เรื่อง ยอดหมอหญิงเทพโอสถ
กฎเกณฑ์การแข่งขันที่จิ้งหวางเตี้เซี่ยกำหนดขึ้นาคือผู้ที่ื่สุราสามเืหมดก่อนคือผู้ชนะ และผู้ที่อาเจีสุราออกาจะถือว่าแพ้!
ดังนั้นการกระทำจิ้งหวางเตี้เซี่ยคือการเดิมพันว่าตัวเขานั้นจะสาารถื่สุราทั้งขวดไ้่างราบรื่นโดยไม่อาเจีสุราออกากลางคันหรือไม่? ตามกฎเกณฑ์แล้ว เพียงแค่เขาื่สุราเืที่สามหมด การแข่งขันก็จะสิ้นสุดลง ถ้าเขาอาเจีออกาหลังจากนั้นยังถือว่าชนะอยู่ดี!
แนวทางนี้จำเป็นต้องใช้กลยุทธ์และความกล้าหาญาก เพราะการื่เช่นนี้จะอาเจีไ้ง่ายจริงๆ ความเสี่ยงจึงมีาก่างยิ่ง!
ยิ่งูเฟยเยี่เข้าใจากถึงเพียงใด นางก็ยิ่งประหม่าากขึ้นถึงเพียงนั้น
เถ้าแก่เฉิงเข้าใจเจตนาจวินจิ่วเฉินด้วยเช่นั เขาจึงหัวเราะเสียงดังลั่น “ใช้ไ้ทีเดียว! ตัวข้าหัวหน้าสาคมผู้นี้จะร่วมด้วยจนถึงที่สุด! ”
ชายวัยกลางคนคว้าเืสุราขึ้นาเงยหน้ากระดกื่ โดยที่เขาื่ไ้เ็กว่าและดุเดือดยิ่งกว่าจวินจิ่วเฉินเสียอีก! ครั้นจวินจิ่วเฉินเห็นเช่นนี้จึงไม่ลังเลที่จะใช้มือทั้งสองข้างพยุงเืสุราและเพิ่มความเ็ในการื่ ในขณะที่สุราจวินจิ่วเฉินค่อยๆ ลดลง เถ้าแก่เฉิงก็ไม่กล้าที่จะเมินเฉยอีกต่อไป เขาก็พยุงเืสุราด้วยมือทั้งสองข้างพลางกระดกื่ไล่ตาม
จู่ๆ บรรยากาศก็เกิดความตึงเครียดขึ้น!
ไม่มีใครทราบ่างแน่ชัดว่าผู้ใดจะื่หมดก่อน และผู้ใดจะยืนหยัดไม่ไหวจนต้องอาเจีสุราออกาก่อน
ภายใต้บรรยากาศที่ตึงเครียด กลิ่นสุราบริเวณโดยรอบคละคลุ้งเพิ่มากขึ้นเรื่อยๆ และท่ามกลางกลิ่นสุราที่ค่อยๆ รุนแรงเพิ่มขึ้นบรรยากาศก็เริ่มตึงเครียดากขึ้นเช่นั
จวินจิ่วเฉินเริ่มไ้เ็กว่าจึงนำหน้าอยู่หนึ่งก้าว โดยที่มีเถ้าแก่เฉิงไล่ตามไม่หยุด
หากรักษาความเ็ระดับนี้ไว้ไ้ ผ่านไปอีกไม่นานสุราในเืจวินจิ่วเฉินก็จะหมดไป!
ทุกคนเริ่มวิตกกังวลากขึ้นเรื่อยๆ ซึ่งรวมถึง่ากวนฟูเหิด้วยเช่นั
แต่ทันใดนั้น!
จวินจิ่วเฉินก็กระแทกเืสุราลงบนโต๊ะด้วยมือทั้งสองข้าง อีกทั้งใช้มือยันไว้บนโต๊ะ ร่างกายเอนไปด้านหน้าราวกับว่าหากไม่มีโต๊ะสกัดกั้นเขาไว้ เขาก็จะล้มลงไป
วินาทีนั้นหัวใจูเฟยเยี่เต้นเสียงดังโครมคราม นางเกือบจะโพล่งออกาว่า "เตี้เซี่ย" ในส่วนเหมยกงกงนั้นตกตะลึงอ้าปากกว้าง่างพูดไม่ออก
บัดนี้ใบหน้าที่เคร่งขรึมจวินจิ่วเฉินเต็มไปด้วยความแดงก่ำโดยที่ไม่ทราบว่าปรากฏขึ้นาตั้งแต่เมื่อใด เขาไม่ไ้เาจนล้มลงไปกอง แต่เขาก็มีอารมณ์เคลิ้มเาากแน่ๆ เขาใช้มือทั้งสองข้างยันโต๊ะ ศีรษะโน้มลงสำรวจเืสุรา เรียวคิ้วขมวดัเล็กน้อย ริมฝีปากเม้มไว้แน่น ราวกับว่ากำลังอดทนอดกลั้นอะไรบาง่างอยู่
เขาจะอาเจีสุราหรือ?
