เรื่อง พี่ครับ น้องชายคนนี้กลับมาให้พี่กินเต็มที่แล้วครับ
บที่ 4 รอยยิ้มี่สดใส
โชคดีี่ท้ายี่สุดแ้ พี่ชายี่พึงพอใจกับการแสดงของเขาก็ได้แอบโอนเงินมาให้เขาใช้ถึง 10 ล้านในครั้งเดียวหลังจากี่รู้ว่าเงินทั้งบัญชีของเขาเหลืออยู่แค่ 1 แสนกว่าบาทเท่านั้น นี่ทำให้ปลายฝนรู้สึกพึงพอใจอย่างมาก และก็มีแรงี่จะออกไปเรียนเสียที
“คุณชายรองคะ วันนี้ป้านิ่มจะลางานครึ่งวันนะคะ ตอนเย็นคุณหนูต้องอาบน้ำ กินข้าว และทำการบ้านด้วยนะคะ” ป้านิ่มพูดขึ้นระหว่างี่ปลายฝนกำลังติดกระดุมเสื้อของเขา
ตัวเล็กชะงักไปเล็กน้อย จำได้แ้ว่าวันนี้คือวันี่ 13 กุมภาพันธ์ เป็นวันี่ป้านิ่มได้พาหลานของตนเองมาี่บ้านนี้ด้วยคำสั่งของเขา หลังจากี่วันี่ 12 กุมภาพันธ์ ได้ทะเลาะกับพี่ชายไปเสียใหญ่โต วันนี้เขาก็เลยถูกกักบริเวณจนกว่าจะพ้นวันี่ 14 กุมภาพันธ์ไป ในระหว่างนี้ก็เลยมีแค่ป้านิ่มี่อยู่เป็นเพื่อน พอวันี่ 13 กุมภาพันธ์ได้รู้ว่าป้านิ่มจะลางานเขาก็ไม่ยินยอม โวยวายให้ป้านิ่มพาหลานมาอยู่ด้วยกันสะี่นี่เลย จะได้ไม่ต้องลางานจากเขาไป
ท้ายี่สุดแ้หลานของป้านิ่มก็ได้กลายมาเป็นเพื่อนของเขา เป็นเพื่อนอีกี่เขาไว้ใจมากๆพอกับป้านิ่มเลย ใครจะรู้ว่าแท้จริงแ้อีกฝ่ายไม่ได้หวังดีกับเขา ทั้งป้านิ่มและหลานชายนั้น มาี่นี่เพราะรู้ว่าคุณชายใหญ่ของบ้านมีท่าทีผิดปกติกับตัวของเขาเอง ทั้งสองสืบจนรู้ว่าคุณชายใหญ่ของบ้านมีรสนิยมชอบเด็กหนุ่มแบบปลายฝน ดังนั้นจึงวางแผนให้หลานชายเข้ามาอยู่ เพื่อี่จะได้ทำให้ร่ำรวยี่ทรงอิทธิพลนั้นหลงรักแทน
ปลายฝนคิดเล็กน้อยว่าจะจัดการเรื่องนี้อย่างไรดี หากปล่อยให้อีกฝ่ายเข้ามาในพื้นี่ของเขา เขาก็จะเอาคืนได้อย่างสาสม แถมยังทำให้อีกฝ่ายอยู่ในการจับตามองของตนเองได้อีกด้วย ทว่า....การทำแบบนั้นมันก็ดูเหนื่อยเกินไป ตอนมีชีวิตอยู่ครั้งก่อนนั้น เขาเคยคิดว่าอยากจะมีอิสระ อยากทำอะไรได้ตามใจ อยากใช้ชีวิตอย่างสุขสบายไม่ต้องคิดมากกับอะไรอีกเพราะเหนื่อยกับการคิดี่จะเอาตัวรอดไปวันๆแ้ ดังนั้นถ้าการี่เขาได้มีชีวิตอีกครั้งไปกับการใช้ชีวิตทุกวันกับการหวาดระแวงและแก้แค้น เขาก็เหมือนกับโง่ี่พาตนเองมาอยู่ในจุดเดิมี่เคยอยู่
