ตอนที่​143 แปด​ปี​ยี่สิบ​สี่​คน NC​
ตอนที่​143 แปด​ปี​ยี่สิบ​สี่​คน NC​
  • ปรับสีและขนาดตัวอักษร

บน๫๭พี่แ๻๋ม  พี่แ๻๋มก็เล่าให้ฟังว่า

พวกวิศวะพูดว่า ถ้าผมไม่เป็นนักกีฬา  ผมเจ็บหนักแน่

 ดีที่ผมไม่ล้มลงไปไม่งั้นต้องมีซี่โครงหักหรือแขนขาหัก


 "ให้พี่ช่วยไรมั๊ย.."

 "แค่...เอ่อออ...อย่าบอกเก๋กะแบมนะพี่...อย่าให้ที่บ้านผมรู้"

 "โอ๊ย  พี่ไม่ใช่คนช่างพูดช่างฟ้อง..."

 "แล้ววันนี้พี่ไม่มีเรียนเหรอ..."

 "มีสิจ้ะ    แต่ไม่เรียน... 5555"


 ผมมาถึงคอนโด  พี่มุโผล่เข้ามาทันทีที่เห็นบีเอ็มของพี่แ๻๋

 พี่แ๻๋มเป็นส่วนหนึ่งในคอนโดนี้แล้ว


 "คุณก้อง  หายไปไหนมา  ผมไม่เจอหลายวันเลย  โห

หน้าคุณก้องไปโดนเป็นไรเนี่ย  มอไซด์ล้มเหรอคับ"

 "นอนค้างแถวคณะ 5555 ยุงมันกัด  แถวนี้โอเคมั๊ยพี่"


 "อ๋อ..ยัยเก๋มันมาเมื่อวันเสาร์  ก็ไม่เจอคุณก้องมันก็มาถามหากะผม

 ผมก็ไม่รู้ว่าคุณไปไหน"


 พี่แ๻๋มพาผมไปส่งถึงห้อง

จัดหาอาหารเที่ยงง่ายๆราดหน้าข้างคอนโด   พี่มุ ดีลิเวอรี่มาให้

 พี่มุยินดีอยู่แล้วเพราะพี่แ๻๋มทิปให้พี่มุทีละ 50 บาท


 "เป็นไง... ดีขึ้นมั่งหรือยัง..."

 "ก็.. เอ่อออม  ทำให้พี่มีความสุขได้อ่ะครับ..."

 "ไอ้ก้องเอ๊ย  โงหัวขึ้นมาก็เรื่องนั้นเลย...  ไหวจริงเป่า

หรือว่าต่อมเพศเสียหายไปแล้ว..."

 


 อะไรไม่รู้ทำให้ผมน้ำตาซึมและโผเข้ากอดพี่แ๻๋

 กอดแน่นมากและไม่ใช่กอดแบบเสน่หา


 แต่เป็นการกอดแบบต้องการความอบอุ่น

 ไม่นานนักผมก็น้ำตาไหลออกมาจริงๆ


 "เฮ้ย  เป็นไรไปเนี่ย  โตแล้ว  ร้องไห้ทำไม  ขี้แยจังร้องไห้หลายทีแล้วอ่ะ"

 "พี่แ๻๋ม  ผมขอบคุณพี่มาก  ผมไม่มีใครเลยในกรุงเทพ

 มีแต่พี่ที่ดูแลผมมาโดยตลอด..."


 "เฮ้ย....ก้องก็ทำแบบเดียวกันเหมือนกันนะ

 คือเวลาที่พี่สาหัสก้องก็ช่วยดูแลพี่มาตลอดอ่ะ

ไม่เป็นไรหรอกช่วยกัน"


 ผมยังคงกอดพี่แ๻๋มอยู่  พี่แ๻๋มเองเอามือลูบหัวลูบหลังผม

 สักพัก พี่แ๻๋มก็ผลักผมออก แล้วดูหน้าผมชัดๆ

 รอยปูดบวมยังคงมีอยู่เต็มใบหน้า   พี่แ๻๋มโคตรสงสารผม


 "คนสวยอ่ะ...จะไปยุ่งต้องระวังหน่อย  พี่ว่าก้องยังโชคดีนะ

 ที่ยิงกันตายบ่อยๆก็เรื่องแบบนี้แหละ  ถามจริงๆเหอะ

 ไปยุ่งกะเค้าหรือเปล่า"

 

 ผมพยักหน้าแทนคำตอบ  พี่แ๻๋มยิ้มและเข้าใจผมดี

 พี่แ๻๋มบอกว่ารู้แล้วนะว่าต้องทำยังไง  ผมได้บทเรียนแล้ว...


