เรื่อง ซ่อนรักตราบาป
ธีร์พาูามาส่งขนมให้กับูค้าประจำที่ห้างสรรพสินค่าอย่างเช่นเคยจนทั้งคู่มาหยุดอยู่หน้าร้านพิซซ่าชื่อดัง
ที่มีผู้คนมารับบริการมากมาย
“คุณพ่อีอยากกินพิซซ่าค่ะ”
“พรุ่งนี้ได้ไหมครับู”
“ีอยากกินวันนี้”
“ฮือ..ฮือ..ฮือ..”
“แต่เราคุยกันรู้เรื่องแล้วนะครับว่าวันนี้เรามาส่งขนมูค้าแล้วเราจะ
กลับกลับบ้าน”
“แต่ีอยากกินค่ะ”
พูดจบเด็กหญิงีรดา็ึแขนธีร์ผู้เป็นพ่อเข้าไปในร้านและได้ชนเข้า
กับชายหญิงคู่หนึ่งเข้าอย่างจัง
“โอ๊ยทำไม่เดินไม่ดูทางละครับ”
“ขอโทษจริงๆครับผมไม่ได้ตั้งใจ”
ชายหนุ่มที่ถูกธีร์ชนเงยหน้าขึ้น็ยิ้มให้กับชายหนุ่มด้วยความดีใจ
“อ้าวธีร์”
“อ้าวพี่นนท์”
“สบายดีนะครับ”
“ผมสบายดีครับพี่”
“แล้วนี่พี่มากับ...”
ธีร์พูดไม่ทันจบชานนท์รุ่นพี่เชฟหนุ่มที่เคยทำงานในโรงแรมเดียวกันกับธีร์ในช่วงก่อนที่เขาจะมีูกับรินรดา
็เอ่ยแนะนำผู้หญิงหน้าตาสะสวยผิวพรรณดีที่ยืนอยู่ข้างๆเขาให้ธีร์ได้รู้จัก
“นี่ิน้องสาวพี่เอง”
“สวัสดีครับคุณิ”
“สวัสดีคะคุณธีร์”
“แล้วสาวน้อยคนนี้ละคะ”
“นี่ีครับูาผมเอง”
“ีครับสวัสดีคุณิก่อนสิครับ”
“สวัสดีคะคุณิ”
“สวัสดีค่ะน่ารักจังเลยชื่ออะไรค่ะ”
“ชื่อีค่ะอายุหกขวบค่ะ”
“เมื่อกี้น้าิได้ยินว่าน้องีอยากกินพิซซ่าเหรอค่ะ”
“ใช่ค่ะแต่คุณพ่อไม่พาไป”
“ถ้างั้นไปกับิ็ได้ค่ะเดี๋ยวน้าิเลี้ยงเอง”
“ไม่เป็นไรหรอกครับคุณิผมเกรงใจ”
“ไม่เป็นไรหรอกค่ะิเอง็มีูาเหมือนกันเ็น้องี็นึกึูา
ที่บ้านเหมือนกันค่ะอีกอย่างน้องี็น่ารักน่าเอ็นดู”
“น่ารักเหมือนครอบครัวเลยนะ็อย่างว่าละน่าคนโสดมีูมาเจอกัน”
“ป่ะพวกเราเข้าไปในร้านกันเถอะพี่แล้ว”
ชั่วโมงผ่านไป
“ขอบคุณนะครับพี่นนท์คุณิสำหรับวันนี้”
“ไม่เป็นไรธีร์”
“ใช่ค่ะพวกเราเต็มใจ”
“ขอบคุณอีกครั้งนะครับผมกับีขอตัวกลับก่อนนะครับ”
ภายในห้องนอนกว้างรินรดานอนคิดเรื่องที่จะต้องแต่งงานกับกินในเดือนหน้าอย่างกลุ้มใจทันใด็มีเสียงเรียกเข้า
จากโทรศัพท์กำลังโชว์ชื่อของกินปรากฏบนหน้าจอรินรดาจึงตัดสินใจรับสายด้วยความรำคาญ
“กริ่ง..กริ่ง..กริ่ง..”
