เรื่อง เรื่องสั้นวันละPอร์น

ผม๪ื่๬ "วิทย์" ตั้งแต่เกิดมาเรียนแบบโฮมสคูล ไม่มีเพื่อน ไม่รู้จักใคร เพราะผมเป็นลูกของเมียน้อย จะเรียนเทียบเท่ากับลูกของแม่ใหญ่ไม่ได้ถึงอย่างนั้นพ่อจะเคร่งครัด กดดันให้เรียนอย่างเดียว ต้องเรียนให้ดีที่สุด กิจกรรม เพื่อนอะไรไม่ต้องมีไม่จำเป็น แต่ผมก็ตั้งใจเรียนไม่อิดออดทำคะแนนได้เต็มมาตลอด ขาดแต่เรื่องในโลกภายนอกเป็นยังไงผมไม่รู้เลย อยู่แต่ในห้อง ในพื้นที่บ้านที่พ่อให้อยู่ โซเชียลอะไรไม่รู้จัก

ผมเคยทำคะเเนนตกไปสองคะแนนโดนพ่อซ้อมหนักเลย บอกว่าผมมันไร้ค่า เป็นลูกเมียน้อยแล้วยังไม่มีประโยชน์แต่ผมเข้าใจ พ่อผมเขาเป็นลูกของเมียคนที่สองของปู่ เพราะฉะนั้นการแข่งขันสูงในหมู่ญาติพี่น้อง คนไหนที่แพ้หรือด้อยกว่าอื่นจะโดนเป็นขี้ปาก ถูกซ้ำเติม ดูถูก ทำให้พ่อผมเป็นคนเคร่งครัด ถ้าผมคะแนนตก ทำให้พ่อต้องเสียหน้าเสียตากับบรรดาญาติพี่น้อง ผมจะโดนพ่อเล่นหนักทุกครั้งที่ทำให้พ่อถูกเปรียบเทียบ

แต่วันนึงแม่ใหญ่บอกผมว่า ถึงเวลาต้องไปเรียนเหมือนคนอื่นแล้ว เพราะการเรียนแบบโฮมสคูลมันมีค่าใช้จ่ายแพงเกินไป ไม่เหมาะสมกับลูกของเมียน้อย ผมในวัย 18 ปีที่ใกล้จะเรียนจบ ต้องมาเข้าเรียนกลางคัน

วันนี้ผมไปเรียนสาย เมื่อคืนผมไม่สบายปวดหัวมาก หยิบยามากินแล้วดีขึ้นแต่นอนเพลินไปหน่อย รู้สึกตัวรีบลุกแต่งตัวไปโรงเรียน แถมก่อนออกจากบ้านเจอกับพ่อ พ่อบอกเน้นคำเดิมๆ ให้เรียนได้ดีทุกวิชา ห้ามคะแนนตกแม้แต่คะแนนเดียว

"เฮ้ย!ไอ้แว่น มึงไม่มาเรียนตอนเช้า พรุ่งนี้มีสอบเก็บคะแนนนะเว้ย ถ้าสอบไม่ผ่านต้องซ้ำชั้นนะ อาจารย์อย่างเขี้ยว"

หลังจากได้ยินเพื่อนร่วมห้องบอก รู้สึกกังวลใจมาก ผมไม่เคยขาดเรียน ระดับหัวกะทิอย่างผมต้องเรียนดีทุกวิชา แล้วเกรดที่ได้ต้องดีเยี่ยมเท่านั้น ผมไม่น่าตื่นสายเลย

"ชาติครับ มีเบอร์อาจารย์ไหม"ผมถามเพื่อนด้วยความกังวลใจต้องหาทางติดต่ออาจารย์ให้ได้

"ไม่มีหรอก ถ้ามึงอยากคุยไปหาอาจารย์ที่ห้องพักครูแล้วกัน แค่นี้แหละกูหิวข้าวไปหาข้าวกินก่อน"

ผมฟังก็รีบติดต่อหาอาจารย์ที่สอนวิชา “เพศศึกษา” ทันที

.

