เรื่อง Time&Tay Story #ทำไงดี!? ผมท้องกับลูกน้องตัวเอง (จบ)

บทที่ 5

#คอนโดธาม

เมื่อเปิดประตูเข้ามาภายในห้องเงียบที่สงัดนั่น ยิ่งทำผมใจคอไม่ดีเพราะในหัวเอาแต่จินตนาการไปร้อยแปด ทำไมกันนะผมถึงไม่เอะใจกับอาการแปล ๆ ของเฮีย ทำไมผมไม่ขัดใจพาเขาไปหาหมอตั้งแต่แรก ผมเดินตรงเข้าไปในห้องนอนของเฮียทันทีที่แน่ใจว่าไม่พบสิ่งผิดปกติ

ภาพตรงหน้าคือร่างบางที่กำลังนอนหลับพริ้มอยู่บนเตียงสีขาว ทำให้ผมถึงกับโล่งใจขึ้นมาได้เปลาะหนึ่งที่ตอนนี้คนตรงหน้ายังไม่ได้คิดจะทำอะไรที่เป็นการทำร้ายลูกของเราสองคน ผมเดินเข้าไปยังเตียงนอนแล้วค่อย ๆ ทรุดตัวลงนั่งที่ข้างกายของคนที่หลับใหล พลางพยายามสังเกตรอบ ๆ ตัวเขาอีกครั้งเพื่อให้ความแน่ใจว่าไม่มีสิ่งใดผิดปกติ เพราะเผื่อผมพลาดอะไรไปแล้วอาจทำให้เกิดอันตรายกับทั้งสองคนนี้ เมื่อตรวจดูจนแน่ใจ จึงหันไปมองยังที่ตรวจครรภ์ซึ่งถูกวางอยู่ที่ข้างหัวนอน โดยมีด้วยกันทั้งสิ้นสองอันและทั้งหมดก็แสดงผลเป็นขีดสองขีด ด้วยความที่ผมอดตื่นเต้นดีใจกับสิ่งที่อยู่ตรงนี้ไม่ได้ จึงเผลอหยิบมือถือในกระเป๋ากางเกงขึ้นมาแล้วกดถ่ายภาพที่ตรวจทั้งสองอันนั้นแล้ว Save เก็บไว้เป็นที่ระลึก

“อืม”

เสียงครางในลำคอก่อนที่อีกคนจะตาปรือค่อย ๆ ตื่นขึ้นมาช้า ๆ แต่แล้วเขากลับสะดุ้งตัวตื่น พลางเอื้อมไปคว้าที่ตรวจอย่างไว

“ม..มาตั้งแต่เมื่อไร?”

“สักพักแล้วครับ”

“นิ...นี่เป็นผลตรวจของเพื่อนกูน่ะ มันมาหาแล้วลืมทิ้งไว้”

เฮียธามพูดจาติด ๆ ขัด ๆ พลางหลบเลี่ยงสบตาไม่ยอมเผชิญหน้า ผมจึงทำเป็นนิ่งใส่ก่อนจะคลี่ยิ้มอ่อนโยนไปให้เจ้าตัว

“ไอ้ท็อปเล่าให้ฟังหมดแล้วครับ”

“จิ๊...ไหนบอกสัญญาแล้วไงวะ”

ผมยื่นมือไปคว้าข้อมือเฮียเอาไว้พร้อมกับลุกไปนั่งข้าง ๆ เขาและเอ่ยอย่างใจเย็น

“อย่าไปโกรธมันเลยเฮีย เท่มอมเหล้าแล้วบังคับให้มันบอกเองแหละ”

เขาหันขวับไปมองค้อนมาทางผมอย่างโกรธเคือง ผมได้แต่ยิ้มแห้ง ๆ ส่งไปให้อย่างสำนึกผิด

------------------------------------------------

พาส | ธาม

“แล้วนี่นอนนานหรือยังครับ กินข้าวแล้วหรือยัง หิวไหม?”

“ถามอะไรเยอะแยะ”

“....”

“เออะ...เออ หิว!!”

