เรื่อง สองหื่นนักล่าฟาดเรียบเจ้าฮาเร็ม18+

ตอนที่ 30 ถอนพิษด้วยวิธีพิสดาร18+
ชายหนุ่มเดินเ้าไปในถ้ำ
'คุณ่ามันน่ากลัวยังไงไม่รู้นะครับ'
กฤษณพันธ์คุยกับเขื่อนเพชร
"น่ากลัวสิครับเพราะที่นี่เป็ที่เก็บอัญมณี
ที่เพิ่มธาตุในอาวุธศักดิ์สิทธิ์ธาตุน้ำ
ก็ไม่รู้่ามันเป็่าไลองดูกัน"
ในถ้ำที่ประดับด้วยหินหลากสี
ส่งประกายแวววับ้างในไม่มืดเลยสักนิด
เห็นทางอย่างดีมีเสียงอะไรอยู่้างหน้า
ครืนครืนครืน!!
เหมือนกับ่าสัตว์ใญ่กำลังเล่นน้ำอยู่
ใต้เกาะนี้มีสระน้ำเขาค่อยๆเดินไป
ด้วยความระมัดระวังสัตว์บางอย่าง
มันกำลังกินอาหารเขาแอบดูลงไป
จากด้านบนเห็นมันเป็เ่าตนุตัวมหึมา
ประมาณไดโนเสาร์โบราณน่าะได้
กระดองมันใญ่โตหัวของมัน
มีเขาแหลมขึ้นเขาเหมือนนอแรด
มันเคี้ยวอาหารกินอย่างเอร็ดอร่อย
ที่ริมสระน้ำงูขนาดตัวเขื่องกำลังดิ้นรน
หนีความตายตัวมันเขียวคล้ำ
"ง่ะ!!?มันต้องเป็เ่าตนุตัวนี้แน่นอน"
เ่าตัวนั้นหยุดชะงักการกินของมันลง
มันหันหัวอันใญ่โตของมันมาทางเขื่อนเพชรทันที
หรือ่ามันเห็นเขามันสลัดงูยักษ์ในปากออก
แยกเขี้ยวพี่แหลมคมขู่คำราม
!!!!!!แก! แกกกกกกกกกกกกกกก!!!!!
เขื่อนเพชรทะยานขึ้นโขดหินที่ใกล้ๆ
รวบรวมสมาธิพลังจิตเรียกอาวุธศักดิ์สิทธิ์
ออกมาในมือกลายร่างสวมเกราะ
พุ่งทะยานจากโขดหินหมายะใช้
อาวุธศักดิ์สิทธิ์ฆ่ามันให้ตายในทีเดียว
พรึบ!!
วู๊บบบ!!
"จงคืนสู่สุคติ!!"
เสียงชายหนุ่มร้องคำรามลั่น
เจ้าเ่ายักษ์มันเหมือนรู้่ามีอันตราย
หดหัวเ้ากระดองแสงสายฟ้า
ฟาดจากขวานศักดิ์สิทธิ์
ลงบนกระดองเ่าตนุยักษ์ทันที
บังเกิดเป็แสงเหมือนฟ้าผ่า
เปรี๊ยง!!
"เฮ้ย?!!อ้ารร์!!"
ตูบ
แต่มันไม่สามารถผ่ากระดองเ่านั้นออกได้
ยังกลับส่งการสะท้อนมาสู่ร่างกาย
ของเขื่อนเพชรทำให้ร่างที่ลอยกลางอากาศ
ของเขานั้นกระดอนตกลงในพื้นทราย
โอ๊กกกกกร์!!
เขาใช้ขวานยันพื้นขึ้นมากระอักเลือดออกมาเป็กอง
เ่าตนุยักษ์มันเป็เ่าครึ่งสัตว์ครึ่งเทพ
อาศัยในแดนสนธยามานานหลายพันปี
แม้แต่อาวุธศักดิ์สิทธิ์ในตำนานระดับที่หนึ่ง
ก็ไม่สามารถทำอันตรายกระดองมันได้
พละกำลังของเขาหดามือขาชา
หูอื้อตาลายจากแรงสะท้อนของกำลังขวานฟ้า
ที่ฟาดใส่กระดองเ่าตนุอ้าปากร้องคำราม
"แกกกกกกกกกกส์!!แกกกกกกกกกกก!!"
