เรื่อง ยอดหมอหญิงเทพโอสถ
กูเฟยเยี่ยนก้าวเท้าขึ้นไปยังรถม้า จวินจิ่วเฉินยังคงปลอมกายเป็นผู้คุ้มกันและเดินเคียงคู่ไปกับเหมยกงกง
กูเฟยเยี่ยนกำลังครุ่นคิด่าควรที่จะนัดเขาไปพบในสถานที่อื่นดีหรือไ่ เพราะถ้าบังเอิญไปพบเจอหัวหน้าผู้ดูแลซ่างกวนในหอการค้าเสวียนคง มันจะเป็นเรื่องที่ไ่ดีแน่ ท่าซ่างกวนฟูเหรินไ่ได้พาพวกเขาไปที่กิจการใหญ่ของหอการค้าเสวียนคง ซ่างกวนฟูเหรินพาพวกเขาไปยังสถานที่แห่งหนึ่งที่หลบ่ตัวู่ในตรอกลึก สถานที่แห่งนี้คือเรือนอันเงียบสงบทีู่่ท่ามกลางความอึกทึกครึกโครม
ึแม้่าซ่างกวนฟูเหรินจะมีสีหน้าที่ไ่ดีนัก ท่าระห่างทางก็ไ่ได้กลั่นแกล้งนาง เพราะซ่างกวนฟูเหรินเอาแ่เงียบมาตลอดการเดินทางหลังจากที่เข้ามาในเรือนแล้ว ซ่างกวนฟูเหรินก็ยังคงปิดปากเงียบและพาพวกเขาเดินตรงไปด้านใน ฝีเท้าของกูเฟยเยี่ยนสงบนิ่ง แ่ภายในใจมีความตื่นเต้นแบบที่ยากจะเลี่ยงได้ นางจินตนาการไ่ออก่าหัวหน้าใหญ่ในตำนานที่มีอายุสี่สิบก่าปี ผู้ที่ทรงพลังราวกับเป็นทหารและเฉลียวฉลาดก่าพ่อค้ารายย่อยอย่างเขาจะมีลักษณะเช่นไร
กูเฟยเยี่ยนคิด่าอายุของบุคคลระดับสูงผู้นี้น่าจะพอๆ กับชายชราเฉกเช่นเทียนอู่ฮ่องเต้กับผู้ที่เคร่งขรึมจริงจังประเภทเดียวกันกับแม่ทัพฉี บวกกับเขาติดสุรามานานหลายปี บางทีเขาอาจจะเป็นชายพุงพลุ้ยก็เป็นไปได้!
เมื่อเดินเข้าไปในสวนดอกไม้ กูเฟยเยี่ยนก็ได้กลิ่นสุราอ่อนๆ โชยมาอย่างรวดเร็ว กลิ่นเช่นนี้มีความพอดี ถ้ามากก่านี้จะไ่ดี ถ้าน้อยก่านี้จะไ่เพียงพอ ึแม้่าจะเป็นผู้ที่ไ่ชอบดื่มสุรา แ่เมื่อได้ดมกลิ่นหอมกรุ่นที่ดึงดูดเช่นนี้ ก็อดไ่ได้ที่จะอยากลิ้มลอง
กูเฟยเยี่ยนวิเคราะห์ออกมาได้อย่างรวดเร็ว่านี่คือสุราที่ซ่างกวนฟูเหรินนำกลับมา ในตอนนี้กำลังถูกปรุงู่ สุราสมุนไพรทำได้ง่าย โดยสิ่งที่สำคัญที่สุดคือความแรงของไฟ จากกลิ่นนี้ทำให้ทราบ่าผู้ที่กำลังปรุงสุราควบคุมความแรงของไฟได้อย่างสมบูรณ์แบบ
กูเฟยเยี่ยนเดินตรงต่อไปเรื่อยๆ ไ่ช้าก็พบกับห้องที่มีบานหน้าต่างทั้งสี่ด้านและตั้งู่ท่ามกลางสวนดอกไม้ ภายในห้องมีการนำหญ้ามาปูไว้บนพื้น และมีชายชุดดำคนหนึ่งกำลังนั่งปรุงสุราู่บนพื้น