ผมรู้สึกแปลกใจอยู่ไม่น้อยที่เท่มันไม่แสดงท่าทางโกรธเกรี้ยวหรือต่อว่าอะไรผมเลย เพราะหากถ้ามันรู้แล้วว่าผมท้องมันก็ต้องรู้เรื่องที่ผมคิดอยากจะเอาเจ้าหนูออกด้วยแน่นอน แต่นี่มันกลับดูใจเย็นเอามาก ๆ มากซะจนผมรู้สึกหวั่นใจ

ผมเดินตามมันออกมาจากห้องนอน และมานั่งที่โซฟาโดยเท่มันก็จัดแจงหาน้ำให้ผมดื่มก่อนจะเดินหายเข้าไปในครัวเพื่อหาค้นตู้เย็นและทำอะไรให้ผมทาน

‘นี่เราหวังอะไรอยู่กันแน่วะ?’ 

หวังให้มันตกใจตั้งตัวไม่ทันที่รู้ว่าผมท้องหรือแสดงท่าทีที่โอเวอร์กว่านี้งั้นเหรอ แต่ระหว่างที่นั่งคิดอยู่นั้นเองอยู่ ๆ ถ้วยโจ๊กก็ถูกนำมาวางอยู่ตรงหน้าแล้ว

"มื้อนี้กินอะไรง่าย ๆ ไปก่อนนะครับ"

เท่วางชามโจ๊กยี่ห้อดังที่เจ้าตัวบอกว่าง่าย ๆ แต่ใส่เพิ่มทั้งผักโรย หมู ไข่ แถมมาพร้อมกับน้ำส้มซึ่งบอกได้คำเดียวว่าครบ 5 หมู่เลยมื้อนี้ จากนั้นก็ขยับตัวมานั่งลงข้าง ๆ โดยที่ในมือก็ยังจัดแจงรวบเส้นผมที่ยุ่งเหยิงให้ไม่เกะกะเวลาทานข้าว ผมจ้องหน้าอีกคนอย่างงุนงงแต่ก็หยิบช้อนที่วางอยู่ในจานรองมาตักหมูบะช่อก้อนพอคำเข้าปาก หลังจากทานข้าวเสร็จเท่มันเดินมาเก็บถ้วยไปล้าง และเตรียมเสื้อผ้าพร้อมอุปกรณ์อาบน้ำพลางบอกว่าขอตัวไปชำระร่างกายก่อนราวกับไม่มีอะไรเกิดขึ้น

ระหว่างที่เท่กำลังเข้าไปอาบน้ำ ผมก็กำลังนั่งว้าวุ่นเพราะไม่รู้ว่ามันคิดอะไรอยู่ในตอนนี้ กำลังโกรธแต่แสร้งทำเป็นเฉย ๆ หรือทำเพราะต้องการรับผิดชอบที่ผมท้องกันแน่ แม่งเครียดกว่าตอนที่คิดจะเอาเจ้าหนูออกเสียอีกผมนอนพลิกตัวไปมาจนที่นอนเริ่มยับยู่ยี่ไปหมด พอมันว้าวุ่นก็ตามด้วยอารมณ์หงุดหงิดบลา ๆ ไม่นานนักไอ้ตัวการก็เดินออกมาทำทีเป็นปกตินิ่ง ๆ แถมยังยิ้มแย้มเหมือนทุกทีจนผมเริ่มรู้สึกทนไม่ไหวความเครียดเข้าครอบงำจนสุดท้ายก็ระเบิดออกมา

“ฮึก ฮึก...ฮือ”

“เฮีย!! ร้องไห้ทำไมครับ เป็นอะไร เจ็บตรงไหนหรือเปล่า?”

