เรื่อง นัก​ดนตรี​เทครัว​

ติดตาม
ตอนที่​1 นัก​ดนตรี​เทครัว​
ตอนที่​1 นัก​ดนตรี​เทครัว​
  • ปรับสีและขนาดตัวอักษร

วันที่ 8 เดือนกุมภาปี พ.ศ. 2531

เช้าวันนั้นมีผู้หญิงวัยกลางคนขับรถมาจอดที่หน้าบ้านเช่าที่ผมเช่าอยู่ใน

กรุงเทพฯ มาถามหาผมที่บ้าน บอกว่ามีคนแนะนำให้มาหา

ผมก็เชิญพี่เค้าเข้ามาในห้องก่อน



" เชิญนั่งก่อนครับ ห้องค่อนข้างรกสักนิดนึงนะครับ "



" ไม่เป็นไรจ๊ะ " พี่เค้าอายุคงจะประมาณ 40 ต้นๆ

แต่หน้าตารูปร่างยังดูดีอยู่เลย ใส่กระโปรงสีชมภูอ่อนสลับขาว

เสื้อแขนสั้นลายลูกไม้ สมัยที่เธอเป็นสาวคงสวยน่าดู



  สรุปใจความสั้นๆก็แ๝้๯กัน พี่เค้าก็แจ้งความจำนงว่า

อยากให้ผมไปเล่นดนตรีที่ร้านของเค้า


ที่กำลังจะเปิดใหม่ในอำเภอชัยบาดาน

จังหวัดลพบุรี เค้าให้ค่าแรงวันละ 400 บาท มีห้องพัก 1 ห้อง

มีอาการเลี้ยงอีกวันละ 3 มื้อ พร้อมกับให้เบิกล่วงหน้า 1 เดือน

และให้ไปกับเค้าวันนี้เลย


  ผมก็ตอบตกลงทันที " คอยผมสักครู่นะครับ

ผมขอตัวอาบน้ำและเก็บเสื้อผ้าก่อน "


ผมรีบวิ่งไปเปลี่ยนเสื้อผ้าออกเตรียมตัวอาบน้ำทันที

เพราะตอนนี้กำลังถังแตก ตกงานมาเกือบ 2 เดือนแ๝้๯



ก็ร้านเก่าแขก๬ั๲ตีกันทุกวัน ตำรวจเลยสั่งปิด

" เรียบร้อยแ๝้๯ครับคุณพี่ "

" งั้นเราไปกันเลยนะค๊ะ "


" ครับ " ผมมีเพียงกระเป๋าเดินทางในเขื่องใบเดียว

เอากระเป๋าไว้ที่หลังรถเรียบร้อย



" ให้ผมขับให้มั๊ยครับคุณพี่ "

" อื้อ...ดีเหมือนกัน " ผมก้าวนั่งประจำที่คนขับ ก็โต๊กกะใจ....

มาคนนั่งอยู่ก่อนแ๝้๯


" สวัสดีค่ะคุณน้า.... " เธอยกมือไหว้ผม ก่อนที่ผมจะงงไปมากกว่านี้

" น้องพิม น้องแพร ลูกสาวของพี่เองจ๊ะ " ผมก็เลยหายงงได้เหมือนกัน



 เมื่อรู้จักกันแ๝้๯ทุกอย่างลงตัว เราก็เริ่มออกเดินทาง

รถเก๋งโตโยต้า 4 ประตู เครื่องเสียงอย่างดี แอร์เย็นฉ่ำ


ผมเป็นคนขับ พี่พรนั่งหน้าคู่กับผม น้องพิมน้องแพรนั่งข้างหลัง

สังเกตุด้วยสายตา พิมและแพรอายุไม่น่าจะเกิน 14-15ปี ประมาณนั้น

เธอแต่งตัวน่ารักมากๆ เธอนั่งอยู่ด้านหลังก็คุยหยอกเย้ากันตลอดเวลา



 บ่ายโมงกว่าๆ " คุณแม่ขาพิมปวดเยี่ยวค่ะ "

" แพรก็ปวดเยี่ยวเหมือนกัน ..คุณน้าปวดเยี่ยวมั๊ยค๊ะ "


ผมโต๊กกะใจอีกครั้ง

" อื้อ...จ้าปวดก็ปวดจ้า... "

" เย้...เย้...เย้...เย้... คุณแม่ขา คุณน้าก็ปวดเยี่ยวเหมือนกัน

เธอทั้งสองร้องออกมาแบบเด็กๆ เพื่อบอกแม่ของเธอ



" จ้าๆๆๆ แม่ได้ยินแ๝้๯ เดี๋ยวเราจะแวะกันที่ปั๊มข้างหน้า "

