เรื่อง ย้อนเวลากู้กรุงศรี

ติดตาม

9 ผลลัพธ์

ปรับสีและขนาดตัวอักษร

อ๊าาา เสียงของพระเจ้าแปรร้องด้วยความเจ็บปวด

“ท่านแม่ทัพ!!”

“ท่านแม่ทัพพ”

เหล่าทหารพม่าต่างพากันตกใจเป็นอย่างมาก เพราะพระเจ้าแปรโดนลูกธนูยิง ในสมัยก่อนหากผู้บังคับบัญชาบาดเจ็บหรือตายจะทำให้ขวัญกำลังใจของทหารหายไปในทันที

“ดีมาก ตอนนี้แหละ ฆ่าให้หมดอย่าให้ใครรอดออกไปได้”พระราเมศวรร้องตะโกนออกมาอย่างรวดเร็ว

โอ้วววววว เหล่าทหารก็ตอบรับด้วยเสียงที่ดังสนั่น

“พ่ออยู่หัวดูนั่นสิพะย่ะคะ ทัพของเจ้าชายพลิกกลับมาได้ เหมือนที่พ่ออยู่หัวทรงคาดไว้จริงๆ” เหล่าทหารเมื่อเห็นภาพดังนั้นพูดออกมาด้วยความดีใจเป็นอย่างมาก

“หากเป็นเช่นนี้ต่อไป ทัพปีกขวาเราจะได้รับชัยชนะ และเมื่อทัพปีกขวาจัดการเสร็จเรียบร้อยทัพปีกขวาจะกลายเป็นกำลังหนุนที่แข็งแกร่ง และจะเข้าตีกระหนาบข้างของทัพกลาง จนทำให้พวกพม่ารามัญพ่ายแพ้เป็นแน่”ทหารอีกคนกล่าว

“ดีมากลูกข้า เอาละตอนนี้เราแค่รอเวลาให้ทัพปีกขวาจัดการให้เสร็จก็แค่นั้น”พระมหาจักรพรรดิกล่าวด้วยความมั่นใจ

“นี่มันอะไรกันน!!”

“ก่อนหน้านี้พวกอยุธยากำลังจะพ่ายแพ้ไม่ใช่รึ”

“พวกมันเป็นผีสางนางไม้รึไง พวกมันมาจากไหนอีก”

“ท่านแม่ทัพเราจะทำอย่างไรดี หากเป็นแบบนี้ต่อไปเราจะพ่ายแพ้นะพะย่ะคะ”ทหารถามกับบุเรงนองอย่างเร่งรีบ

พระเจ้าบุเรงนองเมื่อได้ฟังกลับนิ่งเฉยและยังมองไปทางทัพของพระเจ้าแปรอย่างเงียบ ๆ

“อ้ายพัด มึงนี่สุดยอดเลยว่ะ นี่เป็นแผนของมึงใช่ไหมวะ” แดงถามภัทรอย่างดีใจเพราะก่อนหน้านี้ตนกำลังเสียเปรียบแต่กลายเป็นว่าสถานการณ์พลิกกลับเหมือนหน้ามือเป็นหลังมือ

“555555 เป็นไงพี่แผนเราสำเร็จ เจ้าชายบอกถ้าสำเร็จจะมอบรางวัลอย่างงามให้ฉัน พี่คิดที่จะหอบลูกหอบเมียมาอยู่กับฉันไหมจ่ะ” ภัทรถามแดงเพราะแดงคือเพื่อนคนแรกและภัทรถูกใจแดงเป็นอย่างมาก

“ได้รึวะะ ข้าคิดว่าถ้าอยู่กับเจ้าข้าจะมีกินมีใช้ไปตลอดลูกข้าจะกินอิ่มนอนหลับ” แดงจึงรีบตอบกลับในทันที

เมื่อพวกเขา2คนกำลังพูดคุยอย่างสนุกสนานก็ได้ยินเสียงดังมาจากด้านหลังของทัพพม่า

กุบกับๆๆเสียงของทหารม้าที่ค่อย ๆ เสียงดังมาเรื่อยยๆ

“อ๊าาา”

“อึกก”

“ไม่มันอะไรกันน”

เมื่อภัทรได้ยินเสียงจึงรีบหันไปทางเสียงอย่างรวดเร็ว

“นั่นมันนายทหารที่อยู่ข้าง ๆ ของพระเจ้าบุเรงนองเมื่อกี้ไม่ใช่รึ ทำไมถึงมาอยู่ตรงนี้ได้ละ??”ภัทรพูดอย่างสงสัยเป็นอย่างมากเพราะก่อนที่ศึกจะเริ่มเขาได้มองไปที่พระเจ้าบุเรงนองละเห็นนายทหารคนนี้ยืนอยู่ข้างๆ

