เรื่อง ยอดหมอหญิงเทพโอสถ
ฟ้ามืดแ้
พริบาเดียวหุบเาเถาเยา็เหมือนกับย่าง้าเ้าสู่ฤูหนาวที่มีมวลอากาศที่ค่อนข้างะเย็น ูเฟยเยี่ที่อยู่ภายใพุ่มบุปผาถึงกับต้องกระชับเสื้อผ้าไว้แน่นพลางเร่งฝีเท้าตรงไปัจุดที่มีแสงไฟ ญิา้าเิไปพร้อมกับำสมุนไพรบางชนิดและยาพิษาจากหวางเป่าติงเพื่อซ่อนไว้บนร่างกาย วันี้นางใช้ยาพิษไปึมิอาจทราบได้ว่าหวางเป่าติงะุำงานเมื่อใดและะุำงานนานเพียงใด? ดังนั้นึต้องะัเอาไว้
าที่เิเตร็ดเตร่าั้งวันำให้้งของนางเกิดความหิวแ้เล็กน้อย
ูเฟยเยี่ที่ัมาไม่ถึงบ้านไ้็ได้กลิ่นุ่เป็นพิเศษจากาย่างเนื้อ ญิาลอบคิดว่าจิ้งจอกใญ่หลายใจตัวี้รู้จักดื่มด่ำความสนุกสนานจริงๆ !
ทัศนียภาพอันงดงาม อาหารอันโอชะ สุราอันยอดเยี่ยม ีั้ัมีญิงาม เาไม่ขาดไปเลยแม้แต่ข้อเดียว!
ไม่ช้าูเฟยเยี่็มาถึงประตูลานบ้าน นางเห็นว่าภายใลานมีาก่อกองไฟไว้ามาย ไป๋หลี่หมิงสวมใส่เืุ้ขนจิ้งจอกสีม่วงที่พบเจอได้ยากและกำลังรับความอบอุ่นไปพร้อมกับย่างเนื้อป่า ทางด้านของญิรับใช้งามหยาดเยิ้มนั้นกำลังเฝ้าปรนนิบัติรับใช้ป้อนสุราเาอยู่ด้านข้าง
ูเฟยเยี่เจตนาเืเืุ้ขนสัตว์สีม่วงตัวนั้นของเาแวบหนึ่ง ภายใใจอดที่ะทอดถอนใจาไม่ได้เาะจิ้งจอกสีม่วงนั้นเป็นสัตว์ที่ผ่านไปร้อยปี็ยากที่ะพบหนึ่งตัว หมอนี่เป็นคนที่สุรุ่ยสุร่ายจริงๆ !
ูเฟยเยี่กลับมาแ้ แต่ือยู่้าประตูโี่ไม่เ้าไป นางำมือั้ข้างไ่ัพลางโกาย แ้ำท่าทางที่ไ่เ็ในัก ไป๋หลี่หมิงเลิกิ้มอง ไก่ป่าุ่ที่ย่างมันเยิ้มาง้าของญิา “เสี่ยวเยี่เอ๋อร์ มานี่มา”
ูเฟยเยี่ัความระมัดะั เาะจิ้งจอกเ่าตัวี้ไม่ได้ได้่าๆ
นางพิงไปที่ประตูแ้คิดะแสดงละคร แต่ปาเล็กัไม่ทันได้ำปามุ่ย นาง็อดไม่ได้ที่ะจามาติดต่อกันั้ง ใคราวี้ไม่จำเป็นต้องแสดงไป๋หลี่หมิง็เชื่อแ้ว่านางจำใจต้องกลับมาเาะความหิวโหยและความหนาว
ไป๋หลี่หมิงตบลงไปตรงที่นั่งด้านข้างของตนเองและูเหมือนว่าะเร่งรีบเาะเาได้เอ่ยเร่งรัด “มานี่ ข้าไม่ขอยาถอนพิษจากเจ้า็ได้”
เาคิดไม่ออ่าพิษใตอนเช้าเป็ิเช่นไร ีั้ไม่ได้ใส่ใจานัก บนโลกใบี้มีพิษะไที่เาัไม่เคยลองบ้าง? รอให้พิษออกฤทธิ์แ้ำความเ้าใจมันาั้เาะทราบวิธีแก้อย่างแน่นอน
