดีที่สุดแล้ว บุรุษน่ะหากมีธุรกิจแล้ว จะต้องมานั่งกังวลเรื่องหาเมียไม่ไ้ที่ไหนกันเล่า ท่านแ่ของข้า ถึงตอนนั้นธุรกิจของข้าประสบความสำเร็จแล้ว ท่าน็ค่อยๆ นั่งเลือกเมียให้ข้าแล้วกัน ฮ่าๆ...”.
เื่เห็น่าครอบครัวนี้ดีขึ้นอีกแล้ว เฉินเี้หราน็มีความสุข การที่าไ้มาเจอกับครอบครัวของซูเวีนั้นช่างมีความสุขเสียจริง
ถึงแม้่าจะมีบิดามารดาแท้ๆ ที่ไม่ค่อยจะดีเท่าไร พอคิดถึงบิดามารดา คิ้วของเฉินเี้หราน็ขมวดเข้าหากัน
ไ้ยินน้องห้าที่กลับเรือนมาวันนี้เล่า่า ตอนที่าจูงม้าไปปล่อยกินหญ้าในตอนเช้า ็บังเอิญไปเจอเข้ากับหนิงซื่อ
หลังจากเห็นพวกาจูงม้า ็ถามออกมาเสียเอะแยะ
ถึงแม้น้องห้าจะเป็นเด็กฉลาด ไม่ไ้พูดอะไรออกไปมาก แต่มีหรือที่หนิงซื่อจะเชื่อ?
เรื่องของพวกาพี่น้อง ขอแค่หนิงซื่อไปสอบถามมา เกรง่าคงจะไ้ยินเรื่องราวมาบ้าง
พวกาในวันนี้ความเป็นอยู่ดีก่าแต่ก่อนมากแล้ว จากการกระทำของหนิงซื่อ เกรง่าคงคิดจะกลับมาหาอีกเป็นแน่
“แ่หนู ข้าบอก่าซุปทำเสร็จแล้ว มา ด้านบนคือเื้อแผ่นที่ข้าใส่ให้เ้าโดยเฉพาะเละ เป็นเื้อสันในชั้นดีด้วย เ้าชอบเื้อสันในหมูไม่ใช่หรือ ความจริงแล้วข้าชอบเื้อหมูติดมันมากก่า เื้อแบบนั้นน่ะอร่อย ทั้งไม่อ้วนและไม่เล็กจนเข้าไปติดซอกฟัน เอ๋ แ่หนู ทำไมเ้าถึงเหม่อไปล่ะ?”
ณ ตอนนั้น ซูเวีถึงไ้พบ่าเฉินเี้หรานเอาแต่เหม่ออยู่ตลอด
เื่เห็นสีหน้าเป็นกังวลของหลานสาว ซูเวี็ตกใจ อารมณ์ดีๆ ที่ไ้กินซุปเมี้เกอตาหายไปแล้ว ารีบวางเครื่องมือทำขนมไหว้พระจันทร์ลง แล้วนั่งข้างเฉินเี้หราน`
“ไม่มีอะไรเ้าค่ะ แค่วันนี้น้องห้าไปเจอท่านแ่มา” เฉินเี้หรานรีบร้อนรับถ้วยมา``
ซุปยังร้อนอยู่ าจึงเป่าแล้วคนไปก่อน ไม่ไ้นำเข้าปากทันที
ซูเวีกับเฉินจื่อหมิงมองหน้ากัน ่าเห็นความเอือมระอาปรากฏออกมาจากดวงตาของอีกฝ่าย
“เฮ้อ หนิง้าหรานนี่นะ ไม่เป็นไร ถึงาจะมาหา็ไม่สามารถทำเรื่องร้ายกาจไ้ แ่หนู เ้าไม่ต้องันะ ่าไรพวกเรา็ยืนอยู่ในเส้นทางของความถูกต้อง ต่อให้ฟ้าถล่มลงมา็ยังมีป้าคอยช่วยเหลือเ้าอยู่นะ”
ถึงแม้เฉินเี้หรานจะรู้่าในบางเรื่องซูเวี็ไม่สามารถแข็งข้อขึ้นมาไ้ อาจจะช่วยอะไรตนไม่ไ้ แต่ารู้สึกสบายใจขึ้นมากเื่ไ้ยินคำพูดพวกนี้
หัวทุยซบไปตรงอกของซูเวี “ใช่ ใช่ ใช่เ้าค่ะ ฟ้าถล่มลงมา ็ยังมีท่านป้าคอยค้ำให้ ฮี่ฮี่ ข้ากินซุปแล้วนะเ้าคะ”
ยกถ้วยขึ้นมา พอไ้กลิ่นน้ำมันที่ลอยเข้ามา คิ้วของเฉินเี้หรานขมวดแน่น
ตอนที่ซูเวีทำซุป ็คิด่าจะหาเงินไ้ก้อนโตแล้ว ดังนั้นตอนที่ใส่น้ำมันหมูจึงใส่ลงไปเอะมาก
แต่ตอนนี้เฉินเี้หรานไ้กลิ่นแล้วรู้สึกมวนท้อง ฝืนกินเข้าไปหนึ่งคำ็้านทานกลิ่นน้ำมันไม่ไหวจริงๆ
“อ่อก...”
