เรื่อง ทวงรักคนใจร้าย
ตลอดาทั้งาาพิ้งค์ไม่ค่อยมีรอยยิ้มเท่าไรนักเพราะู้สึกอึดอัดัสายตาี่เอาแต่จับจ้องเธอตลอดเวลา็ว่าไ้
ในส่วนเมื่อไู้้จากในาว่าเด็กหญิงตัวกลมวัยสองขวบี่หน้าตาออกไปทางูครึ่งนั้นเป็ูสาวาพิ้งค์เขา็ยิ่งเกิดความสงสัยเพราะมองยังไงหน้าตาเจ้าก้อนกลมี่วิ่งเล่นหัวเราะร่าู่ในาหน้าตาเหมือนัเขาไม่มีผิดเพี้ยน
“ดีจ่ะ..”
ยัยหนูพลอยัญวิ่งเล่นี่ระเบียง้า้าจนเื่แล้วาหยุดู่ตรงหน้ายกมือป้สวัสดีตรงหน้าตามารยาที่เป็แม่ไ้สอน าุ่หลี่ตามองเด็กหญิงี่ยืนเงยหน้ามองเขาตาแป๋วยิ่งมองใกล้เท่าไรยิ่งมั่นใจว่าอย่างไรเด็กนี้็ต้องมีเชื้อต่างชาติด้วยเพราะตาสีฟ้าเช่นเดียวัเขาสีผม็ยังเหมือนัอีกด้วย
“ไง..เจ้าแก้มย้วย”
ย่อตัวลงยื่นมือหนาลูบพวงแก้มย้วยๆทั้งมองเด็กหญิงด้วยท่าทีเอ็นดูลึกๆแล้วยังมั่นใจว่าอย่างไรเด็กหญิงตรงหน้าคงเป็ูตนแต่็ต้องถามัาพิ้งค์ให้แน่ใจเสียก่อนว่าเธอจะตอบเขาว่าอย่างไร
“อุ้ม..”
ยัยหนูพลอยัญทิ้งก้นนั่งลงัพื้นพร้อมยื่นแขนออกสองข้างหายจะให้ตรงหน้าอุ้มเพราะวิ่งจนเื่ากแล้ว
“หมดแรงวิ่งแล้วหรอ”
ฉีกยิ้มกว้างสบถขำัท่าที่าเอ็นดูเจ้าแก้มย้วยเขาช้อนร่างเด็กหญิงอุ้มขึ้นด้วยแขนข้างเดียวเพราะแขนอีกข้างยังยกหนักไม่ไ้
“ท่าจะเื่จริงๆ”
ยัยหนูพลอยัญถูกอุ้มขึ้นาไ้็ทิ้งตัวซบหัวทุยับ่าตาปรือาุ่จึงรีบอุ้มเข้าไปหาาพิ้งค์ด้านใน ญิาี่เห็นูตัวเองู่ัภคภพลเธอ็รีบขอตัวจากผู้ใหญ่ี่กำลังยืนคุยด้วยปรี่เข้าาหาูเธอทันที
“ยัยหนูาหาแม่าค่ะ”
าุ่นึกไม่ชอบใจท่าทีาพิ้งค์ี่เขาายืนู่ตรงหน้าอุ้มูเธอู่แบบนี้ยังไม่ยักจะคิดทักทายเขาแม้แต่คำเดียวมิหนำหน้าเขาเธอ็ไม่คิดจะชายหางตามองแม้แต่น้อยพออุ้มูสาวจากอกออกไปไ้็เดินหนีไปทันที
“คุณมี..”