(ประมาณเสียงก๊อตซิลล่า)
ซู่รรรรรส์!!ซ่ารรรรส์!!
วูบ!!
แ้มันก็พ่นน้ำสีเขียวมรกตพุ่งใส่เขื่อนเพชร
ชายหนุ่มรู้่านั่นอันตรายแน่ๆเขาทะยาน
วิ่งหลบ้างก้อนหินใญ่เขาเกือบถูกน้ำพิษที่ถูกพ่นใส่
"เราฟันมันไม่ตายแน่กระดองมันแข็งมาก
และมันฉลาดด้วยเราลำบากแ้
เมื่อเจอสัตว์ครึ่งเทพตัวนี้!!?ทำยังไงดีว่ะ!!!?นึกออกแ้"
เขื่อนเพชรกระโดดขึ้นก้อนหินอีกครั้ง
แ้ยกขวานฟ้าขึ้นใช้ขาสอง้างถีบก้อนหิน
ลอยทำท่าะใช้ขวานฟ้าศักดิ์สิทธิ์ฟันมันอีกครั้ง
เจ้าเ่าตนุแสนรู้มันหดหัวลงทันที
ชายหนุ่มถีบอากาศพลิกตัวตีลังกา
กระโดดลงบนกระดองมันเขายืนนิ่งรอมัน
โผล่หัวออกมาเจ้าเ่ายักษ์ไม่เห็นตัวมัน
ถูกทำร้ายจึงยื่นหัวออกมา
ทันใดนั้นเขื่อนเพชรทะยานขึ้นสู่ท้องฟ้า
อีกครั้งหนึ่งใช้ขวานฟ้าในมือฟันฉับ
เหมือนฟันต้นไม้ไปที่คอด้านหลังของมัน
"จงคืนสู่สุคติ!!"
เขาคำรามอีกครั้งหนึ่งหมายเด็ดชีวิต
เจ้าเ่ายักษ์ตัวนี้แต่มันฉลาดเกินก่า
ที่เขื่อนเพชระประเมินได้มันถีบตัวไป้างหน้า
ม้วนตีลังกากลับมาหาเขื่อนเพชรที่ฟันขวานฟ้าใส่มัน
แสงสะท้อนกับกระดองเ่าที่เกิดจากขวานฟ้า
ตูบ!!
อ้ารรรรซ์!!
ซ่า!!
ทำให้ร่างของเขื่อนเพชร
กระเด็นตกน้ำลึกพอสมควร
เขาดีดตัวลอยขึ้นจากน้ำหูอื้อตาลาย
เห็นสายสีเขียวมรกตพุ่งใส่
ร่างกายของชายหนุ่มกลับโดนพิษซะแ้
เขื่อนเพชรกระดอนตกน้ำอีกทีรู้สึก
เจ็บปวดไปทั้งร่างพยายามมุดน้ำกลับไปที่ฝั่ง
งับ!!
โอ๊ย!!
เ่าตนุกระโดดคาบลำตัวของเขา
กัดด้วยคมเขี้ยวสอง้างของมันกลางลำตัวเขา
ติดอยู่ในปากของเจ้าเ่าสนุกยักษ์
ดิ้นรนก็ไม่อาจหลุดได้รู้สึก่าสติเริ่มเลือนลาง
ดีที่เกาะกระดูกงูเหลือมอันแข็งแกร่ง
จึงไม่ทำให้เขาขาดเป็สองท่อน
ก่อนสติะดับวูบเขารวบรวมสมาธิอีกครั้งหนึ่ง
ยกแขนซ้ายเรียกธนูมือแ้ใช้แขนขวา
กำที่ข้อมือซ้ายแสงลูกธนูสีเปลือกแมลงทับ
พุ่งทะยานเ้าตาเ่าตนุยักษ์พันปี
"จ-งจงคืนสู่สุคติส์"
ซร๊วบส์!!
ฉึึก!!
!!!!แครกกกกกกกกกกกlN!!!!!!
เสียงมันร้องโหยหวนสะบัดเขื่อนเพชร
กระเด็นไปตกที่ชายหาด
เขื่อนเพชรพูดกับกฤษณพันธ์
"เ่าตนุยักษ์พันปีมันตายแ้คุณจงออกมา
ผ่าท้องเจ้าเ่ายักษ์นั้นแ้เอามณีธาราศักดิ์สิทธิ์
ออกมาผนึกใส่อาวุธศักดิ์สิทธิ์!