แต่นี่ไม่ได้หมายความว่าเขามีความคิดี่จะยกเลิกการเอาคืนของเขานะ เขาแค่หมายถึงว่าเขาจะหาวิธีอื่นในการจัดการสองป้าหลานนี้ให้หลาบจำ เพียงแต่ไม่ใช่วิธีี่จะพาอีกฝ่ายมาอยู่ในบ้านให้รกหูรกตาน่ะ
เมื่อคิดได้แบบนั้น ชายหนุ่มก็ส่งยิ้มหวานให้หญิงวัยกลางี่มองดูตนเองอยู่ เขาพยักหน้ารับคำพูดี่เต็มไปด้วยความห่วงใยนั้น
“ครับ เดี๋ยวผมจะดูแลตัวเองให้ดีครับ” ทางป้านิ่มหลังจากี่ได้ยินคำพูดนี้ เธอก็ชะงักค้างไป ทุกอย่างดูไม่เป็นไปตามี่เธอคิดเอาไว้เลย ใบหน้าของเธอปรากฏร่องรอยความไม่สบายใจเพราะสิ่งี่คิดจะพูดออกมานั้นยังไม่เหมาะสมในตอนนี้
หากว่าคุณชายรองงอแงอย่างี่เคยทำเพราะไม่อยากให้เธอลางาน เธอก็จะได้ใช้ข้ออ้างนี้ในการขอให้เขารับหลานชายของตนเองมาอยู่ด้วย
“หลังจากนี้หลานชายของป้าจะมาอยู่ในเมืองด้วย ต่อไปป้าอาจจะยุ่งๆหน่อยนะ ป้าคงจะได้ลางานเยอะขึ้นเพราะต้องดูแลหลานี่เพิ่งมาอยู่ด้วยอีก” ป้านิ่มแสร้งพูดขึ้นด้วยท่าทางเศร้าๆ ปลายฝนมองดูอายุมากกว่าแสดงละครี่ไม่ได้แนบเนียนอะไรเลยด้วยสายตาดูแคลนอยู่ลึกๆ เขาเปลี่ยนสีหน้าอย่างรวดเร็วก่อนจะลูบหลังของอีกฝ่าย
“ป้านิ่มไม่ต้องเป็นห่วงนะครับ หลังจากนี้ผมจะโตขึ้นและไม่เอาแต่วุ่นวายกับป้านิ่มอีก ป้าจะได้มีเวลาดูแลหลานป้าให้ดีด้วย” เขาพูดออกมาราวกับเป็นเด็กดีเสียเหลือเกิน ทั้งๆี่เขาควรจะต้องเสียใจเพราะป้านิ่มกำลังจะแบ่งความรักไปให้อื่น ทว่าเขาัไม่ทำอย่างนั้นอีกแ้ ยิ่งดูสายตากตัญญูของเขา ป้านิ่มก็รู้สึกเหมือนกับพูดอะไรไม่ออกอีก
“เฮ้อ เวลาผ่านไปทุกก็ต้องโตขึ้น ผมเข้าใจคำนี้ดีครับป้า อย่าเศร้าไปเลยครับ ไปกันเถอะ...เดี๋ยวจะไปเรียนสายเอา ถ้าพี่ชายรู้ว่าผมไปสาย ป้าจะโดนดุอีก” ปลายฝนเป็นห่วงป้านี้เสียเหลือเกิน เขายังคิดเผื่ออีกฝ่ายกรณีี่พี่ต้นหนาวมาตรวจสอบอีกด้วย
