เรื่อง ยอดหมอหญิงเทพโอสถ
กำลังทรัพย์ของตระกูลป้อมปราาหาน้เป็ที่ยอมรับของุ และุก็าบดี่าคุณหนูาตระกูลป้อมปราาหาน เป็บุตรสาวุญที่ฟูเหิหัวหน้าป้อมปราาหานใ้ความโปปามากีุ่ เพียงแต่่าเงินชดเชยก้อนนี้เป็เงินจำนวนมหาศาลเละ! คุณหนูาตระกูลหานะชำระไ้หรือไ่ ไ่ีใาบอย่างชัดเจน
บัดนีุ้้มองไปที่หานอวี๋เอ๋อร์เพื่อรอใ้นางปริปากพูด บรรยากาศใตอนนี้เงียบสงัดจนใ้ความรู้สึกอึดอัดเล็กน้อย
ชายาเห็น้กับข้อเสนอของกูเฟยเยี่อย่างเห็นไ้ชัด เขาไ่ยัดตั๋วเงินลงใมือของกูเฟยเยี่อีกแล้ว แต่ยืนอยู่ด้านข้าง้ความตื่นเต้นและความดีใจ
กูเฟยเยี่ดีใจเช่นกัน! นางมองไปที่หานอวี๋เอ๋อร์้ใบหน้าที่เต็มไป้รอยยิ้มเล็กน้อย นางไม้รีบร้อนและไ่เร่งรัด
แต่่าเงินก้อนนี้ นางะเอาใ้ไ้!
หากผู้คนไ่มาหาเรื่องนาง นางก็ะไ่หาเรื่องกลับ หากผู้คนมาหาเรื่องนาง ต้องชดใช้ใ้ถึงีุ่!
นางคิด่าตนเองไ่เคยหาเรื่องหานอวี๋เอ๋อร์เลย หานอวี๋เอ๋อร์ะมาหาเรื่องนางทำไม?
หานอวี๋เอ๋อร์เอาแต่พูด่าตนเองเป็สหายกับิ้หวางเตี้เซี่ย ทำท่าทีะมาช่วางและโน้มน้าวนาง แต่สิ่งที่พูดาบนแท่นประมูล้แฝงไป้าเสียดสีและสั่งสอนนาง
สนุกหรือ?
หรือ่าหานอวี๋เอ๋อร์ไ่าบ่าิ้หวางเตี้เซี่ยอยู่ที่นี่?
องครักษ์ลับ้อยู่ที่นี่ ิ้หวางเตี้เซี่ยไ่มาไ้หรือ? เจ้านายที่แท้จริงยังไ่ึ้มาห้ามนาง สั่งสอนนาง หานอวี๋เอ๋อร์ที่เป็เพียงคนนอกะมาก่อเรื่องทำไม? ไหนะเีนาง่าเป็หญิงรับใช้อีก หานอวี๋เอ๋อร์คิด่าาที่ตนเองเป็สหายของิ้หวางเตี้เซี่ยแล้วะาารถเป็เจ้านาางไ้อย่างนั้นหรือ?
ใตอนนี้หานอวี๋เอ๋อร์ทั้งโกรธ อับอาย และจงเกลียดจงชัง ท่านางยังคงรักษารอยยิ้ม นางไ่ต้องาใ้ใครก็ตามเห็นความลนลานและความจนมุมของตนเอง โดยเฉพาะกูเฟยเยี่!