 อย่างที่พูดเสมอ  ผมไม่เคยหึงพี่แ๻๋มและพี่แ๻๋มก็ไม่เคยหึงผม

 เรามีแต่เป็นห่วงกัน...  และพี่แ๻๋มก็เป็นห่วงไกลไปถึงเรื่องนั้นด้วย

 พี่แ๻๋มเอามือลงมาสัมผัสส่วนนั้นของผม


 "เฮ้ย...ยังอยู่ว่ะ 5555 คิดว่ามันหดเข้าไปจนหมดแล้ว"

 "พี่แ๻๋มมมมมม..."


ผมดึงพี่สาวที่ผมรักมาจูบ

 แต่ครั้งนี้มันหมายถึงเสน่หาและความต้องการระหว่างผมและพี่แ๻๋มล้วนๆ

พี่แ๻๋มรับรู้ได้และตอบสนองอย่างดี


เราไม่ใช่คนแปลกหน้า  แต่เหมือนจะคุ้นเคยกันด้วยซ้ำ

 หลายครั้งที่ผมหลงรักพี่แ๻๋มและพี่แ๻๋มหลงรักผม

แต่มันไม่จบลงซักที...


"สภาพนี้ ทำได้จริงเหรอ..."

"พี่ต้องถามว่าทำได้กี่ทีต่างหาก"


พี่แ๻๋มยิ้มและเริ่มจริงจังกับคำพูดของผม

 เสื้อกางเกงนิสิตชุดเดิมที่ยังอยู่ในสภาพเละ

ได้ถูกถอดทิ้งไปพร้อมกับกางเกงในที่ไม่ได้เปลี่ยนเลยหลายวัน


"อาบน้ำกัน  พี่จะขัดตัวให้"



 จริงสินะ...ผมไม่เคยอาบน้ำกะพี่แ๻๋มเลย

 ผมเดินตามพี่แ๻๋มเข้าห้องน้ำ  ผมกับพี่แ๻๋มไม่ต้องอายกันแล้ว

 พี่แ๻๋มถอดหมดและเดินมาที่อ่างน้ำกะผม


 รูปร่างพี่แ๻๋มหรือสาวใดๆก็ตาม ถ้ามันมาแบบนี้

 ยังไงผมก็ห้ามไอ้ข้างล่างผมไม่ได้

มันชูหัวขึ้นทันที  พี่แ๻๋มยิ้ม...


 "โห  คิดว่าตายไปแล้ว  ยังใช้ได้นี่หว่า"

 "มาเลยพี่  ผมถูให้พี่ก่อนนะ"


 ผมเปิดฝักบัวแต่อุดรูอ่างน้ำไว้

ผมเอาน้ำสาดหน้าและราดรดหัวพี่แ๻๋

 เครื่องสำอางราคาแพงโดนน้ำจนเละเทะเสียหาย


 แต่ผมไม่ได้ต้องการมันเลย

พี่แ๻๋มแบบธรรมดาก็น่ารักมากอยู่แล้ว

และเหมือนผมจะรักพี่แ๻๋มแบบไม่มีสีสันมากกว่า


 ผมเทยาสระผมแล้วก็สระผมให้พี่สาวคนดีของผม

 พี่แ๻๋มเดินหน้าเข้ามา แล้วก็นั่งลงให้ผมสระหัวให้ถนัด

 แต่ส่วนนั้นของผมมันตรงกับปากพี่แ๻๋มพอดี  ซึ่งแน่นอน



พี่แ๻๋มย่อมไม่ปล่อยมันไว้อยู่แล้ว

 สัมผัสแรกแห่งความเสียวหลังจากเจ็บตัวนั้นมันรุนแรงเหลือเกิน

 หรืออาจเป็นเพราะพี่แ๻๋มเลียเข้าที่ส่วนหัวเต็มๆ


 ผมสะดุ้งตัวงอถอยหลังไปด้วยความเสียว

 พี่แ๻๋มเลื่อนตัวเข้ามาหามันอีกครั้ง  และทั้งชักทั้งรูด

 หลายครั้งที่ผมเพลินจนลืมสระผม


จนพี่แ๻๋มต้องเงยหน้ามาเตือน   ผมเร่งรีบสระให้พี่แ๻๋มจนเสร็จ


 "พี่...สระให้ผมด้วย"


