เรื่อง ยอดหมอหญิงเทพโอสถ
หุบเาเิหนงัู้่ภายในอาณาจักรเทีเหยี โดยีระยะห่างจากเมืองจิ้นหยางึสิบก่าัเิทางและไม่ไู้่ภายใต้ขอบเขตอำนาจของราชวงศ์ตระกูลจวิน
หลังจากที่ออกมาจากเมืองจิ้นหยางแล้วเข้าสู่ป่าเา จวินจิ่วเฉินกับกูเฟยเยี่จึงเปลี่มาใช้ม้าแทน เาไม่นั่งรถม้าอีกแล้ว แม้่าเาจะเิทางผ่านเ้าภูเา ่าก็ัใช้เวลาึเจ็ดัเต็มๆ จึงจะไปึหุบเาเิหนง
ในระห่างทางจวินจิ่วเฉินนั้นเงียบมาก หากไม่ใช่เรื่องสำคัญกูเฟยเยี่ก็จะไม่กล้าที่จะริเริ่มพูดคุยกับเา โดยปกติแล้วกูเฟยเยี่ไม่ใช่คนช่างพูดแต่ก็ไม่ใช่คนเงียบขรึมเช่นกัน หมางจ้งปรากฏตัวบ้างเป็นพักๆ ระยะเวลาเจ็ดัเต็มๆ แะทำให้าอึดอัดาแล้ว าแอบคิด่าจิ้งหวางเตี้เซี่ยดีทุกอย่างยกเว้นความน่าเบื่อหน่ายี้
เที่ยงตรงัี้กูเฟยเยี่กับจวินจิ่วเฉินก็ไ้ลงจากม้าหน้าประตูศิลาขนาดใหญ่ทางเข้าหุบเาเิหนง
ประตูศิลาขนาดใหญ่ั้ตระหง่านยิ่งใหญ่ไพศาลนัก เมื่อเทียบกับประตูเมืองหลวงแล้วเหนือชั้นก่าอย่างไม่สามารถเปรียบเทียบไ้ บัดี้ีผู้คนมากมายเิทางเข้ามาในหุบเา ีทั้งผู้ี่าคนเดียวและผู้ี่าเป็นกลุ่มสองสามคน อีกทั้งัีนักธุรกิจมากมายรายล้อมู่ภายใน
ผู้ี่าหุบเาเิหนงีู่สองประเภท ประเภทที่หนึ่งคือผู้ที่ตามหายาสมุนไพรมารักษาโรค อีกประเภทหนึ่งคือพ่อค้ารายใหญ่และพ่อค้ารายย่อยี่าซื้อสมุนไพร
จวินจิ่วเฉินกับกูเฟยเยี่ปลอมเป็นผู้ี่าตามหายาสมุนไพร จวินจิ่วเฉินใ่ชุดลำลองสีาว รูปร่างงดงามโดดเด่นราวกับเป็น่าชายตระกูลูศักดิ์ ในส่วนของกูเฟยเยี่นั้นใ่อาภรณ์ธรรมดาสีเขียวราวกับสาวใช้ ถ้าพูดให้ถูกต้องก็คือาปลอมตัวเป็นหญิงรับใช้นั่นเอง
“่าชาย พวกเราเข้าไปกันเถอะ”
กูเฟยเยี่เปลี่คำเรียกชื่อ าแะอดใจรอไม่ไหวแล้ว
ซึ่งในขณะเดียวกัน หวางเป่าติงน้อยที่ห้อยู่บริเวณเอวก็เหมือนจะไ้รับการกระตุ้นจากอะไรบางอย่าง จู่ๆ มันก็ลอยขึ้นมาราวกับ่าต้องการบินลอยออกไป
กูเฟยเยี่ตกใจมาก ารีบคว้ามันเอาไว้!
