เรื่อง ย้อนเวลากู้กรุงศรี
เมื่อัเห็นาคนที่ป่วยกับเห็นศพแล้วจึงใช้ผ้าที่เอวนำขึ้นมาปิดที่จมูกเพื่อป้องกันกลิ่นและเชื้อโรค
“เห้ยอ้ายพัดมึงจะไปไหน มึงอย่าเข้าไปนะ มึงอยากโดนลงโทษจากเทวดารึไง” แดงพูดด้วยความกลัว
“มึงอย่าเข้าไปนะ”
“เอาตัวมันออกมาเร็ว”
เมื่อผู้คนรอบข้างเห็นจึงรีบตะโกนออกมาอย่างเร่งรีบ โดนเฉพาะแดงที่กำลังทำหน้าเหมือนเห็นคนตายเพราะเขาหวังจะพึ่งัหลังจากนี้แต่กลับกลายเป็นว่าัเลือกที่จะเดินเข้าไปตายเอง
“หวัดดีจ่ะพี่ฉันชื่อพัดนะ พี่เป็นยังไงบ้าง”เมื่อัเดินไปถึงตรงหน้าคนที่นอนป่วยจึงได้กล่าวถาม
“ข้าปวดท้อง เหมือนท้องข้าจะทะลุออกมาเลย” ทหารที่ัถามจึงรีบตอบ
“แค่นี่เองรึจ่ะพี่ ตอนพี่ปลดทุกข์มันเหลวเป็นน้ำไหมจ่ะ พอปลดทุกข์แล้วจะรู้สบายขึ้นมาแต่หลังจากนั้นก็จะกลับมาเป็นอีก สลับไปมาทั้งกลางวันกลางคืน หลายๆ รอบไหมจ่ะ อีกทั้งยังรู้สึกกระหายน้ำตลอดเวลาใช่ไหมจ่ะ” เมื่อัพูดเสร็จจึงใช้มือจับที่หน้าผาก จึงได้รู้ว่ามีไข้ร่วมด้วย
เมื่อทหารได้ยินดังนั้นจึงตกใจเป็นอย่างมากเพราะมันคือความจริงทั้งหมด “เจ้ารู้ได้เยี่ยงไร เมื่อเจ้ารู้เยี่ยงนี้เจ้ารู้ไหมว่าข้าจะตายตอนไหน ข้าเคยเห็นคนอื่นเป็นแบบนี้ส่วนมากก็ตายกันไปหมด”
“หาเป็นแบบนี้ก็ไม่ต้องห่วงหรอกจ่ะพี่ พี่ไม่ตายแน่นอนจ่ะ ฉันจ่ะช่วยพี่เอง” ัจึงพูดออกมาด้วยความมั่นใจ
“เห้ยย มึงอย่าพูดมั่ว ๆ นะเว้ยนี่คือฝีมือของท่านเทวดา แล้วมึงจะช่วยได้อย่างไร”
“ถูกแล้ว ข้าเคยเห็นท่านหมอผีเคยไปรักษาอาการแบบนี้กับคนที่หมู่บ้านข้ามาก่อน ท่านทั้งสวดมนต์ ละให้กินน้ำมนต์7 ป่าช้า ยังไม่รอด แต่มึงจะบอกว่ามึงช่วยได้งั้นรึ”
“ใช่ๆ มึงเป็นเทวดารึไง หรือมึงโดนเทวดาลงโทษจนบ้าไปแล้ว”
เมื่อแดงเห็นทุกคนกล่าวหาให้ัจึงรีบตะโกนออกมา “เห้ยๆๆ พวกมึงอย่าใจร้อนสิวะ พวกมึงดูหน้ามันดีๆ นี่คืออ้ายพัดที่เป็นคนทำไฟแช็กนะเว้ย ขนาดเรื่องการติดไฟที่ยากๆ มันยังทำให้ง่ายได้ ก็หมายความว่าเรื่องนี้มันก็ต้องมีทางออกสิว่ะ ใช่ไหมอ้ายพัด” แดงจึงรีบโยนไปให้ั