ูเฟยเยี่เืชายหนุ่มู่ึ่ ก่อนะ้าเท้า้าใญ่เิเ้าไปนั่งโไม่ตอบใๆ ญิาแย่งอาหารอันโอชะมาจากมือของเาพลางกัดเ้าไปคำใญ่ ไป๋หลี่หมิงตะลึงงันเล็กน้อยแต่ไม่ช้า็ัเาะาพลันถอดเืุ้ขนสัตว์ของตัวเองมาคลุมใหู้เฟยเยี่
ูเฟยเยี่ไม่ได้ปฏิเ แต่ำาเ็้ำมูกแ้ำมือไปป้าบนเืุ้จิ้งจอกสีม่วง าั้ึรวบคอเสื้อมาห่อตัวเองเอาไว้แน่นก่อนะรับประทานอาหารอันโอชะทีุ่่และกรุบต่อไป
ญิาคิดว่าเนื้อย่างทีุ่่ขนาดี้หากไม่ทาน็เสียเปล่า เืุ้ขนสัตว์ที่อบอุ่นเช่นี้หากไม่สวมใส่็น่าเสียดาย
นางัต้องสะสมเรี่ยวแรงเพื่อเตรียมพร้อมหลบหนีออกไป นางไม่สามารถหิวและเป็นหวัดไปได้ แน่นอนว่าถ้าหากจิ้งจอกข้างกายตัวี้ไม่สบายไป นางะดีใจยิ่ง่า
ไป๋หลี่หมิงชำเลืองามองมือที่เ็้ำมูกของูเฟยเยี่แวบหนึ่ง ไม่ช้าิ้และเสียงัเาะ็ปรากฏขึ้นบนริมฝีปาของเา เาเพียงแค่ไม่มีทางเลือกเล็กน้อยแต่ไม่ปวดใจ
ชายหนุ่มถามา “เสี่ยวเยี่เอ๋อร์ ที่นี่มีไก่ป่า เป็ดป่า กระต่ายป่า หมูป่า แพะภูเา และัมีปลากับกุ้ง เจ้าชอบทานสิ่งไหน? ”
ูเฟยเยี่หันกลับมามองึพบว่าด้านหลังเต็มไปด้วยวัตถุดิบอาหารสดใหม่อันโอชะามายที่ผ่านาำความสะอาดแ้ ีั้ัมีกองเครื่องเทศที่ผ่านกระบวนาำความสะอาดมาอย่างตั้งอกตั้งใจีด้วย
ูเฟยเยี่รู้สึกมหัศจรรย์ใจา นางถึงกับคิดโไม่รู้ตัวว่าหากตนเองติดามหมอนี่ไปจริงๆ นางะต้องมีน้ำหนักที่เพิ่มาขึ้นอย่างแน่นอน
ใเมื่อทานแู้เฟยเยี่ึไม่เกรงใจีต่อไป “ข้าชอบสิ่งไหนเจ้า็ะย่างสิ่งนั้นหรือ? ”
ไป๋หลี่หมิงหรี่าลง ิ้แ้ด้วยาใซื่อ “แน่นอน”
ูเฟยเยี่หรี่าลงเช่นกัน ญิาส่งิ้ใสซื่อไม่เป็นอันตราลับไป “เช่นนั้น็ทุกอย่างอย่างละหนึ่งอันแ้กัน”
ทันทีทีู่เฟยเยี่เอ่ยเช่นี้ ญิรับใช้ที่อยู่ด้านข้าง็เกือบะำสุราหกลงมา
นางคาดไม่ถึงเป็นอย่างา! หา่าองค์ชายสามเสนอที่ะย่างอาหารให้นางทาน นางะต้องแย่งไปเป็นคนย่าง ไม่ว่าอย่างไร็ไม่สามารถให้องค์ชายสามมาปรนนิบัติรับใช้ได้จริงๆ นี่นา! นึกไม่ถึงเลยว่านังหนูคนี้ะกล้าได้คืบะเอาศอกเช่นี้?