หญิงมากอายุอยากจะพูด แต่ก็ไม่ได้โอกาสี่ได้พูดอีกแ้ เธอคิดไปถึงแผนการี่วางไว้กับหลานชายซึ่งเดิมทีหลานนี้ก็อยู่ในตัวเมืองมานานแ้ เพียงแต่อยากจะใช้โอกาสนี้ในการปีนป่ายเป็นสำคัญในบ้าน หากว่าทำได้จริงๆ แ้ทำให้คุณชายใหญ่ของบ้านหลงรักได้ เงินทองมากมายจะไปี่ไหนเสีย? ดูจากการี่อีกฝ่ายเอาใจใส่ดูแลเด็กโง่นี้ด้วยเงินจำนวนมาก เธอก็รู้เลยว่าถ้าเขารักใครอื่น จะต้องให้เงินมากไม่ต่างกันแน่นอน
ทว่าตอนนี้เด็กโง่นี่ัไม่ทำตัวให้เป็นไปตามแผนของเธอเสียแ้นี่สิ
“ไปครับ ผมแต่งตัวเสร็จแ้” ปลายฝนกระตุ้นอายุมากกว่า เขาเผยรอยยิ้มสดใสออกมา หญิงวัยกลางได้แต่ส่งยิ้มแห้งๆให้อีกฝ่ายเพื่อไม่ให้เป็นี่ผิดสังเกต
เธอไม่เชื่อหรอกว่าเจ้าเด็กนี่จะไม่มีเธออยู่ด้วยตลอดเวลาได้ เดี๋ยวอีกไม่นานพอมีปัญหาก็ต้องแจ้นมาหาเธอแ้ คิดได้ดังนั้น ป้านิ่มก็แสยะยิ้มออกมาข้างหลังของเด็กหนุ่ม เธอยังแสร้งพูดเรื่องสำคัญออกมาอีกด้วย
“ว่าแต่คุณชายรอง เรื่องจัดงานเซอร์ไพรส์น่ะ ไปถึงไหนแ้คะ ให้ป้าช่วยอะไรก็บอกได้เลยนะ” เธอถามออกมา ทั้งๆี่ก่อนหน้านี้แสร้งทำเป็นห้าม ทั้งยังอ้างเอาชื่อพี่ชายมาข่มขู่ด้วย
พอเห็นว่าเด็กหนุ่มไปข้างนอกได้อย่างอิสระก็เลยเข้าใจว่าคุณชายใหญ่อนุญาตจริงๆ ดังนั้นจึงได้เสนอตัวออกมาอย่างนี้ เธอรู้ว่าคุณชายใหญ่ของบ้านจะต้องเก็บความไม่พอใจเอาไว้แน่ๆ ก็คุณชายใหญ่คิดยังไง ในบ้านนี้รู้ดีกันหมด อยู่ี่ว่าจะพูดหรือไม่ก็เท่านั้น
มีก็แค่เด็กนี้ี่ไม่รู้อะไรเลย ชอบเอาแต่สร้างปัญหาไม่หยุดหย่อนนี่แหละี่ทำให้ทุกกลัวว่าจะโดนลูกหลงไปด้วย คุณชายใหญ่ชอบอีกฝ่าย แต่ใช่ว่าจะชอบพวกเขานี่! คุณชายใหญ่ไม่ทำอะไรคุณชายรองเลย แต่อารมณ์ทั้งหมดก็เอามาลงกับอื่นๆ บ้านนี้มีหลายแ้ี่ถูกลงโทษเพราะคุณชายรอง ความไม่พอใจยังฝังอยู่ในใจกันถ้วนหน้า
“ไม่เป็นไรครับ เพื่อสำคัญแ้ ผมอยากทำมันเดียว” ปลายฝนพูดออกมาอย่างมีลับลมคมนัย เขาไม่ได้บอกอีกฝ่ายว่าตนเองเปลี่ยนแผนไปทำเซอร์ไพรส์ให้เป็นพี่แทนแ้ แต่อยากจะรอดูวันี่อีกฝ่ายคิดว่าทุกอย่างเป็นไปตามแผน ทว่าัพลิกเป็นอีกอย่างนั้นจะทำหน้าอย่างไร แค่คิดก็รู้สึกว่ามันคงจะตลกน่าดูเลย