หลังจากที่หวางเป่าติงกลับไปู่ที่เอวเช่นเดิม มันก็พุ่งตรงไปทางด้านหน้าด้วยพลังมหาศาล พลังี้มากจนแะลากกูเฟยเยี่ไปไ้เลย
กูเฟยเยี่รีบคว้ามันไว้ด้วยความร้อนใจพลางใช้จิตสมาธิตักเตือน “นังหนูน้อย เจ้าประพฤติตัวให้สงบเรียบร้อยหน่อย เจ้าถูกนายก้อนน้ำแข็งเหม็นค้นพบเข้าแล้ว หาก่าถูกจิ้งหวางเตี้เซี่ยค้นพบอีก ข้าอาจจะปกป้องเจ้าไว้ไม่ไ้นะ! ”
จวินจิ่วเฉินเิตรงไปข้างหน้าแล้วจึงไม่ไ้สังเกตเห็นึความผิดปกติของหวางเป่าติง ครั้นกูเฟยเยี่แน่ใจ่าหวางเป่าติงสงบลงแล้วาจึงถอนหายใจออกมาก่อนจะรีบตามขึ้นไป
ต่อจากประตูศิลาหุบเาเิหนงก็คือทางที่เส้นทอดยาวออกไประห่างภูเา ้าคับแคบ ้า่ากว้างขวาง ภายในมืดครึ้มและหนาวเย็นมาก เมื่อเงยหน้าขึ้นไปไม่อาจมองเห็นท้องฟ้าทั้งหมดไ้ สิ่งที่มองเห็นีเพียงแค่รอยแยกเล็กๆ เ่าั้น
กูเฟยเยี่ก้าวเิพลางครุ่นคิด่าเจ้าสำนักหุบเาเิหนงเลือกสถานที่ไ้ดีมาก สถานที่แ่ี้ง่ายต่อการป้องกัน ยากต่อการโจมตี หากีสงครามแล้วปิดเ้าี้ลง ต่อให้เป็นกองทัพที่แข็งแกร่งก็ยากที่จะโจมตีไ้
ทางแคบเ้าี้ีหน้าผาูชันขนาบข้างซ้ายขวา และปราศจากต้นหญ้าต้นสมุนไพร กูเฟยเยี่คิดพลางเิตรงเข้าไปด้านใน เมื่อผ่านทางระห่างภูเามาาก็ตกตะลึงตาค้าง
สายตาของามองเห็นึูปปั้เิหนงื่ เเจ้าแ่สมุนไพร ั้ตระหง่านูเด่นู่ตรงหน้า ูปปั้ี้ีศีรษะเป็นวัว รูปร่างเป็นคน ความูมากก่าสามจั้ง เรียกไ้่าูจากพื้นดินไปจนึสรวงสวรรค์ ในส่วนของแสงรัศีที่เปล่งประกายออกมานั้นกว้างไกลและทำให้เิความน่าสะพรึงกลัว เมื่อไปยืนู่ข้างูปปั้แล้วจะรู้สึกไ้ึความตัวเล็กกระจ้อยร่อยราวกับ่าู่ภายใต้ภูเา
แขน า แม้กระทั่งใ้าของูปปั้เเจ้าล้วนเต็มไปด้วยเถาวัลย์ โดยเฉพาะบริเวณร่างกายที่ถูกปกคลุมไปด้วยพุ่มไม้เขียวชอุ่มมากมายจนมองไม่เห็นูปปั้ที่เป็นหิน ยามี้ีเพียงแค่สีเขียวมรกตที่ปกคลุมไปทั่ว
ูปปั้ีขนาดทีู่มาก กูเฟยเยี่ทำไ้เพียงวินิจฉัยเถาวัลย์สมุนไพรออกมาไ้ไม่กี่ชนิดเ่าั้น ที่เหลือาแะมองไม่ออก่าเป็นสิ่งใด สำหรับเถาวัลย์สมุนไพรสองสามชนิดที่าวินิจฉัยออกมานั้นล้วนเป็นสมุนไพรที่ควรค่าแก่การทะนุถนอมมากเพราะไม่ไ้พบเจอไ้ทั่วไป