เมื่อมองจากระยะไกลจะเห็น่าเขาใช้มือข้างหนึ่งถือช้อนไม้ไผ่กวนสุราร้อนๆ ในหม้อเบาๆ มืออีกข้างหนึ่งวางู่บนขาที่ยกขึ้นมา เขานั่งู่อย่างเงียบเชียบทำใหู้้รู้สึกึความโ่สบาย แ่ก็ไ่สูญเสียาุุเยือกเย็น รูปร่างของเขาน่าจะดีมาก ร่างสูงตั้งตระหง่านและผอมเล็กน้อย สวมใส่ชุดจิ้นจวงสีดำ ึแม้่าจะนั่งู่บนพื้นแ่ก็ยังให้ความรู้สึกโอหังและอวดดี
ระยะห่างไ่ใกล้นัก และชายคนนั้นก็นั่งหันข้าง กูเฟยเยี่ยนจึงมองเห็นใบหน้าของเขาไ่ชัดเ ท่าจากการพิจารณาท่านั่งและรูปร่างแล้ว นางคิด่าอายุของเขาน่าจะยังไ่เกินสามสิบ นางมีความสงสัยเหลือเกิน การที่คนผู้นี้สามารถนั่งปรุงสุราที่นี่ได้อย่างสบายอกสบายใจ เขาจะต้องไ่ใช่บ่าวรับใช้อย่างแน่นอน และเขาก็ดูไ่เหมือนแขกด้วย หรือ่าจะเป็นนายน้อยของหอการค้าเสวียนคง? แ่่าเถ้าแก่เฉิงมีบุตรชายเพียงคนเดียวและในปีนี้ก็มีอายุแค่สิบห้าปี อาศัยู่ที่ป้อมปราการซ่างกวน น้อยครั้งที่จะมาเมืองลั่วเสีย
คนผู้นี้คือใคร?
เถ้าแก่เฉิงู่ที่ใดกัน?
ในขณะที่กูเฟยเยี่ยนเดินตรงไปข้างหน้าก็พึมพำในใจ ภารกิจในค่ำคืนนี้จะดุเดือดมาก นางไ่ต้องการให้มีคนมาแทรกกลางคันและทำลายแผนการของนาง! ยิ่งเดินเข้าไปใกล้มากเพียงใดก็ยิ่งเห็นได้ชัดเขึ้นมากเพียงนั้น ไ่ช้ากูเฟยเยี่ยนก็ตระหนักได้่าตนเองวิเคราะห์ไว้ผิด ชายผู้นี้น่าจะไ่ไดู้่ในวัยยี่สิบก่าๆ แ่เขามีอายุู่ในวัยสามสิบก่าๆ
ในเวลานี้ ซ่างกวนฟูเหรินก็เอ่ยออกมา “หัวหน้าอาวุโส คนมาแล้ว! ”
หัวหน้าอาวุโส?
เป็นไปได้หรือไ่่าเขาคือเถ้าแก่เฉิงตัวจริง?
กูเฟยเยี่ยนตกใจเหลือเกิน ในขณะนี้เองชายคนนั้นก็ค่อยๆ หันมามอง ครั้นกูเฟยเยี่ยนเห็นใบหน้าของเขา นางก็ตกตะลึงอ้าปากค้าง
ชายผู้นี้มีตาข้างเดียว เขาสวมผ้าปิดตาบดบังดวงตาข้างหนึ่ง ท่าจุดนี้ไ่มีผลกระทบต่อความหล่อเหลาของเขาเลย! ลักษณะบนใบหน้าของเขาสมบูรณ์แบบราวแกะสลัก นัยน์ตาลุ่มลึกเย็นชา ึแม้่าจะเคลื่อนไหวเงยหน้าอย่างตามใึก แ่ก็ให้ความรู้สึกหนักแน่น ดุดัน และหยิ่งผยอง อีกทั้งยังก่อให้เกิดความเคารพยำเกรงโดยไ่รู้ตัว
กูเฟยเยี่ยนทราบ่าตนเองวิเคราะห์ผิดอีกแล้ว ชายผู้นี้ไ่ไดู้่ในวัยสามสิบ แู่่ในวัยสี่สิบ เพียงแ่กาลเวลาหาได้ทิ้งร่องรอยไว้บนใบหน้าและรูปร่างของเขา ทั้งหมดล้วนสะสมู่ในดวงตาและจิตใจของเขา
ชายผู้นี้ไ่ไดู้่ในช่วงของวัยหนุ่ม แ่ก็ไ่ได้มีความเป็นผู้ใหญ่เลย ความหนักแน่นดุดันบนกายเขาคือสิ่งที่วัยหนุ่มทั่วไปยากที่จะมี สิ่งเหล่านี้ก็คือสิ่งที่ดึงดูดสตรีทุกวัย!
