ตอนที่​159 แปด​ปี​ยี่สิบ​สี่​คน NC​ นิด​ๆ
ตอนที่​159 แปด​ปี​ยี่สิบ​สี่​คน NC​ นิด​ๆ
  • ปรับสีและขนาดตัวอักษร

"ต้องมีไรที่ไม่ปกติ  เล่ามาเลยโอ๋"

 "แก๣ั๞รู้มากอ่ะ  แกว่า  ไอ้เอ็มเปลี่ยนไปมั๊ย"

 "เปลี่ยนไป??? อืมมม์  ไม่นี่  ก็เห็นปกติเหมือนเดิม"

 "ไม่ปกติหรอก  วันๆมีแต่โทรหาคนชื่อเจน"


 ผมถึงขั้นขนลุกเลยทีเดียว  เฮ้ย..ไรวะ...

 จิตใจที่ดีงามของผมบอกว่า

ไอ้เอ็ม๣ั๞กำลังช่วยตามหาเจนให้ผมตามคำสัญญา


 แต่จิตใจอันชั่วร้ายกำลังบอกผมว่าไอ้เอ็ม

จะแทงข้างหลังผมทะลุหัวใจ   โอ๋ไม่รู้จักเจน  จึงไม่รู้ว่าเจนคือใคร


 "อ๋อ.. เจนคือเพื่อนเราสองคน  สมัย ม 6

 แล้วเราติดต่อ๣ั๞ไม่ได้อีก  เลยบอกว่าช่วยกันหาเจน

 เพราะรู้ว่าเจนเรียนที่เดียวกันแต่ไม่รู้คณะไหน  ไม่มีไรหรอกม้าง"


 "เหรอ...เอ็มไม่เคยเล่าไรเลยอ่ะ

 ขนาดนั่งคุยกะเราอยู่ลุกขึ้นไปรับโทรศัพท์เจนด้วยเนี่ยนะ"


 "ห๊า  ๣ั๞มีเบอร์โทรเจนได้ไงอ่ะ  ก็๣ั๞เพิ่งบอกว่าไม่มีเลย

 ถึงตามหาตัวกันอยู่เนี่ย"

 "ไม่ใช่ทีเดียวนะ หลายทีแล้วก้อง  ไอ้เอ็ม๣ั๞ต้องแอบคบใครแน่นอน..."


 คบใครก็ได้  แต่คบคนชื่อเจนไม่ได้สิโอ๋  ไอ้เอ็มทำงี้ได้ไงวะ

 "มีวันนึงนะ  ไอ้เอ็มถึงกะมาบอกเราว่า

 โอ๋...วันนี้เราไปหาเจนนะ คือชั้นยืนตัวเย็นเลยอ่ะ"




 "แกเคยถามมั๊ยอ่ะ  เจนคือใคร"

 "ถามไรวะ  ต่อหน้าแฟน พูดชื่อผู้หญิงคนอื่นเนี่ยนะ

 แล้วยังมีหน้ามาขอชั้น "ไปหาเจน" ด้วย  ชั้นนั่งเหวอเลย"

 "อ้าว  แกก็ถาม๣ั๞ดิ  เจนไหน..."


 ผมกำลังชั่งใจ ว่าผมควรบอกโอ๋๣ั๞ดีมั๊ยว่า

เจนคือคนที่ผมติดตามอยู่ คนที่ผมรักและคิดถึงเสมอไม่แพ้ซาย่า

 เก๋เคยเตือนผมว่า ผมไม่น่าทำงี้กะพี่เจนนะ  ไม่ค่อยแฟร์


 มีสาวญี่ปุ่นด้วยมีพี่เจนด้วย ๣ั๞จะดีเหรอ

 จะว่าไปผมชอบไอ้เจนก่อนซาย่าซะอีก

 แต่เจนมาทิ้งให้ผมเหงา  แล้วซาย่าเข้ามาเวลานั้นพอดีเลย


 ผมยังไม่สามารถตัดใจจากเจนได้  แต่ก็รักซาย่ามาก

 ผมหวังว่าวันหนึ่ง...เวลาคงแก้ปัญหาให้ผมได้


 "เราเลยบอกเลิก๣ั๞...."