ต่อจากูปปั้ศิลาเิหนงก็คือตลาดสมุนไพรที่ีความคึกคักที่สุดของหุบเาเิหนง ภายในีร้านค้าแผงลอยอย่างน้อยห้าร้อยร้าน สมุนไพรที่วางายีมากมายหลากหลายชนิด ผู้ี่าั้ร้านค้าายที่ี่บางคนเป็นชาวบ้านดั้งเดิมในหุบเา บางคนเป็นผู้ี่าค้าายจากด้านนอก ภายในตลาดี้ส่วนใหญ่ค้าายสมุนไพรที่พบเจอไ้ทั่วไป แน่นอน่าบางครั้งก็จะีสมุนไพรแปลกปรากฏขึ้นมาที่แม้แต่คนายก็ัไม่รู้จัก
สนามประมูลที่แท้จริงของหุบเาเิหนงไม่ไู้่ที่ี่ แตู่่บนยอดเาทั้งสี่ด้าน
ทิศเหนือ ทิศใต้ ทิศตะัออก และทิศตะัตก ทั้งสี่ทิศี้ีภูเาขนาดใหญ่และเป็นศูนย์รวบรวมสมุนไพร
ยอดเาทิศตะัออกและทิศตะัตกต่างก็เป็นสนามประมูลสมุนไพร ในหนึ่งัีการประมูลทั้งหมดสี่ครั้ง เช้า กลางั เย็น และกลางคืน สมุนไพรที่ทำการประมูลต่างก็เป็นสมุนไพรที่พบเจอไ้ยาก ยอดเาทิศใต้เป็นสนามรางวัลสมุนไพร ยอดเาทิศเหนือเป็นภูเาทีู่ชันและอันตรายที่สุด ีไว้เพื่อรักษาการณ์ป่าเาอย่างกวดขัน ่ากัน่าเจ้าสำนักหุบเาเิหนงอาศัยอย่างสันโดษู่ภายในนั้น
ก่อนที่กูเฟยเยี่จะมาที่ี่ าสืบหาู้มาก่อนแล้ว แม้่าสิบปีมาี้หุบเาเิหนงจะีชื่อเสียงเป็นอย่างมาก แต่่าเจ้าสำนักผู้ี้กลับถ่อมตนอย่างผิดแปลก อย่า่าแต่ผู้คนภาอกเลย เพราะแม้แต่ผู้คนมากมายภายในหุบเาเิหนงก็ัไม่เคยไ้พานพบเจอเามาก่อน
กูเฟยเยี่มองไปที่ตลาดสมุนไพรหนึ่งรอบ ความสนใจของาตกไปู่ที่ป่าไม้โดยรอบั้นานแล้ว
ภูเาราบแ่ี้เต็มไปด้วยทุ่งสมุนไพร! อากาศภายในอบอวลไปด้วยกลิ่นสมุนไพรที่ยากจะมองข้ามไ้!
ความรู้สึกแบบี้ คุ้นเคยเป็นอย่างมาก!
มิน่าล่ะตอนทีู่่หน้าประตูหวางเป่าติงึไ้ตื่นเต้นึเพียงนั้น มันคงจะไม่เข้าใจผิดคิด่าพวกเราไ้กลับบ้านแล้วใช่หรือไม่?
เห็นไ้ชัด่ากูเฟยเยี่ชัง่าาา์อาภรณ์าวแล้ว แต่เมื่อนึกึขึ้นมาาก็รู้สึกโศกเศร้า
าหลับตาพลันเงยหน้าขึ้นมาโดยไม่รู้ตัว ปล่อยให้สายลมเล็กน้อยภายในหุบเาพัดพาไป แล้วให้ความรู้สึกคุ้นเคยพัดพาเข้ามา
่าาา์อาภรณ์าว หลังจากที่เยี่เอ๋อร์จากมา ่าสบายดีหรือไม่? ่าจะคิดึเยี่เอ๋อร์หรือไม่?
ในขณะเดียวกัน จวินจิ่วเฉินก็หยุดเิกะทันหัน เาแหงนศีรษะไปมองูปปั้เเจ้าเิหนง ไม่นานสีหน้าก็ปรากฏึความเคารพและความยำเกรงที่น้อยคนนักจะเคยพบเห็น
ผ่านช่วงเวลาหนึ่ง เาจึงเอ่ยออกมา “แพทย์หญิงกู เจ้าเคยไ้ยินตำนานของหุบเาเิหนงหรือไม่?”
กูเฟยเยี่ไ้สติกลับมา าเิความประหลาดใจมากทีเดียว “หุบเาเิหนงีตำนานด้วยหรือเพคะ?”
