เรื่อง ปลุกความสามารถในการควบคุมสัตว์ร้ายระดับ SS ขึ้นมา

ภายในป๫ะ๺ูมิติ ๵ื้๤๭ี่กว้างสุดลูกหูลูกตาปรากฏขึ้นเบื้องหน้ากู่เทียน ท้องฟ้าดูมืดครึ้มและเต็มไปด้วยเมฆฝนที่แลดูอึมครึม ราวกับว่าฟ้าผ่าอาจเกิดขึ้นได้ทุกเมื่อ พื้นดินเบื้องล่างปกคลุมด้วยแผ่นหินแข็งแกร่งที่มีร่องรอยการเผาไหม้กระจายอยู่ทั่ว นี่คือสนามทดสอบแห่งความเร็ว

ขณะที่กลุ่ม C ของนักเรียนเริ่มทยอยกันเข้ามาในป๫ะ๺ูมิติที่สอง เสียงของ ผู้คุมสอบ ก็ดังขึ้นเพื่อแจ้งข่าว

“เนื่องจากมีเหตุการณ์ทะเลาะวิวาทของผู้เข้าสอบบางคน เวลาการสอบอาจมีการเลื่อนออกไปเล็กน้อย”

นักเรียนบางคนเริ่มส่งเสียงบ่น แต่กู่เทียนไม่สนใจแม้แต่น้อย เขาหยิบ หนังสือ ออกมาจากแหวนมิติ และเปิดอ่านมันอย่างสบายใจ พร้อมกับเคี้ยว ขาไก่ย่าง ไปด้วย

แต่ขณะที่เขากำลังถือขาไก่อยู่กลางอากาศ ทันใดนั้นเขาก็ปล่อยมันลง ก่อนที่ หน้าของใครบางคนจะพุ่งเข้ามางับขาไก่ย่างไปทันที!

“จบแล้วงั้นเหรอ? นายทำให้ฉันเสียเวลาโดยใช่เหตุจริงๆ แล้วเมื่อกี้นายตั้งใจจะกัดนิ้วฉันใช่ไหม” กู่เทียนพูดขึ้นพร้อมกับถอนหายใจเบาๆ ก่อนจะเหลือบไปมองเจ้าคนที่ขโมยขาไก่ของเขา

อู๋ซวง ที่เกาะอยู่ด้านหลังกู่เทียน เคี้ยวขาไก่ไปพลางก่อนจะตอบกลับด้วยน้ำเสียงสบายๆ

“เปล่าสักหน่อย ฉันแค่ใช้พลังงานในการกวาดขยะไปเยอะเท่านั้น เลยอาจจะทำให้มึนงงนิดหน่อยนะ”

กู่เทียนหันไปมองที่ ทางเข้าป๫ะ๺ูมิติ ก่อนจะเห็นร่างของ เย่เฟิง เดินเข้ามาพร้อมกับผ้าพันแผลพันอยู่รอบศีรษะและลำตัว พร้อมมีไม้ค้ำที่ใช้สำหรับการพยุงตัว ขณะที่ด้านหลังของเย่เฟิงคือ เสินหย่า ซึ่งมี ผ้าพันแผลพันอยู่ที่มือซ้าย

กู่เทียนครุ่นคิดในใจ “ฉันคิดว่าเสินหย่าจะไม่มีทางชนะอู๋ซวงแน่นอน แต่ไม่คิดว่าเธอจะแพ้ขาดขนาดนี้เลยแฮะ”

กู่เทียนคิดอยู่ครู่หนึ่ง ก่อนจะถามขึ้น “ได้ต่อสู้กับพวกเขาสองคนแล้วเป็นไงบ้าง?”

อู๋ซวงยิ้มเล็กน้อย “ผิดหวังมาก พวกอ่อนแอพวกนั้นไม่พอทำให้ฉันอิ่มหรอก คงมีแค่นายเท่านั้นแหละมั้งที่พอทำให้ฉันอิ่มได้”

กู่เทียนหัวเราะในลำคอ ก่อนจะพูดด้วยน้ำเสียงเย็นชา “เวลาเคี้ยวก็ระวังจะติดคอไม่รู้ตัวนะ อู๋น้อย”

ทั้งสองคนสบตากันครู่หนึ่ง ก่อนจะหัวเราะออกมาพร้อมกัน ขณะนั้นเอง เสียงของ ผู้คุมสอบ ก็ดังขึ้นเพื่อประกาศเริ่มการทดสอบ

“ในเมื่อผู้เข้าสอบมากันครบแล้ว เรามาเริ่มทำการ ทดสอบความเร็ว กันเลยดีกว่า โดยการสอบจะเป็นการแข่งวิ่งไปถึง เส้นชัย ในระยะทาง 1000 ไมล์ โดยที่ระหว่างทางจะมี สายฟ้า มากมายผ่าลงมาใส่ผู้เข้าสอบ แค่นั้นเลย ง่ายๆ ใช่ไหมล่ะ?”

