เรื่อง 8 ปี 24 คน
ผมเิ่มีอารมณ์จินตนาการถึงสาวน้อยี่ผมอยู่
ในรูปแบบี่ไม่มีเสื้อผ้า สาวน้อยคนนี้ผมเป็นคนเปิดซิงเธอ
และผมยังจำทุกครั้งี่มีอะไรกะเธอได้ดี
เธอเป็นหนึ่งในี่สุดของผม
ผมคิดเรื่อยเปื่อยแต่ส่วนล่างผมเิ่ตอบสนอง
ถ้าญ้าลดมือต่ำานิดเดียว คงรู้ว่าผมคิดอะไร
"คิดถึงพี่ก้องจัง หลังๆเบื่อญ้าแล้วสิ ไม่โทราเลยนะ"
"ม่าย ัมีหลายเรื่อง คิดถึงญ้าตลอดแหละ เลี้ยวซ้ายนี่นะ.."
ผมขี่รถวนไปวนา จนเห็นป้ายว่า "ดอยสุเทพ 13 กิโล"
"เฮ้ย ญ้า นี่เราจะไปไหนกันอ่ะ"
"ไหว้พระไงพี่ ดอยสุเทพ..."
"โอ๊ย กว่าจะถึงเย็นแล้วหรือเปล่า วัดปิดแล้วม้าง...."
"โหย พี่ก้องอ่ะ...คนกรุงเทพ จะรู้เหรอ เชื่อญ้าสิ..."
โอ้ว ญ้า....พี่อยากไปถึงห้องเร็วๆ
จะได้แสดงความคิดถึงกะญ้า
แต่น้องพาาแล้วผมก็ตามใจขับรถมอไซด์ขึ้นดอยไป
เราาถึงดอยสุเทพตอนเกือบห้าโมงแล้ว
ญ้าพาขึ้นวัดไปไหว้พระธาตุก่อนี่จะเดินาชมวิวเมืองเชียงใหม่
ผมแอบดูญ้าตลอด เธอคือเด็กน่ารักเสมอ
กระโดดโลดเต้นเหมือนเด็กๆ สดใสน่ารักเหลือเกิน
ญ้ามีความจำเพาะพิเศษี่ไม่เหมือนผู้หญิงของผมคนอื่นๆ
ญ้าายืนเกาะรั้ว ดูเมืองเชียงใหม่ตอนใกล้ค่ำ ชี้ให้ผมดูสนามบิน
ผมยืนใกล้เธอาก ใกล้จนได้กลิ่นของญ้า
ผมอยากโอบเธอ แต่ติดี่ว่าตรงนี้เป็นวัด
ผมไม่น่าทำเรื่องแบบนี้ี่นี่
"กลับเหอะ... เดี๋ยวมืดแล้วขี่ยาก"
"น่า.....พี่ก้อง ญ้าอยากานานแล้ว
ไม่มีใครพาาตอนเย็นเลย เดี๋ยวรอฟ้ามืดนิดนึงนะ
อีแปบเดียว น่า...ตรงนี้โรแมนติกดีนะพี่ก้อง"
ผมตามใจเจ้าบ้าน...จนเจ้าหน้าี่วัดาไล่เราออกไป
เนื่องจากจะปิดวัดแล้ว ฟ้าจากโพล้เพล้เิ่มืด
จนต้องเปิดไฟรถ ัมืดากน่ากลัวจริงๆ
ผมค่อยๆขี่าจนถึงพื้นราบ
เธอพาผมเลี้ยวากินข้าวต้มใกล้ๆกับโรงพยาบาลสวนดอกหรือไงนี่หละ
ญ้าคุยเล่าเรื่องสารพัด ผมรู้ว่าเธอกะพี่สาวไม่ค่อยถูกกัน
ก็ธรรมดา พี่ต้นข้าวรู้ดีว่าผมเป็นของญ้า
เธอไม่ค่อยอยากยุ่งกะผมแถมพยายามหลบหน้าอีกต่างหาก