 และด้วยวิธีเดียวกัน ผมหันหน้าเข้าส่วนนั้นของพี่แ๻๋

 ผมเริ่มล้วงนิ้วเข้าในช่องทางของพี่แ๻๋

 พี่สาวที่ห่างเหินมาหลายเดือนก็เสียวสะดุ้งถอยหลังเหมือนกัน


  พี่แ๻๋มสระผมให้ผมอย่างรวดเร็วจนเสร็จ

ตอนนี้น้ำเกือบเต็มอ่างแล้ว เป็นน้ำที่มียาสระผมเต็มไปหมด

 ผมดึงพี่แ๻๋มลงมานั่งในน้ำ


 เอามือนวดเค้นนมที่แสนสวยงามของพี่แ๻๋

 ความเสียวจากความลื่นทำให้พี่แ๻๋มครางเสียงดัง


 มือของเจ้าแม่พิจิตรอ้อมหลังมาถึงลำ-วยผม

 และพี่แ๻๋มรูดมันจนแข็งเต็มที่


 "พร้อมยัง..."

 "ผมน่าจะถามพี่แ๻๋มมากกว่านะว่าพี่พร้อมมั๊ย

 โอ๊ย .... พี่... เสียวววว  อ๊าคคคค"


 ผมพูดยังไม่ทันจบพี่แ๻๋มนั่งลงมาบน-วยผมแล้ว

 มันสอดพรวดเข้าเต็มรูพี่แ๻๋


 จากนั้นพี่แ๻๋มขยับตัวราวกับหิวกระหายลำ-วยผมมานานมาก

 มันถูไถไปตามหลืบเร้นต่างๆในตัวพี่แ๻๋

เพิ่มความเสียวอย่างอดไม่ได้ของทั้งผมทั้งพี่แ๻๋


 ยาวนานเท่าไหร่แล้วที่ผมห่างหายจากความนุ่มนิ่มของผู้หญิง

 พี่แ๻๋มมาถูกที่ถูกเวลาเสมอ  พี่แ๻๋มควบขี่อย่างไม่กลัวตาย

 ของพี่แ๻๋มบีบรัดผมอย่างมาก


ผมเองก็เสียวมากเหลือเกิน และไม่นานนักพี่แ๻๋มก็ถึงจุด

 สิ่งที่ไม่คาดคิดก็เกิดขึ้น

ผมน้ำแตกอย่างรุนแรงตามพี่แ๻๋มไปติดๆ


 "เฮ้ย......ก้อง... เป็นไปได้ไงอ่ะ  ปกติต้องเป็นครึ่งชั่วโมง วันนี้เสร็จหละ"


 "โคตรเสียวมากเลยพี่  ขอโทษนะพี่  ผมมีอารมณ์สุดๆเลยอ่ะ"



 พี่แ๻๋มยิ้มอย่างผู้มีชัย

ครั้งนี้นับว่าพี่แ๻๋มโค่นบัลลังก์แชมป์อึดไปได้เรียบร้อย

 พี่แ๻๋มถูตัวอาบน้ำให้ผมเสร็จก็เช็ดตัวให้ผม


 ไอ้นั่นของผมอยากชกแก้มืออย่างมาก

 มันไม่ยอมก้มหัวให้พี่แ๻๋มเลยแม้แต่น้อย  พี่แ๻๋มก็รู้ดี

 ยังคงรูดมันไม่ให้มันอ่อนตัวลง   เราสองคนมาที่ที่นอน


 และเริ่มเกมส์ที่สอง  พี่แ๻๋มไม่รอผมตั้งตัวขึ้นขี่ลำ-วยผมอีกครั้ง

 แต่ครั้งนี้พี่แ๻๋มหันหน้ามาหาผม

 และขยับตัวขึ้นลงอย่างหื่นกระหายแม้จะเป็นครั้งที่สองก็ตาม


 "มีไรกะก้อง  กี่ทีก็สนุก..  ก้องชอบพี่มั่งหรือเปล่า"

 "ชอบสิพี่  ชอบอยู่กะพี่นานๆด้วย"

 "อย่ามาพูดเลย  เมื่อกี้นกกระจอกไม่ทันกินน้ำ"


 "แต่เมื่อกี้พี่แ๻๋มหรือนกกระจอกที่กินน้ำผมไปแล้วอ่ะ เยอะด้วย..."