านั่งลงไปด้านข้าง แล้วอาเจีออกมาไม่หยุด
การอาเจีในครั้งนี้ทำให้ครอบครัวของซูเวีที่ยังนั่งกินอยู่ถึงกับตกใจ
โดยเฉพาะซูเวีที่มีสีหน้าย่ำแย่ลง แล้วรีบวิ่งเข้ามาลูบหลังให้
“อั้ยหยา เป็นอะไรน่ะ เป็นอะไร เื่ครู่ยังดีๆ อยู่เลย ทำไมจู่ๆ ็อ้วกออกมาไ้ ข้าเห็นเื่เช้าเ้ากินอะไร็อ้วก หากไม่รู้ ยังคิด่าเ้าแพ้ท้องนะ”
นางบ่น่าไม่ใส่ใจแ่ัทำให้าคน่าตกตะลึงไป
โดยเฉพาะเฉินเี้หราน ที่ตกใจจนจับมือของซูเวีเอาไว้ “แพ้...แพ้ท้อง...”
าหน้าขาวซีด มองซูเวีราวกับเห็นผี บีบมืออีกฝ่ายแน่นมากจนซูเวีร้องโวยวายออกมา
“อั้ย อั้ย แ่หนูหราน เ้าบีบเบาๆ หน่อยไ้ไหม? มือของข้าทำมาจากเื้อนะ ไม่ไ้ทำจากเหล็ก”
เฉินเี้หรานปล่อยมือ่ารู้สึกผิด “ขอโทษเ้าค่ะท่านป้า ข้าไ้ยินคำนี้แล้วตกใจจนควบคุมตัวเไม่ไ้”!
้าหลางที่ยืนอยู่ด้านข้าง ็มองาราวกับเห็นผีเ่ั สีหน้าน่าัจนเฉินจื่อหมิงที่มองอยู่ตกใจ
สีหน้าของเขาเปลี่ไป ก่อนจะรีบลาก้าหลางออกไปข้างนอก
“เ้า เ้าบอกข้ามาตรงๆ เ้าใช่...เ้าใช่...”
เขาพูดถึงแค่นี้ เฉินจื่อหมิง็ไม่กล้าถามต่อ ในเรือนมี้าหลางที่เป็นหนุ่ม และมีแค่เขาที่สามารถใกล้ชิดกับเฉินเี้หรานทั้งวัน
้าหลางเห็นท่าทางของบิดาตน็เข้าใจผิด คิด่าเขากำลังถาม่าเ้า็รู้ใช่ไหม่าแ่หนูท้อง
เขาจึงพยักหน้า่ารำคาญใจ ทั้งยังขยุ้มผมด้วย
“เพียะ...” เื่ครู่เิ่ะพยักหน้าไป ้าหลาง็โดนบ้องหู
“เ้า เ้า...้าหลางเอ๋ย้าหลาง เ้าทำเรื่องร้ายกาจเช่นนี้ออกมาไ้่าไร?”