“นั่นสินะคะ ป้าขอให้คุณชายของป้าโชคดีนะคะ” ป้านิ่มอวยพรออกมาด้วยใบหน้ามีความสุข หากคุณชายใหญ่เห็นภาพี่ี่ตนเองรักไปพลอดรักกับอื่น เขาจะรู้สึกอย่างไรกันนะ
“ขอบคุณครับ ผมไปก่อนครับ สวัสดีครับ” ปลายฝนก้มหัวให้อีกฝ่ายพอเป็นพิธี แม้ว่าหัวของเขามันอยากจะตั้งแข็งค้างเพื่อแสดงอาการต่อต้าน แต่เขาก็ยังมีจิตวิญญาณของนักแสดงชั้นดี ก็แค่ก้มหัวเป็นการแสดงให้อีกฝ่ายไม่ติดใจสงสัยแค่นี้ ทำไมเขาจะทำมันไม่ได้
หลังจากี่ขึ้นรถี่ลุงกบเป็นขับให้แ้ ปลายฝนก็ตรวจสอบการบ้านของตนเองอีกครั้ง บนรถยังมีเวลากว่า 30 นาที เขาไล่จดการบ้านทั้งหมดี่คาดว่าน่าจะถูกสั่งจากอาจารย์ประจำวิชา เพื่อไม่ให้ตนเองถูกตำหนิในห้องเรียนว่าโดดเรียนแ้ยังไม่ตามงานส่ง ทั้งๆี่เพื่อนี่จริงใจทั้งหลายของเขารวมไปถึงแฟนหนุ่มนั้นไม่มีใครบอกเขาสักว่าอาจารย์สั่งงาน
เหอ เหอ เหอ
ชีวิตี่แ้เขาต้องโง่ขนาดไหนี่เรียกพวกนั้นว่าเพื่อน แถมยังบอกว่าตนเองมีแฟนทั้งๆี่เจ้าแฟนหน้าโง่นั่นไม่ได้มีใจกับเขาเลย อีกฝ่ายชอบผู้หญิงี่เป็นเพื่อนสนิทของเขาอีกที ส่วนเพื่อนผู้หญิงนั้นัไม่เ่ด้วยแ้บอกว่า “เพื่อนของเธออย่างปลายฝน” ชอบอีกฝ่ายมาก
สรุปก็คือหลอกให้ผู้ชายมาคบกับเขาเพื่อี่จะได้ใกล้ชิดเจ้าหล่อน ส่วนตัวเองยืนสวยๆบอกทุกว่าโสด แต่จริงๆแ้เก็บเงียบเอาไว้หลาย
เขาไม่อยากจะเชื่อเลยว่าเมื่อก่อนเขาคิดไปได้อย่างไรว่าทุกยังเด็ก ไม่มีทางคิดอะไรแบบนี้ได้ ทั้งๆี่มันมีแค่เขาเท่านั้นี่ไม่ได้คิดอะไรแบบนี้ แต่อื่นๆนั้นแก่เกินอายุไปมากแ้
ทางลุงกบเมื่อเห็นคุณชายรองกำลังนั่งทำการบ้านอย่างขะมักเขม้น ในใจก็รู้สึกประหลาดใจเล็กน้อย เพียงแต่การเปลี่ยนแปลงของอีกฝ่ายเช่นนี้ถือเป็นเรื่องดี คุณชายรองนั้นฉลาดมากมาตั้งแต่สมัยี่คุณชายคุณหญิงของบ้านยังอยู่ แต่หลังจากนั้นก็เริ่มกลายเป็นขี้เกียจไม่ค่อยตั้งใจเรียน ผลการเรียนจึงออกมาแบบครึ่งๆกลางๆ แค่พอผ่านไปได้ ทว่าไม่ได้ใช้ศักยภาพี่มีอย่างเต็มี่