เมื่อัเห็นจึงยิ่งรู้สึกดีกลับแดงมากขึ้นไปอีก “ใช่แล้วจ่ะพี่ ที่ทุกคนเป็นแบบนี้อาจจะ ติดเชื้ออีโคไล หรือถ้าโชคดีหน่อยก็แค่ท้องเสียอย่างรุนแรงเท่านั้นแหละจ่ะ” ัจึงรีบบอกเรื่องให้นี้ทุกคนรู้
“อีอะไรของมึงพวกข้าไม่เข้าใจ”
“ใช่ๆ มึงพูดอะไรของมึง”
เมื่อัได้ยินจึงรีบเอามือปิดหน้าเพราะลืมว่านี่คือสมัยอยุธยา ยังไม่เคยมีใครรู้จักมัน “เอ่ออ ถ้าจะบอกง่าย ๆ มันคือสิ่งที่ทำให้ทุกคนเป็นแบบนี้ยังไงละจ่ะ”
เมื่อัพูดออกไปทุกคนต่างตกใจเป็นอย่างมาก
“ก็คือเทวดาทำงั้นรึ”
“ข้าบอกแล้วว่ามีคนทำ แล้วสิ่งที่ทำได้ก็คือเทวดา”
“ใจเย็น ๆ นะจ่ะ อีโคไลมันไม่ใช่เทวดา แต่มันเป็นสิ่งมีชีวิตเล็กๆ อ่อออ มันเป็นสัตว์เล็ก ๆ ที่จะทำให้เราเป็นแบบนี้ยังไงละพี่” ัจึงรีบอธิบายให้ฟังอย่างง่าย ๆ
“มันเป็นสัตว์งั้นรึ ถ้าพวกข้าฆ่ามันพวกที่เป็นอยู่จะหายงั้นรึ
“เจ้าบอกพวกข้ามา พวกข้าจะไปจัดการสัตว์พวกนั้น”
ใช่ๆๆๆ เหล่าทหารรอบๆ จึงรีบตะโกนออกมาเพราะหากจัดการมันได้ชีวิตพวกเขาก็จะปลอดภัยขึ้น
“สัตว์ที่มันทำมันก็อยู่ในท้องของคนที่ไม่สบายนี่จ่ะพี่”ัตอบอย่างเป็นห่วง
“อะไรว่ะ แล้วพวกข้าจะจัดการมันได้อย่างไรหรือจะต้องผ่าท้องไอ้พวกนี้”
“ต้องเสียสละสินะพวกแก”
“มาๆ เจ้าได้ตายเพื่อพวกข้าเลยนะ”
“หยุดนะ!! ข้ายังมีแม่ที่ต้องเลี้ยงดูอย่าผ่าท้องข้าเลยนะ นะๆ” ทหารที่ัเดินเข้าไปถามคนแรกร้องตะโกนออกมาด้วยความกลัว
เมื่อัเห็นดังนั้นจึงรีบพูดออกมา”เราไม่ต้องทำอะไรทั้งนั้นแหละพี่ คนที่เป็น จะสามารถหายเองได้แหละจ่ะ เพราะในเมื่อพวกสัตว์เล็ก ๆเข้าไปในตัวเราได้ ตัวเราก็มีสิ่งป้องกันเหมือนกันละจ่ะ “
“พูดอะไรของมึงวะ พวกข้าไม่เข้าใจ”
“ถ้าจะให้พูดง่าย ๆ ก็เหมือนพวกพม่าคือสัตว์เล็ก ๆ ที่บุกเข้ามาในตัวเรา อยุธยาที่เปรียบเหมือนตัวเรา อยุธยาก็จะมีการส่งกองทัพป้องกันออกมา เพื่อต่อสู้กับพม่าที่บุกเข้ามายังไงละจ่ะ” ัจึงอธิบาย
“ถ้าเจ้าบอกอย่างนี้ พวกที่เคยเป็นแบบนี้จะต้องไม่ตายไม่ใช่รึ” เสียงหนึ่งดังขึ้นมาจากหลังคนที่มุงและจะเป็นใครไปไม่ได้จะต้องเป็นพระราเมศวรคนเดิม เมื่อเหล่าทหารเห็นจึงรีบนั่งคุกเข่าอย่างรวดเร็ว
