เรื่อง สองหื่นนักล่าฟาดเรียบเจ้าฮาเร็ม18+

ตอนที่ 11 หาญู้ฤาษีามหาุี เทพั้พรหม(พิศวาสสัตว์เทพ)
"เ้านายเราเิทางต่อไปไ่ไหวแน่
ผมว่าพวกเราเ้าไปหลบใน้ำสักหน่อยดีไหมครับ"
เขื่อนเพยักหน้า
"เรียกเรี่ยวแรงกลับคืนมาแล้วค่อยเิทางต่อดีเหมือนกัน
เราสามคนคงะไปไ่ไหวแน่"
พูดจบเขื่อนเ็นำคนทั้งเิเ้า้ำไป
จ่าดำและนายพรานสินนั่งลงด้วยความหมดแรง
ท้องเริ่มหิวหาเสบียงกิน็ไ่มีตกหายระหว่างต่อู้ักลิ้งดง
"นายครับเดี๋ยวผมะออกไปหาอาหารมาให้พวกเราไ้กินกันนะครับเราไ่ไ้กินอาหารมาวันเต็มๆแล้ว"
เขื่อนเลุกึ้ยืนขมวดคิ้ว
"คงะออกไปไ่ไ้หรอกจ่าดำไอ้ผีป่าอีกัที่คอยซุ่มโจมตีเราผมะเ้า
ไปสำรวจด้านในจ่าดำพรานสินพักผ่อนเถอะ"
ชายหนุ่มเิลัดเลาะเ้าไป้าั้ำ
ัคดเคี้ยวมีหินงอกหินย้อยสีสวยงาม่าๆกันไป
ดูเพลินาันทอดยาวเ้าไปเรื่อยๆอย่างน่าประหลาดใ
เหมือนิแอีกิแึ่
ซึ่งไ่น่าเื่ว่าะมีิบนโใบี้
เขาเิมาุลงเาะไ้ยินเีน้ำไิริน
าด้านาืเขื่อนเเิอย่างระมัดระวัง
าเีน้ำไหลั้ไปาที่เขาไ้เห็น
ัช่างน่าอัศจรรย์ใยิ่งนักัเป็้ไม้ใญ่
สูง่าตึกั้โตึ้รับแาดวงอาทิตย์
้ารำไราสว่างเห็นสิ่ง่าๆใน้ำไ้
อย่างาัเป็้มะเดื่อทีู่ใญ่มากๆ
เกือบเ่าผละ้าสุกแ่า
ส่งกลิ่นอย่างน่าประหลาดใ
'ประเทศไทยมีผลไม้แบบี้อยู่ด้วย?'
น่าแปลกใต้นไม้ึ้อยู่บนหิน
หยั่งาเ้าไปใน้ำต้นไม้มีำาน้ำใส
าเล็กๆล้อมไหลเอือยๆ
ย้อนกลับไปใน้ำตรงข้ามัที่เขื่อนเออกมา
เขากระโดดาาต้นไม้ใญ่
ึ้ไปหวังว่าะเ็บผลมะเดื่าสักสามู
ทันใดั้มีดืงอในอก็ร้อนผ่าว
เขารู้ัีว่ามีอันตรายมาถึงัเขาแล้ว
เีปีกนกกระพือลมตีมา้าั
ชายหนุ่มย่อัพุ่งแฉลบออกไปข้างๆัี
ควับ !
ตุบ !
เขาม้วนัทิ้งร่างลงพื้นใต้ต้นมะเดื่อใญ่
หันัาในมือถือดาบืงออย่างกระชับ
เขาตะลึงลานากลับที่เห็นอยู่เบื้องหน้า
"อ้ารร !"
ัเป็นค้างคาวัมหึมาเล็ก่าเขานิดหน่อย
แต่ที่ไ่ธรรมดาร่างกายัดูดีๆ
เหมืองหินอ่อนอันแข็งกล้าเป็นเงาวาววับ
ัส่งเีร้องหวีดหวิวอย่างดุร้าย
พุ่งตรงเ้าโจมตีเขื่อนเอย่างต่อเนื่อง
ขวับๆๆๆ!!
เขากระโดดึ้ไปชะงอยหินข้างต้นไม้
พุ่งัหลบแฉลบออกไปหลังต้นไม้อีกครั้ง
แต่เีกระพือปีก็าหลังเขามาอย่างไ่ลดละ
เขื่อนเกลั้นใพุ่งทะยาน
ผ่านลอดาไม้ใญ่ที่เป็นช่องด้านึ่
ออกไปอย่างรวดเร็วการโจมตีค้างคาวหิน
ัรวดเร็วจนแทบไ่ไ้หายใ
โครม!!
"อ้าร!"
เพียงเขาุชะงักวูบ็โดนปีก
อันทรงพลังค้างคาวหินฟาดเ้าอย่างจัง
ัเขื่อนเ็กระเด็นตกน้ำไป
ตูม!!
ซ่า!!
น้ำที่ใสในำาทำให้เขามองึ้ไป
เห็นเ้าค้างคาวห้อยหัวเกาะบนกิ่งไม้
มองเขาด้วยตาที่โกรธแค้นในพริบตา
วูบ!!