เฉินจื่อหมิงไม่พอใจที่ลูกชายไม่ไ้ดั่งใจ พระเ้า ลูกชายแอบทำเรื่องเช่นนี้ลับหลังพวกเขา นี่ นี่จะทำเช่นไรดี? พูดกัน่ารุนแรงแล้ว พวกเขาเป็นพี่น้องกันนะ พี่น้องจะไปทำเรื่องเช่นนี้ออกมาไ้่าไร? แค่คิดถึงเรื่องพวกนี้ ความโกรธของเฉินจื่อหมิง็พวยพุ่ง
“ท่านพ่อ ข้าแค่สงสัย่าแ่หนูหรานตั้งครรภ์ ท่านตีข้าทำไม?” ้าหลางน้อยใจแล้ว ถามแกมตำหนิใส่เฉินจื่อหมิง
“เ้า เ้า...” เฉินจื่อหมิงผู้น่าสงสารตอนนี้พูดอะไรไม่ออก มือที่ชี้ไปทาง้าหลางสั่นไม่หยุด
้าหลางเห็นเขาอารมณ์ขึ้นเช่นนี้ ็ให้อภัยการกระทำห่ามๆ ของบิดา แล้วบ่าบิดาตนเ่าใจกว้าง “ท่านพ่อ ไม่เป็นไรนะ ตอนที่ข้าสงสัย่าแ่หนูตั้งครรภ์แรกๆ ็ตกใจแทบตายเช่นท่านในตอนนี้ สงบใจเถิด สุดท้ายมัน็จะเป็นเรื่องธรรมดา พวกเราจะต้องดูก่อนถึงจะรู้”
เฉินจื่อหมิงฉุนขาดแล้วสะบัดมือของลูกชายออก สีหน้าเปลี่ไปมาอยู่ครู่หนึ่ง สุดท้าย็ถอนหายใจยาว “ช่างเถิด ้าหลาง เ้าตามข้ามา เรื่องมันเกิดขึ้นแล้ว พวกเราเข้าไปพูดเรื่องราวให้มันชัดเจน ่าไร็ต้องจัดการกับเรื่องนี้ เฮ้อ ลูกไม่รักดี ทำไมข้าถึงไ้มีลูกไม่รักดีเช่นเ้านะ”
้าหลางอยู่ในสภาวะไม่เข้าใจ ลูบหัวตัวเ่าเด็กถูกใส่ร้ายแล้วมองมาที่บิดาของตน “ท่านพ่อ ข้า็แค่ทาย่าแ่หนูตั้งครรภ์เท่านั้นเ เรื่องนี้็ถึงกับเป็นลูกไม่รักดีเลยหรือ เฮ้อ ท่านพ่อ...”
ทันใดนั้น ้าหลาง็เข้าใจขึ้นมาทันใด ตอนที่กำลังจะแก้่าให้ตัวเ กลับถูกเฉินจื่อหมิงลากเข้าไปในเรือน
เฉินเี้หรานที่อยู่ในเรือนกำลังกินน้ำอยู่ ซูเวีกำลังมองหน้าา่าเป็นกังวล
เฉินจื่อหมิงสูดหายใจเข้า ตอนที่กำลังจะเอ่ยปากพูด ้าหลางที่อยู่ด้านข้าง็รีบดึงเขาเอาไว้ “ท่านพ่อ พวกเราไปด้านนอก ข้ามี ข้ามีเรื่องสำคัญอยากจะพูดกับท่าน”
“อย่ามาดึงข้า ้าหลาง ข้าจะต้องสั่งสอนเ้าสักที เป็นบุรุษน่ะกล้าทำ็ต้องกล้ารับ” เฉินจื่อหมิงตะคอกเสร็จ็มองสตรีของตนที่มองพวกเขาทั้งสอง่ามึนงง เขาเดินไปตรงหน้าเฉินเี้หรานไม่กี่ก้าวด้วยความเจ็บปวด “แ่หนูหราน ขอโทษนะ เป็นข้าเที่สั่งสอนไม่ดี ้าหลางถึงไ้ทำเรื่องเช่นนี้”
ซูเวีที่อยู่ด้านข้างไ้ยินใจ็กระตุก มองไปทาง้าหลางด้วยท่าทางเคร่งเครียด ั่าเขาจะสร้างเรื่อง
แล้วหันไปมองสีหน้าของสามีตน พระเ้า ครั้งนี้้าหลางไปทำเรื่องผิดอะไร ถึงทำให้สีหน้าของเขาย่ำแย่ไ้ถึงเพียงนี้! ในใจของซูเวีมีแค่ความคิดเดียวเท่านั้น แย่แล้ว แย่แล้ว ้าหลางจะต้องก่อเรื่องใหญ่แน่ๆ
เฉินเี้หรานเ็เครียดเ่ั ามองไปทาง้าหลาง่าเป็นกังวล แล้วหันไปปกป้องเขาแทน “ท่านลุง อย่าพูดเช่นนี้เลย ้าหลางยังเด็ก จึงยากที่จะหลีกเลี่ยงการกระทำผิดโดยวู่วาม พวกเราสามารถจัดการแก้ไข่ามีเหตุผลไ้นะเ้าคะ”
เฉินจื่อหมิงหน้าขาตัวเฉาดหนึ่ง “ใช่ ควรจะจัดการด้วยเหตุผล แ่หนู เ้าไม่โกรธ้าหลางหรือ?”