ูเฟยเยี่ตกใจาก เพราะถ้าเมื่อใดที่เขาอาเจีสุราออกา แม้ว่าจะเพียงนิดเดียวก็ตาม ความพยายามที่ทุ่มเทลงไปทั้งหมดก็จะสูญสิ้นและพ่ายแพ้!
โชคดีที่จวินจิ่วเฉินไม่ไ้อาเจีสุราออกา
เพียงชั่วขณะ ดูเหมือนว่าจวินจิ่วเฉินจะดีขึ้นแล้วเพราะริมฝีปากเขาผ่อนคลายลง
วินาทีนี้เองทีู่เฟยเยี่ตระหนักไ้ว่าเขากำลังพักผ่อน หญิงสาวจึงแอบถอนหายใจด้วยความโล่งอก แต่ในไม่ช้านางก็รู้สึกวิตกกังวลอีกครั้ง
เพราะถึงแม้ว่าจิ้งหวางเตี้เซี่ยจะไม่อาเจีสุราออกา เขาก็ไม่มีโอกาสชนะ!
เนื่องจากเสียงกระแทกขวดสุราบนโต๊ะเมื่อครู่นี้ นางฟังออกว่าสุราที่จิ้งหวางเตี้เซี่ยเหลือไว้มีไม่ากแต่ก็ไม่น้อยเลย
จากสภาพจิ้งหวางเตี้เซี่ยในยามนี้ การที่เขาไม่อาเจีสุราออกาหลังจากที่หยุดื่ถือว่ายอดเยี่ยมแล้ว นางไม่ทราบว่าเขาจะพักผ่อนนานแค่ไหน และไม่ทราบว่าถ้าเขาื่ต่อไป เขาจะยังื่ไ้อีกเท่าใด และื่ไ้เ็เพียงใด?
เนื่องจากเถ้าแก่เฉิงกระดกื่ไม่หยุด เขากำลังดึงระยะห่างระหว่างคนทั้งสองให้แคบลงเรื่อยๆ ถ้าถูกเถ้าแก่เฉิงแซงขึ้นไป เช่นนั้นก็จะไม่มีโอกาสชนะากกว่าเดิม!
ในเวลานี้เถ้าแก่เฉิงเหลือบไปที่จวินจิ่วเฉิน แววตาเขาทอประกายถึงความโหดเหี้ยม ไม่ว่าจะเป็นเรื่องการค้าขายหรือเรื่องการประลองสุรา ถ้าเขาต้องการเขาก็จะไม่มีวันออมมือให้่างแน่นอน และครั้งนี้ก็ไม่มีข้อยกเว้น
นอกจากเขาจะไม่ผ่อนคลายแล้ว เขายังเพิ่มความเ็ราวกับบัดนี้เขาไม่ไ้ื่สุรา แต่มอมเาสุรา
ูเฟยเยี่กับเหมยกงกงลนลานทันทีที่เห็นเช่นนี้
เหมยกงกงกำลังจะเปล่งเสียงกระตุ้นให้จวินจิ่วเฉินื่ต่อ ทว่าูเฟยเยี่กลับห้ามไว้ นางไม่ชอบการพ่ายแพ้ แต่นางไม่ชอบให้เตี้เซี่ยฝืนกระทำากยิ่งกว่า เตี้เซี่ยจะต้องถึงขีดจำกัดแล้วถึงไ้หยุดื่สุรา ถ้าเขายังคงสู้ต่อไป ชีวิตเขาจะสูญสิ้น!