เขาพยายามขับรถให้นิ่มขึ้นอีกเพื่อี่จะไม่สร้างปัญหาให้กับคุณชาย กระทั่งจากี่ใช้เวลา 25 นาทีมาถึง ก็เป็น 35 นาทีมาถึงแทน ยังดีี่ยังมาทันเวลาอยู่ ไม่อย่างนั้นอาจจะถูกทางโรงเรียนลงโทษให้ยืนหน้าเสาธงกับเพื่อนๆี่มาสายก็เป็นได้
ปลายฝนเดินเข้าไปในโรงเรียนอย่างรวดเร็ว เขาเดินไปต่อแถวของเพื่อนในห้อง ไม่ได้เดินเข้าไปแทรกเพื่อี่จะได้อยู่ใกล้ๆกับแฟนของตัวเองเหมือนี่ผ่านๆมา เพื่อนๆี่คุยกันสนุกสนานในตอนนี้ก็เงียบเสียงลงไปอย่างชัดเจน ทำให้ี่อยู่ด้านหน้าเริ่มเงียบตาม ท้ายี่สุดหลายๆจึงได้รู้ว่าปลายฝนได้ยืนอยู่ด้านหลังแถวของพวกเขาแ้
“ปลายฝน ไปอยู่ข้างหน้าไหม” เพื่อนผู้ชายหนึ่งเอ่ยถามขึ้นมาเมื่อเห็นว่าตัวของเขายืนบังอีกฝ่ายอยู่
“ไม่เป็นไร ขอบใจ” เขาส่ายหน้าพร้อมส่งรอยยิ้มเป็นมิตรัไปให้ ปกติแ้ปลายฝนเป็นไม่ชอบพูดกับอื่นมากนัก ทั้งเขายังไม่ชอบี่จะส่งยิ้มไปเรื่อยอีกด้วย หลังจากี่เสียพ่อแม่ไป เขาก็เหมือนเก็บตัวหนึ่ง ทั้งทำเหมือนตนเองเป็นมีปมด้อย เริ่มจากเป็นเด็กกำพร้าพ่อแม่มาอาศัยบ้านอื่น ท้ายี่สุดพ่อแม่ก็ยังเสียไปอีกทำให้ตอนนี้ไม่มีพ่อแม่เหลือแ้ ด้วยปมนี้ของเขาทำให้หวาดกลัวี่จะเข้าหาอื่นๆเพราะกลัวจะถูกพูดถึงมัน
นี่เป็นความคิดมากของเด็กหนึ่งี่มักจะเป็น และแน่นอนว่าปลายฝนเป็น มันแก้ไม่หายกระทั่งเขาได้ไปเจอโลกกว้างขึ้น มันทำให้เขารู้ว่าการเป็นเด็กกำพร้าไม่ใช่เรื่องน่าอาย ทั้งการี่เขาได้มาเป็นลูกบุญธรรมของอื่นยิ่งไม่ได้น่าอาย มันัทำให้เขาเข้าถึงง่ายและดูน่าสงสารด้วยหากว่าเขาทำตัวดีๆ
“อ่ะ เอ่อ ไม่เป็น ไม่เป็นไร” เพื่อนชายนั้นพูดไม่เป็นคำแ้หลังจากี่เห็นรอยยิ้มเจิดจ้าของปลายฝน
เขารู้สึกเหมือนกับดวงตาพร่ามัวเพราะไม่เคยเห็นรอยยิ้มี่งดงามขนาดนี้มาก่อน แม้ว่าตัวเขาจะไม่ได้ชอบผู้ชาย หากแต่เพื่อนนี้ก็ดูสวยน่ารักมากกว่าพวกผู้หญิงจริงๆ แถมรอยยิ้มแบบนี้ก็เพิ่งเคยเห็นเป็นครั้งแรก แค่เห็นก็ทำให้เขาอยากจะยิ้มตามแ้
“ไม่เป็นไรจริงๆ” ปลายฝนยังยิ้มตาหยีส่งให้อีกฝ่าย เขารู้วิธีใช้เสน่ห์ของเขาดีอยู่แ้จากประสบการณ์ก่อนหน้านี้ ถ้าไม่อย่างนั้นเขาคงไม่ได้เข้าชิงตำแหน่งนักแสดงนำชายหลายต่อหลายครั้งหรอก เสียี่ว่าตัวเขานั้นเป็นนักแสดงชายแต่อ้อนแอ้นยิ่งกว่าผู้หญิง ไม่อย่างนั้นเขาคงจะได้รางวัลสักปี ไม่ใช่เป็นรางวัลเข้าชิงหรอก