กูเฟยเยี่ยนมองไปมองมาเกิดภาพลวงตา นางรู้สึก่าดวงตาที่บดบังเอาไว้ของชายผู้นี้ไ่ได้บอด นางเกิดความวู่วามอยากจะไปดึงผ้าปิดตานั่นออกเพื่อดูใบหน้าของเขาทั้งหมด ดู่าเขา่เรื่องราวในอดีตและความลับแบบใดไว้ในดวงตา
เถ้าแก่เฉิงเช่นนี้แตกต่างกับที่นางจินตนาการไว้ราวฟ้ากับดิน!
อย่า่าแ่กูเฟยเยี่ยนเลย เพราะแม้แ่จวินจิ่วเฉินยังเกิดความคาดไ่ึ ท่าเขาก็กลับมาสงบนิ่งตามปกติอย่างรวดเร็ว
กูเฟยเยี่ยนมองเถ้าแก่เฉิง เถ้าแก่เฉิงก็มองนางเช่นกัน
เขาพิจารณานางตั้งแ่ศีรษะจรดปลายเท้า สุดท้ายสายตาเย็นชาก็ไปบรรจบู่ที่ใบหน้าของนาง เขามองู่นานก่อนที่จะเอ่ยถามด้วยน้ำเสียงเย็นชา “เจ้าเป็นบุตรีของตระกูลใดกัน? ข้าเคยพบเจ้าหรือไ่? ”
เคยพบ?
กูเฟยเยี่ยนไ่เข้าใจ ร่างเดิมไ่เคยพบเจอเถ้าแก่เฉิงมาก่อนอย่างแน่นอน สำหรับตัวนางเองก็น่าจะเป็นไปไ่ได้? ต่อให้นางเคยพบเขาก่อนอายุแปดปี แ่ในปัจจุบันนี้รูปร่างหน้าตาของนางแตกต่างจากในวัยเด็กอย่างสิ้นเชิง เถ้าแก่เฉิงไ่มีทางคุ้นเคยสิ!
กูเฟยเยี่ยนตอบกลับอย่างไ่คิดมากนัก “ไ่เคยพบกันมาก่อน เสี่ยวหนวี่จื่อเป็นตัวแทนของเถ้าแก่หมู่บ้านคีรีบุปผาจันทร์ มีนาม่ากู้เสี่ยวเยี่ยน ขอคารวะเถ้าแก่เฉิง”
“หมู่บ้านคีรีบุปผาจันทร์?”
เถ้าแก่เฉิงจึงหันไปมองจวินจิ่วเฉินกับเหมยกงกงทีู่่ด้านหลังกูเฟยเยี่ยน และสายตาของเขาก็หยุดู่ที่จวินจิ่วเฉิน จวินจิ่วเฉินรู้่าเถ้าแก่เฉิงสังเกตึเขา แ่เขาก็ยังคงนิ่งเฉยและกักเก็บพลังอำนาจทั้งหมด บัดนี้เขาให้ความรู้สึกนิ่งสงบดั่งภูเขา มั่นคงประดุจเขาไท่ซาน
ไ่มีผู้ใดทราบ่า่าเถ้าแก่เฉิงสังเกตเห็นสิ่งใดหรือไ่ เขาเลิกมองแล้วเทสุราลงแก้ววางไว้บนโต๊ะพลางเรียกให้กูเฟยเยี่ยนเข้าไป
กูเฟยเยี่ยนถอดรองเท้าแล้วนั่งขัดสมาธิู่ข้างโต๊ะ ไ่ช้าซ่างกวนฟูเหรินก็เดินเข้ามา เห็นได้ชัด่าซ่างกวนฟูเหรินไ่ใช่หญิงสาวที่อ่อนแอ แ่เมื่อนางนั่งู่ข้างเถ้าแก่เฉิงแล้วกลับให้ความรู้สึกตัวเล็กน่ารัก ซึ่งแน่นอน่าสายตาของนางยังคงเปิดเผยึความดุร้าย
เมื่อเผชิญหน้ากับสามีภรรยาเช่นนี้ ในที่สุดกูเฟยเยี่ยนก็สัมผัสได้ึความกดดัน และในขณะนี้เอง จวินจิ่วเฉินก็ถอดรองเท้าพลันเดินเท้าไปโดยไ่ได้รับเชิญ ร่างสูงเดินไปนั่งคุกเข่าบริเวณด้านหลังฝั่งซ้ายของกูเฟยเยี่ยนพลางก้มศีรษะเล็กน้อยราวกับเป็นผู้พิทักษ์รักษาที่จงรักภักดี