 "งั้นรอบนี้ อดทนหน่อยนะ..."

 

 จู่ๆ  พี่แ๻๋มหยุดเล่นสนุกกะผม  แล้วลุกขึ้นไปที่กระเป๋า

 เปิดเอาบางอย่างออกมาแล้วเดินหายไปในห้องน้ำ

 แค่เพียงแป๊บเดียวพี่แ๻๋มออกมาใหม่


 "พี่ทำอะไรอ่ะ  พี่แ๻๋มเป็นอะไรหรือเปล่า"

 "เออ น่า ไม่มีไรหรอก  กอดพี่ก่อน"


 แล้วพี่แ๻๋มก็ชวนผมกอดจูบ  ซึ่งผมชอบอยู่แล้ว

 ผมจัดแพคคู่กำลังสองให้เลยกอดจูบบี้นมถล่มแตด  พี่แ๻๋มดิ้นพราด

 และพี่แ๻๋มก็เสร็จไปกะทีเด็ดกำลังสี่ของผม


 "ก้องทำพี่เหอะ"

ตอนต่อไป
ตอนที่​144 แปด​ปี​ยี่สิบ​สี่​คน NC​

นิยายแนะนำ

นิยายแนะนำ

ความคิดเห็น

COMMENT

ปักหมุด

© สงวนลิขสิทธิ์ 2017 Glory Forever Public Company Limited( Kawebook.com )

Glory Forever Public Company Limited ( Kawebook.com )
ที่อยู่ : 20 หมู่ที่ 6 ตำบลพันท้ายนรสิงห์ อำเภอเมืองสมุทรสาคร จังหวัดสมุทรสาคร 74000
เวลาทำการ : 08 : 00 - 18 : 00 จันทร์ - เสาร์
e-mail : contact@kawebook.com

DMCA.com Protection Status

เริ่มต้นเผยแพร่ผลงาน

เริ่มต้นเป็นนักเขียนออนไลน์ เขียนเรื่องราวที่ประทับใจ สร้างเนื้อหาที่เป็นประโยชน์ และแบ่งปันประสบการ์ดีๆ กับผู้คนทั่วโลก kawebook.com เป็นโอกาส เป็นสื่อกลาง และยังเป็นอีกหนึ่งช่องทาง ในการสร้างรายได้ให้กับนักเขียนมืออาชีพ และนักเขียนมือสมัครเล่นจากทุกมุมโลก เพียงสมัครเป็นสมาชิกเว็บไซต์เพื่อเขียนหนังสือ การ์ตูน หรืออัพโหลดอนิเมชั่น ที่เป็นผลงานของท่าน และเผยแพร่ผลงานสู่สาธารณชน

© สงวนลิขสิทธิ์ 2017 Glory Forever Public Company Limited ( Kawebook.com )

© สงวนลิขสิทธิ์ 2017 Glory Forever Public Company Limited ( Kawebook.com )

เว็บไซต์นี้ใช้คุกกี้

เว็บไซต์นี้ใช้คุกกี้ เพื่อสร้างประสบการณ์นำเสนอคอนเทนต์ที่ดีให้กับท่าน รวมถึงเพื่อจัดการข้อมูลส่วนบุคคลเพื่อให้ท่านได้รับประสบการณ์ที่ดีบนบริการของเว็บไซต์เรา หากท่านใช้บริการเว็บไซต์นี้ต่อไปโดยไม่มีการปรับตั้งค่าใดๆ นั่นเป็นการแสดงว่าท่านอนุญาตยินยอมที่จะรับคุกกี้บนเว็บไซต์และนโยบายสิทธิส่วนบุคคลของเรา