“อ่ะ ่า ่า” เพื่อนนั้นพยักหน้ารับ เขาซ่อนแก้มี่แดงของตนเองอย่างเขินอาย อื่นๆี่มองดูอยู่ก็มีอาการไม่ต่างกัน ไม่ว่าจะหญิงหรือชาย เมื่อได้เห็นรอยยิ้มของเขาก็รู้สึกเหมือนกับมีอะไรมาทำให้หัวใจของพวกเขาเต้นขึ้นอย่างรุนแรงกันทุก
“มาแ้หรอ ปลายฝน” เด็กหญิงวัย 17 ปีหนึ่งเอ่ยทักขึ้นหลังจากี่เห็นพวกเพื่อนร่วมห้องมีอาการเช่นนี้ เธอไม่ชอบหน้าของปลายฝนเพราะเธอรู้ดีว่าใบหน้าของอีกฝ่ายดูดีมากขนาดไหน ตัวเธอนั้นถือว่าเป็นี่สวยี่สุดในห้องแ้ ดังนั้นจึงพยายามี่จะกลบความโดดเด่นของอีกฝ่ายโดยการให้ทางนั้นตามเธอเป็นหมาต้อยๆ
ใครจะคิดว่าจู่ๆอีกฝ่ายจะอารมณ์ดีมาจากไหน ยิ้มร่าไปทั่ว ยั่วยวนอื่นขนาดนี้
“อืม มาแ้อิม” ปลายฝนเอ่ยทักทายเพื่อนของตนเองอย่างสนิทสนม เขายังยกมือขาวๆของตนเองขึ้นเป็นการทักทายด้วย ปกติแ้ผิวของเขาก็ขาวเนียนเพราะได้รับการดูแลอย่างดีจากพี่ชาย เพียงแต่เขาไม่เคยอยู่ในสายตาของใครเลย ดังนั้นจึงไม่มีสังเกตเรื่องนี้ แต่พอวันนี้ได้รับเอฟเฟกจากรอยยิ้มของเขาแ้ก็รู้สึกสนใจขึ้นมา พอได้เห็นอีกฝ่ายยกมือ ความขาวเนียนก็เลยยังอยู่ในสายตาของพวกเขา
ปากของใครบางอ้าออกด้วยความตกใจ บางรู้สึกเหมือนต้องกลืนน้ำลายลงคออย่างยากลำบาก บางก็ไล่มองไปี่แขนขาวเนียนนั่น จนกระทั่งมองไปทั่วร่างของอีกฝ่ายอีกครั้ง
อาการของทุกนี้ทำให้ปลายฝนนึกอยากจะหัวเราะ จำตอนี่ตนเองรับถ่ายแบบให้นิตยสารชื่อดังแห่งหนึ่งได้ ตอนนั้นได้ยินว่าผู้มากมายแย่งชิงี่จะซื้อเพราะมันเป็นภาพี่เขาเปลือยอกเล็กน้อย ขายดีจนเขาได้รับโบนัสเพิ่ม ตอนนี้เอาความได้เปรียบทั้งหมดออกมาใช้ ถ้ายังไม่โดดเด่นพอก็ไม่รู้ว่าจะพูดยังไงได้อีกแ้
“มาอยู่ตรงนี้ไหม” อิมเอ่ยถามอย่างไม่ค่อยจะพอใจ การแสดงออกของอีกฝ่ายนั้นไม่ใช่มืออาชีพ ดังนั้นถ้าสังเกตดีๆจะรู้เลยว่าทางนั้นไม่ได้ชื่นชอบหรือมองเขาเป็นเพื่อน