นางหัวเราะแล้วหาทางลงใ้ตนเอง
หานอวี๋เอ๋อร์ถอนหายใจา “ข้าาบ่ามีเรื่องของาใช้สมุนไพรเป็ครั้งที่สอง เพียงแต่ข้าคิด่าาประมูลไ่มีทางเกิดข้อผิดพลาด ดังนั้นจึงใช้เพียงวิธีาทั่วไปมาตรวจสอบยา เฮ้อ ผลลัพธ์เป็อย่างนี้…น่าเสียใจจริงๆ ”
ทันทีที่ำูเหล่านี้าหัวหน้าาประมูลแบูรพาที่อยู่ด้านข้างก็แสดงสีหน้าบูดบึ้ง
ถังิ้เหลือบมองไป แววตาทอประกายถึงความรังเกียจ
แม้่านางะใ้หานอวี๋เอ๋อร์มาตรวจสอบยาสมุนไพร ท่าหานอวี๋เอ๋อร์ึ้มาพูดคุยเสนอตัว้ตนเองนี่นา
เดิมทีนางครุ่นคิดมาสักพักแล้ว่าะยื่นำร้องต่อหัวหน้าาประมูลแบูรพาเพื่อช่วยคุณหนูาตระกูลหานชำระเงินชดเชยครึ่งหนึ่งดีหรือไ่ แต่เมื่อเห็นถึงท่าทีของหานอวี๋เอ๋อร์แ้างจึงเลิกคิดไป
กูเฟยเยี่ไ่ปริปากใดๆ นางะรอดู่าหานอวี๋เอ๋อร์ะไกล่เกลี่ยใ้ตนเองอย่างไร
และแล้วหานอวี๋เอ๋อร์ที่มีทีท่าสง่างามก็ไ้เอ่ยึ้มา “ใเมื่อยอมเดิมพันก็ต้องรับไ้ต่อความพ่ายแพ้ หญิงรับใช้น้อย เงินเหล่านี้ะไ่หายไปแม้แต่เหรียญเดียว เพียงแต่่าาเดินทางใครั้งนี้ข้ามาเป็เพื่อนสหายเท่านั้น ใตอนมามีความฉุกละหุกจึงไ่ไ้พกเงินมามากมายขนาดนั้น เอาอย่างนี้แล้วกัน รอใ้ข้ากลับไปแล้วะส่งคนนำไปมอบใ้ที่จวนทันที หากเจ้ารีบร้อนต้องา เช่นนั้น ข้าะคุยกับเจ้านายเจ้าแล้วใ้เขาชำระใ้ก่อน ข้าค่อยไปคืนเขาใภายหลัง ความสัมพันธ์ระห่างข้ากับเขาเจ้าก็รู้ดี เจ้าไ่เสียเปรียบแน่นอน”
หลังจากที่ไ้ยินำูนี้ ุ้เกิดความสงสัย
เจ้านายของสาวน้อยคนนี้เป็ใครกันแน่ เขามีความสัมพันธ์อะไรกับคุณหนูาตระกูลหาน ใตอนที่คุณหนูาตระกูลหานเดินึ้มาก็อ้าง่าตนเองเป็สหายคนสนิทของเจ้านายสาวน้อยคนนี้ ดูท่า่าความสัมพันธ์ะดีมาก
กูเฟยเยี่อดไ่ไ้ที่ะมองลงไป้า่า น่าเสียดายที่ไ่พบิ้หวางเตี้เซี่ย
นางาบ่าิ้หวางเตี้เซี่ยอยู่ที่นี่ แต่นางไ่าบ่าิ้หวางเตี้เซี่ยกับหานอวี๋เอ๋อร์เป็สหายใระดับไหนกันแน่ หญิงสาวลอบรำพึงใใจ่า “เตี้เซี่ย ข้าะนับถึงสิบ หากท่านไ่ส่งเสียงาก็อย่าหา่าข้าไ่ไว้หน้าสหายของท่าน หนึ่ง สอง า…”
กูเฟยเยี่นับถึงสิบ้ความรวดเร็ว ภายใดวงตาปรากฏถึงรอยยิ้มเล็กน้อย ไ่ช้าก็ตอบกลับไปเสียงดัง “คุณหนูาตระกูลหาน ขออภัยจริงๆ ข้าเป็เพียงแค่หญิงรับใช้ตัวน้อยๆ เท่านั้น ข้าไ่าบ่าเจ้านายของข้ามีความสัมพันธ์แบบใดกับท่าน! หนึ่งแสนสองหมื่นเหรียญทองเป็จำนวนเงินที่ไ่น้อยเลย ข้าไ่กล้าตัดสินใจใ้เขาชำระเงินโดยพลา”
ทันทีที่กูเฟยเยี่เอ่ยำูเช่นนี้า ก็มีเสียงวิพากษ์วิจารณ์ดังึ้มาจาก้า่า
หญิงรับใช้ที่าารถครอบครองบัตรสีดำของเจ้านายไ้ะเป็เพียงหญิงรับใช้ตัวน้อยหรือ? ใเมื่อนางเอ่ยาขนาดนี้แล้วคาด่าคุณหนูาตระกูลหานกับเจ้านายของนางคงะไ่ค่อยมีความสนิทสนมกันเท่าใด เหตุใดคุณหนูาตระกูลหานถึงเป็เช่นนี้ นี่มันต้องาบิดพลิ้วหนี้สินอย่างเห็นไ้ชัด!
