เรื่อง สองหื่นนักล่าฟาดเรียบเจ้าฮาเร็ม18+

ตอนที่ 17 กฤษณั์เสียท่าเืิ 18+
นางสมิงคาบกฤษณั์วิ่งเตลิดเข้าป่าไป
ชายหนุ่มดิ้นทุรนทุรายให้ตัวหลุดจากเป้
ที่นางเสือร้ายคาบให้หลุดแต่มันไม่ยอมหลุด
เืิวิ่งด้วยความเร็วหัวของกฤษณะั์
ไปกระทบกับต้นไม้ทำให้สลบไป
เขาตื่นมาอีกทีก็พบว่าตัวเองอยู่ในถ้ำแห่งหนึ่ง
มันเป็นถ้ำที่สะอาดสะอ้านกว้างแห่งหนึ่งที่นอนเบาะนุ่มนุ่ม
มีแสงเรืองๆสว่างไปทั่วห้องด้วยหินสีฟ้าที่อยู่ด้านบน
มีผู้หญิงเดินเข้ามาแต่งตัวเหมือนชาวป่าทั่วไป
รูปร่างสมส่วนริมฝีปากอวบอิ่มเธอยกอาหารเข้ามา
"ขอโทษครับคุณเป็นใครครับนี่
แล้วผมมาอยู่นี่ได้ยังไงกัน"
ชายหนุ่มถามอย่างงงๆ
"กินอะไรก่อนสิคุณฉันทำอาหารมาให้คุณ
เห็นคุณหลับเป็นวันๆแล้ว"
ชายหนุ่มสะบัดหัวงงงงนึกไม่ออกเลยว่า
ผู้หญิงคนนี้เป็นใครแล้วมาอยู่ที่นี่ได้อย่างไร
เขาจำได้ว่าถูกเสือคาบวิ่งเข้าป่ามาแล้วเสือตัวนั้นไปไหน
มันเป็นเสือที่ไม่ธรรมดามันต้องเป็นเืิแน่ๆ
เพราะมันสามารถแปลงกายได้
และถ้ามันเป็นเืิแล้วจะมีชีวิตรอดได้อย่างไร
"คุณครับผมโดนเสือคาบมา
ผมมาอยู่ที่นี่ได้ยังไงครับผมงงไปหมด"
ชายหนุ่มถามด้วยความสงสัย
หญิงสาวตอบด้วยเสียงราบเรียบ
"กินก่อนเถอะค่ะเดี๋ยวฉันจะเล่าเรื่องทั้งหมดให้ฟัง"
เขาเริ่มกินอาหารที่ผู้หญิงคนนี้ทำมาให้
และสังเกตว่าเสื้อผ้าของเธอเป็นผ้าทอด้วยมือ
เป็นผ้าถุงเสื้อแขนกระบอกได้ดิบ
ขอโทษครับคุณชื่ออะไรบอกผมได้ไหมครับ
เขาถามด้วยความสงสัย
"ฉันชื่อแก้วจ๊ะ"
เธอเก็บสำรับกับข้าวออกไปแล้วเดินกลับมา
"คุณไม่ได้อาบน้ำมาทั้งวันฉันว่าคุณ
ไปอาบน้ำข้างลำธารหน้าถ้ำนี้ก่อนดีไหม"
ชายหนุ่มรับคำ
"ครับ"
เขาเดินตามเธอออกมาอย่างฉงนสนเท่
ว่าทำไมผู้หญิงตัวคนเดียวอย่างเธอ
มาอยู่กลางป่าแบบนี้
"คุณอยู่ที่นี่คนเดียวหรือครับ"
"ใช่จ้ะฉันอยู่ที่นี่คนเดียวฉันเป็นผู้บําเพ็ญศีล"
ทำให้เขารู้สึกเบาใจขึ้นพอสมควร
"คุณไม่กลัวเหรอครับอยู่ที่นี่คนเดียว"
เขาถามอย่างสงสัย
"ไม่กลัวหรอกค่ะฉันก็เหมือนผู้ทรงศิล
ทั่วไปที่บำเพ็ญกุศลทุกสิ่งทุกอย่างในป่าแห่งนี้
จึงไม่มีอะไรจะมาอันตรายฉันได้"
เขาเริ่มคล้อยตามเธอพยักหน้าเหมือนจะเข้าใจ
เธอลงไปริมธารน้ำถอดเสื้อผ้าออกหมด
เหมือนไม่มีใครอยู่ที่นั่นกับเธอเลย
ชายหนุ่มเริ่มหน้าแดงอายหันหน้าหนี
"ขอโทษครับผมยังไม่อาบครับ
คุณอาบให้เสร็จก่อนเดี๋ยวผมจะอาบครับ"
ไม่เป็นไรหรอกคุณฉันไม่ถือสาร่างกายล้วนอนิจจัง
เกิดแก่เจ็บตายไม่เที่ยงไม่กี่ปี
มันก็เหี่ยวย่นไปคุณอย่าคิดอะไรมากเลย
เขารู้สึกหน้าชากระอักกระอ่วนยังไงไม่รู้
ก็ยังไม่กล้าลงไปอยู่ดีขึ้นมาบนโขดหิน