เจ้าเท่รีบเข้าถามผมที่ร้องไห้อย่างร้อนรนสีหน้าของมันดูจะตกใจเอามาก ๆ ก่อนที่จะเข้ามาดูว่าผมเจ็บปวดอะไรตรงไหนหรือไม่

“ฮือ...ก็...ฮึก...ก็มึงนั่นแหละ เป็นเชี่ยไร ฮือ”

“ป..เปล่านี่ครับ เท่ไม่ได้เป็นอะไร”

“แล้ว...ฮือ...ละทำไมพอรู้ว่ากูท้องแล้วคิดจะทำแท้ง มึงถึงไม่พูดอะไรบ้างเลยละ ฮือ มึงโกรธกูแต่แกล้งทำเป็นเฉยใส่กูใช่ไหม ฮือ”

ทันใดนั้นอยู่ ๆ เท่ก็ดึงรวบตัวผมเข้าไปกอด แล้วเอาแต่ลูบหัวผมพลางเขย่าตัวเบา ๆ เหมือนผมเป็นเด็กน้อย ก่อนที่เจ้าตัวจะพูดกับผมด้วยเสียงกลั้วหัวเราะนิด ๆ

“โอ๋ ๆ เท่ขอโทษ เท่ไม่ได้ตั้งใจ เท่แค่คิดว่าเฮียกำลังเครียดอยู่เลยไม่อยากพูดอะไรให้เฮียไม่สบายกว่าเดิมน่ะครับ”

“ฮึก..ใครจะไปรู้เล่า!! ฮือ มึงพูดมาแค่ท็อปเล่าให้ฟังหมดแล้ว และก็เงียบใส่...กูจะไปตรัสรู้ได้เหรอ ฮือ”

จากนั้นเท่ก็เล่าให้ฟังว่ามันกะว่าจะคุยกับผมพรุ่งนี้เพราะอยากให้ผมพักผ่อนเยอะเสียก่อน มันบอกว่าอยากลูกและผมแข็งแรง ๆ ส่วนเรื่องที่ผมคิดว่าจะเอาเจ้าหนูออก มันกลับบอกอย่างมั่นใจว่าผมไม่ใจร้ายพอที่จะทำกับลูกตัวเองได้ลงคอแน่นอน อีกอย่างก็เข้าใจว่าผมรู้สึกเสียใจมากแค่ไหนที่จะพลาดการแข่งรถที่ผมเฝ้าฝันมาตลอดชีวิต และก็รู้ว่าผมคาดหวังกับมันมากจริง ๆ สิ่งที่เท่บอกกับผมนั่นทำให้ความเครียดที่ก่อตัวขึ้นเมื่อครู่อยู่ ๆ ก็โล่งใจขึ้นมาทันที แถมกลับรู้สึกอุ่นใจเท่มันเข้าใจและไม่ได้โกรธที่ผมคิดตื้น ๆ อย่างการจะเอาเจ้าหนูออกเพราะอยากกลับไปแข่งรถอีกครั้ง

เช้าวันรุ่งขึ้นผมรู้สึกพลางลืมตาตื่นขึ้นมาเองด้วยเพราะกลิ่นของอาหารที่หอมมาแต่ไกล เลยทำให้ผมต้องเดินลงจากเตียงเพื่อตามกลิ่นอาหารนั่นออกมา และเหมือนคนทำก็ช่างรู้ใจเพราะเจ้าตัวทำเมนูที่ผมกำลังอยากทานมาก ๆ เพราะตั้งแต่ที่มานอนเน่าอยู่คอนโดนี่ก็ไม่ค่อยได้ทานสักเท่าไร ซึ่งนั่นก็คือเมนู ‘ยำไข่ดาว และข้าวผัดปู’ ของโปรด

“ตื่นแล้วเหรอครับ ไปล้างหน้าล้างตาก่อนสิ จะได้มากินข้าวกัน”

“นึกไงทำของที่กูชอบ?”