ใบหน้าของหานอวี๋เอ๋อร์แดงก่ำแล้ว ใยามนี้ถึงแม้่านางะไ่ต้องาพบิ้หวางเตี้เซี่ย แต่ก็คาดหวัง่าิ้หวางเตี้เซี่ยะึ้มากู้หน้าใ้นาง
นางอดไ่ไ้ที่ะมองไป้า่า ท่าใตำแหน่งที่นั่งบุคคลสำคัญไ่มีคนอยู่แล้ว
ิ้หวางเตี้เซี่ยไปไหนกัน?
ใขณะเดียวกัน ถังิ้ก็ปริปากา “เห้อ เรื่องนี้เป็ความผิดของข้า หนึ่งแสนสองหมื่นเหรียญทองเป็จำนวนเงินที่ไ่น้อยเลย…”
หลังจากที่ไ้ยินเช่นนี้หานอวี๋เอ๋อร์ก็รีบหันกลับไปมอง้ความดีอกดีใจ นางคิด่าถังิ้ะใ้ความช่วยเหลือ แต่ใคระไปาบ่าประโยคถัดมาของถังิ้คือ “เดิมทีข้าคิด่าคุณหนูาตระกูลหานะ่าไหวจึงไ่ไ้ถามใ้ชัดเจนก่อน…เฮ้อ เอาอย่างนี้แล้วกัน ข้าเป็พยานบุคคลใ้คุณหนูาตระกูลหานเขีหนังสือรับรองหนี้สิน เยี่กูเหนียง [1] ท่านคิด่าอย่างไร? ”
หานอวี๋เอ๋อร์ตกตะลึงตาค้าง
กูเฟยเยี่เกือบะหลุดหัวเราะา “าที่ไ้คุณหนูถังมาเป็พยานบุคคล ข้าก็ไว้ใจ! แต่ไ่รู้่าคุณหนูาตระกูลหานะเห็น้หรือไ่” หากหานอวี๋เอ๋อร์ต้องามอบเงินก้อนนี้ใ้จริงๆ คงะเสนอตัวเขีหนังสือรับรองหนี้สินตั้งแต่แรกและคงไ่พูดอะไรมากมายเพียงนี้แล้ว!
ท่าจากสถานาณ์ใตอนนี้ต่อใ้นางไ่อยากะใ้ก็ต้องใ้แล้ว หากนางบ่ายเบี่ยงอีกมันะทำใ้นางต้องแบกรับำตำหนิต่อ่าที่ตนเองไ้บิดพลิ้วหนี้สินอย่างแน่นอน!
นางปั้นหน้าฝืนยิ้มพร้อมกับแก้ต่าง “เป็เรื่องดีมากที่ไ้คุณหนูถังมาเป็พยานบุคคล ข้า ข้าแค่กลัว่าหญิงรับใช้น้อยะไ่เชื่อใจใหนังสือรับรองหนี้สินของข้า ถ้าเขีตั้งแต่แรกคงไ่ต้องอธิบายมากมายเพียงนี้”
กูเฟยเยี่ไ้ถามอีก่า “ไ่าบ่าคุณหนูาตระกูลหาน วางแผนะ่าใ้ครบเื่ใ? ”
ทันทีที่ำูเหล่านี้าหานอวี๋เอ๋อร์ก็ปั้นหน้าฝืนยิ้มต่อไปไ่ไหวแล้ว นางรีบส่งสายตาตักเตือนไปใ้กูเฟยเยี่ทันทีจากนั้นใบหน้าเล็กที่งดงามก็ไ้แสดงสีหน้าบูดบึ้งา
กูเฟยเยี่ไ่เห็นอกเห็นใจและไ่มีความหวาดกลัว
ต้องรู้ไว้่าหากใวันนี้ผู้แพ้คือนาง หานอวี๋เอ๋อร์ก็คงะไ่ยอมอ่อนข้อใ้นางแน่นอน
นางไล่ถามต่อ “คุณหนูาตระกูลหาน ระยะเวลาครึ่งปีเพียงพอหรือไ่? ภายใครึ่งปีท่านคงกลับบ้านบ้างใช่หรือไ่? ”
หานอวี๋เอ๋อร์ไ่มีแม้แต่ข้ออ้างที่ะยืดเวลาไป นางทำไ้เพียงกัดฟันตอบรับ
ถังิ้ไ้สั่งใ้คนไปนำกระดาษและพู่กันมาเพื่อใ้หานอวี๋เอ๋อร์เขีหนังสือรับรองหนี้สินท่ามกลางผู้คน หลังจากที่ถังิ้ตรวจสอบแล้วก็ยื่นไปใ้กูเฟยเยี่เก็บเอาไว้
หานอวี๋เอ๋อร์แทบะหลบหนีจากแท่นประมูล ระยะเวลาครึ่งปีนางไ่าบ่าตนเองะหาเงินมาไ้หรือไ่ แต่ภายใระยะเวลาครึ่งปีนางะล้างแค้นของวันนี้อย่างแน่นอน! นางะต้องทำใ้กูเฟยเยี่เสียใจใภายหลัง!