้าหลางเ็ทนฟังต่อไปไม่ไ้แล้ว ช่างมันเถิด เขาเ็ไม่สนใจพ่อบ้าบอเลอะเลือนของเขาแล้ว ่าไรเรื่องขายหน้านี้ไม่ใช่เขาทำ เขาจึงนั่งกินซุปต่อไปโดยไม่ทุกข์ไม่ร้อนอะไร
กลับเป็นซูเวีที่เป็นกังวล สามีของาโกรธถึงขนาดนั้น แต่ลูกชายยังนั่งกินข้าวไ้่าหน้าตาเฉย อั้ยหยา าร้อนใจจะตายแล้วนะ
“ท่านลุงพูดมาเถิด ข้าไม่โกรธ้าหลางหรอก”
“ไ้ เช่นนั้น พรุ่งนี้ข้าจะไปเชิญหมอมา หากพวกเ้ามีลูกจริงๆ พวกเราจะรีบจัดการปัญหากัน! เฮ้อ ข้าจะไปรู้ไ้่าไร ่าพวกเ้าจะทำเรื่องที่มันผิดจารีตเช่นนี้ เลี้ยงลูกไม่ไ้สั่งสอน ็เป็นความผิดของบิดาเช่นข้า เฮ้อ เฮ้อ...” พอพูดถึงเรื่องแย่เช่นนี้ หน้าของเฉินจื่อหมิง็แดงเรื่อ เรื่องเช่นนี้ ให้คนเป็นบิดาคนหนึ่งมาพูดกับลูกสะใภ้ที่ยังไม่ไ้แต่งเข้าแล้ว็รู้สึกลำบากใจจริงๆ
“เชิญหมอ? มีลูก?” ไ้ยินคำพูดพวกนี้ หากเฉินเี้หรานยังไม่เข้าใจอีกเช่นนั้น็เป็นคนโง่แล้ว
แต่่า ทำไมถึงไปเกี่ยวข้องกับ้าหลางไ้ล่ะ? ากับ้าหลางไม่ไ้มีเรื่องอะไรกัน ทั้งสองคนเป็นแค่พี่น้องเท่านั้น ท่านลุงกำลังคิดเรื่องอะไรอยู่น่ะ?
าจ้องไปที่เฉินจื่อหมิงด้วยความสงสัย “ท่านลุงเข้าใจอะไรผิดหรือไม่เ้าคะ? ข้ากับ้าหลางไม่มีความสัมพันธ์อะไรเละเ้าคะ ท่านกำลังคิดอะไรมั่วซั่วหรือเ้าคะ?”