“เท่จำได้ว่าเฮียชอบกิน และตั้งแต่มาอยู่นี่เฮียก็ไม่ค่อยได้กินอะไรที่ถูกปากเลยนอกจากขนมกับชาไข่มุก เท่เลยจัดให้”

พอได้ฟังแบบนั้นผมจึงเบะปากใส่มันไปนิดหน่อย แหม!! ทำมาเป็นรู้ดีรู้ไปหมดรู้ทุกเรื่องที่ตอนกูแพ้ท้องเสือกไม่รู้ต้องรอให้ไอ้ท็อปไปบอกก่อน ชิ!! ผมหันหลังเพื่อจะเดินไปเข้าห้องน้ำแต่อยู่ ๆ ก็รู้สึกมึนหัวขึ้นมาจนถึงกับเสียการทรงตัวไปเล็กน้อย โชคดีที่เท่มันหันมาพอดีจึงเข้ามารับตัวผมได้ทัน

“เวียนหัวอีกแล้วเหรอครับเฮี งั้นมานั่งนี่ก่อน...ไม่ต้องไปล้างหน้าละกินก่อนละกันเดี๋ยวเท่พาไปอาบน้ำทีเดียวเลย”

“กูไม่ใช่เด็กสามขวบ..ที่ตื่นมากินข้าวเสร็จแล้วก็รอให้มึงมาพาไปอาบน้ำให้นะ”

ผมบ่นอุบอิบพลางหยิบแก้วน้ำที่อยู่ใกล้มือมากระดกดื่ม เจ้าเท่มันกลับหลุดขำออกมาก่อนที่จะอธิบายขยายความหมายที่มันต้องการจะสื่อออกมาจริง ๆ

“ฮ่าาา เปล่าครับ แค่กลัวว่าเฮียจะหน้ามืดแล้วไปล้มในห้องน้ำไงเลยกะว่าเดี๋ยวจะพาไปเอง...โอเค๊?”

ผมพยักหน้าอย่างเข้าใจแล้วจึงก้มหน้าก้มตาทานของโปรดที่วางอยู่ตรงหน้าต่อ หึ!! รอดตัวไปนะมึง

หลังจากทานมื้อเช้าเสร็จเท่ก็พยุงผมไปเข้าห้องน้ำคือ ไม่รู้แม่งจะกลัวผมล้มอะไรนักหนา เพราะตอนนี้มันแทบจะอุ้มผมลงอ่างอยู่แล้วแถมยังจัดแจงถอดเสื้อผ้านั่นนี่ให้อีกต่างหาก

“นี่..อาบเองได้น่า”

ผมร้องห้ามพลางพยายามแกะมือหนาไม่ให้มาจับนั่นนี่ หากแต่ความจริงแล้วกำลังรู้สึกขัดเขินอยู่นิด ๆ ก็แหมใครจะไปชินเพราะนอกจากแม่ผมที่อาบให้ตอนเด็ก ๆ ก็ไม่มีใครอาบให้อีกเลยนี่นา

“รู้ครับแต่เท่อยากอาบให้ไง”

“มึ..มึงจะบ้าเหรอ ไม่เอา!!”

“นะ...นะครับ”

ใครแม่งไปสั่งสอนให้มันทำเสียงออดอ้อนตาแป๋ว ๆ แบบนี้กันวะ แล้วนี่เดี๋ยวนี้ทำไมเราถึงได้แพ้ไอ้ลูกอ้อนกับสายตาแบบนี้ง่าย ๆ กันละเนี่ย

“งั้นมึงต้องอาบด้วย ไม่งั้นก็ออกไป”

“ไม่มีปัญหา”

พูดจบเท่มันก็รีบถอดเสื้อผ้าทั้งของผมและของตัวเองออกอย่างรวดเร็ว นี่สรุปเข้าทางแม่งเหรอวะ? เท่พาผมกับตัวมันลงมายืนในอ่างอาบน้ำก่อนจะค่อย ๆ ชำระล้างร่างกายให้ผมด้วยการพรมน้ำไปให้ทั่วแล้วนำสบู่เหลวที่กดออกมาจากขวดปั๊มมาถูไถลูบไล้ไปทั่ว ๆ แต่ก็มิวายเอามือมาถูวน ๆ อยู่ที่หน้าท้องผมเหมือนกำลังหยอกล้อเล่นกับเจ้าหนูก็ไม่ปาน ทำเอาผมรู้สึกหน้าร้อนวูบขึ้นมาอย่างไม่รู้ตัว

“เขินเหรอครับ?”