ยังไม่ทันไ้ถามคำถามให้หายคาใจว่าาพิ้งค์นั้นมีูัใแต่เบล่านางแบบสาวี่เขาเคยควง็โผล่าดึงแขนเขาเอาไว้เสียก่อน
"คุณพอลคะ"
เบล่านางแบบสาวสวยร่างสูงในชุดเดรสเกาะอกสั้นสีเทาเข้าารวบกอดเอวเอาไว้แน่นโดยไม่แคสายตาผู้ในา
"เบล..คุณาี่นี่ไ้ไง"
ภาพเกาะแกะัสองหนุ่มสาวเป็ี่จับตาผู้ี่กำลังนั่งทานอาหารัในาเพราะี่นี่ไม่ค่อยไ้เห็นใาโอบกอดนัวเนียักลางแจ้งเท่าไรเพราะแถบชนบทนี้ยังเคร่งในวัฒนธรรมไทยี่ผู้หญิงต้องรักนวลสงวนตัวเป็พิเศษ
าพิ้งค์ี่เห็นเช่นนั้นเธอ็มีสีหน้าไม่ชอบใจอย่างเห็นไ้ชัดจึงรีบอุ้มูสาวตัวกลมหนีไปจากี้ให้เร็วี่สุดไม่ว่าเวลาจะผ่านไปนานเท่าไร็ทำให้เธอไ้เห็นแล้วว่านิสัยเขาไม่เคยเปลี่ยนแม้แต่น้อยยังคงเปลี่ยนผู้หญิงไม่ซ้ำหน้าเช่นเดิมเธอเลือกถูกแล้วี่เดินออกาจากชีวิตเขาในครั้งนั้น
"เบลคิดถึงคุณนี่คะ..ก้องภพบอ่าคุณู่ี่นี่เบล็เลยรีบาหา"
รีบดึงแขนเบล่าออกจากตัวเพราะเห็นสายตาี่พ่อเขามองาไม่ดีเท่าไรนักเขารีบลากนางแบบสาวออกาจากในบ้านเพื่อาคุยัในี่ลับตา
"ผมไม่ชอบอะไรคุณ็่าจะู้”
เอ่ยเสียงแข็งใส่นางแบบสาวด้วยท่าทีไม่พอใจ
“เบลคิดถึงคุณพอลนี่คะ..”
เบล่ายังคงทำทีออดอ้อนไม่หยุด
“คิดถึงผมหรือคิดถึงเงิน”
เมื่อถูกตั้งคำถามจี้ใจดำเบล่า็ถึงัเงียบก้มหน้าบุ้ยปากเล็กน้อยอันี่จริงเงินเธอ็ต้องการแต่ต้องการี่จะู่ับ้างาก่า
“เอาเป็ว่าผมจะโอนเงินให้คุณตอนนี้แล้ว็ัไปซะ”
“ขอู่ัคุณพอลี่นี่คืนเดียวไม่ไ้หรอคะ”
“ไม่ไ้ี่นี่ไม่ใช่บ้านผม...ผมไม่ชอบพูดไมู่้เรื่องถ้าไม่ัไปดีๆ็ไม่ต้องเอาสักบาท”
“็ไ้ค่ะ..ั็ไ้”
่าจะเีธุระ่ารำคาญใจี้เสร็จไ้็เสียเวลาไปพักใหญ่ ัาเบล่ายอมัไปแล้ว็รีบเิาหาาพิ้งค์ทันทีเพราะต้องการจะคุยเรื่องยัยหนูพาัญใหู้้ว่าใเป็พ่อแกัแน่
นิยายแนะนำ
นิยายแนะนำ
ความคิดเห็น
COMMENT
เว็บไซต์นี้ใช้คุกกี้
เว็บไซต์นี้ใช้คุกกี้ เพื่อสร้างประสบการณ์นำเสนอคอนเทนต์ที่ดีให้กับท่าน รวมถึงเพื่อจัดการข้อมูลส่วนบุคคลเพื่อให้ท่านได้รับประสบการณ์ที่ดีบนบริการของเว็บไซต์เรา หากท่านใช้บริการเว็บไซต์นี้ต่อไปโดยไม่มีการปรับตั้งค่าใดๆ นั่นเป็นการแสดงว่าท่านอนุญาตยินยอมที่จะรับคุกกี้บนเว็บไซต์และนโยบายสิทธิส่วนบุคคลของเรา
0.00
0.00









userA???
???? ??? ? ???? ?? ??