ชำเรืองลงไปดูรูปร่างเธอไกลไกล
เธอเนื้อขาวนวลไม่เหมือนชาวป่าทั่วไป
ผิวผ่องเป็นประกายถ้าชายใดมาเห็นแบบนี้
คงจะอดที่จะคิดอะไรกับเธอไม่ได้เขากลั้นใจ
เดินเข้าถ้ำไปคิดหาทางว่าจะกลับไปหาทีมได้อย่างไร
ต้องให้ผู้หญิงคนนี้พาไปเธอจะไปหรือไม่ก็ยังไม่มีคำตอบ
สักพักหล่อนก็ขึ้นมาปล่อยผมสยายเดินเข้ามา
"คุณจะนอนที่ไหนครับผมจะได้ไปหาที่นอนที่อื่น"
เธอตอบ
"คุณก็นอนตรงนี้แหละฉันก็จะนอนตรงนี้ล่ะ"
เขาขมวดคิ้วถาม
"ผู้หญิงผู้ชายจะนอนด้วยกันได้ยังไงครับผมมีเมียแล้วครับ"
เธอเงยหน้ามองเพดานถ้ำเอนกายลงนอนข้างๆเขา
"นอนเถอะฉันเป็นผู้ทรงศีลคุณอย่าคิดอะไรมากเลย
พรุ่งนี้ฉันจะพาคุณกลับไปบ้านของคุณบ้านของคุณอยู่ในเมืองใช่ไหมล่ะ"
ชายหนุ่มได้ยินแบบนั้นก็รู้สึกดีใจ
"ขอบคุณมากครับคุณแก้วอยากให้คุณพาผม
ไปที่ป่าขวดน้ำมันครับเพื่อนผมอยู่แถวนั้น"
ชายหนุ่มต่อรอง
"ได้สิเดินไม่ถึงชั่วโมงก็ถึงแล้วคุณนอนเถอะเดี๋ยวพรุ่งนี้จะได้มีแรงเดินทาง"
น้ำเสียงของเธอเงียบขรึม
"ตกลงแล้วคุณช่วยผมมาจากเืินั่นใช่ไหมครับ"
ไม่วายที่เขาจะถามเธอเรื่องเืิ
"ใช่ฉันเห็นคุณสลบอยู่แล้วมันคาบคุณผ่านมาทางนี้
มันคงจะเก็บคุณไปเป็นอาหารที่รังของมันมั้ง"
"ฉันเลยแผ่เมตตาขอชีวิตคุณไว้มันขัดขืนไม่ได้ก็จำยอมปล่อยคุณให้ฉันไง"
ชายหนุ่มรู้สึกง่วงเมื่อเขากินอาหารอิ่มก็เคลิ้มหลับไป
กฤษณั์รู้สึกฝันเห็นภรรยาที่รักเธอช่างดีกับเขาเหลือเกิน
เธอใช้ปากอมรูดกับแท่งเนื้อแข็งเป็นลำรู้สึกว่าได้ดื่มด่ำร่วมรักกับเธอ
มันตราตรึงในใจเกิดอารมณ์ร่วมกับริมฝีปากบางๆ
มันสร้างความสียวซ่านกระสันครวญคราง
เขาเอื้อมมือจะกดหัวเธอให้แทงเข้าไปลึกๆ
'เฮ้ยติดอะไร?มือทั้งสองข้างมีเชือกผูกมัดไว้
มันติดอะไรสักอย่าง?ไม่ใช่สิขาด้วย'
กฤษณะั์ก้มดูคนที่กำลังอมท่อนเอ็นของเขาเต็มปาก
มันไม่ใช่นุชจนาถและไม่ใช่ผู้หญิงที่ถือศีลเมื่อตอนเย็น
ขนหัวเขาลุกซู่ขึ้นมาทันทีใบหน้าที่เขาเห็นนั้นคือคน
ที่เขาได้ช่วยขึ้นมาจากน้ำผู้หญิงแม่ลูกอ่อนคนนั้นนั่นเอง
เธอกำลังก้มหน้าก้มตาตั้งใจดูดท่อนเอ็นเขาอย่างเอาเป็นเอาตาย
"เดี๋ยวเดี๋ยวก่อนครับ"
กฤษณั์บิดตัวหนีเจ้าท่อนเอ็นไม่รักดียังอยู่ในปาก
แม่ลูกอ่อนคนนั้นไม่ยอมหลุดออกมาเธอกด
ท่อนเอ็นเข้าไปจนถึงคอหอยแล้วใช้ปาก
รูดออกมาจนสุดปลายลำเงยหน้าขึ้นตอบ
"ก็ฉันไงคนที่คุณช่วยไว้จำไม่ได้เหรอจ๊ะพ่อรูปหล่อ"
'เวรกรรมชิบหายแล้วโดนเืิกินแน่ๆงานนี้'
เขาเริ่มใจฝ่อคิดถึงหน้าเมียสุดที่รักที่รอความช่วยเหลือ
"เล่นตัวนักฉันคิดแล้วว่าคุณคงไม่ยอมฉันง่ายๆ
เอาแบบนี้ดีกว่าง่ายดีมัดมือมัดขาซะเลยจ๊ะพ่อรูปหล่อ."