“ค..ใครเขิน มึงบ้าแล้ว กูเปล่า!!”

ผมรีบตวาดกลับเสียงดังแก้เขินมันก็เขินจริง ๆ นั่นแหละแล้วก็ต้องตกใจขึ้นมาอีกครั้งเมื่อเท่มันจุ๊บลงที่แก้มผมเบา ๆ พร้อมกับสวมกอดผมอย่างหลวม ๆ จากด้านหลังพลางกระซิบที่ข้างหูน้ำเสียงติดเจ้าเล่ห์หน่อย ๆ

“แล้ว..ทำไมแก้มร้อนจังเลยล่ะครับ หืม?”

โอ๊ย!! ผมอยากวิ่งออกไปจากห้องน้ำตอนนี้เดี๋ยวนี้เลยนี่เป็นเพราะผมกำลังท้องเหรอเปล่าวะเนี่ย ทำไมถึงรู้สึกเขินตัวเล็กตัวน้อยได้ขนาดนี้ ผมจึงใช้จังหวะที่คนด้านหลังคลายกอดออกเล็กน้อยมุดตัวลงไปนั่งกับพื้นอ่างพลางกอดเข่าคุดคู้เอาดื้อ ๆ เพราะไม่อยากให้อีกฝ่ายรู้ว่าผมกำลังเขินมันอยู่จริง ๆ

“เฮียครับ..โกรธเหรอ เท่ขอโทษนะ เฮีย...เฮียครับ”

“ป..เปล่าซะหน่อย กูไม่ได้โกรธ”

“งั้นเฮียหันหน้ามาหาเท่หน่อยสิครับ นะครับ...นะ”

ร่างหนาค่อย ๆ จับให้ผมหันกลับไปหาเจ้าตัวช้า ๆ ทำให้เผยให้เห็นจนได้ว่าความจริงแล้วผมกำลังทำหน้าแบบไหนอยู่ หรือไอ้ที่เขาบอกกันว่าคนท้องฮอร์โมนจะพลุ่งพล่านคืองี้เองเหรอ? พออีกคนได้เห็นหน้าผมแล้วก็เข้ามาโผกอดพร้อมกับบรรจงจูบลงที่ริมฝีปากเบาๆ แล้วใช้มือเชยคางช้อนใบหน้าผมให้รับกับสัมผัสจูบของมันได้อย่างถนัด ๆ อาการที่เขินอยู่ก่อนแล้วก็ยิ่งทวีคูณหนักขึ้นกว่าเก่า แต่ผมก็หาได้ยอมไม่กลับจูบตอบอีกฝ่ายอย่างเต็มใจ

เท่สอดลิ้นร้อนเข้ามาภายในโพรงปากพลางกวัดแกว่งลิ้นผมให้เข้าไปนัวเนียเร่าร้อนแถมเป็นสัมผัสทำให้รู้สึกดีแบบสุด ๆ ผมยืดแขนไปโอบรัดต้นคอของอีกฝ่ายเหมือนกลัวว่าเขาจะถอนจูบของเราไปกลางคันทำส่งผลให้บรรยากาศในตอนนี้เสียไปเปล่า ๆ

“เฮีย..เท่มีอารมณ์ซะแล้วสิ แต่เฮียท้องอยู่ ทำไงดี?”

เท่พูดเสียงแหบพร่าพลางจ้องมองผมด้วยสายตาที่เว้าวอนผสมกับความหื่นกระหายซึ่งผมเองก็ไม่ต่างกัน หากแต่ไม่รู้ว่าขณะที่ตั้งท้องอยู่นั้นมันสามารถทำไปจนสุดทางได้มากน้อยแค่ไหน

“ง...งั้นผลัดกันชักให้กัน ด..ได้มั้ยล่ะ แฮก แฮก”

