เรื่อง สาวใช้ตีท้ายครัว
หลายปีต่อมา...
ท่านประยนต์และคุณนายสมรมีลูกชายอยู่หนึ่งคนนั่นก็คือคุณภูมิ หลังจากที่รับยัยเด็กบ้านนอกมาเลี้ยงที่คฤหาสต์ กระถินก็กลายเป็นเพื่อนเล่นของลูกชายเจ้าของบ้านมาตั้งแต่นั้น แต่หลังจากที่หญิงสาวผ่านวัยมัธยมจนย่างกรายเข้าสู่วัยมหาลัยฯ ลูกชายเจ้าของบ้านก็แสดงอาการบางอย่างที่ทำให้ผู้เป็นแม่รู้สึกไม่สบายใจ
คำพูดคำจาอ่อนหวานกล่าวทักทายกับสาวใช้อย่างเท่าเทียม...
มันยิ่งทำให้คุณนายมั่นใจว่านังกระถินคิดจะจับลูกชายของเธอเป็นผัวแน่นอน!
“ฉันบอกแกกี่ครั้งแล้วนังกระถิน”
“ขอโทษค่ะ…คุณนาย”
“หัดเจียมตัวซะบ้างสิ”
“หนูพยายามหลบหน้าคุณภูมิแล้ว แต่เขา…”
“นี่แกหาว่าลูกชายฉันจะมองผู้หญิงต่ำๆแบบแกหรอ”
“เปล่าค่ะคุณนาย หนูไม่เคยคิดอย่างนั้นเลย”
หญิงสาวร่างอวบอิ่มนั่งพับเพียบอยู่ในห้องรับแขก เสียงก่นด่าจิกหัวราวกับทาสของคุณนายหัวฟูทำให้น้ำเสียงสั่นเครือเล็กน้อย กระถินก้มหน้าก้มตารับคำดูถูกอย่างเลี่ยงไม่ได้ ถ้าจะให้โต้กลับผู้ที่ให้หลังคาซุกหัวนอนก็คงไม่ใช่เรื่อง แถมทุกอย่างที่ใช้ในการเข้าเรียนมหาลัย...ก็มาจากบ้านหลังนี้ทั้งสิ้น
“อะไรกันคุณหญิง”
“ไม่มีอะไรค่ะคุณประยนต์”
“ไม่มีอะไรได้ยังไง ทำไมกระถินถึงร้องไห้แบบนั้น”
ชายแก่ที่พึ่งย่างกรายเข้าวัยเลขหกเดินเข้ามาในห้องโถงใหญ่ แม้จะแก่จนหัวหงอกไปทุกเส้น แต่ร่างกายก็ยังคงเดินเหินแข็งแรงไม่มีตก ท่านประยนต์มุ่งตรงเข้ามายังที่เกิดเหตุ ก่อนน้ำเสียงสะอื้นของอีกฝ่ายจะดังขึ้นมากกว่าเดิม
“อย่ามาสำออยนะ เมื่อกี้แกยังไม่ร้องเลย!”
“หยุดเดี๋ยวนี้นะคุณสมร”
“นี่คุณเข้าข้างคนใช้มากกว่าฉันหรอ”
คุณนายหันไปมองค้อนให้สามี แต่ก็ต้องหลบสายตาเมื่อเห็นท่าทางเอาจริงของชายแก่ หญิงชราลุกขึ้นพร้อมกับเชิดใบหน้าเดินหายขึ้นไปบนห้องนอน คฤหาสต์หลังใหญ่มีแต่เสียงสะอื้นของหญิงสาวชาวบ้านที่รูปร่างอวบอิ่มเกินมาตรฐานเพียงคนเดียว
“เป็นอะไรมั้ยกระถิน”
“ฮึก…ไม่เป็นไรค่ะคุณท่าน”
เสียงสะอื้นทำเอาคุณผู้ชายเจ้าของบ้านอดสงสารไม่ได้ ชายแก่เดินเข้ามาใกล้พร้อมกับนั่งลงไปสวมกอดเพื่อปลอบขวัญ แต่ด้วยอายุของหญิงสาวไม่ใช่เด็กน้อยที่จะคอยปลอบโยนเหมือนวันวาน มันเลยทำให้เนื้อหนังอันใหญ่โตของเธอบวดเสียดจนไอ้เฒ่าสะดุ้งโหยง
“ขอบคุณนะคะคุณประยนต์…ที่เอ็นดูหนูมาตลอด”
“ไม่เป็นไร ไม่ต้องร้องนะ”
กระถินสวมกอดชายเฒ่าพร้อมกับซุกศีรษะลงไปบนหน้าอก ท่วงท่าดังกล่าวมันยิ่งทำให้เจ้าของบ้านรับรู้ความอวบใหญ่ที่หญิงสาวมีกระถินกอดคุณผู้ชายแนบแน่น หน้าอกไซส์ยักษ์เสียดสีจนกระทั่งไม้เท้าอันเหี่ยวเฉาชูชัน ความแข็งขืนระหว่างเป้านั้นไปสะกิดเรียวขาให้สาวใช้จ้องมองไม่หยุด
“เรื่องเรียนมหาลัย กระถินไม่ต้องกังวลนะ ตั้งใจเรียนไปเถอะ ขาดเหลืออะไรฉันจะส่งเสียเอง”
“สัญญานะคะ…คุณท่าน”
“ฉันสัญญา”
“กระถิน…รักคุณท่านที่สุดเลย”
“….”
ใบหน้าจิ้มลิ้มซบลงระหว่างอก...
ก่อนที่มุมปากจะเผยรอยยิ้มเจ้าเล่ห์ออกมาอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน!
นิยายแนะนำ
นิยายแนะนำ
ความคิดเห็น
COMMENT
เว็บไซต์นี้ใช้คุกกี้
เว็บไซต์นี้ใช้คุกกี้ เพื่อสร้างประสบการณ์นำเสนอคอนเทนต์ที่ดีให้กับท่าน รวมถึงเพื่อจัดการข้อมูลส่วนบุคคลเพื่อให้ท่านได้รับประสบการณ์ที่ดีบนบริการของเว็บไซต์เรา หากท่านใช้บริการเว็บไซต์นี้ต่อไปโดยไม่มีการปรับตั้งค่าใดๆ นั่นเป็นการแสดงว่าท่านอนุญาตยินยอมที่จะรับคุกกี้บนเว็บไซต์และนโยบายสิทธิส่วนบุคคลของเรา
0.00
0.00









userA???
???? ??? ? ???? ?? ??