ตอนนี้ซูเวี็ถือ่าฟังออกแล้ว รู้สึก่าเฉินจื่อหมิงจะเข้าใจผิด่าเฉินเี้หรานกับ้าหลางมีความสัมพันธ์กัน
าแทรกเข้าไป “เอาล่ะ เอาล่ะ เ้ากำลังคิดอะไรน่ะ แ่หนูไม่สบายท้องเท่านั้น ทำไมพวกเ้าถึงไ้พูดอะไรมั่วซั่วเช่นนี้ อั้ยหยา ดึกดื่นขนาดนี้ตาแก่เช่นเ้า็ก่อเรื่องแล้ว”
ในช่วงนี้ซูเวีอยู่กับเฉินเี้หรานทั้งวัน จะไม่เข้าใจแ่หนูคนนี้ไ้่าไร หากจะบอก่าามีความสัมพันธ์ชายหญิง ต่อให้ตีให้ตาาง็ไม่เชื่อ
“ใช่เ้าค่ะ พวกเราจะไปมีอะไรกันไ้่าไร ท่านลุงจะต้องคิดผิดแล้วล่ะเ้าค่ะ เหอะๆ ข้า็แค่...ท้องไม่ชินกับอาหาร จึงอาเจีแห้งเท่านั้น”
พอพูดออกมาเช่นนี้ ซูเวีกับเฉินจื่อหมิงและ้าหลาง็มองาด้วยสีหน้าทะมึน แต่ละคน่ามีสีหน้าที่เคร่งขรึม
ซูเวียกนิ้วขึ้นมานับกับเฉินจื่อหมิง “พ่อ แ่หนูออกมาจากจวนสกุลโจวไ้กี่เดือนแล้ว?”
เฉินจื่อหมิงเ็ยกนิ้วขึ้นมานับ “นับไปแล้ว ็สองเดือนก่าแล้วล่ะ”
“แ่หนู?” ซูเวีทำเสียงดังจ้องไปที่า “เ้ากับ...ตอนที่เ้าอยู่กับคุณชายห้าคนนั้น พวกเ้าไ้...ไ้กินยาคุมอะไรพวกนี้หรือไม่?”พ
ถูกพวกเขาถามออกมาด้วยท่าทางเข้มงวดเช่นนี้ เฉินเี้หรานเ็ชะงักค้างไป
าคิดย้อนกลับไป ส่ายหน้า่าไม่แน่ใจ “ท่านป้า ท่านลุง ข้ารู้่าพวกท่านเห็นข้าอาเจีแห้ง ดังนั้นจึงคิด่าข้าท้อง เรื่องนี้เป็นไปไม่ไ้หรอกเ้าค่ะ ตอนที่อยู่จวนตระกูลโจว แ่นมคนนั้นมักจะยกยาคุมมาให้ข้าทุกวัน ข้าจะไปท้องไ้่าไร?”
ซูเวีกับเฉินจื่อหมิงพอไ้ยินดังนั้น็วางใจ แต่พวกเขา็ยังรู้สึกไม่สบายใจ
ซูเวีดึงเฉินจื่อหมิงกับ้าหลางออกไป “ออกไป ออกไป รีบกินแล้ว็ไปนอน ข้าขอคุยกับแ่หนูอีกเดี๋ยว็จะนอนแล้ว” ในช่วงนี้เพราะ่าต้องทำขนมไหว้พระจันทร์ ดังนั้นพวกเฉินเี้หรานจึงมานอนอยู่ที่เรือนของซูเวี เรือนที่อยู่ในหมู่บ้าน็ไม่สามารถกลับไปไ้ แต่่า โชคดีที่มีพี่สะใภ้ฟางคอยดูแลเรือนให้ คิดไปแล้ว็คงไม่เกิดเรื่องอะไร
นิยายแนะนำ
นิยายแนะนำ
ความคิดเห็น
COMMENT
เว็บไซต์นี้ใช้คุกกี้
เว็บไซต์นี้ใช้คุกกี้ เพื่อสร้างประสบการณ์นำเสนอคอนเทนต์ที่ดีให้กับท่าน รวมถึงเพื่อจัดการข้อมูลส่วนบุคคลเพื่อให้ท่านได้รับประสบการณ์ที่ดีบนบริการของเว็บไซต์เรา หากท่านใช้บริการเว็บไซต์นี้ต่อไปโดยไม่มีการปรับตั้งค่าใดๆ นั่นเป็นการแสดงว่าท่านอนุญาตยินยอมที่จะรับคุกกี้บนเว็บไซต์และนโยบายสิทธิส่วนบุคคลของเรา
userA???
???? ??? ? ???? ?? ??