พลังชีวิตของใกล้ะหมด!
ต้องเ้าไปในตัวคุณ
นั่งบำเพ็ญตบะรักษาชีวิต"
กฤษณพันธ์ถามด้วยสงสัย
"แ้ะออกไปยังไงครับ"
กฤษณพันธ์ถามด้วยความงงงวย
"เรียกชื่อ!!!?ทุกครั้งที่คุณเรียกชื่อ!!!?
ะกลับเ้าร่าง!!พึ่งนึกออกเมื่อกี้นี่เอง!!"
กฤษณพันธ์กลัวเขื่อนเพชรเสียชีวิต
เขาจึงรีบเรียกชื่อเขื่อนเพชร
"คุณเขื่อนเพชรครับ?!!"
ทันใดนั้นร่างเขาก็ขยับได้เขารู้สึกเจ็บปวดร้อนในตัว
"เราเป็อะไรครับนี่"
เขื่อนเพชรกั้นใจตอบ
"ร่างกายของเราถูกพิษที่ไม่มีใครรักษาได้"
กฤษณพันธ์นิ่งอึ้ง
"เราก็ไม่ตายที่นี่หรอครับ"
เขื่อนเพชรตอบ
"ก่อนะตายอยากเห็นมณีวารีศักดิ์สิทธิ์
พลังชีวิตของคุณค่อยๆลดลงก็จริง
แต่ก็ยังสามารถผ่าท้องมันด้วยอาวุธศักดิ์สิทธิ์ได้
ก่อนะหมดพลังชีวิตไปจงรีบไปเอาอัญมณีศักดิ์สิทธิ์มา"
กฤษณพันธ์เรียกขวานฟ้าด้วยการรวบรวมจิตออกมา
แ้ผ่าท้องเจ้าเ่าตนุยักษ์เขาพบหีบเหล็กสีทอง
ที่มีกุญแจล็อคจึงใช้ขวานฟ้าฟันกุญแจเปิดหีบออก
ตอนนี้เขารู้สึกหน้ามืดตาลายแขนขาหมดแรง
'ยาพิษนี้ร้ายแรงจริงๆถึง่าทั้งคนทั้งเทพ
ไม่กล้ามาฆ่ามันมาเอาอัญมณีศักดิ์นี้"
ชายหนุ่มตาลายเห็นภาพซ้อนกันอัญมณีสีเขียวอ่อนจางๆ
เหมือนน้ำทะเลใสๆอยู่หนึ่งก้อนและ้างๆอัญมณี
ตุ๊กตาตัวเล็กๆล่ามโซ่ติดกับผนังกล่องสีทอง
'นั้นไม่ใช่ตุ๊กตาสิหรือ่าเราตาลายมันลุกเดินยืนได้"
เขาทรุดนั่ง้างกล่องได้ยินเสียงหวานเล็กๆอันไพเราะ
"ท่านโดนพิษเ่าตนุพันปี้าสามารถช่วยท่านได้
แต่ท่านต้องปล่อย้าออกไปจากการพันธนาการนี้ก่อน"
ชายหนุ่มสติเลื่อนลอย
"ทำ่าไหรอ"
ถามด้วยความมึนงง
"ใช้อาวุธอะไรฟันกล่องนิทรา?"
ชายหนุ่มถามต่อ
"ก็ใช้อาวุธอันนั้นแหละฟันโซ่ที่ล่ามมือ้า"
เขาก้มดู
"มันเล็กขนาดนั้นะฟันได้อย่างไง
เดี๋ยวฟันข้อมือเธอขาดน่ะสิ"
หญิงสาวรีบพูด
"ไม่ใช้ฟันข้อมือฟันโซ่สิ"
ชายหนุ่มเริ่มตาลายกลัว่า
ะไม่เห็นโซ่เขาจึงรีบฟันโซ่ทันที
!!!!ฉับ!!!!!