!!คิก!!!คิก!!!คิก!!
"มามะมาให้ฉันตอบแทนบุญคุณคุณซะดีๆอย่าขัดขืน"
เธอพูดกับเขาพร้อมกับทำหน้าทะเล้น
"ไม่เอานะครับผมมีเมียแล้วผมไม่เอานะครับ
มันไม่ดีปล่อยผมไปเถอะครับไม่ต้องมา
ตอบแทนอะไรผมหรอกผมช่วยคุณด้วยใจบริสุทธิ์"
"หรออออ..!!!!!"
เธอหัวเราะยิ้มเยาะเขา
"คริๆๆๆๆๆๆ"
"เอาอย่างนี้ถ้าไม่ให้ฉันเป็นเมียคุณ
ฉันก็จะกินคุณตกลงไหมคะพ่อะรูปหล่อ"
'เอาไงวะไม่ยอมเป็นผัวหล่อน!งานนี้มีตายแน่ๆ'
'แต่เราจะทำผิดกับนุจนารถได้ยังไงเธอรอคอยเรา
ด้วยชีวิตของเธอโคตรเศร้าเลยทำไงดีวะนี่'
"คุณครับปล่อยผมไปเถอะนะครับนึกว่าสงสาร!
ผมมีเมียแล้วอย่าทำแบบนี้กับผมเลย"
คิกๆๆๆๆๆๆๆ.....!!!!!
"มามะ..มาเป็นสามีที่รักของฉันดีกว่าอย่าขัดขืนเลย
วันนี้คุณไม่รอดจากเนื้อมือฉันแน่"
พูดจบเธอก็ถอดเสื้อผ้าออกแล้วเธอก็ขึ้นคร่อม
จับท่อนเอ็นไว้มั่นมันยังแข็งเป็นลำด้วย
ความกระสันจากริมฝีปากของเธอเมื่อเมื่อสักครู่
"แหมปากบอกว่าไม่ไม่!แต่ดูไอ้หนูของคุณสิ
มันแข็งสู้มือฉันขนาดนี้จะไม่ให้ฉันกินมันได้ยังไง"
เธอกดไอ้หนูของชายหนุ่มแทงเข้าปาก
สาวน้อยของเธอมันรัดแน่นกำลังพอดี
"ซิ๊ดดดดดดดดดดดดดซ์!!!!"
"เสียวจังผัวจ๋าาาาา!!!!"
ชายหนุ่มทำหน้าเหยเกพยามกระเถิบก้นหนี
"นุชช่วยผมด้วยผมถูกรังแก..อ้ารรรร์!!"
ชายหนุ่มร้องหาเมียรักอย่างน่าเวทนา (เอิ๊กเอิ๊กน่าสงสารตรงไหน)
"คุณอย่าทำผมเลยปล่อยผมไปจะให้ผม
ทำผิดกับเมียผมได้ยังไงปล่อยผมไปเถอะนะครับ"
เขาคร่ำครวญขอความเห็นใจอย่างน่าสงสารสงสาร (ดูมันแต่งไปได้)
มืออันแข็งแรงของเธอกดสะโพกเอาไว้จนมั่น
แล้วโยกตัวขย่มขึ้นลงอย่างเด็กเล็กๆขย่มม้ากระดกยังไงยังงั้น
เธอยิ้มให้เขาด้วยความบันเทิงมันในอารมณ์
ปั๊บๆๆๆๆๆๆๆๆ!!
!!อ้ารรร์มิงเสียว!!
เขาสดุง
"อะไรนะ?เธอพูดอะไรนะ!!!?"