เหมยกงกงตกใจกับแววตาดุดันูเฟยเยี่ เขาไม่กล้าที่จะเคลื่อนไหวแล้ว
เวลาค่อยๆ ผ่านพ้นไป ทั่วทั้งห้องเต็มไปด้วยความเงียบที่หลงเหลือเพียงแค่เสียงกระดกื่สุราเถ้าแก่เฉิงราวกับว่าจะไม่หยุดตลอดกาล
จากปริาณสุราในเืที่ลดลง ศีรษะเถ้าแก่เฉิงก็เงยสูงขึ้น ก้นเืสุราค่อยๆ สูงขึ้นฟ้า ถ้าก้นเืสุราขนานฟากฟ้าเมื่อใด นั่นจะแสดงให้เห็นว่าเขาื่หมดแล้ว
ทุกคนต่างก็จ้องไปที่เืสุราด้วยความวิตกกังวล แม้แต่สายตาูเฟยเยี่ยังเคลื่อนย้ายออกจากตัวจวินจิ่วเฉินไปที่ก้นเืสุรา ทางด้านจวินจิ่วเฉินนั้นยังคงก้มศีรษะนิ่งเงียบ่างหาที่เปรียบมิไ้ ในบัดนี้เขาราวกับ...ราวกับว่าเขายอมแพ้แล้ว
ทันใดนั้น!
ในขณะที่เืสุราเถ้าแก่เฉิงค่อยๆ ยกสูงขึ้น่างเงียบๆ จวินจิ่วเฉินก็คว้าเืสุราขึ้นาด้วยมือทั้งสองข้างพลางเทสุราที่เหลือทั้งหมดลงไปในปากเขา
ถูกต้อง ไม่ใช่ื่ ไม่ใช่กระดก แต่เป็นเทลงไป!
วินาทีนั้นทุกคนต่างก็ไปที่เขาด้วยความแปลกใจ แม้กระทั่งเถ้าแก่เฉิงก็ยังเบนความสนใจไปที่จวินจิ่วเฉิน ่าว่าแต่สุราเกล็ดน้ำค้างขาวเลย ต่อให้เป็นน้ำเปล่าก็ทรานจากการเทลงคอเช่นนี้ อีกทั้งยังง่ายต่อการสำรอกออกา!
เขาสติวิปลาสไปแล้วหรือ?
ทว่าจวินจิ่วเฉินไม่ไ้อาเจีออกา เขายืนหยัดเอาไว้ไ้!
แทบจะในขณะเดียวั จวินจิ่วเฉินกับเถ้าแก่เฉิงต่างก็วางเืสุราลงดัง "ปัง" หลังจากนั้นทั้งสองก็หน้าั คนที่เหลือดู่างเงียบเชียบ ทั่วทั้งห้องเต็มไปด้วยความสงบราวกับว่าเวลาหยุดเดินลง
ในที่สุดจวินจิ่วเฉินก็ยิ้มออกาด้วยใบหน้าที่เาสะลึมสะลือเล็กน้อย รอยยิ้มเขาที่มีเสน่ห์อันน่าดึงดูดเหลือเกิน "เถ้าแก่เฉิง ดูเหมือนว่าพวกเราจะต้องไปต่อที่เืที่สี่แล้ว"
ที่จริงแล้วเมื่อสักครู่นี้ที่เขาหยุดไปไม่ใช่เพราะื่ต่อไม่ไหว แต่เป็นเพราะว่าเขาจงใจหยุดพักหายใจหายคอ สุราเกล็ดน้ำค้างขาวตัวนี้ไม่สาารถื่่างเร่งรีบไ้ ทว่าจากความสาารถเขาแล้ว เขายังสาารถยืนหยัดไ้ สิ่งที่เขาต้องการคือเวลาพัก
ความสาารถในการื่สุราเขาดีาก เพียงแต่ว่าไม่สาารถื่รวดเดียวในปริาณที่ากเกินไป จำเป็นต้องต้องใช้เวลาครู่หนึ่งในการพักหายใจ และเมื่อพักหายใจเรียบร้อยแล้ว เขาก็จะไม่เกรงกลัว!
ช่วงเวลาที่เขาพัก เขาเฝ้าฟังเสียงกระดกื่เถ้าแก่เฉิงาโดยตลอดเพื่อที่จะคาดการณ์ประาณสุราและเวลา ภายใต้สถานการณ์ที่เขาคำนวณเอาไว้ว่าจะเั เขาไ้ช่วงชิงะะเาพักา่างเต็มที่
อันที่จริงถ้าเมื่อสักครู่นี้เถ้าแก่เฉิงทุ่มเทสุดกำลัง เขาก็จะไม่มีโอกาสแน่นอน ่างไรก็ตาม ถึงแม้ว่าเมื่อสักครู่นี้เถ้าแก่เฉิงจะไม่ไ้อ่อนข้อให้แต่เขาก็ยังพยายาม่างเต็มที่ เถ้าแก่เฉิงประเมินศัตรูต่ำเกินไปจนเปิดให้โอกาสเขา!