“ฮัลโหลิน”
“รินินมีเรื่องสำคัญจะคุยด้วย”
“มีอะไรเหรอิน”
“คือทางครอบครัวของินไม่สบายใจเรื่องนายธีร์พวกเราต้องการให้
นายธีร์ออกไปจากที่ก่อนที่เราจะแต่งงานกัน”
“รินยังให้คำตอบินไม่ได้รินขอเวลาคุยกับคุณพ่อคุณแม่หน่อยนะ”
“็ได้ครับริน”
หลังจากวางโทรศัพท์รินรดา็รีบเดินตรงไปหาบิดามารดาที่นั่งพักผ่อนอยู่
ในห้องนั่งเล่นอย่างรีบร้อน
“คุณพ่อคุณแม่”
“อ้าวมีอะไรเหรอยัยรินถึงมาหาพ่อกับแม่ได้”
“รินมีเรื่องจะปรึกษาคุณพ่อคุณแม่ค่ะ”
“มีเรื่องอะไรพูดมาเถอะยัยริน”
นิวัตน์ผู้เป็นพ่อเอ่ยถามูาออกไปด้วยความอยากรู้
“คือเดือนหน้ารินจะแต่งงานกับินค่ะตามที่คุณย่าตกลงกับคุณหญิงมณีเพื่อนของคุณที่เป็นคุณย่าของินเอาไว้”
“ทางครอบครัวของินแล้ว็คุณย่าอยากให้นายธีร์กับูย้ายออกไป
อยู่ข้างนอกค่ะ”
“อะไรนะทำไมคุณแม่ถึงทำแบบนั้นแล้วตาธีร์กับน้องีล่ะเขาจะรู้สึกยังไง”
“คิดมาดีแล้วเหรอูยัยรินว่าจะไม่เสียใจกับการตัดสินใจในครั้งนี้ของ
ตัวเอง”
“ค่ะคุณแม่รินไม่อยากทำให้คุณย่าเสียใจ”
“ูทำเพื่อคุณย่าแล้วตัวูล่ะยัยรินจะไม่เสียใจใช่ไหม”
“ถ้าวันข้างหน้าตาธีร์กับน้องีจะมีผู้หญิงดีๆเข้ามาในชีิตพร้อมที่จะเป็นภรรยาที่ดีให้กับตาธีร์เป็นแม่ที่ดีและให้
ความรักกับน้องีเต็มที่อย่างทีู่ไม่เคยทำให้กับพวกเขาทั้งเลยูเองที่จะเสียใจ”
ผู้เป็นแม่ของรินรดาได้แต่ภาวนาถ้าจะมีผู้หญิงคนใหม่เข้ามาในชีิตพ่อู็ขอให้คนนั้นเป็นคนและรักหลานสาว
ของนางโดยไม่มีข้อแม้ใดๆเมื่อรินรดาคิดตามคำพูดของผู้เป็นพ่อ็ทำให้เธอไม่พอใจที่จะเ็ธีร์และีรดา
มีผู้หญิงคนใหม่เข้ามาในชีิตเป็นทั้งภรรยาและแม่ใหม่ให้กับีรดาูาของเธอ
“รินจะไม่เสียใจกับการตัดสินใจครั้งนี้ค่ะคุณพ่อคุณแม่”
“รินอยากให้คุณพ่อคุณแม่รู้นะคะว่ารินมีเหตุผลในการตัดสินใจในครั้งนี้ค่ะ
อีกอย่างรินจะให้นายธีร์กับูไปอยู่คอนโดที่รินซื้อไว้ค่ะเดี๋ยวรินให้พี่จีจี้ผู้จัดการส่วนตัวรินจัดการเรื่องนี้ให้ค่ะ”
“ถ้าแก่ตัดสินใจดีแล้วพ่อกับแม่ของแก่็เคารพในการตัดสินใจของแก่ยัยริน”
“ริน”
“ค่ะคุณแม่”