 ผมเลี้ยวรถเข้าไปจอดที่หน้าห้องน้ำ


เด็กสองคนกระโดดลงจากรถ วิ่งกระโปรงปลิวเข้าหน้องน้ำทันที

" เอ้า... ไม่เข้าห้องน้ำหรือจ๊ะ เห็นบอกว่าปวดเหมือนกัน "

" เปล่าหรอกครับ คือผมก็บอกเด็กๆเค้าไปอย่างนั้นเอง "


พี่เค้าพยักหน้าแ๝้๯อมยิ้มแบบเข้าใจ

" พ่อของเธอเป็นทหารและเสียตั้งแต่เธอสองคนอายุได้ 3 ขวบ "

" ผมเสียใจด้วยครับ "


"นี่ก็ 7 ปีเข้าไปแ๝้๯ ......เฮ้อ....... " เธอพูดพรางทำหน้าเศร้าๆ

ผมเลยชวนเธอเปลี่ยนเรื่องคุย


" คุณพี่ครับหิวข้าวหรือยังครับ


วันนี้ผมเป็นเจ้ามือเองมีพี่สาวใจดีให้ผมเบิกล่วงหน้ามาตั้งหมื่นกว่า

เธอน่ารักนะครับ " ปากผม๬ั๲พาไปเอง

ตามนิสัยนักดนตรีที่ปากดีอย่างผม



" นี่แน่....... " พี่พรกำมือมาทุบที่หลังผมเบาๆ

แ๝้๯ทำท่าเขินอายแบบสาวๆ ดูแ๝้๯ก็น่ารักดี


" ไปซิจ๊ะ.... "

" ไปกินข้าวกันเร็ว...พิม แพร น้าหนูเค้าเลี้ยงเราแน่ะ.... "

" ไชโย....น้าหนูเลี้ยงข้าว...หนูเลี้ยงข้าว ...เย้..เย้.... "


พิมกับแพรกระโดดตัวลอย

แ๝้๯วิ่งเข้ามากอดแขนผมคนละข้าง พร้อมกับออกแรงดึงให้วิ่ง

" เย้ๆ...กินข้าว "


 พี่พรเดินยิ้มตามหลังมาห่างๆ เราเดินทางมาถึงบ้านพักของพี่พร

ตอนประมาณบ่าย 4 โมง


เกือบมืดแ๝้๯ละเพราะยังเป็นหน้าหนาวอยู่

การเดินทางก็ไม่ลำบากเท่าไร



 หลังจากเก็บของเรียบร้อยผมก็ขออนุญาติพี่พรเดินดูภายใน

บ้านของพี่พรเป็นอาคารพานิชย์ 3 คูหา ติดถนนใหญ่


ด้านล่างเจาะทะลุถึงกันหมดแ๝้๯ใส่กระจกเป็นแบบห้องแอร์

มีโต๊ะอยู่ประมาณ 50 ตัว เวทีสูงประมาณ 30 เซน

พื้นหลังสีแดงสด ไฟหน้าเวทีมามากมาย ยุบยับไปหมด



" ค่าตกแต่งพี่จ่ายไปประมาณ 2 ล้าน

ไม่รวมค่าเครื่องเสียงค่าเครื่องดนตรี

เบ็ดเสร็จก็ 3 ล้านกับอีก 2 แสนกว่าๆ " เสียงพี่พรพูดอยู่ข้างหลังผม


 พี่พรเธอเปลี่ยนชุดใหม่ ใส่กางเกงขาสั้นแบบผ้ายืดโชว์ท่อนขาเรียวงาม

เสื้อยืดแขนสั้นสีชมภูอ่อนๆ กลิ่นน้ำหอมอ่อนๆโชยมาเข้าจมูกผม

เธอคงอาบน้ำมาแ๝้๯



" ครับ สวยงามมากครับ สวยกว่าร้านเก่าผมอีก "

เราคุยสัมเพเหระกันไปเรื่อย


จึงรู้ว่าพิมกับแพรอายุเพิ่งจะ 10 ขวบเท่านั้นเอง

แต่เธอทั้งสองโตเกินอายุมากๆ ผมยังคิดว่าประมาณ 14-15 เลย



 เด็กๆวิ่งตามกันออกมา พิมกับแพรอยู่ในชุดเหมือนๆกัน

ใส่กางเกงขาสั้นผ้ายืดสีขาว ใส่เสื้อยืดแขนกุด สีชมภูอ่อนๆ

เหมือนๆกับแม่เธอนั่นแหละ



" นี่เห็นมั๊ยละ แพรถึงคุณน้าก่อนพี่พิม " เธอกระโดดเข้ามากอดที่แขนผม


" เย้.... พี่ก็มาถึงแ๝้๯เหมือนกัน " พิมเธอก็เข้ามากอดแขนผมอีกข้างนึง

" หนู...ดื่มมั๊ย.... "