ว่าัว่าสุราเกล็ดน้ำค้างขาวนี้สาารถทำให้เถ้าแก่เฉิงเาจนล้มลงไ้
วันนี้เขาจะรอดูว่าขีดจำกัดเถ้าแก่เฉิงจะใช่สี่เืหรือไม่! และเขายังจะดูด้วยขีดจำกัดตัวเขาเองใช่สี่เืหรือไม่เช่นั!
ครั้นเห็นรอยยิ้มอันอ้างว้างและเย็นชาจวินจิ่วเฉิน เถ้าแก่เฉิงก็ตระหนักไ้ถึงปณิธานจวินจิ่วเฉิน เขาหัวเราะดังลั่น “หนุ่มน้อยตัวข้าหัวหน้าสาคมผู้นี้รอให้ใครสักคนาื่สุราเืที่สี่ด้วยัาโดยตลอด ฮ่าๆ คิดไม่ถึงว่าจะเป็นเจ้า! าๆ ื่! ”
ื่!
สุราเืที่สี่ถึงจะเป็นตัวชี้ชะตาแพ้ชนะ่างแท้จริง
ทั้งสองไม่อ้อมค้อมและไม่สงวนท่าทีอีกต่อไป พวกเขาทั้งสองแทบจะยกเืสุราขึ้นาเทลงคอพร้อมั การกระทำเช่นนี้เอาแต่ใจเป็นสง่าและดุดันเบิกบานใจ
ความเ็การื่สุราเืนี้เีไ้ว่าเ็่างยิ่ง ่าว่าแตู่เฟยเยี่กับเหมยกงกงเลย เพราะแม้แต่่ากวนฟูเหิยังท่าทางเบิกบานใจสามีตนเองด้วยความประหลาดใจ นางไม่เคยเห็นเขาื่กับใครไ้่างเบิกบานใจเช่นนี้าก่อน
สุราเืที่สี่…ใครัที่จะไ้รับชัยชนะและใครัที่จะพ่ายแพ้ ?
ทันใดนั้นจวินจิ่วเฉินกับเถ้าแก่เฉิงก็หยุดลงพร้อมั ทั้งสองคนสบตาัและั ไม่ช้าเถ้าแก่เฉิงก็เผยยิ้ม และจวินจิ่วเฉินก็ยิ้มเช่นั ในครานี้ชายหนุ่มไม่ไ้ฝืน ดูเหมือนว่าเขาก็ื่่างเบิกบานใจเช่นั ทั้งสองคนหัวเราะไปา ความเาสะลึมสะลือล้วนปรากฏให้เห็นบนใบหน้า จากนั้นทั้งสองก็ค่อยๆ เอนตัวลงบนโต๊ะเพราะเาายแล้ว
สุราทั้งสองเือยู่ในฝ่ามือคนทั้งสอง ภายในเืยังคงมีสุราอยู่ ยามนีู้เฟยเยี่กับ่ากวนฟูเหิจึงสบตาัอีกครั้งหนึ่งก่อนจะัไปเืสุราโดยไม่ไ้หาย
จะต้องตัดสินชัยชนะกับความพ่ายแพ้นี้่างไร?
นิยายแนะนำ
นิยายแนะนำ
ความคิดเห็น
COMMENT
เว็บไซต์นี้ใช้คุกกี้
เว็บไซต์นี้ใช้คุกกี้ เพื่อสร้างประสบการณ์นำเสนอคอนเทนต์ที่ดีให้กับท่าน รวมถึงเพื่อจัดการข้อมูลส่วนบุคคลเพื่อให้ท่านได้รับประสบการณ์ที่ดีบนบริการของเว็บไซต์เรา หากท่านใช้บริการเว็บไซต์นี้ต่อไปโดยไม่มีการปรับตั้งค่าใดๆ นั่นเป็นการแสดงว่าท่านอนุญาตยินยอมที่จะรับคุกกี้บนเว็บไซต์และนโยบายสิทธิส่วนบุคคลของเรา
0.00
0.00









userA???
???? ??? ? ???? ?? ??