“แม่ขออะไรรินอย่างนะูถึงรินจะแต่งงานใหม่มีูใหม่มีครอบครัวใหม่ที่สมบูรณ์แบบแม่ขอให้รินมอบความรักของความเป็นแม่จากรินให้กับน้องีบ้างเพราะยังไงน้องี็เป็นูาแท้ๆของูเป็นสายเลือดที่ไม่มีทางตัดขาดจากกันได้รับปากแม่กับพ่อนะริน”
“รินรับปากค่ะ”
“อีกอย่างรินขอบอกคุณพ่อคุณแม่ไว้ตรงนี้เลยนะคะว่าถึงแม้รินจะแต่งงานแต่รินจะไม่มีูใหม่รินให้สัญญาค่ะคุณพ่อคุณแม่สบายใจได้”
วันต่อมารินรดาไปหาธีร์ถึงบ้านสวนด้วยความร้อนใจ
“นายธีร์”
“อ้าวคุณรินมาถึงที่นี่มีอะไรเหรอครับ”
“ฉันมีธุระสำคัญจะคุยกับนาย”
“มีอะไรเหรอครับ”
“คือฉันจะแต่งงานกับินเดือนหน้า”
พอธีร์ได้ฟังในสิ่งที่รินรดาพูดออกมาเขารู้สึกเจ็บที่อกข้างซ้ายและชาไปหมดทั้งตัวอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อนรินรดาที่มองดูชายหนุ่มทุกอริยาบถ็รับ
รู้ได้ทันที่ว่าเขารู้สึกเช่นไรเธอเอง็อดสงสารเขาไม่ได้ถึงแม้ตอนแรกเธอจะเกลียดเขามากแค่ไหน็ตามแต่เพราะความดีของเขาทำให้เธอรู้สึกดีที่มีเขา
กับูอยู่ในบ้านหลังนี้ซึ่งต่างจากความรู้สึกที่เธอมีให้กินมันเป็นเพียงความต้องการของผู้ใหญ่ที่เธอปฏิเสธไม่ได้
“ผมยินดีด้วยนะครับคุณริน”
“อืมแล้วูล่ะ”
“ีระบายสีอยู่ที่ศาลาในสวนครับ”
“คุณรินจะไปพบีไหมครับ”
“ไม่เป็นเอาไว้พรุ่งนี้ตอนเย็นฉันถ่ายละครเสร็จฉันจะมาหานายที่นี่”
“ครับคุณริน”
รินรดายังทำใจที่จะบอกธีร์ให้เขาและูย้ายออกจากบ้านสวนไปอยู่คนโดใหม่ของเธอไม่ได้เพราะเธอกลัวการที่จะไม่มีพ่อูอยู่ในบ้านหลังนี้อีกเพราะในใจลึกๆของเธอเธอ็รักพ่อูไปแล้วแต่เพราะทิฐิทำให้เธอไม่สามารถแสดงความรักความหวงใต่อพ่อูออกไปได้
นิยายแนะนำ
นิยายแนะนำ
ความคิดเห็น
COMMENT
เว็บไซต์นี้ใช้คุกกี้
เว็บไซต์นี้ใช้คุกกี้ เพื่อสร้างประสบการณ์นำเสนอคอนเทนต์ที่ดีให้กับท่าน รวมถึงเพื่อจัดการข้อมูลส่วนบุคคลเพื่อให้ท่านได้รับประสบการณ์ที่ดีบนบริการของเว็บไซต์เรา หากท่านใช้บริการเว็บไซต์นี้ต่อไปโดยไม่มีการปรับตั้งค่าใดๆ นั่นเป็นการแสดงว่าท่านอนุญาตยินยอมที่จะรับคุกกี้บนเว็บไซต์และนโยบายสิทธิส่วนบุคคลของเรา
0.00
0.00









userA???
???? ??? ? ???? ?? ??