“รึว่า!! มองแผนการณ์ออกงั้นรึ?” ภัทรพูดขึ้นด้วยความตกใจเป็นอย่างมาก

“พระเจ้าแปรข้าได้รับคำสั่งจากท่านบุเรงนองให้มาช่วยท่านตอนนี้โปรดลงจากหลังช้างมากับข้าเพื่อที่จะได้ออกไปจากที่ตรงนี้ก่อนเถิด” นายทหารพูดอย่างเร่งรีบ

“อ๊ากก เรื่องครั้งนี้ข้าจะไม่ลืมพระราเมศวร!” หลังพูดจบพระเจ้าแปรก็กระโดดลงไปจากหลังช้างขึ้นหลังม้าอย่างรวดเร็ว

“เปิดทาง เปิดทางให้พวกข้าาา” นายทหารเมื่อได้ตัวพระเจ้าแปรก็ได้รีบผ่าวงล้อมออกไปด้วยทัพม้าที่แสนร้ายกาจ

“สมกับที่ได้รับฉายาผู้ชนะสิบทิศ มองแผนการณ์ออกตั้งแต่แรกละเตรียมทหารม้าเอาไว้งั้นเหรอเนี่ยย” ภัทรคิดในใจ

ตึงง!! ตึงง! ตึง!! ไม่นานหลังจากพระเจ้าแปรหนีออกไปก็มีเสียงกลองดังขึ้นที่ฝั่งพม่า ซึ่งเป็นสัญญาณให้ถอยทัพ

“ถอยทัพ!!!” “ถอยยย”

“พวกมึงได้ยินเสียงกลองแล้วรีบถอยเร็ว!!”

ทุกกองทัพของฝั่งพม่าจึงรีบถอยกลับไปโดยเร็ว

ทหารอยุธยาก็ได้ตามไปตีต่อไปอีกซักพักจึงได้ถอยกลับเหมือนกัน

เฮ้~~!!!!!! เสียงร้องด้วยความดีใจของทหารอยุธยาได้ดังเป็นอย่างมาก

ณ ที่ตั้งค่ายอยุธยา

“555555 เจ้าทำได้ดีมากลูกข้า เจ้าสามารถวางแผนให้พระเจ้าแปรตกหลุมที่เจ้าวางไว้ได้ ข้าภูมิใจยิ่งนัก” พระมหาจักรพรรดิกล่าวด้วยความยินดี

“ขอแสดงความยินดีกับพ่ออยู่หัวกับเจ้าชายด้วยพะย่ะคะ”

“ขอแสดงความยินดียิ่งพะย่ะคะ”

เหล่าแม่ทัพนายกองต่างพูดออกมาด้วยความดีใจ

“ข้าไม่อาจรับคำยินดีได้อย่างเต็มที่ แผนที่ข้าได้ใช้นั่นเป็นแผนที่ข้าได้ยินมาจากไอ้พัดพะย่ะคะ” พระราเมศวรรีบกล่าวบอก

“ไอ้พัดรึ ไหนเจ้าลองเล่าแผนการณ์มาให้ข้าฟังหน่อยสิ”พระมหาจักรพรรดิรีบกล่าวอย่างสงสัย เหล่าทหารและแม่ทัพนายกองยิ่งให้ความสนใจเข้าไปอีก

เมื่อพระราเมศวรเล่าถึงแผนที่ได้คุยกับภัทรจบ ทั้งพระมหาจักรพรรดิและแม่ทัพต่างก็อ้าปากค้าง และผ่านไปไม่นานถึงมีเสียงพูดขึ้นจากแม่ทัพรายหนึ่ง

“ข้าขอกราบทูลถึงประวัติที่มาของไอ้พัดที่ข้าได้สืบมาพะย่ะคะ” นายทหารรีบตอบ

แต่เมื่อกำลังจะพูดต่อก็ได้มีทหารเร็ววิ่งเข้ามาส่งสาร

ณ ที่ตั้งค่าพม่า

“ไอ้ลูกหมานั่น เมื่อข้าตีกรุงแตกข้าจะฆ่ามันเป็นคนแรก” พระเจ้าแปรพูดด้วยน้ำเสียงที่โกรธอย่างมาก

“ท่านใจเย็นๆ ก่อน ดูเหมือนว่าฝั่งอยุธยายังไม่สิ้นคนมีฝีมือ แต่ข้ายังสงสัยหากพระราเมศวรมีความสามารถมากขนาดนี้ทำไมก่อนหน้านี้ถึงไม่รีบแสดงความสามารถ หรือมีใครคนอื่นอีก? “ เสียงที่พูดคือพระเจ้าบุเรงนองที่พูดขึ้นมาทำให้ทั้งกองบัญชาการต่างเงียบ จากนั้นก็ได้มีทหารเร็ววิ่งเข้ามาส่งข่าว