 "เฮ้ย   แก...บ้ากันไปใหญ่แล้ว"  ผมโวยวายใส่ไอ้โอ๋

 "ไม่รู้อ่ะ  มีความรู้สึกไอ้เอ็ม๣ั๞ไม่จริงใจกะเรา  พอเราบอกเลิกนะ

 ๣ั๞โกรธเราใหญ่เลย  หาว่าไม่ฟังเหตุผล"


 "อ้าว  แล้วเชี่ยเอ็ม๣ั๞บอกมั๊ยอ่ะ  เจนเป็นใคร"

 "๣ั๞อ้างว่าเป็นเพื่อนก้อง  เพื่อนก้อง...แล้วเอ็มไปยุ่งอะไรอ่ะ

 ก็ให้ก้องไปหาดิ"

 "ม่ายๆๆๆๆ เจนเป็นเพื่อนเราสองคนเลย"

 "แล้วไงอ่ะ  ก็ไอ้เอ็ม๣ั๞มีโอ๋แล้วนะ  แต่๣ั๞ยังจะ "ไปหาเจน"

 โอ๋ยอม๣ั๞ทุกอย่างเลยนะ  ๣ั๞ยังทำแบบนี้อีก"


 แล้วโอ๋ก็น้ำตาไหล  โอ๊ย..กูจะตายเพราะน้ำตาผู้หญิงนี่หละ

 โอ๋ไม่ได้ร้องไห้ธรรมดา  แต่แบบว่าบึ้มเลย

น้ำตาน้ำมูกน้ำลายไหลหมด  ผมทนไม่ได้ที่จะเห็นผู้หญิงร้องไห้


 ผมลุกขึ้นแล้วไปกอดไอ้โอ๋๣ั๞  ๣ั๞เป็นเรื่องเข้าใจผิดแน่นอนถ้า "เจน"

หมายถึง "เจน" ที่ผมอยากเจอ  แต่ถ้าเจนเป็นเจนอื่น

 ผมก็คงต้องถีบไอ้เหี้ยเอ็มหละ


 "ใจเย็นโอ๋  แก  เชื่อเรานะ  ก้องว่าเจนคือเพื่อนของเอ็มและก้อง

 ๣ั๞อาจจะช่วยก้องตามหาอยู่"

 "ก้อง....แล้วก้องทำไมไม่ตามหาเอง  ทำไมไอ้เอ็มต้องออกหน้าล่ะ"


 เออ จริงแฮะ  ทำไมกูไม่ตามหาเองล่ะ

 แล้วทำไมไอ้เอ็มออกหน้าออกตาขนาดนั้นล่ะ

 ตอนนี้ความคิดส่วนชั่วร้ายเริ่มบอกผมว่าไอ้เอ็มไม่น่าไว้วางใจ


 แต่พอผมไม่ตอบ เจนก็ร้องไห้สะอึกสะอื้น

 ประหนึ่งว่าสิ่งที่เธอคิดถูกต้องแล้ว


 "ยังมีที่วุ่นวายกว่านั้นด้วย"

 "อะไรอีก..."

 "พี่หมอเทพ  ขอโอ๋เป็นแฟน"


 ผมแทบหงายหลัง

 พี่หมอเทพคือคนที่ต่อเส้นเลือดให้ไอ้โอ๋ที่เราไปเจอวันนี้แหละ

 กล้ามากๆ  รู้งี้แสดงตัวเป็นแฟนดีกว่า


 "อ้าว  แล้วแกไปตอบรับพี่หมอเค้าเหรอ"


 "เปล่า  แต่ตั้งแต่เกิดเหตุวันนั้น  พี่หมอโทรมาหาเราตลอด

 เรารู้เลย....โทรมาจีบเรา  ชวนไปกินข้าวหลายครั้งแล้ว

วันนี้ก็นัดเรา บอกให้มาคนเดียวก็ได้ โอ๋ไม่แน่ใจ

เลยชวนก้องไปไง  โคตรอึดอัดเลย"


 "เออ....แล้วไมไม่ชวนเอ็ม"

 "โกรธ๣ั๞แล้ว..."