"อาจารย์สวัสดีครับ ผมนายวรวิทย์ ขอโทษด้วยครับเมื่อเช้าที่ไม่ได้เข้าเรียนกับอาจารย์"ผมสวัสดีพร้อมกับแนะนำตัวให้อาจารย์ทราบ

อาจารย์ที่กำลังก้มๆเงยๆ หยิบของหันมาตามเสียงของผม จ้องมองผมด้วยสายตาแปลกๆ แล้วตอบกลับมา

"อืม......... คุณมีอะไร"

"คือ....ที่อาจารย์สอนมันไม่มีในหนังสือเรียน แล้วพรุ่งนี้จะสอบ ถ้าผมจะขอเนื้อหาที่สอนวันนี้ได้ไหมครับเดี๋ยวผมจะเรียนรู้เอง"

"คงไม่ได้หรอก สไลด์ที่ผมสอนสำหรับคนที่เข้าเรียนเท่านั้น คนที่ไม่ได้เข้าเรียนวิชานี้ก็คงจะต้องซ้ำชั้นไปแล้วกัน ค่อยเรียนใหม่ปีหน้า

"ไม่ได้นะครับถ้าผมซ้ำชั้นผมต้องโดนพ่อผมตีแน่ๆเลย อาจารย์ช่วยผมหน่อยนะครับ ให้ผมทำอะไรก็ได้ ผมจะทำทุกอย่างเลย" ผมอ้อนวอนขอร้องอาจารย์

"ทำได้ทุกอย่างเลยใช่ไหมแน่นะ" อาจารย์ลุกขึ้นเดินมาหาผมที่ยืนอยู่หน้าประตูห้อง

"ใช่ครับผมยอมทำทุกอย่างเลย"

"งั้นดี เย็นนี้หลังเลิกเรียนมาพบผมที่คอนโด เอานี่อยู่ตึก A ชั้น 4 ห้อง 1103เดี๋ยวผมจะสอนพิเศษให้มาได้ไหมล่ะ"

"ได้ครับ ผมไปได้..."

ก่อนเลิกเรียนผมจัดการโทรหาพ่อ บอกว่าจะกลับบ้านช้าหน่อยมีติวกับอาจารย์ที่เมื่อเช้าผมขาดเรียนไป พ่ออนุญาตผมทันทีที่เกี่ยวกับเรื่องเรียน

ก๊อก ก๊อก ก๊อก

"ซี๊ดด อ่าส์.... ทำไมขาวขนาดนี้...ฮึ่มม "

ก๊อก ก๊อก ก๊อก

"อาจารย์ครับอยู่ไหมครับ"

"ปากแมร่งหน้ากัด...ชิบ...หาย โอววว แบบนั้นแหละ โยกแบบนั้นเลย....ซู๊ดดดด"

ก๊อก ก๊อก ก๊อก

"อาจารย์ผมวิทย์นะครับ"

"อูยยย ใกล้แล้วๆๆ อ่าาา ซู้ดดด จะเสร็จแล้ว โอวว มันส์ชิบหาย"

วิทย์ยืนรอ แต่ก็ยังไม่มีเสียตอบรับ กำลังจะหมุนตัวเดินกลับ

แอ๊ดดดด

"เข้ามาซิ" อาจารย์หนุ่มนุ่งผ้าเช็ดตัวปกปิดแค่ช่วงล่าง เนื้อตัวมีน้ำเกาะมาเปิดประตูให้เด็กแว่นที่ยืนรอหน้าประตู

"นั่งรออยู่ตรงนี้นะ เอานี่ครับ พอดีห้องผมไม่มีน้ำอะไรนอกจากเบียร์กินได้ใช่ไหม"

"เบียร์คืออะไร? แต่น่าจะกินได้ขอบคุณครับ" อาจารย์หนุ่มยิ้มให้เด็กแว่นที่นั่งรอที่โชฟา ก่อนจะขอตัวไปแต่งตัวในห้อง

"หุ่นอาจารย์ดีจังเลย อยากหุ่นดีๆ เหมือนอาจารย์บ้างจัง" วิทย์มองหุ่นอาจารย์หนุ่มตาวาวด้วยความชื่นชม ก่อนจะก้มมองดูหุ่นตัวเองที่ผอมบางเทียบอาจารย์ไม่ได้เลย