" พอได้นิดหน่อยครับ..ดื่มไม่ค่อยเก่งเท่าไร... "



" มาตรงนี้ซิ "

พี่พรเข้ามาจับแขนผมให้เดินตามเธอไปห้องกระจกอีกห้องนึง

 ห้องนี้มีกระจกเพียง อย่างเดียวไม่มีม่าน



พี่พรบอกว่าเป็นกระจกแบบพิเศษ

คนข้างนอกจะมองไม่เห็นคนข้างใน


แต่คนข้างในจะมองเห็นคนข้างนอก

พี่พรเอาไว้ทำอ๊อฟฟิต



มีโต๊ะใหญ่อยู่กลางห้องสามารถนั่งได้ 10 คน

มีโซฟาใหญ่อีกชุดอยู่ตรงมุมห้องโต๊ะทำงานขนาดใหญ่

ราคาหลายหมื่นบาทตั้งอยู่


ที่มุมห้องอีกด้านนึง มีห้องน้ำในตัว TV. ตั้งไว้บนตู้เก็บเอกสาร

พร้อมแอร์เย็นฉียบ เธอจัดห้องได้สวยงามและลงตัวอย่างมาก



 เบียร์และกับแกล้มถูกเด็กเสริฟ์ยกมาวาง " เหนื่อยมั๊ยละหนู "

" ไม่เท่าไรครับ " พี่พรยังคงดื่มเรื่อยๆ ผมก็เช่นกัน


" น้าหนูขาพาหนูสองคนไปตลาดหน่อยค่ะ "

พิมกับแพรพูดชวนผมไปเดินเที่ยวตลาด



" เอ่อ...อร่อยมั๊ยค๊ะ..ตลาดที่ว่าเนี่ย.. "

โดนผมปล่อยมุขเข้าแ๝้๯ เด็กๆ นั่งขำกลิ้งอยู่บนโซฟา


พี่พรเองก็เช่นเดียวกัน เธอปล่อยก๊ากออกมาเ๻็๬ที่เชียวละ

" อื้อ....โอ๊ย....ปวดท้อง......ฮ่า.....ฮ่า.....ฮ่า.....ฮ่า.....



น้ำหูน้ำตาไหลไปหมดแ๝้๯ โอ่ย....

จะกินตลาดหรือไงจ๊ะหนู ...ฮ่า.....ฮ่า.....ฮ่า..... " อาไรกัน " เออ....... "


" เอ้าไปก็ไป แม่ไปด้วยนะค๊ะ " พี่พรลุกขึ้นมีท่าทางเซๆหน่อย

"สงสัยพี่จะเมาแ๝้๯ละ " แ๝้๯นั่งลงต่อ


" เอาอย่างนี้ หนูพาน้องไปเดินเที่ยวไป "

เธอพูดจบก็ดื่มเบียร์ที่เหลือค่อนแก้วกระดกทีเดียวหมด



 อำเภอนี้ไม่ เจริญเท่าไร ตลาดก็ไม่ค่อยใหญ่ อาศัยว่ามี บ.ข.ส.

จึงไม่ทำให้เงียบเหงา พิมกับแพรเดินกอดแขนผมไม่ยอมปล่อย


" คุณน้าค๊ะ พิมอยากกินไอติม "

" ขอแพรกินด้วยนะค๊ะ " ทั้งสองเขย่าแขนผมไปมา

"จ้า...เอา ไปเลือกซิเดี๋ยวน้าเลี้ยงเอง "



" ไชโย ... " เธอทั้งสองกอดแขนผมแ๝้๯ดึงผมเข้าไปหอมแก้มคนละข้าง

" จุ๊บ...จุ๊บ... "


ไอ้ตอนที่ดึงเข้าไปหอมนี่ซิ๬ั๲โดนที่เต้านมเต่งตึงของทั้งสองคน

ผมงี้ขนลุกไปหมด พอได้ของกินที่ถูกใจแ๝้๯

เธอก็กลับมากอดแขนผมคนละข้างเหมือนเดิม



 เดินไป กินไป คุยกันไป หยอกล้อกันไป แขนถูโดนนมบ้าง


หลังมือผมถูโดนหีบ้าง อื้อ...เสียวโว๊ย.... เราเดินดูตลาดไปเรื่อยๆ

" น้าหนูขาไปเล่นเกมส์กันมั๊ยค๊ะ "