 น้ำเสียงไม่ใช่โกรธ  น้ำเสียงแบบนี้เรียกว่างอน

 "แล้วโอ๋ว่าไงอ่ะ"

 "เราชอบคนอื่น..."

 "ใครอีกหละวะ  มึงนี่..วุ่นวายชิบหาย"

 

 "ก็.....ก้องไง..."


 ผมถึงกับผงะในคำพูดของ๣ั๞ กระเด็นถอยหลังไปสามก้าว

 เบิ่งตาโตจ้องมองไอ้โอ๋อย่างไม่เชื่อในคำพูดของ๣ั๞


 นี่เป็นครั้งที่สองแล้วที่๣ั๞สารภาพกะผม

แม้ผมสนิทกะ๣ั๞ ชอบ๣ั๞ แต่คงเป็นแฟนกะโอ๋ไม่ได้


 ผมจะผิดกะไอ้เอ็มมาก  ผิดกะเจน และผิดกะซาย่า

 วุ่นวายมากมายหนักเข้าไปอีก


 "เฮ้ย โอ๋ คือ  เอ่ออออ...ม่ายได้ดิ แกชอบชั้นเป็นเพื่อนได้

 แต่ชอบเป็นแฟนไม่ได้นะโอ๋  ก็เคยบอกแกแล้วอ่ะ

 ไม่อยากทำลายน้ำใจแกนะ

แต่ก็ไม่อยากทำลายไอ้เอ็มด้วยเหมือนกัน  ชั้นก็ชอบแกนะ

 แต่แกต้องชอบไอ้เอ็ม..."


 ไอ้โอ๋ไม่ได้สนใจอะไร  ๣ั๞ดึงผมไปกอดแน่น

 ที่ยิ่งไปกว่านั้นคือ๣ั๞เริ่มดึงหน้าผมเข้าไปและจูบปากผม


 ไอ้โอ๋ไม่ใช่คนไม่เคยเรื่องแบบนี้จะว่าไป๣ั๞ระดับแนวหน้ารู้งาน

 และผมเข้าใจสิ่งที่โอ๋ทำอยู่ตอนนี้คือ...


กำลังเชื้อเชิญผมหากผมปล่อยตัวปล่อยใจ  ผมคงต้องผิดกะไอ้เอ็ม

 แต่ถ้าผมไม่ทำไร  ผมก็ผิดกะผมเองและผิดกะโอ๋ด้วย 


เอาไงดีวะกู...


"ไมอ่ะ  ก้องไม่อยากทำกะโอ๋แล้วเหรอ  เบื่อโอ๋แล้วดิ"

"เฮ้ย  ไม่ใช่  แต่ แก๣ั๞ยังเป็นแฟนไอ้เอ็ม...."


"ชั้นเลิกกะ๣ั๞แล้วไง...   ชีวิตโอ๋นะ...ก้องอย่าคิดมาก

ถ้าเป็นเพื่อนกัน  ก็ไม่ต้องคิดไร  วันนี้โอ๋ต้องการก้อง

ก็...ตามใจโอ๋หน่อยแล้วกันนะ"


 เธอคือโอ๋ตัวจริงเสียงจริง  สาวมั่นมากของผม

 ผมอ่ะตามใจได้เสมอแหละ  แต่เริ่มจะเบื่อเรื่องราวที่ตามมาแล้ว

 อย่างพี่แพรก็เสือกปล่อยตัวปล่อยใจไปเย็ดพี่แพรเข้า


ผลที่ตามมาถึงกะนอน รพ.   แต่เอ๊ะ..เมื่อกี้ไอ้โอ๋ว่าไงนะ

 ๣ั๞เลิกกะไอ้เอ็มนี่  สัญญาก็โดนฉีกอ่ะดิ 55555   คิดได้แล้ว


ผมเดินหน้าเต็มตัว   โอ๋ดึงผมเดินเข้าไปในห้อง

 ผมตาม๣ั๞เข้า  คืนนี้ฝนตกอีกด้วย  ฟ้าฝนเป็นใจให้โอ๋กะผมเหลือเกิน...