ชายหนุ่มรู้ดีว่าไม่สามารถจะหนีการกระทำของเธอได้
ถามด้วยความแปลกใจแทบไม่เชื่อหูตัวเอง
"อะไรหรือจ๊ะ"
เธอถามเขาต่อ!พร้อมกับควบเขาเป็นม้าอย่างเมามันส์
"อะไรมิงเสียว"
ชายหนุ่มสงสัย?คำว่าอะไรมิงเสียว
"อ้าวไม่รู้เหรอก็หนูมิงนี่ไง"
เธอก้มลงกัดหัวนมกฤษณะพันธุ์เบาๆ
แล้วตอบอย่างอารมณ์ขัน
"อ้ารรรรซ์..ก็เืิเสียวอ่ะคะ!!"
'โอ๊ยจะบ้าตายกฤษณะเอ๋ย
เป็นเวรเป็นกรรมอะไรต้องมาเจอแบบนี้'
"โอ๊ยผัวจ๋าจะไม่ไหวแล้ววววซิ๊ดดดส์..ของพวกแข็งดีจริงๆ"
เธอเร่งสปิดเอวขยับขึ้นลงบดซ้ายขวาคำรามออกมาในลำคอ
"โฮกกกก!!!!!โฮ-กโฮก...!!!!!"
เธออย่างเสียวซ่าซาบซ่าน
เธอกลายร่างเป็นมนุษย์เืิขนลายพาดกลอนขึ้นไปทั้งตัว
ไม่มีส่วนไหนไม่มีขนเลยเธอแสยะยิ้มฟันขาวฤษณพงศ์หน้าถอดสี
'โอ๊ยมาเสียตัวแล้วยังจะมาโดนกินอีก'
เธออ้าปากกัดงับคอของเขาอย่างสุดเสียว
ปล่อยน้ำรักเต็มหน้าขาของชายหนุ่มด้วยความสุขสม
ฤษณั์ใจหายวูบนึกว่าโดนดูดเลือดกินเสียแล้ว
นางสมิงลุกขึ้นใส่เสื้อผ้าโดยที่ไม่คืนร่างเป็นมนุษย์เต็มตัว
แต่เป็นมนุษย์สมิงนั่งคุยกับเขาด้วยความชื่นบาน
เธอแก้มัดเขาออกกฤษณั์รีบใส่เสื้อผ้า
แล้วนั่งขดตัวที่ข้างที่นอนเหมือนแมวเชื่องเชื่องตัวหนึ่ง
"เธอไม่น่าทำกับฉันแบบนี้เลย!!!"
นางสมิงยิ้มเยาะ
"เราบอกความจริงกับท่านว่าเรื่องทั้งหมดที่เราตกน้ำ
เราใช้ภาพลวงตาหลอกท่านแอบคาบท่านมา"
นางพญาสมิงกล่าวอย่างอารมณ์ดี
"ฮ่าๆๆอย่าเสียใจไปเลยนะแม่สาวน้อย
เราคือธิดาพญาสมิงในป่าพญาโขมด"
เธอเย้าชายหนุ่มที่นั่งขดตัวอยู่ติดที่นอน
"เราชอบที่ท่านเป็นคนมีน้ำใจแถมหล่อซื่อบื้อน่ารักน่าเอ็นดู!!!?
"ถ้าไม่ใช่เพราะท่านคนเหล่านั้นที่มากับด้วย
ต้องตายกันหมดรู้หรือไม่ท่านหลงเข้ามาอยู่ในเขตแดนของเรา
โป่งสมิงเป็นที่หากินของพวกเรา!เราสามารถแปลงเป็นคน
ขึ้นไปจับพวกท่านกินได้เราไม่ใช่
เืิธรรมดาพวกเราเป็นเืิคน"
(((((พอละจบตอนละโปรดติดตามตอนต่อไป))))
คุยกับผู้อ่านครับฮ่าๆๆพระเอกเล่นตัวดีนักข่มขืนสะเลยสบายใจนางสมิงไป
นิยายแนะนำ
นิยายแนะนำ
ความคิดเห็น
COMMENT
เว็บไซต์นี้ใช้คุกกี้
เว็บไซต์นี้ใช้คุกกี้ เพื่อสร้างประสบการณ์นำเสนอคอนเทนต์ที่ดีให้กับท่าน รวมถึงเพื่อจัดการข้อมูลส่วนบุคคลเพื่อให้ท่านได้รับประสบการณ์ที่ดีบนบริการของเว็บไซต์เรา หากท่านใช้บริการเว็บไซต์นี้ต่อไปโดยไม่มีการปรับตั้งค่าใดๆ นั่นเป็นการแสดงว่าท่านอนุญาตยินยอมที่จะรับคุกกี้บนเว็บไซต์และนโยบายสิทธิส่วนบุคคลของเรา
0.00
0.00









userA???
???? ??? ? ???? ?? ??