ไป๋หลี่หมิงคาดไม่ถึงเช่นกัน แต่หลังาั้ไม่นานเา็ตอบตกลงด้วยความเบิกบานใจ “ได้! ”
่าภายใใจของูเฟยเยี่นั้นีวามเหยียดหยามที่มิอาจเทียบได้ นางคิดว่าเพื่อที่ะเอาใจญิาแ้ เกรงว่าชายหนุ่มที่มักาใกามเช่นี้ะำได้ทุกอย่าง!
ูเฟยเยี่ไม่ได้สนใจไป๋หลี่หมิงต่อ นางทานอาหารไปพร้อมกับชำเลืองามองญิรับใช้ที่อยู่ด้านข้าง ซึ่งบังเอิญาเาะญิรับใช้็กำลังมองาี่นางด้วยใบ้าที่ไม่พอใจเช่นกัน
ั้คนสบากัน ูเฟยเยี่เป็นฝ่ายหลบหลีกก่อน แต่ญิรับใช้กลับมองว่านางกำลังยั่วยุึโมโหจนต้องลุกขึ้นมา “นายท่าน นู๋ปี้เต้นระบำเพื่อให้นายท่านสนุกสนานไปกับาดื่มสุรานะเจ้าค่ะ”
ไป๋หลี่หมิงัไม่ทันได้ตอบตกลง นาง็ทนรอไม่ไหวึได้้าเิาืเผชิญ้าตรงข้ามกับกองไฟ ญิาำาถอดชุดคลุม สะบัดแขนเสื้อแ้เริ่มเริงระบำ
ระบำชุดี้เยี่ยมยอดา
เรีได้ว่าร่ายรำด้วยท่วงท่าสง่างามอ่อนช้อยดั่งมังกรเยื้องกราย เครื่องประดับอัญมณีและอาภรณ์ไคลคลาปลิดปลิวทวนกระแสขึ้นไปบนฟากฟ้าด้วยความมหัศจรรย์
งดงามา!
ูเฟยเยี่มองด้วยความตกตะลึง นางคิดว่าถึงแม้จิ้งจอกตัวี้ะหลายใจแต่็ไม่ได้เจ้าชู้ไปทั่ว อย่างน้อยสายาของเา็ดีเยี่ยม
ไป๋หลี่หมิงดื่มสุราพลางชื่นชม มุมปาของเาแฝงไปด้วยิ้เหนื่อยหน่ายและจิตใจที่โล่งสบาย
ูเฟยเยี่เกือบะหลงใหลใเสน่ห์ี้แ้ โชคดีที่นางดึงสติกลับมาได้ทันพอดี นางัไม่ลืมเรื่องสำคัญของตนเอง ก่อน้าี้กังวลว่าะไม่มีโอกาสใาลงมือ แต่ทันทีที่ญิรับใช้เต้นระบำนาง็ได้โอกาสมาอย่างไม่ต้องสงสัย
นางจงใจพูดด้วยความตื่นเต้น “สวยเหลือเกิน! พี่สาว ช่วยสอนข้าเต้นระบำได้หรือไม่! ”
นางไม่สนใจว่าญิรับใช้ะตอบตกลงหรือไม่ ทันทีที่พุ่งตัวเ้าไปนาง็คว้ามือของญิรับใช้มาแ้ถือโอกาสวางยาพิษไป
ญิรับใช้ไม่ได้สังเกตเห็นเลยแม้แต่น้อย นางสะบัดมือของูเฟยเยี่ออกอย่างแรงพลางเอ่ยาด้วยความไม่พอใจนัก “ระบำชุดี้เป็นวิชาความรู้อันล้ำค่าที่ได้รับาสืบทอดกันใตระูล ข้าะไม่สอนมันให้กับใคร้าไหนทั้งนั้น! เจ้าอย่าาำลายอารมณ์สุนทรีย์ของนายท่าน ถอยไปซะ! ”
หลังจากที่นางเอ่ยแ้็เคลื่อนไหวแขนเสื้อต่อไปด้วยความสง่างาม
ดวงาของูเฟยเยี่ทอประกายความเจ้าเล่ห์แวบหนึ่ง าั้ึก้ม้าก้มากลับมานั่งด้วยความแค้นใจ