ตุ๊กตาตัวน้อยก็กระโดดออกมา
จากกล่องด้วยท่าที่ดีใจ
"้าดีใจเหลือเกินที่้าถูกปลดปล่อย
จากกล่อมนิทรานี้มันจองจำ้าเป็หลายร้อยปี"
ชายหนุ่มสงสัย
"คุณเป็ใครทำไมตัวเล็กๆพูดได้"
เพิ่งสังเกต่าตุ๊กตาสูงเท่าฝ่ามือเดียว
"ก่อนอื่นท่านอย่าพูดมากเลย้าะช่วยท่าน
แก้พิษให้ท่านก่อนแต่มันลำบากหน่อยนะ
้าะไม่ถอนพิษให้ใครยกเว้นผู้ที่มีพระคุณต่อ้า!
้าเอาอะไรใส่ปากท่านก็ดูดกินนะ
ท่านไปที่หาดทรายนั้นดีก่า"
ชายหนุ่มโซซัดโซเซไปที่หาดทราย
แ้ค่อยๆนอนลงตาเขาเริ่มปิดสนิท
ไม่เห็นอะไรศีรษะมึนงงมีก้อนเนื้อยัดใส่ในปากของเขา
"ท่านดูดมันเลย"
ชายหนุ่มออกแรงดูดก้อนเนื้อนั้น
รู้สึก่ามีน้ำไหลรสหวานซาบซ่า
ปากของเขาปากชาก็ค่อยๆจางา
ศีรษะที่มึนงงก็เริ่มจางารู้สึกตัวเขาค่อยๆลืมตาขึ้น
ก้อนเนื้อที่เขาอมดูดอยู่นั้นมันคือหัว
ที่มาจากเต้าของหญิงนางหนึ่ง
ผู้หญิงคนนี้มาจากไหนกฤษณพันธ์งงงวย
น้ำนมของเธอช่างหวานอร่อยจริงๆ
มันเหมือนเพิ่มพลังให้เขาสดชื่น
เขาค่อยๆเอื้อมมือไปบีบขยำเบาๆ
เพื่อกระตุ้นให้น้ำมันออกอีก
และใช้ปลายลิ้นตวัดไปมาห่อลิ้นดูด
ยิ่งดูดกำลังเขายิ่งเกิดขึ้นมากมาย
เหมือนพลังชีวิตของเขามีเหลือเฟือ
ได้ยินเสียงหญิงสาวที่เขากำลังดูด
ปทุมทิพย์ส่งเสียงร้องคราง
"ซิ๊ดดดดดดดดส์..เสียวนายท่านอย่าดูดแรง..อ้รรรร์"
ชายหนุ่มรู้ทันที่าเธอเป็ผู้หญิงคนหนึ่ง
ชายหนุ่มพลิกตัวขึ้นทับร่างเธอไว้
แท่งเนื้อของเขาแข็งเป็ลำ
เขาอ้าปากละจากปทุมมองดูหน้าเธอผู้นี้
สวยงามสีดำขลับริมฝีปากอวบอิ่มหลับตาพริ้ม
"คุณเป็ใครครับ!!?"
ชายหนุ่มถาม
"้าก็เป็คนที่ท่านช่วยออกมาจากหีบนั่นแหละ
และกำลังถอนพิษให้กับท่าน!ยาถอนพิษ
อยู่ในร่างกายของ้าท่านดื่มเลือด
ของ้าก็สามารถรักษาได้"
ชายหนุ่มรู้สึกแปลกใจ
"เมื่อกี้คุณตัวเล็กๆแ้ทำไม?ตอนนี้ตัวใญ่ขึ้นล่ะ"
"้าเนรมิตกายขึ้นมานะสิ!ร่างจริงของ้านั้นเล็ก!
ถ้าไม่เนรมิตให้ใญ่ขึ้น แ้ท่านะดูดนม้าได้่าไ"
(ไม่หยาบนะครับเป็จรรยาบรรณของแพทย์เอิ๊กๆ)
ชายหนุ่มมองดูหน้าอกที่เต่งตึง
ก็อดใจไม่ไหวที่ะประกบ
ริมฝีปากดูดหน้าอกนานอีกครั้ง
"ซิ๊ดดดดดดดดดดดดดดดส์..