"ปวดฉี่จัง เมื่อไหร่อาจารย์จะออกมา" วิทย์ที่กินเบียร์ไปครึ่งขวด เอามือกำของตัวเองที่แข็ง เพราะปวดฉี่มาก แต่ไม่กล้าลุกไปเข้าห้องน้ำกลัวอาจารย์จะดุเอา รอขออนุญาตก่อน

"คุณเป็นอะไรหรือเปล่า" อาจารย์หนุ่มสวมเสื้อยืดกางเกงขาสั้นสบายๆ เดินออกมา

"อาจารย์ผมขอเข้าห้องน้ำหน่อยนะครับไม่ไหวแล้ว" วิทย์วิ่งเข้าไปในห้องนอนอาจารย์ เพราะคิดว่าห้องน้ำน่าจะอยู่ในนั้น ด้วยที่สภาพ-วยแข็งแต่หน้าแดงเพราะมึนจากเบียร์ที่ดื่ม

วิทย์เข้าห้องน้ำเสร็จเดินออกมาจากห้องน้ำ เจออาจารย์นั่งอยู่บนเตียงนอน

"ไม่ต้องเดินออกข้างนอก วันนี้ผมจะติวในห้องนี้มานั่งตรงนี้มา"

"ครับ" วิทย์นั่งลงบนเตียงข้างๆ อาจารย์

"วิชาเพศศึกษา คุณอาจจะยังไม่ค่อยรู้เรื่องพวกนี้ ผมจะสอนทีละอย่างให้ละเอียดเลย" อาจารย์หนุ่มกระซิบที่ข้างหูเด็กแว่นที่หน้าแดงและตาลอยๆ จากฤทธิ์แอลกฮออล์

"รู้ไหม อวัยวะเพศชายคืออะไร" อาจารย์หนุ่มคุกเข่าลงพื้นปลายเตียงนอน ใช้มือข้างหนึ่งค่อยๆ ลูบไล้ไปที่เป้าของเด็กหนุ่ม ทำให้วิทย์รู้สึกวูบวาบที่ร่างกายอย่างบอกไม่ถูก แต่ที่รู้มันรู้สึกดี จนทำตัวไม่ถูกได้แต่ขยับแว่นที่ใส่ที่มันเลื่อนลงอยู่ปลายจมูกให้พอดีกับหน้า

เด็กหนุ่มส่ายหน้าช้าๆ ทำให้อาจารย์หนุ่มยิ้มอย่างเอ็นดูใบหน้าแดงๆ มันช่างน่ารักนัก

"อวัยวะเพศชาย มันเป็นอวัยะภายนอกที่ยื่นยาวออกมา รูปร่าง..สี...ขนาดของแต่ละคนมันจะแตกต่างกัน" อาจารย์หนุ่มค่อยๆ ดึงกางเกงเด็กหนุ่มลง เผยให้เห็นท่อนลำอันน่ารักพอดีตัวของเจ้าของที่นอนสงบนิ่งอยู่

"คุณเคยเห็นของคนอื่นบ้างหรือเปล่านอกจากของตัวเอง"

"มะ..ไม่เคยเห็นครับ"

"นั่นสิ แล้วคุณจะรู้ถึงความแตกต่างมันได้ยังไง งั้นดูนี่ผมจะเปรียบเทียบให้ดู"

อาจารย์หนุ่มยืนขึ้น ปลดกระดุมกางเกงขาสั้นแล้วรูดซิบลง ดึงรั้งกางเกงในสีดำที่ห่อหุ้มบางสิ่งที่ใหญ่โตลง เผยให้เห็นท่อนลำอันใหญ่โตให้เด็กหนุ่มดู

"บอกผมหน่อย ของผมกับของคุณแตกต่างกันยังไง"

วิทย์ที่นั่งห้อยขา อยู่มองดูอวัยวะเพศ ของอาจารย์ที่มันตั้งผงาดอยู่ตรงหน้า มันช่างใหญ่โตกว่าของเขามาก ขนาดมันยังดูไม่แข็งตัวเต็มที่ด้วยซ้ำ

"ลองจับมันดู เอามันเทียบกับของคุณดูว่าแตกต่างกันตรงไหนแล้วบอกผม"