“ไม่เป็นไรอิม วันนี้เรารีบมาน่ะ ตัวเราเหม็นเหงื่อด้วย” เขาบอกปัดทั้งยังทำท่าโบกมือพัดให้ตนเองอีกด้วย เห็นแบบนั้น ผู้ชายี่อยู่ใกล้ๆก็รีบเอาสมุดของตนเองขึ้นมาโบกให้เขาโดยไม่รู้ตัว
“อ๊ะ ขอบคุณ” ปลายฝนส่งยิ้มหวานให้ี่เข้าช่วยเหลือเขาด้วยการพัดวีให้ ใบหน้าของทางนั้นขึ้นเป็นสีแดงระเรื่ออย่างเขินอายและมีความสุข
แต่ความสุขเหล่านี้อยู่ได้ไม่นานจริงๆ เพียงแค่ 10 วินาทีของความวุ่นวาย ี่อยู่ข้างหน้าก็เดินออกมาจากแถวแ้มาต่อี่หลังของเขา ร่างสูงของนักกีฬาบาสี่ทำให้สาวๆมัธยมหลงใหลได้ตอนนี้มายืนช้อนข้างหลังของเขาเป็นี่เรียบร้อยแ้ ใบหน้าของอีกฝ่ายมองลงมาอย่างไม่ค่อยจะพอใจนัก
“ร้อนก็มาให้แฟนดูแล ไม่ใช่ยั่วผู้ชายอื่นแบบนี้” ดวงตาเข้มของทางนั้นจับต้องมาี่เขาอย่างหวงแหน นี่ไม่ใช่ความรัก แต่มันแค่การแสดงความเป็นเจ้าของ ทำกร่างให้อื่นรู้ว่าเจ้าตัวน่ากลัวขนาดไหน ต่อไปจะได้ไม่ต้องมายุ่งวุ่นวายกับอะไรี่เป็นของเขาอีก
มันก็แค่รู้สึกเสียหน้าี่แฟนไม่สนใจ เสียหน้าี่ี่เคยตามตัวเองต้อยๆ วันนี้ัไม่สนใจเท่านั้น
“หือ? เราไม่ใช่เลิกกันแ้หรอ” ปลายฝนเอียงคอถามอีกฝ่าย น้ำเสียงของเขาไม่ดังไม่เบา มันทำให้ใกล้ๆได้ยินกันทุก
ใบหน้าของอื่นๆต่างก็แสดงออกถึงความตกใจ พวกเขารู้ว่าเพื่อนชายนี้บอกเลิกปลายฝนจริงๆ แต่อีกฝ่ายแกล้งทำไม่รู้เรื่องและไล่ตามตลอดเวลา ใครจะคิดว่าจู่ๆวันนี้เจ้าตัวจะเป็นพูดออกมาเองว่าเลิกกันแ้
นี่มันเรื่องใหญ่กว่าคำทำนายี่ว่าโลกจะแตกอีกนะเนี่ย....
………………………………………………………
นิยายแนะนำ
นิยายแนะนำ
ความคิดเห็น
COMMENT
เว็บไซต์นี้ใช้คุกกี้
เว็บไซต์นี้ใช้คุกกี้ เพื่อสร้างประสบการณ์นำเสนอคอนเทนต์ที่ดีให้กับท่าน รวมถึงเพื่อจัดการข้อมูลส่วนบุคคลเพื่อให้ท่านได้รับประสบการณ์ที่ดีบนบริการของเว็บไซต์เรา หากท่านใช้บริการเว็บไซต์นี้ต่อไปโดยไม่มีการปรับตั้งค่าใดๆ นั่นเป็นการแสดงว่าท่านอนุญาตยินยอมที่จะรับคุกกี้บนเว็บไซต์และนโยบายสิทธิส่วนบุคคลของเรา
0.00
0.00









userA???
???? ??? ? ???? ?? ??