"ไหนว่ามีเรื่องอยากคุยกะพี่นานๆไง"
"อืมม์ ไว้ไปคุยี่บ้าน"
โอ้ว นั่นคือเวลาี่ผมรอคอย ญ้าขอขี่เอง
เธอบอกว่ามืดแล้วเธอบอกทางไม่เก่งเดี๋ยวขับเองเร็วกว่า
ผมเลยได้นั่งซ้อนสาวน้อยของผม
ผมญ้าจากด้านหลังอย่างใกล้ชิด
ส่วนล่างผมดันเข้าาจนถึงก้นเธอ
ติดแค่กางเกงยีนคงปิดบังความชั่วร้ายของผมเอาไว้
ทำให้ญ้าไม่รู้สึกกะัากนัก
ผมคิดไปถึงตอนี่เราสองคนไม่ใส่เสื้อผ้าแล้ว
ญ้าขับรถาแป๊บเดียวก็ถึง
ผมเดินตามขึ้นไปห้องของสองพี่น้อง ทันทีี่ประตูปิด
ผมดึงญ้าาจูบอย่างหนักหน่วงรุนแรง ผมคิดถึงเธอากๆ
"โอ๊ย...พี่ก้องงงงง เบาๆก่อนดิ ญ้าตัวเหม็นนะพี่ ยังไม่อาบน้ำเลย"
"พี่คิดถึงญ้าากๆอ่ะ เดี๋ยวอาบทีหลังนะ"
ผมไม่รอให้ญ้าพูดอะไรอีก หน้าผมซุกไปี่ซอกคอ
หอมกลิ่นเด็กสาวี่ผมคิดถึงฟอดใหญ่
ญ้าขนลุกด้วยความเสียวจากผู้ชายี่แม้เธอจะคุ้นเคยาแล้ว
แต่เวลาี่ห่างหายนานไปหลายเดือน
ทำให้เราสองคนเหมือนเป็นคนแปลกใหม่อีกครั้ง
ญ้ากำลังละลายภายใต้อ้อมแขนผม
เธอยอมผมทุกอย่างไม่ว่าจะจะจูบจะหอม
ผมเิ่เอามือบีบนมี่เิ่ชัดเจนขึ้นแล้ว
ญ้ารู้ดีว่าการชวนผมาเจอเธอสองต่อสอง ต้องจบแบบนี้
แต่เธอไม่คิดว่าจะเป็นเดี๋ยวนี้ตอนนี้
ผมผลักญ้าบนโต๊ะกินข้าว มือผมดึงกระโปรงของนักเรียน ม 6 ขึ้น
จนเห็นกางเกงในสีขาวน่ารัก ไม่ต้องถามถึง-วยผมเลย
ัวอร์มอัพาตั้งแต่ซ้อนรถญ้าแล้ว
ตอนนี้ัแข็งอัดแน่นในกางเกงยีน ผมทนกับอารมณ์ตัวเองไม่ได้
ยิ่งญ้าเป็นหนึ่งในสาวี่ผมอยากมีอะไรด้วยากี่สุด
ผมถึงกะควบคุมอารมณ์ความอยากไม่ได้เลย
ผมเล่นอย่างเร่าร้อน ซึ่งญ้าตอบรับแทบไม่ทัน
ผมดึงกางเกงในเธอออก และเอานิ้วบุกทะลวงเข้าไป
"โอ๊ย..พี่ อย่า ญ้าเจ็บ พี่ก้องคะ
เบาๆกะญ้าหน่อยนะ ญ้ากลัวอ่ะพี่"
"ไม่ต้องกลัวแล้ว ญ้า เราเจอกันาหลายครั้งแล้ว
นี่พี่ไม่เจอญ้ากี่เดือนแล้วอ่ะ ไม่คิดถึงพี่เลยเหรอ"
"คิดถึงสิพี่ แต่ โอ๊ยพี่...เบาๆหน่อย"
ตอนนี้ผมไม่ไหวแล้ว