ซ่า!!
เขื่อนเพุ่งพยานึ้าน้ำ
มีด้าฉับออกไปสู่เป้าหมายอย่างรวดเร็ว
ค้างคาวหินยักษ์ผงะตกใไ่คาดฝันว่า
ะมีมนุษย์คนใดสามารถทำอย่างี้ไ้
ัพุ่งมาอย่างรวดเร็วมิอาจะหลบเลี่ยง
เปี้!!
แประกายสีทองพุ่งวาบกระทบมีดืงอ
ักระเด็นาเป้าไปปักฉึก
ฉึก!
ควับ!
จมหายไปในผนัง้ำเขื่อนเม้วนัตีลังกาึ้าน้ำมา
ยืนหันหลังให้ัผนัง้ำเพื่อป้องกันการโจมตีทั้งด้าน
ตาเพ่งไปที่ต้นแทองที่กระทบอาวุธเขา
ชายหนุ่มขมวดคิ้วมองผู้ที่ยืนัเป็นฤาษีตนึ่
"ท่านอาจารย์ทำไมมาโจมตีผม"
ชายหนุ่มพูดเีนอบน้อมแล้วหันกลับ
ไปมองค้างคาวยักษ์หินอย่างระแวง
ัจ้องมองเขื่อนเด้วยกันด้วยตาสีฟ้าเรืองเรือง
เีแก่แก่ฤาษีดังึ้
"เ้าบุกรุกเ้ามาในที่พำนักอาศัยเรา
ลักขโมยผลไม้ศักดิ์สิทธิ์เรา"
เขื่อนเหันมาพูดด้วยความนอบน้อม
"ขออภัยท่านอาจารย์ที่ผมไ่รู้ว่าเป็นผลไม้ศักดิ์สิทธิ์
นึ่าเป็นผลไม้ป่าะเอาไปประทังชีวิต
สักสามูไ่เจตนาะขโมยท่าน"
ฤาษีเ่าหัวเราะเีดังลั่น
"ฮ่าๆๆไ่เป็นไรเ้าหนุ่มจงทิ้งมีดเล่มั้ไว้และเ้า็กลับไปไ้"
เขื่อนเหัวเราะเีดังเขารู้ัีว่า
ฤาษีต้องการหาเรื่องเขาด้วยละโมบในศักดิ์สิทธิ์
ที่อยู่ในมีดืงอเขื่อนเตะโกนเีดัง
"ฮ่าๆๆ..ให้ท่านไ่ไ้"
ฤาษีเ่าพูดด้วยเีต่ำอย่างทรนง
"เราะให้เ้ารู้จักเา่อนตาย
เราฤาษีามหาุี!เทพั้พรหม"
ฤาษีเ่าคำรามออกมาพร้อมัยกไ้เ้า
ึ้ใช้หัวชี้ตรงมาที่เขื่อนเ
ลำแสีทองพุ่มวาบเ้าหาเ้าหาเขื่อนเัี
ชายหนุ่มกระโดดดีดัใช้เท้าถีบผนัง้ำ
แฉลบึ้โหนาต้นมะเดื่องที่ยึดาผนัง
ัเป็นช่องช่องม้วนัตีลังกาคุกเข่าอากาศเอื้อมมือหยิบ
ปืน.สามห้าเจ็ดที่อยู่ในซองเหนือรองเท้า
หนังหุ้มข้อเขายิงใส่ฤาษีตนั้ัี
เปี้!! เปี้!! เปี้!!
ติดต่อกันสามนัดฤาษีควงไ้เ้าหมุนเป็นวงกลม
แขาวเรืองเรืองเป็นโล่กำบังูะุ
ไ่สามารถเจาะเ้าโล่แบางไ้ั้เลย
เขื่อนเทิ้งัลงยืนเีกระพือปีกพุ่งมา้าั
ตีนักุมขยำคอเขาัี
พาพุ่งแฉลบหน้าคะมำลากเขาไปัพื้นกระพือปีก
ดึงเขาึ้กลางอากาศฤาษีเ่ายกไ้เ้า
ยิงแสีทองพุ่งเขาใส่ัเขื่อนพชร
ลำแพุ่งตรงเป็นทางยาวะเ้ากลางระหว่าง
ลำัเขื่อนเเขาตวัดขาเ้าซอกปีกค้าง
คาวยักษ์ดึงัาบังลำแสีทองั้ัี
เฮือก!!
"กรี๊ดดดดด!!"