ท่านกินเลือดของ้าแค่นั้นก็สามารถรักษาได้แ้"
นางเสียวสยิวกายสาวบิดกายด้วยความเสียวซ่าน
"กลัว่าะไม่าสนิะครับ ขอดูดอีกสักพักหนึ่งได้ไหม"
มือก็ล้วงคำที่เ่าตัวน้อยของหล่อน
ใช้นิ้วแยงแหย่เ้าไปในปากเ่า
พบ่ามันไม่กัดแต่กลับคายน้ำออกมาเต็มนิ้วมือเขา
"ดูดเลือดนี้ได้ไหมครับ"
เขายกนิ้วขึ้นให้เธอดูเธอพยักหน้าอย่างเอียงอาย
ชายหนุ่มกระเถิบตัวลงแ้ดันสะโพกหญิงสาวขึ้น
กระดองเ่าตัวใญ่ก็อ้าปากแลบลิ้นเล็กๆออกมา
ท้าทายปลายลิ้นของเขาชายหนุ่มบรรจง
ตวัดลิ้นสู้กับปลายลิ้นเล็กๆนั้น มันเป็ศึกที่น่าดู
ลิ้นอันนุ่มนวลใญ่โตม้วนตวัดลิ้นเล็กๆ
พลิกไปพลิกมาก่อให้เกิดเลือดสีใสใส
ไหลลงอาบขาเขาจึงห่อริมฝีปาก
ดูดกลืนน้ำเลือดใสใสนั้นไป
"อุ๊ยยยยยยยยยยยยยส์..นายท่านพอเถอะ
เลือดของ้าะหมดตัวแ้วววว..ซิ๊ดส์"
ชายหนุ่มลุกขึ้นดันขาของเธออ้าออก
จับงูตัวใญ่ที่แข็งเป็ลำกดเ้าปากเ่าตัวใญ่
ที่อ้าปากแดงแจ๋หวังะฉกมันให้ตาย
แต่กลับโดนเ่ากลืนหัวงูไปทั้งลำ
สวบ!!
"ซู๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดส์.."
จั๊วบๆๆ!!
ชายหนุ่มลงดูดหน้าอกโยกเอว
กระแทกท่อนลำเ้าออกอย่างเมามันในอารมณ์
"ซู๊ดดดดดดดดดส์ดูดมันส์ดีจังครับ..ซิ๊ดส์"
ตับๆๆๆ!!
อ้าๆๆๆๆ!!เสียวค่ะนายขา..โอ๊ยๆๆๆ..โอ๊ยยย!!
เขาใช้งูยักษ์ฉกเ่าปากแดงไม่ยั้ง
ตับๆๆๆ..ตับบบบบบบบบบ!!!
"ออเจ้าพี่มันส์เอ็นแท้...ซูิ๊ดดดดส์..อ้ารรรร์"
ชายหนุ่มได้ลิ้มรสหญิงสาวแปลกหน้า
และรู้สึกขอบคุณที่เธอช่วยชีวิตเขาไว้
จึงตั้งใจมอบความรักให้กับเธออย่างเต็มใจ
หญิงสาวไม่ได้เสพกามามานับร้อยปี
สร้างความเสียวซ่านเหลือคณานับ
ส่งผลให้ทั้งสองกอดกันกลมปล่อยน้ำ
แห่งความรักเต็มร่องเ่าตัวงาม
ปรี๊ด!! /ปรี๊ด!!
"อ้ารรรรซ์..นายท่านขา้าเสียวววส์"
((((((((โปรดติดตามตอนต่อไป)))))))
ขอคุยกับท่านผู้อ่านนะครับผลสุดท้ายพระเอกของเราก็ได้เทพมารติดตามตัวแ้
นิยายแนะนำ
นิยายแนะนำ
ความคิดเห็น
COMMENT
เว็บไซต์นี้ใช้คุกกี้
เว็บไซต์นี้ใช้คุกกี้ เพื่อสร้างประสบการณ์นำเสนอคอนเทนต์ที่ดีให้กับท่าน รวมถึงเพื่อจัดการข้อมูลส่วนบุคคลเพื่อให้ท่านได้รับประสบการณ์ที่ดีบนบริการของเว็บไซต์เรา หากท่านใช้บริการเว็บไซต์นี้ต่อไปโดยไม่มีการปรับตั้งค่าใดๆ นั่นเป็นการแสดงว่าท่านอนุญาตยินยอมที่จะรับคุกกี้บนเว็บไซต์และนโยบายสิทธิส่วนบุคคลของเรา
0.00
0.00









userA???
???? ??? ? ???? ?? ??