จากนั้นผู้คุมสอบก็ประกาศ เกณฑ์ให้คะแนน

F – มากกว่า 2 ชั่วโมง

E – 2 ชั่วโมง - 1 ชั่วโมง 30 นาที

D – 1 ชั่วโมง 30 นาที - 1 ชั่วโมง

C – 1 ชั่วโมง - 45 นาที

B – 45 นาที - 30 นาที

A – 30 นาที - 20 นาที

S – 20 นาที - 15 นาที

SS – 15 นาที - 10 นาที

SSS – 10 นาที - 5 นาที

SSS+ – น้อยกว่า 5 นาที

“เวลาทดสอบทั้งหมดคือ 2 ชั่วโมง หากภายใน 2 ชั่วโมงยังไปไม่ถึงเส้นชัยจะได้รับ คะแนนระดับ F”

“ดังนั้น อีก 3 นาที จะเริ่มทำการทดสอบ ขอให้ผู้เข้าสอบทุกคน เตรียมตัวให้พร้อม!”

3 นาทีผ่านไป…

เสียงของผู้คุมสอบดังขึ้นอีกครั้ง

“อีก 10 วินาที จะทำการปล่อยตัว ดังนั้นเตรียมตัวให้พร้อม!”

บรรยากาศภายในสนามเริ่มเงียบลง ทั่วทั้ง๵ื้๤๭ี่มีเพียงเสียงลมพัดผ่าน เมฆสีดำเหนือศีรษะเริ่มหมุนวนราวกับกำลังเตรียมปลดปล่อยสายฟ้าออกมาในทันที

นักเรียนแต่ละคนเริ่มตั้งท่าพร้อมออกตัว เสียงของ พลังจิตวิญญาณ ที่แผ่ออกมาอย่างรุนแรงจากสัตว์ร้ายของแต่ละคน ทำให้พื้นดินสั่นสะเทือน

กู่เทียนที่กำลังยืนเคี้ยวขนมอย่างสบายใจ หยิบขาไก่ขึ้นมาอีกชิ้น ก่อนจะกัดมันอย่างไม่เร่งรีบ

อู๋ซวง ที่ยืนอยู่ข้างๆ กำลังกินแฮมเบอร์เกอร์พร้อมมองไปที่กู่เทียนก่อนจะยิ้มออกมาอย่างขำขัน

“ฉันเริ่มคิดแล้วนะว่านายอาจจะเป็นอันดับที่ 1 ของการสอบปีนี้นะ”

กู่เทียนเคี้ยวขาไก่พลางตอบกลับด้วยน้ำเสียงเนือยๆ “แล้วนายไม่คิดว่าจะมีคนอื่นเหนือกว่าฉันงั้นเหรอ”

อู๋ซวงหัวเราะเบาๆ “ฉันไง”

10 วินาทีสุดท้าย…

ทุกคนเตรียมตัวพร้อม แรงกดดันมหาศาลแผ่กระจายไปทั่วสนาม ดวงตาของนักเรียนแต่ละคนเต็มไปด้วยความมุ่งมั่น เสียงของผู้คุมสอบดังขึ้นอีกครั้ง…

“3… 2… 1…”

“เริ่ม!!!”

ตูม!!

เสียงระเบิดดังขึ้นในพริบตา พื้นดินแตกกระจายออกเป็นเสี่ยงๆ เมื่อเหล่านักเรียน พุ่งทะยานออกจากจุดเริ่มต้นราวกับสายฟ้า

สัตว์ร้ายหลายตัวใช้พลังของตนเองเพื่อเสริมความเร็วให้กับเจ้าของ

กู่เทียนที่เพิ่งกัดน่องไก่คำสุดท้ายพอดี ถอนหายใจเบาๆ ก่อนจะโยนไก่อีกชิ้นไปให้เซียวไป๋ พร้อมร่างกายของมันค่อยๆ ขยายขึ้น และกู่เทียนพูดขึ้น… “เอาล่ะ… ได้เวลาออกกำลังกายแล้วเซียวไป๋”

ตูมมมมมมม!!