ผมตอบพร้อมกับเสียงหายใจหอบถี่คนตรงหน้าพยักหน้ารับข้อเสนอนั่นเบา ๆ พร้อมกับมอบจูบมาให้ผมอีกครั้งโดยรอบนี้กลับหนักหน่วงขึ้นกว่าเดิมก่อนที่เท่จะค่อย ๆ ดันตัวผมให้เอนหลังพิงไปกับขอบอ่าง จากนั้นจึงก้มลงไปที่แกนกายแล้วจัดการงัดมันขึ้นมาโลมเลียไปทั่ว ๆ จนผมเสียวท้องน้อยไปหมด

“อือออ ซีด อา”

ต่อจากนั้นเท่ก็ครอบปากลงไปที่แท่งร้อนและเริ่มดูดยังส่วนหัวไล่ไปจนถึงโคลน ผมรู้สึกได้เลยว่าแท่งร้อนตอนนี้กำลังถูกดูดน้ำรักออกมาเป็นจำนวนมาก นั่นเพราะตั้งแต่หลังจากคืนนั้นผมก็ไม่ได้ปลดปล่อยกับใครหรือแม้แต่กับเท่อีกเลย เท่ถอนริมฝีปากออกมาอีกครั้งแล้วเลียไล่ลงจากหัวไปสู่โคลนและจากโคลนลงมาที่ช่องทางรัก ยิ่งทำให้ผมเผลอส่งเสียงครวญครางออกมาลั่น พลางขยุ้มหัวอีกคนไปมาเพราะความเสียวซ่าน

“อา..อย่าเลียตรงนั้นนะ อือออ”

“ทำไมเหรอครับ?”

เท่ถามกลับด้วยสีหน้าแววตาที่โคตรจะทำลายล้างสูง ผมว่ามันต้องรู้แล้วแหง ๆ ว่าผมแพ้สายตามันเข้าแล้วถึงได้เอาแต่ทำแบบนี้ใส่ผมอยู่เสมอ ๆ

“ด..เดี๋ยวมัน...เสร็จเร็วน่ะสิ”

ผมพูดด้วยใบหน้าแดงก่ำเป็นลูกตำลึงโดยประหลังผมพยายามพูดให้เบาที่สุดแล้วนะ แต่ดูท่าอีกคนจะได้ยินเข้าแหง ๆ เพราะเจ้าตัวเอาแต่มองหน้าแล้วยิ้มออกมาอย่างได้ใจ ก่อนที่จู่ ๆ มันจะเอ่ยเป็นคำพูดที่ฟังดูเอาแต่ใจขึ้นมาซะงั้น

“งั้นเฮียลองอมให้เท่ได้มั้ยครับ?”

“อึ..อือ”

ผมนิ่งคิดอยู่ครู่หนึ่งก่อนจะตอบออกไปเบา ๆ ไม่รู้ว่าผี-่าตนใดมาเข้าสิงผมให้ตอบออกไปแบบนั้นกันนะ

เจ้าเท่จึงเป็นฝ่ายเอนตัวพิงขอบอ่างฝั่งตรงข้าม จากนั้นผมจึงค่อย ๆ คลานเข่าเข้าไปหาเจ้าตัวอย่างเชื้องช้า แล้วจับเอาหนอนยักษ์มาถือไว้ อีกมือก็เอาเส้นผมที่ลงมาปรกหน้าขึ้นไปทัดหู เพื่อไม่ให้เกะกะผมเริ่มลงลิ้นไปยังส่วนปลายของดุ้นร้อนที่กำลังเต้นตุบ ๆ พลางใช้ปากจูบลงที่หัวบาน และดันดุ้นร้อนนั่นเข้าปากตัวเองเรื่อย ๆ จนหมด ความร้อนของแท่งยักษ์ส่งผ่านเข้ามาในลำคอ ความรู้สึกเหมือนกำลังดื่มน้ำอุ่น ๆ อยู่ก็ไม่ปาน จากนั้นก็รูดรั้งแท่งร้อนนั่นขึ้นลงด้วยปาก โดยเลี่ยงไม่ให้ฟันไปโดนเข้าเพราะเกรงว่าอีกฝ่ายจะได้รับความเจ็บปวด

“งั้นเฮียลองอมให้เท่ได้มั้ยครับ?”

“อึ..อือ”

โปรดติดตามตอนต่อไป..