เมื่อจวินจิ่วเฉินไ้ยินเช่นี้จึงเล่าเรื่องี่าที่ไปของชื่อหุบเาเิหนงและูปปั้เเจ้าเิหนงื่ทีู่่ตรงหน้าให้าฟัง
ตำนานเล่าานกัน่าเมื่อัปีก่อน ิแเสวีีสงครามุ่าเิขึ้น ีผู้คนบาดเจ็บล้มามากมาย ความโศกเศร้าและโรคระบาดปรากฏตัวขึ้น ภายในหุบเาแ่ี้ีอัคคีเแ่สรวงสวรรค์ ่าคือาา์แพทย์ที่ใ่อาภรณ์าวผู้ลึกลับที่ำแดงัฤิ์ในุบรรพกาลมา่เป็นเิหนงติ่ง [1] โดยที่ตัวเาเองไ้สละชีพกระโดดเข้าหากองเพลิงเพื่อช่วยผู้คนบนโลกี้ให้พ้นจากความทุกข์
ผู้คนบนโลกี้ไม่ทราบ่าาา์แพทย์อาภรณ์าวเป็นใคร เาจึงคิด่าเาคือเิหนงื่ เเจ้าแ่ยาสมุนไพรที่ไ้กลับมาเิใหม่ีั้ ดังนั้นจึงู่ปปั้เเจ้าขึ้นมาเพื่อเป็นการรำลึกึ แล้วเปลี่ชื่อหุบเามาเป็นหุบเาเิหนง
อันที่จริงตำนานีหลายรูปแบบ แต่โดยพื้นฐานแล้วไม่ต่างกันมากนัก ระยะเวลาผ่านมาัก่าปีแล้ว ปัจจุบันี้ไม่ีผู้ใดทราบความจริงที่แน่นอน และไม่ีผู้ใดไปตามหาเิหนงติ่งในตอนนั้นอีกด้วย
เิหนงติ่ง…
กูเฟยเยี่พึมพำู่คนเดียวพลันคว้าไปที่หวางเป่าติงโดยไม่รู้ตัว ารู้สึกไม่สบายใจอย่างอธิบายไม่ถูก ่าก็มองข้ามไปอย่างรวดเร็ว
ตำนานเมื่อัปีก่อนจะีความเกี่ยวข้องกับ่าาา์อาภรณ์าวไ้อย่างไรกัน
ตัวาเองัคิด่าความไม่สบายใจที่เิขึ้นนั้นน่าขันสิ้นดี
าถามด้วยความจริงจัง “เตี้เซี่ย หุบเาเิหนงีตำนานัปี ที่ี่คงจะีประวัติศาสตร์ัปีใช่หรือไม่เพคะ? ”
จวินจิ่วเฉินจึงหันไปมองภูเาทิศเหนือที่เป็นที่พักอาศัยของเจ้าสำนักพลางกล่าวขึ้น่า “ีประวัติศาสตร์นับัปีจริงๆ แม้่าจะผ่านมาแล้วัปีแต่ก็ไม่เคยเปลี่การปกครอง ทุกัี้ัู่ภายใต้การกำกับดูแลของตระกูลหนึ่ง
กูเฟยเยี่ตื่นตระหนกตกใจมาก าทราบ่าหุบเาเิหนงีรากฐานที่ค่อนข้างจะลึก แต่คิดไม่ึ่าจะลึกึเพียงี้ ตระกูลภายในิแเสวีคงที่สามารถยืนหยัดมาไ้นับัปีีน้อยจนสามารถนับไ้! แม้แต่ตระกูลจวินกับตระกูลฉีที่เป็นครอบครัวตระกูลขุนาัีประวัติศาสตร์การก่อั้มาไ้เพียงแค่สองสามร้อยปีเ่าั้น
ด้วยรากฐานที่มั่นคงเช่นี้ บวกกับการดำเนินงานภาอกตลอดสิบปีมาี้ เกรง่าหุบเาเล็กๆ แ่ี้จะร่ำรวยเทียบเท่าเมืองต่างๆ ไ้เลย
ใครจะไปอยากีศัตรูที่ทรงพลังเช่นี้กัน? อีกทั้งใครจะไปอยากถูกศัตรูที่ทรงพลังเช่นี้จับจ้องบ้าง?
หาก่าจิ้งจอกเฒ่าเป็นผู้ควบคุมงานในหุบเาเิหนง เช่นนั้นเรื่องี้ก็…เิความยุ่งยากแล้ว!
กูเฟยเยี่ตกตะลึงตาค้าง แต่จวินจิ่วเฉินกลับสงบนิ่ง “ไปเถอะ ไปสนามรางวัล…”
——————
เิ
[1] เิหนงติ่ง หมายึ ้ปรุงยาเซีที่่มาจากแัฤิ์ในุบรรพกาล
นิยายแนะนำ
นิยายแนะนำ
ความคิดเห็น
COMMENT
เว็บไซต์นี้ใช้คุกกี้
เว็บไซต์นี้ใช้คุกกี้ เพื่อสร้างประสบการณ์นำเสนอคอนเทนต์ที่ดีให้กับท่าน รวมถึงเพื่อจัดการข้อมูลส่วนบุคคลเพื่อให้ท่านได้รับประสบการณ์ที่ดีบนบริการของเว็บไซต์เรา หากท่านใช้บริการเว็บไซต์นี้ต่อไปโดยไม่มีการปรับตั้งค่าใดๆ นั่นเป็นการแสดงว่าท่านอนุญาตยินยอมที่จะรับคุกกี้บนเว็บไซต์และนโยบายสิทธิส่วนบุคคลของเรา
0.00
0.00









userA???
???? ??? ? ???? ?? ??