กูเฟยเยี่ยนหันหลังกลับไปมอง เมื่อมีคนหนุนหลังเช่นนี้ นางจึงปราศจากความเกรงกลัวอย่างฉับพลัน จิตใจที่ห้อยโหนด้วยความประหม่าก็ผ่อนคลายลง และในยามนี้เหมยกงกงที่ตกตะลึงู่ก็รีบเข้าไปนั่งคุกเข่าู่ด้านหลังของกูเฟยเยี่ยนทางฝั่งขวา
กูเฟยเยี่ยนหันกลับมาอย่างรวดเร็ว สีหน้าของนางสงบนิ่ง มือทั้งสองข้างถือแก้วสุรามาคารวะเถ้าแก่เฉิง ก่อนจะดื่มรวดเดียวหมด จากนั้นจึงเทอีกสองแก้วมาคารวะสองครั้งแล้วดื่มหมดรวดเดียวเช่นกัน
“เถ้าแก่เฉิง ผู้น้อยใช้ชื่อเสียงของท่านโดยพลการ สามแก้วนี้ ผู้น้อยลงโทษตนเอง”
นางเอ่ยแล้วคารวะซ่างกวนฟูเหรินอีกสามแก้วก่อนจะดื่มรวดเร็วหมด “ซ่างกวนฟูเหริน ผู้น้อยหลอกลวงท่าน สามแก้วนี้ คือการลงโทษตนเองเช่นกัน”
ความแรงของสุราสมุนไพรตัวนี้ไ่น้อยเลย การที่ดื่มรวดเดียวหกแก้วเช่นนี้พอที่จะแสดงให้เห็นึความจริงใจ ท่าเถ้าแก่เฉิงไ่คล้อยตาม เขาเอ่ยด้วยน้ำเสียงเย็นชา “พูดมาก่อน่าเจ้ามาเพื่อสิ่งใด”
กูเฟยเยี่ยนไ่สนใจ่าเขาจะคล้อยตามหรือไ่ นางรอประโยคนี้ของเขา “มาเพื่อสุรา สุราดีึเพียงนี้ ถ้าถูกทำลายลง! จะน่าเสียดายแย่เลย!”
นัยน์ตาของเถ้าแก่เฉิงปรากฏึความเย็นชา เขามองกูเฟยเยี่ยนโดยไ่เอ่ยวาจาใดๆ
กูเฟยเยี่ยนรีบนำสุราสองสามขวดที่นางพกออกมา จากนั้นจึงนำสุราหนึ่งขวดมาเทใส่แก้วหนึ่งใบพลางยื่นไปให้ “เถ้าแก่เฉิง ท่านลองชิมเสียหน่อย”
เพียงแ่เถ้าแก่เฉิงกลับเอ่ยออกมา่า “บอกสูตรสุราและขั้นตอนสำคัญออกมาแล้วข้าจะไ่คิดเล็กคิดน้อยในเรื่องของหอโคมเขียวกับเจ้า สำหรับเรื่องของการค้าขาย ตัวข้าหัวหน้าสมาคมผู้นี้ไ่สนใจ”
นิยายแนะนำ
นิยายแนะนำ
ความคิดเห็น
COMMENT
เว็บไซต์นี้ใช้คุกกี้
เว็บไซต์นี้ใช้คุกกี้ เพื่อสร้างประสบการณ์นำเสนอคอนเทนต์ที่ดีให้กับท่าน รวมถึงเพื่อจัดการข้อมูลส่วนบุคคลเพื่อให้ท่านได้รับประสบการณ์ที่ดีบนบริการของเว็บไซต์เรา หากท่านใช้บริการเว็บไซต์นี้ต่อไปโดยไม่มีการปรับตั้งค่าใดๆ นั่นเป็นการแสดงว่าท่านอนุญาตยินยอมที่จะรับคุกกี้บนเว็บไซต์และนโยบายสิทธิส่วนบุคคลของเรา
0.00
0.00









userA???
???? ??? ? ???? ?? ??