" อื้อ...ไปซิ " ทั้งสองออกแรงฉุดแขนผมทันที

เป็นร้านเล็กๆ อยู่หลังตลาด เด็กเยอะมากๆ เสียงก็ค่อนข้างดัง



" น้าหนูขาพิมจาขี่รถแข่งค่ะ " เธอตะโกนใส่หูผมดังๆ

" อื้อ.... " ผมพยักหน้า พิมเธอดึงผมไปที่ตู้รถแข่ง ภายในนั่งได้ 2


คนผมยื่นเงินให้พิมไปแลกเอง ผมนั่งคอยที่ตู้แพรเธอก็นั่งบนตักผม

พิมมาแ๝้๯ เธอหยอดเหรียญแ๝้๯ลงมือขับรถทันที



" บรื้น..บรื้น..บรื้น...................... " ในจอรถคันที่พิมเธอขับ

๬ั๲วิ่งส่ายเป็นงูเลื้อย ไปซ้ายทีไปขวาที ไอ้เรารึก็ขำ แพรก็ขำ


" พี่พิม ระวังรถชนกันนะค๊ะ "

"โครม........ " นั่นงัยละ ชนกันเสียงดังสนั่นหวั่นไหวเลย


สักครู่ก็มีรถคันใหม่ออกมา

" บรื้น..บรื้น..บรื้น......................... " พิมเธอเหยียบคันเร่งมิดอีกครั้ง

รถก็ยังคงวิ่งเหมือนเดิม ๬ั๲ยังคงส่ายเป็นงูเหมือนเดิม



 แพรเธอเอนหลังลงมาที่หน้าอกผม

ปล่อยตัวตามสบาย ผมเอามือไปวางไว้ที่หน้าขาของเธอ


แพรเธอก็จับมือผมขึ้นมาบีบเบาๆ แ๝้๯วางลงที่หน้าท้องพร้อมกับกดมือผมลงไปแ๝้๯คลึงที่หน้าท้องของเธอ

ผมไม่เห็นหรอก


แต่ความรู้สึก๬ั๲บอก -วยผม๬ั๲ตุงเ๻็๬กางเกงแ๝้๯ตอนนี้

ตอนต่อไป
ตอนที่​2 นัก​ดนตรี​เทครัว​ NC นิด​ๆ

นิยายแนะนำ

นิยายแนะนำ

ความคิดเห็น

COMMENT

ปักหมุด

© สงวนลิขสิทธิ์ 2017 Glory Forever Public Company Limited( Kawebook.com )

Glory Forever Public Company Limited ( Kawebook.com )
ที่อยู่ : 20 หมู่ที่ 6 ตำบลพันท้ายนรสิงห์ อำเภอเมืองสมุทรสาคร จังหวัดสมุทรสาคร 74000
เวลาทำการ : 08 : 00 - 18 : 00 จันทร์ - เสาร์
e-mail : contact@kawebook.com

DMCA.com Protection Status

เริ่มต้นเผยแพร่ผลงาน

เริ่มต้นเป็นนักเขียนออนไลน์ เขียนเรื่องราวที่ประทับใจ สร้างเนื้อหาที่เป็นประโยชน์ และแบ่งปันประสบการ์ดีๆ กับผู้คนทั่วโลก kawebook.com เป็นโอกาส เป็นสื่อกลาง และยังเป็นอีกหนึ่งช่องทาง ในการสร้างรายได้ให้กับนักเขียนมืออาชีพ และนักเขียนมือสมัครเล่นจากทุกมุมโลก เพียงสมัครเป็นสมาชิกเว็บไซต์เพื่อเขียนหนังสือ การ์ตูน หรืออัพโหลดอนิเมชั่น ที่เป็นผลงานของท่าน และเผยแพร่ผลงานสู่สาธารณชน

© สงวนลิขสิทธิ์ 2017 Glory Forever Public Company Limited ( Kawebook.com )

© สงวนลิขสิทธิ์ 2017 Glory Forever Public Company Limited ( Kawebook.com )

เว็บไซต์นี้ใช้คุกกี้

เว็บไซต์นี้ใช้คุกกี้ เพื่อสร้างประสบการณ์นำเสนอคอนเทนต์ที่ดีให้กับท่าน รวมถึงเพื่อจัดการข้อมูลส่วนบุคคลเพื่อให้ท่านได้รับประสบการณ์ที่ดีบนบริการของเว็บไซต์เรา หากท่านใช้บริการเว็บไซต์นี้ต่อไปโดยไม่มีการปรับตั้งค่าใดๆ นั่นเป็นการแสดงว่าท่านอนุญาตยินยอมที่จะรับคุกกี้บนเว็บไซต์และนโยบายสิทธิส่วนบุคคลของเรา