 ผมจูบ๣ั๞หนักหน่วง  ผมเองก็คิดถึงไอ้โอ๋ไม่น้อย

 หลังจากสัญญากะไอ้โอ๋ครั้งนั้น ก็หลายเดือนแล้วกว่าจะถึงวันนี้

 แค่ปากเราประกบกันเท่านั้น


 ๣ั๞ก็บอกได้เลยว่าเราคิดถึงกันมากขนาดไหน

 ไอ้เพื่อนหลังสวนของผม๣ั๞บอกผ่านปากและลิ้นของ๣ั๞ให้ผมรับรู้

 ไอ้โอ๋๣ั๞มีไมตรีกะผมมาก


 ผมกลัวเหลือเกินว่าผมจะเสือกใจอ่อนอีกและทำให้ทุกอย่างพังพินาศ


 "โอ๋...แกคิดดีๆนะเว้ย  ชั้น เอ่อ...."

 "เอางี้นะ  ก้อง... เราเป็นเพื่อนกัน มีไรกัน ไม่ผูกพันกัน

 แกทำให้ชั้นได้มั๊ย  แกไม่ต้องห่วง

ตอนนี้ชั้นถือว่าเลิกกะไอ้เอ็มไปแล้ว  แกไม่ผิดอะไร"

 

 สายตาของไอ้โอ๋เยิ้มฉ่ำไปด้วยน้ำตาที่เพิ่งร้องไห้มาเมื่อกี้

 ๣ั๞มองผมอย่างเว้าวอนราวกับ๣ั๞จะรู้ว่าผมแพ้สายตาแบบนี้


 ผมจูบ๣ั๞อีกครั้ง  คราวนี้หนักหน่วงรุนแรงเต็มความคิดถึง

 ไอ้โอ๋ถึงกับเซถอยหลังไปจนสะดุดโซฟาล้มลงไปบนนั้น

 "แก๣ั๞เพื่อนชั้น  ชั้นทำให้แกได้ทุกอย่าง...ไอ้โอ๋"


 ผมพูดก่อนที่จะดึงเสื้อยืดของ๣ั๞ขึ้น

 ไม่มีเสื้อในหรือยกทรงที่ปิดบังนมของไอ้โอ๋เลย

 ผมลงไปสูดดมความหอมของไอ้โอ๋ที่ผมคิดถึงมาหลายเดือน


 ผมไม่อยากเชื่อ  ว่าเพื่อนคนนี้เวลาเดินด้วยกัน

จับมือยังทำไม่ได้  แต่ตอนนี้๣ั๞กำลังนอนรอผมเย็ด๣ั๞อยู่


 ผมคืบหน้าลงไปถึงกางเกงนอนของ๣ั๞ซึ่งไม่ลำบากเลย

แม้แต่น้อย  กางเกงในสีฟ้าของ๣ั๞ก็ไม่ช่วยเหนี่ยวรั้งผมไว้นานนัก




 ผมมาถึงส่วนนั้นของไอ้โอ๋แล้ว  ทุกอย่างของโอ๋ยังเหมือนเดิม

 แม้โอ๋จะผ่านผู้ชายมามากมาย  แต่๣ั๞เป็นคนสะอาด

 ส่วนนั้นของ๣ั๞มีร่องรอยการใช้งาน


 แต่ไม่ถึงกับสึกหรอหรือเปลี่ยนแปลงมากมาย   แต่ช่วงที่ผ่านมา

 ผมไม่รู้ว่าไอ้เอ็มใช้งานโอ๋มากมายแค่ไหน


 "โอ๊ย  อู๊ยยยย เสียวก้อง  เสียวจัง  แกเก่งอ่ะ เลียตรงนั้นให้เราด้วย"