ผมขอเอาควยเข้าตัวญ้าก่อนแล้วกัน...แล้วค่อยคุยกันแล้วกัน
ผมถอดเข็มขัดออก รูดกางเกงยีนแค่ให้ัพ้นทาง
ตามาด้วยกางเกงใน ลำ-วยผมพอพ้นจากี่คุมขัง
ัแสดงตัวเต็มี่ ญ้าได้ยินผมถอดเข็มขัด
เธองงกับการกระทำอันรวดเร็วและหื่นกระหายของผม
ผมผลักญ้านอนราบกับโต๊ะ
ผมรู้ดีว่าญ้าต้องเจ็บแน่เพราะผมยังปลุกเธอไม่เต็มี่
ญ้ายังไม่พร้อม แต่ตอนนี้ผมทนไม่ไหวแล้ว
ปลาย-วยผมาอยู่ี่ปากทางญ้า
ผมกดไปัฝืดัแน่นและทำท่าจะเข้าไม่ได้ ผมยังกดอีกครั้ง
ญ้าร้องลั่น น้ำเสียงแสดงความเจ็บปวดอย่างาก
"ญ้าใจเย็นๆนะ..น้องพี่ ถ่างขาออกนะ เดี๋ยวเข้าได้"
"พี่ก้องน่ะหละ ใจเย็นๆ โอ๊ย ญ้ายังไม่พร้อมนะพี่..."
"นะ พี่คิดถึง ทนไม่ไหวแล้ว อยากเข้าตัวญ้าใจจะขาดแล้วอ่ะ"
แล้วผมก็ไม่ฟังอะไรอีก ผมกด-วยไปหนักๆอีกครั้ง
ัแทรกสอดผ่านรูหีี่ฟิตแน่นและไม่ยินยอมพร้อมใจเท่าไรนัก
ัทำให้การเข้าไปของผมเกิดความเจ็บปวดากาย
ผมอัดอีกครั้งแต่-วยผมเพิ่งผ่านเข้าไปได้แค่หัวเท่านั้น
ญ้าตาเหลือกลานเมื่อผมยังพยายามยัดัไปอีก
ผมกดแขนของสาวน้อยติดกับโต๊ะ
และเอาแขนผมดันขาของญ้าให้สูงขึ้น
ัช่วยให้หีญ้าชัดเจนขึ้น
แต่ัก็ยังไม่ช่วยให้ผมเข้าไปได้ง่ายดายนัก
ผมนึกเจ็บใจี่โยนเป้ผมไปไกลตัวาก ในนั้นมีเจล
ตัวช่วยสำหรับญ้า ถ้าผมถอนไปตอนนี้คงเสียจังหวะ
ผมเลยเลือกจะกดน้องม 6 ของผมต่อไป
ัเคลื่อนี่เบียดเข้ารูอันฟิตแน่นได้อย่างช้าเหลือเกิน
ญ้าต้องยอมเจ็บเพื่อพี่หน่อยนะ
"โอ๊ยพี่ เจ็บบบบบบบ ฮืออออ พี่ก้องเป็นอะไรไป พี่ก้องๆๆๆ พอก่อน
ญ้าไม่ไหวแล้วนะ พี่ โอ๊ย ฮือๆๆๆ"
"ทนหน่อยๆ นะ เดี๋ยวน้ำของญ้าก็าแล้ว"
ผมกดไปอีกครั้ง ัเข้าไปได้อย่างากก็อีกนิ้วเดียว
แต่ัสร้างความเจ็บากายให้ญ้า
"เพี๊ยะ..."
ญ้าตบหน้าผมอย่างแรง
ัแรงพอี่จะกระชากผมหลุดจาก
อารมณ์โคตรเงี่ยนและความหน้ามืด สาวน้อยน้ำตานองหน้า
ส่วนล่างของผมหดจนัหลุดออกาจากตัวของเธอ
ทุกอย่างกำลังถอยกลับี่ตั้ง สติผมเิ่กลับา
ผมทำอะไรไปวะเนี่ย...