เมื่อัได้ยินในตอนแรกยังไม่รู้ว่าใครจึงคิดว่ามีคนที่พอมีหัวคิดอยู่ในทัพด้วยงั้นเหรอเนี่ย แต่พอเห็นหน้าแล้วจึงเข้าใจได้ทันที แต่ว่าอะไรกันละเนี่ยย พระราเมศวรทำไมโผล่มาแบบนี้ตลอดเลยแหะ เจอบ่อยไปแล้วนะเว้ยย ข้าก็อยากเจอคนอื่นด้วยนะ
“อย่างที่เจ้าชายพูดขอรับ แต่ว่าเจ้าชายสามารถส่งคนไปสืบได้ขอรับว่าคนที่เคยเป็นโรคนี้ บางคนก็ยังรอดมาได้” ักล่าวตอบ
เมื่อได้ยิน นายทหารบางคนจึงบอกกลับพระราเมศวรว่าแม่ตัวเองเคยเป็นแบบนี้แต่รอดมาได้ แต่ก็เพราะไปขอพรมน้ำมนต์จากหลวงพ่อ
“ใช้แล้วขอรับที่ข้าเปรียบเปรยไว้หากกองทัพที่ส่งออกมาอ่อนแอกว่าก็จะพ่ายแพ้ หากแข็งแกร่งกว่าก็จะชนะ ตัวเราก็เหมือนกันหากอ่อนแอก็จะตายขอรับ” ัจึงตอบ
“หากเป็นดังที่เจ้าว่าก็ปล่อยให้คนที่อ่อนแอตายไปเหลือแค่คนแข็งแกร่งไว้ก็พอแล้วไม่ใช่รึ” พระราเมศวรจึงพูดสวนขึ้นมา
เมื่อัได้ยินจึงเจ็บใจเป็นอย่างมาก แต่ก็เป็นเรื่องธรรมดาของคนในยุคนี้ที่คนแข็งแกร่งเท่านั้นที่รอด ธรรมชาติคัดสรร สินะ “แต่เจ้าชายกองทัพหากอ่อนแอกว่าสามารถเสริมอาวุธชุดเกาะต่าง ๆ เพื่อที่จะทำให้กองทัพเรากลับมาเป็นต่อได้ ดังนั้นคนที่เป็นโรคเราก็สามารถหาทางรักษาให้ร่างกายแข็งแรงสู้กับโรคได้นะขอรับ” ัจึงอธิบายให้พระราเมศวรฟัง
“แล้วไอ้ที่เจ้าว่าใช้รักษามันคืออะไรงั้นรึ” พระราเมศวรพูดด้วยความอยากรู้
เหล่าทหารที่ฟังอยู่ต่างก็ตั้งอกตั้งใจฟังด้วยความอยากรู้
“มันคือเกลือขอรับ” ัตอบเพื่อให้ทุกคนรู้
นิยายแนะนำ
นิยายแนะนำ
ความคิดเห็น
COMMENT
เว็บไซต์นี้ใช้คุกกี้
เว็บไซต์นี้ใช้คุกกี้ เพื่อสร้างประสบการณ์นำเสนอคอนเทนต์ที่ดีให้กับท่าน รวมถึงเพื่อจัดการข้อมูลส่วนบุคคลเพื่อให้ท่านได้รับประสบการณ์ที่ดีบนบริการของเว็บไซต์เรา หากท่านใช้บริการเว็บไซต์นี้ต่อไปโดยไม่มีการปรับตั้งค่าใดๆ นั่นเป็นการแสดงว่าท่านอนุญาตยินยอมที่จะรับคุกกี้บนเว็บไซต์และนโยบายสิทธิส่วนบุคคลของเรา
0.00
0.00









userA???
???? ??? ? ???? ?? ??