ร่างของ กู่เทียนและเซียวไป๋ หายวับไปจากจุดเดิม เหลือไว้เพียง พายุหมุนมหาศาล ที่เกิดจากแรงเคลื่อนตัวของเซียวไป๋เท่านั้น…

สายฟ้ามากมายพุ่งลงมาจากท้องฟ้าราวกับ-่าฝน พุ่งเข้าใส่ เซียวไป๋ หรือมังกรขาวของกู่เทียนโดยตรง ทว่ามันกลับ ไม่แม้แต่จะหลบ ตรงกันข้าม มันกลับ ดูดซับพลังของสายฟ้า เข้าไปในร่างกายของมัน ก่อนที่พลังเหล่านั้นจะถูกเปลี่ยนเป็น พลังงานมหาศาล เพื่อเสริมความเร็วให้เซียวไป๋มากขึ้น

ร่างของเซียวไป๋เคลื่อนตัวไปข้างหน้าด้วยความเร็วอันน่าสะพรึง และตัวกู่เทียนที่อยู่บนหลังของมันก็แทบไม่ได้รับอันตรายจากสายฟ้าเลย เพราะพลังของเซียวไป๋ก็คือพลังของกู่เทียน เพราะงั้นเขาจึงไม่ได้รับผลกระทบอะไรจากสายฟ้าเลยแม้แต่น้อย

ตูมมมมมมม!!

เพียงพริบตาเดียว กู่เทียนก็ทะยานขึ้นไปเป็นอันดับ 1 ชั่วคราวข้างหลังของกู่เทียน ตามมาด้วย อู๋ซวง ที่กำลังขี่ ฟีนิกซ์เพลิงแดง อยู่ด้านหลัง แม้อู๋ซวงจะเร่งความเร็วแค่ไหนก็ยังไล่ตามมังกรขาวของกู่เทียนไม่ทัน

ขณะที่บินตามหลังมา อู๋ซวงก็ได้แต่ สบถในใจ

"ไอ้มังกรขาวบ้านี่มันตัวบ้าอะไรกันแน่วะ! ทำไมมันทำได้ทุกอย่างเลยอะ!!"

จากนั้นอู๋ซวงก็ถามกับระบบในหัวของเขาทันที “ระบบ ฉันอยากเห็นข้อมูลของมังกรขาวตัวนั้นจังเลย”

ทันใดนั้น ระบบ ก็ตอบกลับมาด้วยน้ำเสียงที่เย็นชา

[โฮสต์ครับ ผมไม่อยากซ้ำเติมโฮสต์หรอกนะ...แต่ระดับปัจจุบันของโฮสต์อ่อนแอเกินไป]

อู๋ซวงขมวดคิ้วก่อนจะถามกลับ “ฉันต้องมีระดับไหนถึงจะดูข้อมูลของมังกรขาวนั้นได้?”

[ต่ำที่สุด...โฮสต์ต้องมีระดับ จักรพรรดิ ครับ]

อู๋ซวงเบิกตากว้าง ก่อนจะอุทานออกมา

"แกจะบ้าหรือไงห๊ะ?! ระดับจักรพรรดิเนี่ยนะ?!!"

ระบบตอบกลับด้วยน้ำเสียงเรียบนิ่ง [ตั้งแต่มาอยู่กับโฮสต์ ผมก็เริ่มบ้าขึ้นไปทุกวันแล้วครับ]

อู๋ซวงกัดฟันกรอด ก่อนจะสวนกลับ "มันเป็นนิสัยเดิมของแกอยู่แล้วรึเปล่าไอ้ตัวปลิง!!"

ระบบเงียบไปครู่หนึ่งก่อนจะตอบกลับด้วยน้ำเสียงประชดประชัน

[ผมว่าให้ใครมองก็รู้ว่าสาเหตุมันมาจากอะไร...แต่เพื่อความสบายใจของโฮสต์ ผมพร้อมจะหลอกตัวเองและรับบทเป็นผู้ร้ายเองครับ โฮสต์พอใจรึยัง?]

อู๋ซวงนิ่งไปพักหนึ่ง ราวกับกำลังครุ่นคิดอย่างจริงจัง

ระบบเห็นอู๋ซวงเงียบไป ก็แอบคิดในใจ [หึ! รู้สึกสำนึกผิดขึ้นมาสินะไอ้โฮสต์บ้า]

อู๋ซวงจู่ๆ ก็ทำหน้าครุ่นคิดอย่างจริงจัง ก่อนจะพูดขึ้นด้วยเสียงแห่งความห่วงใย

"ระบบ... แกต้องการกระดูกไว้แทะเล่นไหม? แล้วแกชอบสายจูงสีอะไร? สีชมพูดีไหม?"

ระบบเงียบไปทันที ก่อนที่มันจะคิดในใจ

[ไอ้เวรนี่!!! < (ꐦㅍ _ㅍ) >]