ผมปล่อยมือออกจากแขน
ญ้าี่ผมบีบแน่นเกือบ 5 นาทีจนแดงเป็นรอยมือ
ส่วนล่างของญ้าแดงจัด
ัคงใกล้ฉีกแล้วหากผมยัดเยียดัไปอีกครั้งเดียว
ผมคงได้เปิดซิงเห็นเลือดกันอีกหน ผมับ้าอะไรวะเนี่ย
"พี่ก้องอ่ะ อย่าทำกะญ้าแบบนี้สิ ญ้าไม่ชอบแบบนี้
ญ้าชอบความนิ่มนวลของพี่นะ พี่เป็นอะไรไปอ่ะคะ ฮือๆๆๆ"
"ญ้าพี่ เออ.... พี่ขอโทษ"
ผมก้มไปจูบสาวน้อยของผม แต่เธอเบือนหน้าหนี
ญ้าคงหมดอารมณ์และโกรธผมไปแล้ว
เกมกามล่มสลาย...ทั้งี่ัยังไม่ได้เิ่
ผมลุกขึ้นจากตัวเธอ
เก็บอาวุธี่ตอนนี้ไม่มีอานุภาพหเหลืออยู่ในกางเกง
ผมหยิบกางเกงในญ้าาใส่ให้
นี่เป็นครั้งแรกี่สาวน้อยโกรธผม ผมดึงเธอขึ้นจากโต๊ะ
เอามือป้ายน้ำตาจากแก้มี่น่ารักของเธอออก
ผมหน้ามืดเกินไปจนลืมไปว่าญ้าชอบแบบไหน
น้ำตาเธอไหลไม่หยุด เธอไม่พูดอะไรอีกเลย
ผมเธอแน่นๆอีกครั้งจนผมสัมผัสถึงหัวใจี่เต้นรุนแรงของญ้า
เธอคงเสียใจ
เฮ้อ..ผมแม่ง เหี้ยจริงๆ
"พี่ขอโทษ เอาหละ าๆๆ คืนนี้ให้พี่นอนี่เดิมใช่มั๊ย หน้าทีวี"
"พี่ก้อง ญ้าไม่อยากเป็นี่ระบายของพี่นะ ญ้าชอบพี่ รักพี่
อยากให้พี่ทำกะญ้าดีๆ ไม่ใช่แบบนี้นะคะ
ญ้ายอมพี่ทุกอย่างทุกครั้งแหละ...พี่ก้อง"
ผมดึงสาวน้อยาอีกครั้ง คืนนี้ผมคงต้องชักว่าวเองแน่ๆ
"พี่ขอโทษ พี่คิดถึงญ้าากเกินไปจนพี่ควบคุมตัวเองไม่ได้
เอาหละ...ถ้าญ้าต้องการ พรุ่งนี้พี่ก็จะกลับกรุงเทพหละ
ขอโทษจริงๆนะ"
ผมพูดอะไรออกไปอีกเนี่ย
เด็กสาวร้องไห้หนักกว่าเดิมและเป็นฝ่ายี่เข้าาผม
นิยายแนะนำ
นิยายแนะนำ
ความคิดเห็น
COMMENT
เว็บไซต์นี้ใช้คุกกี้
เว็บไซต์นี้ใช้คุกกี้ เพื่อสร้างประสบการณ์นำเสนอคอนเทนต์ที่ดีให้กับท่าน รวมถึงเพื่อจัดการข้อมูลส่วนบุคคลเพื่อให้ท่านได้รับประสบการณ์ที่ดีบนบริการของเว็บไซต์เรา หากท่านใช้บริการเว็บไซต์นี้ต่อไปโดยไม่มีการปรับตั้งค่าใดๆ นั่นเป็นการแสดงว่าท่านอนุญาตยินยอมที่จะรับคุกกี้บนเว็บไซต์และนโยบายสิทธิส่วนบุคคลของเรา
0.00
0.00









userA???
???? ??? ? ???? ?? ??