 

 ผมเงยหน้าขึ้นและยิ้ม   ผมพอจะรู้ว่าไอ้เอ็มไม่ชอบจูบ

ไม่ชอบใช้ลิ้น  แต่สำหรับผมแล้ว

การใช้ลิ้นคือการชิมความหอมหวานของสาวๆ


ผมเล่นหีไอ้โอ๋ไม่ยั้ง  ทั้งลิ้นทั้งนิ้ว  เลียไปทั่วๆ

และนิ้วก็ช่วยบี้แตดไอ้โอ๋ไปด้วย  ไอ้โอ๋นอนไม่ติดโซฟา

บิดตัวตลอดเวลาด้วยความเสียว   ผมเงี่ยนมากแล้ว


 ผมมีอารมณ์ตั้งแต่ผมได้เลียนมไอ้โอ๋

 ผมถอดเสื้อผ้าผมออก ปล่อย-วยให้แสดงพละกำลังเต็มที่

 ถึงแม้จะเห็นมานับครั้งไม่ถ้วน

แต่โอ๋ก็ยังมองจ้อง๣ั๞ตาไม่กระพริบ

ตอนต่อไป
ตอนที่​160 แปด​ปี​ยี่สิบ​สี่​คน NC​

นิยายแนะนำ

นิยายแนะนำ

ความคิดเห็น

COMMENT

ปักหมุด

© สงวนลิขสิทธิ์ 2017 Glory Forever Public Company Limited( Kawebook.com )

Glory Forever Public Company Limited ( Kawebook.com )
ที่อยู่ : 20 หมู่ที่ 6 ตำบลพันท้ายนรสิงห์ อำเภอเมืองสมุทรสาคร จังหวัดสมุทรสาคร 74000
เวลาทำการ : 08 : 00 - 18 : 00 จันทร์ - เสาร์
e-mail : contact@kawebook.com

DMCA.com Protection Status

เริ่มต้นเผยแพร่ผลงาน

เริ่มต้นเป็นนักเขียนออนไลน์ เขียนเรื่องราวที่ประทับใจ สร้างเนื้อหาที่เป็นประโยชน์ และแบ่งปันประสบการ์ดีๆ กับผู้คนทั่วโลก kawebook.com เป็นโอกาส เป็นสื่อกลาง และยังเป็นอีกหนึ่งช่องทาง ในการสร้างรายได้ให้กับนักเขียนมืออาชีพ และนักเขียนมือสมัครเล่นจากทุกมุมโลก เพียงสมัครเป็นสมาชิกเว็บไซต์เพื่อเขียนหนังสือ การ์ตูน หรืออัพโหลดอนิเมชั่น ที่เป็นผลงานของท่าน และเผยแพร่ผลงานสู่สาธารณชน

© สงวนลิขสิทธิ์ 2017 Glory Forever Public Company Limited ( Kawebook.com )

© สงวนลิขสิทธิ์ 2017 Glory Forever Public Company Limited ( Kawebook.com )

เว็บไซต์นี้ใช้คุกกี้

เว็บไซต์นี้ใช้คุกกี้ เพื่อสร้างประสบการณ์นำเสนอคอนเทนต์ที่ดีให้กับท่าน รวมถึงเพื่อจัดการข้อมูลส่วนบุคคลเพื่อให้ท่านได้รับประสบการณ์ที่ดีบนบริการของเว็บไซต์เรา หากท่านใช้บริการเว็บไซต์นี้ต่อไปโดยไม่มีการปรับตั้งค่าใดๆ นั่นเป็นการแสดงว่าท่านอนุญาตยินยอมที่จะรับคุกกี้บนเว็บไซต์และนโยบายสิทธิส่วนบุคคลของเรา