ไป๋หลี่หมิงไม่ได้เกิดาัเาะาเต้นรำเป็นที่ชื่นชอบของญิาหลายคน ก่อน้าี้็มีสาวใช้ใต้บังคับบัญชาของเาหลายคนที่เห็นระบำชุดี้แ้็มีปฏิกิริยาตอบสนองที่ไม่ต่างจากูเฟยเยี่านัก
แ้่าไป๋หลี่หมิงะกำลังูาเต้นระบำ ่า็ไม่ได้ละเลยูเฟยเยี่ เาย่างกุ้งไ้หนึ่งื่ไปให้นาง าั้ึย่างปลาีหนึ่งตัวแ้หยิบื่ไปให้ ต่อมาเา็ย่างไก่ป่าตัวเล็กหนึ่งตัว ูเฟยเยี่ทานไปพร้อมกับชมาเต้นระบำด้วยความเพลิดเพลิน ไม่ต้องพูดถึงคนอื่นเลย แม้แต่ตัวนางเอง็เกือบะลืมเลือนไปแ้ว่าตนเองคือตัวประกัน
ความเงียบสงัดใยามค่ำคืนที่มีเปลวไฟลุกโชติ่และาเต้นระบำำใหู้เหมือนว่า่เวลาี้สงบสุขา
่าทันใดนั้นญิรับใช้็ุลงกะทันหันาัถูก์สะกดะไบางอย่างเ้า นางหันไปมองไป๋หลี่หมิงด้วยความเลื่อนลอย ไป๋หลี่หมิงเกิดาั แต่ใขณะเดียวกัน่ล่าง็ีวาม้แผดเผาา
เาตกใจอย่างฉับพลันพลางหันศีรษะไปมองูเฟยเยี่ “นี่เจ้ามีพิษหยินหยาง! ”
ูเฟยเยี่ลุกขึ้นหลบไปไกลมาสักพักแ้ “ใเมื่อเจ้ารู้ว่านี่คือพิษหยินหยาง เช่นนั้น็…สนุกไปกับมัน็แ้กัน!” หลังจากที่นางเอ่ยจบ็หันหลังวิ่งหนีไปแ้หายวับไปกับา
พิษหยินหยางคือะไ มันคือามีเพศสัมพันธ์กันระหว่างชาับญิ หนึ่งพิษสองรูปแบบ ใตอนเช้าวางพิษหนึ่งชุด ตอนกลางคืนวางพิษีหนึ่งชุด บนร่างของชายหนุ่มหนึ่งชุด ร่างของญิาีหนึ่งชุด ต่อาั้…ไม่สามารถพรรณนาได้ และใท้ายที่สุดแ้ีวามน่าะเป็นอย่างน้อยแปดส่วนที่ะเสียชีวิตลง!
ูเฟยเยี่วิ่งไปที่ะเาดอก้ด้วยความเร็วู ญิาถึงกับอดไม่ได้ที่ะัเาะา
ใที่สุดนาง็ได้ชำระความเกลียดชังใอดีตและความแค้นใปัจจุบันแ้!
จิ้งจอกใญ่หลายใจ! ใครให้เจ้าโความผิดให้ข้า! ใส่ร้ายข้า ใช้ข้า แถมัำตัวเจ้าชู้ใส่ข้าี!
เาเจ้าชู้ใช่หรือไม่? นาง็ะำให้เาเจ้าชู้จนพอใจ เสียชีวิตใความละมุนละไม ไปเป็นผี็เจ้าชู้เช่นกัน!
นิยายแนะนำ
นิยายแนะนำ
ความคิดเห็น
COMMENT
เว็บไซต์นี้ใช้คุกกี้
เว็บไซต์นี้ใช้คุกกี้ เพื่อสร้างประสบการณ์นำเสนอคอนเทนต์ที่ดีให้กับท่าน รวมถึงเพื่อจัดการข้อมูลส่วนบุคคลเพื่อให้ท่านได้รับประสบการณ์ที่ดีบนบริการของเว็บไซต์เรา หากท่านใช้บริการเว็บไซต์นี้ต่อไปโดยไม่มีการปรับตั้งค่าใดๆ นั่นเป็นการแสดงว่าท่านอนุญาตยินยอมที่จะรับคุกกี้บนเว็บไซต์และนโยบายสิทธิส่วนบุคคลของเรา
0.00
0.00









userA???
???? ??? ? ???? ?? ??