เรื่อง ระบบแวมไพร์กับนายเย็นชา!!!
น้ำเสียงเขาดูไม่รู้สึกมีอะไรสักนิดมันช่างดูเย็นชาแล้วว่างเปล่าสีหน้าเหล่านักรบและคนที่กำลังดูเหตุการณ์นี้อยู่ต่างก็ซีดเผือกแสดงถึงความหวาดกลัว
_____________________________________
สีหน้าหวาดกลัวผู้คนโดยรอบแสดงออกมาอย่างเห็นได้ชัดดวงตาสีแดงฉานเหมือนกับถูกย้อมไปด้วยเลือดใบหน้าที่ดูเรียบเฉยเหมือนกับไม่มีความรู้สึกอะไรเลยสิ่งเหล่านี้แสดงให้เห็นถึงความน่ากลัวจิน
“พวกแกเป็นคนที่หันอาวุธใส่ฉันก่อนเองนะเพราะว่าพวกนั้นน่ะมันไม่ได้มีไว้ประดับถ้าหากนำมันออกมาแสดงว่าสิ่งที่ต้องเดิมพันคือชีวิตพวกแกคงเข้าใจจุดนี้แล้วใช่ไหม”
จินกล่าวออกมาพร้อมกับโยนหัวเจ้าสี่ตาทิ้งไป
เหล่านักรบที่แต่ก่อนมีความสุขุมเยือกเย็นแต่ในเวลานี้แต่ละคนก็ต่างมีสีหน้าที่แตกต่างจากเดิม
“ความหวาดกลัว…..สิ่งนี้แหละคืออาวุธที่มนุษย์ไม่สามารถเอาชนะได้”
หลังจากที่คำพูดจินจบไปจู่ๆตัวเขาก็ได้หายไปต่อหน้าทุกคนและเขาก็ได้มาปรากฏตัวข้างหลังราชินี
ราชินีที่พึ่งรู้สึกตัวก็ได้หันกลับไปมองสิ่งที่อยู่ข้างหลังแล้วก็ตกใจมากเธอไม่สามารถคุมอารมณ์ความกลัวในจิตใจเธอได้เลย
“ฉันจะไม่ฆ่าเธอหรอกนะคุณราชินีถ้าเกิดว่าคนพวกนี้ไม่หันอาวุธใส่ฉันก่อนล่ะก็เรื่องทัังหมดจะไม่เกิดขึ้นเลย”
ราชินีที่พึ่งได้สติกลับมาก็ได้กล่าวตอบกลับจินไป
“อันที่จริงแล้วที่พวกเราทำแบบนั้น-”
ราชินีที่กำลังจะพูดออกมาก็ได้ถูกหยุดคำพูดเอาไว้ด้วยเสียงจูเลียแล้วเธอก็มีสีหน้ารู้สึกผิด!
“มันเป็นความผิดฉันเองที่ไปหันอาวุธใส่นายก่อนเพราะงั้นเรื่องนี้มันเป็นความผิดฉันเอง!!”
จูเลียกล่าวออกมาพร้อมกับมีเหงื่อไหลออกมาเป็นช่วงๆเธอรู้ดีว่าในตอนนี้เธอไม่สามารถเอาชนะจินได้เลยแล้วเธอก็คิดว่าตัวเองนั้นเป็นคนผิดด้วยเพราะเธอนั้นเป็นฝ่ายที่เริ่มโจมตีเขาก่อน
“คุณจูเลียคุณไม่จำเป็นที่จะต้องไปพูดแบบนั้นหรอกครับอีกไม่นานกองกำลังเสริมพวกเรากำลังจะมาแล้วเพราะงั้นพว-”
“ถ้านายกำลังจะพูดถึงไอ้สัญญาณที่ส่งไปล่ะก็มันไปไม่ถึงไอ้พวกกำลังเสริมนั่นหรอกนะเพราะว่าเหตุการณ์ที่เกิดอยู่ตอนนี้คนภายนอกหรือว่าใครก็ตามจะไม่สามารถรับรู้หรืออีกนัยหนึ่งก็คือจะไม่มีคนมาช่วยพวกนายยังไงล่ะ”
“มะ..ไม่จริงน้าาาา!!!”
เหล่านักรบทั้งหลายที่ตอนนี้ต่างก็มีความรู้สึกหมดหวังได้แต่ก้มหน้ายอมรับชะตากรรมตัวเองแล้วรอความตาย
“เห้อออ~~”
“พอแล้วล่ะสำหรับบทเรียนที่พวกนายได้รับหวังว่ามันจะมีค่ามากนะแล้วก็คุณผู้กล้านั่นน่ะ….ขอบคุณที่ทำให้ฉันได้มาโลกแห่งนี้ครั้งนี้ฉันจะปล่อยพวกเธอไปก่อนหวังว่าจะได้รับบทเรียนจากสิ่งที่เกิดขึ้นนะ”
หลังจากที่จินพูดจบตัวเขาก็ได้หายไปต่อหน้าทุกคนหลายคนต่างก็ถอนหายใจกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นหลายคนต่างก็ช็อคกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นไปเลยแล้วเวลาผ่านไปไม่นานกองกำลังเสริมก็ได้มาถึงเรื่องราวที่เกิดขึ้นทั้งหมดก็จบลงและลงเอยด้วยตราประทับแห่งความหวาดกลัว
[ภาระกิจเคลียร์]
[เนื้อหาภาระกิจ]
[ให้บทเรียนแก่พวกที่หยิ่งยะโสและทดสอบการอเวคบทเรียนการหันอาวุธโดยไม่เตรียมใจเดิมพันความตาย]
[สำเร็จ]
[ขอบคุณที่เหนื่อย]
“ใช้แล้ว….ที่ทำไปทั้งหมดก็เพราะสิ่งนี้แหละ”พ
[าั ความรู้โลก]
(ปริศนาเยอะเนอะนี้มันนิยายแฟนตาซีหรือนิยายสืบสวนกัน5555+)
นิยายแนะนำ
นิยายแนะนำ
ความคิดเห็น
COMMENT
เว็บไซต์นี้ใช้คุกกี้
เว็บไซต์นี้ใช้คุกกี้ เพื่อสร้างประสบการณ์นำเสนอคอนเทนต์ที่ดีให้กับท่าน รวมถึงเพื่อจัดการข้อมูลส่วนบุคคลเพื่อให้ท่านได้รับประสบการณ์ที่ดีบนบริการของเว็บไซต์เรา หากท่านใช้บริการเว็บไซต์นี้ต่อไปโดยไม่มีการปรับตั้งค่าใดๆ นั่นเป็นการแสดงว่าท่านอนุญาตยินยอมที่จะรับคุกกี้บนเว็บไซต์และนโยบายสิทธิส่วนบุคคลของเรา
userA???
???? ??? ? ???? ?? ??