เรื่องราวมาถึงขนาดนี้แล้วก็นับไ้่าเป็ผลลัพธ์ที่น่าพึงพอใจ
กูเฟยเยี่กำลังะเดินไป ท่าหัวหน้าาประมูลแบูรพาไ้เอ่ยา้ความสุภาพ “เยี่กูเหนียง เหล่าฟู [2] มีเรื่องไ่เข้าใจหนึ่งเรื่อง อยากะขอำชี้แนะ ไ่าบ่าะาารถเชิญเจ้าและเจ้านายของเจ้าไปดื่มน้ำชาสักถ้วยที่ด้านหลังไ้หรือไ่? ”
กูเฟยเยี่าบ่าหัวหน้าาประมูลแบูรพาต้องาถามนางเรื่องสินค้าต้องห้าม
นางกำลังะถามองครักษ์ลับ่าิ้หวางเตี้เซี่ยอยู่ที่ใด แต่ใตอนนี้เองหมางจ้งก็ไ้ปรากฏตัวึ้พร้อมกับเอ่ย่า “เจ้านายกำลังดื่มน้ำชากับหัวหน้าอาวุโสอยู่ที่ด้านหลัง เจ้าก็…ไปเถอะ”
ทันทีที่หัวหน้าาประมูลแบูรพาไ้ยินเช่นนี้ก็เกิดความดีใจมาก “ที่แท้ก็เป็คนคุ้นเคยกัน เยี่กูเหนียง เชิญทางนี้”
กูเฟยเยี่คิด่าหัวหน้าอาวุโสะไ่มาเสียอีก คิดไ่ถึงเลย่าเขาะมานานแล้ว นางยิ้มน้อยยิ้มใหญ่ “ไปกันเถอะ! ”
ภายใศาลาน้ำชา
ดูเหมือน่าจวินจิ่วเฉินะกำลังพูดคุยกับหัวหน้าอาวุโสใหัวข้อที่จริงจัง เมื่อเห็น่ากูเฟยเยี่เดินมาแล้วพวกเขาก็ไ้หยุดพูดลง
“เตี้เซี่ย”
กูเฟยเยี่อารมณ์ดีมาก น้ำเสียงหวานไพเราะไ่น้อย แต่จวินจิ่วเฉินที่หันหน้ากลับมามองไ้ขมวดคิ้วเป็ปมราวกับไ่พอใจอย่างเห็นไ้ชัด
รอยยิ้มของกูเฟยเยี่แข็งทื่อทันที เกิดอะไรึ้?
——————
เิ
[1] กูเหนียง หมายถึง ำที่ใช้เีหญิงสาวที่ไ่รู้จัก้าใ้เกียรติ
[2] เหล่าฟู หมายถึง ำที่ชายาเีตนเอง
นิยายแนะนำ
นิยายแนะนำ
ความคิดเห็น
COMMENT
เว็บไซต์นี้ใช้คุกกี้
เว็บไซต์นี้ใช้คุกกี้ เพื่อสร้างประสบการณ์นำเสนอคอนเทนต์ที่ดีให้กับท่าน รวมถึงเพื่อจัดการข้อมูลส่วนบุคคลเพื่อให้ท่านได้รับประสบการณ์ที่ดีบนบริการของเว็บไซต์เรา หากท่านใช้บริการเว็บไซต์นี้ต่อไปโดยไม่มีการปรับตั้งค่าใดๆ นั่นเป็นการแสดงว่าท่านอนุญาตยินยอมที่จะรับคุกกี้บนเว็บไซต์และนโยบายสิทธิส่วนบุคคลของเรา
0.00
0.00









userA???
???? ??? ? ???? ?? ??