ค้างคาวหินสะดุ้งเฮือกหวีดร้องเีแหลม
ปล่อยเขื่อนเทิ้งลงพื้นเขาพุ่งแฉล้บไปอีกทาง
ัะเดียวกันั้ฤาษีเ่าตกตะลึงที่ั้มือ
เขื่อนเกระโดดพุ่งมือไปจับไป้ามีดืงอ
ที่ติดผนังอยู่ใกล้ใกล้ด้วยมือซ้าย
พุ่งัใช้ปืน.สามห้าเจ็ดยิงฤาษีัี
ฤาษีเ่าชี้ไ้เ้าใสู่ะุเขื่อนเ
ลำแ้าทำลายะุั้มอดไหม้ไป
ฤาษีเ่าเื่ในฤทธาตนไ่หลบะุทั้งสี่นัด
ยืนจังก้าทำลายัไปเขื่อนเทิ้งั
เพ่งจิตรวบรวมสมาธิถลกแขนเสื้อเห็นรอยสักรูปู
ููจิตสีทอง็สำแดงเดชอีกครั้ง
เปี้!!
ฉึก!!
เฮือก!!
"อ้าร!!"
ููจิตพุ่งเ้ากลางอกฤาษีเ่า
สะดุ้งเฮือกไ่คาดฝันว่าะมีใครมีพลังจิต
เป็นอาวุธทำร้ายตนเองไ้ักัดฟันกรอด
ัยันไ้เ้าเอียงัหลบ
มีดืงอที่เขื่อนเ้าาหลังูมืา
เขื่อนเตั้งใ้าด้านมีดืงอเ้าใ่ฤาษีเ่า
ถ้าไ่หลบ็ะไ่เป็นไร มีดาเป้า้ากระทบัผนัง้ำ้าั
กระดอนัาปักเ้าท้ายทอยฤาษีเ่าัี
ปัง!!
ฉึก!!
เฮือก!!
"โอ๊ย!!อ๊ากกกก!!"
ร่างอมตะระดับเทพั้พรหม็สูญสลายไป
เมื่อโดนธาตุศักดิ์สิทธิ์ทั้งสามทิ้งธาตุพาลาเดียม
หรือเงินยวงเหล็กไหลชีปะขาวติดอยู่บนหัวไ้เ้า
ไว้เป็นสมบัติเขื่อนเต่อไป
เขื่อนเเ็บมีดืงอหันกลับไปมองดู
ค้างคาวยักษ์ตนั้ที่ถูกลำแไ้เ้านอนแน่นิ่งอยู่
เขาค่อยๆเิเ้าหามหัศจรรย์ยิ่งนัก
ร่างกายหินัค่อยๆสลายตกลงเหมือนเกล็ดน้ำตาล
แตู่ใญ่่าัส่องแสีทองวาววับ
และร่างค้างคาวยักษ์็เปลี่ยนไปกลาย
เป็นผู้หญิงที่สวยงามร่างบอบบางนอนนิ่ง
เขาขมวดคิ้วมองธาตุศิลาสีทองเขารำพึงึ้ในใ
"นี่?!!ัเป็นเหน้าทั่ง"
เธอค่อยๆืตาึ้นั่งมองเขื่อนเ
ด้วยตาที่ซาบซึ้งในพระคุณที่ช่วยเหลือ
ให้เธอหลุดพ้นาการจองจำในร่างค้างคาวฤาษีเ่า
"เธอเป็นใครกันแม่สาวน้อย"
ปากถามออกไปแต่ในใกลับคิดว่า
คำพูดเ้าชู้กรุ้มกริ่มี้มาาไหน
มีดืงอทรงพลังร้อนวาบเ้าหน้าท้อง
เขื่อนเอย่างประหลาด
ความกระสันเกิดึ้ัีเขาคิดในใ
นี่คงเป็นอิทธิฤทธิ์ธาตุปรอทแล้ว
"ข้าชื่อครุฑีวรรณสวาทเป็นนางพญาครุฑ
คนธรรพ์ร่วมัยักษ์ัขังข้าไว้ในร่าง
ค้างคาวี้หลายพันปีแล้ว"
เครื่องเก้มลงเ็บเหน้าทั่ง
"ท่านช่วยกรุณาอุ้มข้าไปรักษาัที่ใต้โคนต้นไม้
ศักดิ์สิทธิ์ั้ไ้หรือไ่ข้ารู้สึกเจ็บเหลือเกิน"
ชายหนุ่มก้มลงอุ้มนางพระพญาครุฑีวรรณสวาท
กลิ่นกายนางช่างเหมือนดอกมะลิรัญจวนใโคตรๆ
((((((โปรดติดาตอนต่อไป))))))
นิยายแนะนำ
นิยายแนะนำ
ความคิดเห็น
COMMENT
เว็บไซต์นี้ใช้คุกกี้
เว็บไซต์นี้ใช้คุกกี้ เพื่อสร้างประสบการณ์นำเสนอคอนเทนต์ที่ดีให้กับท่าน รวมถึงเพื่อจัดการข้อมูลส่วนบุคคลเพื่อให้ท่านได้รับประสบการณ์ที่ดีบนบริการของเว็บไซต์เรา หากท่านใช้บริการเว็บไซต์นี้ต่อไปโดยไม่มีการปรับตั้งค่าใดๆ นั่นเป็นการแสดงว่าท่านอนุญาตยินยอมที่จะรับคุกกี้บนเว็บไซต์และนโยบายสิทธิส่วนบุคคลของเรา
0.00
0.00









userA???
???? ??? ? ???? ?? ??