เรื่อง คุณแม่ยอดรักยอดรักคุณแม่...

“มึงทำอะไรแม่กู!!!” สองคำรามลั่นพร้อมใบหน้าที่เดือดดาลสุดขีด ก่อนที่มันจะสาวหมัดใส่หน้าไอ้เอกจนแทบนับจำนวนไม่ได้ ส่วนไอ้เอกในเวลานั้นยังอยู่ในอารามงุนงงตกใจ มันจึงทำได้แค่ยกแขนขึ้นมาป้องกัน แต่ไม่นานพอตั้งสติได้ บวกกับเจ้าสองที่ผ่อนแรงลงเพราะความเหนื่อย ไอ้เอกก็เลยฉวยโอกาสพลิกเกมกลับ

เจ้าสองถูกผลักกระเด็นก่อนจะล้มลงกับพื้น ไอ้เอกไม่รอช้าขึ้นคร่อมบ้าง ก่อนที่มันจะรั่วกำปั้นใส่ไม่ยั้ง

“ทำอะไรเหรอไอ้เด็กเหี้ย กูก็จะเย็ดแม่มึงไง!! จะเอา-วยใหญ่ ๆ ของกู ทะลวงหีแม่มึงให้แหก จะเย็ดให้น้ำแตกคารู คาหน้า คาปาก คาตูด จะเย็ดแม่มึงให้เหมือนกะห-ี่ จะเย็ดให้ร้องขอชีวิต จากนั้นค่อยเขี่ยทิ้งให้เหมือนขยะ ฮ่า ๆ ๆ ๆ” คำพูดต่ำสถุลเหล่านั้นเหมือนเป็นการเอาน้ำมันราดลงไปในกองเพลิง ไอ้สองถึงกับเลือดขึ้นหน้า มันอึดสู้อีกครั้ง ก่อนที่ทั้งสองคนจะต่อสู้กันเอาเป็นเอาตาย เวลานั้นหนึ่งได้แต่ส่งเสียงร้องห้าม แต่เหมือนทุกอย่างจะไร้ความหมาย

สองคนกอดรัดฟัดเหวี่ยงกันจนข้าวของในบ้านพังเสียหายไปหลายชิ้น ก่อนที่เจ้าสองจะเป็นฝ่ายเพลี่ยงพล้ำโดนพลักอย่างแรงจนศีรษะไปกระแทกเข้ากับเสาบ้าน หนึ่งถึงกับหวีดร้องเสียงหลงเมื่อเห็นเลือดไหลซึมออกมาจากศีรษะของลูกชายเธอ

“ไอ้เด็กเหี้ย! มึงอยากตายนักใช่ไหม ตอนแรกกูกะจะเป็นพ่อเลี้ยงแสนดีให้มึงสักหน่อย แต่ตอนนี้กูขอเป็นเจ้าภาพงานศพให้มึงแทนก็แล้วกัน” ไอ้เอกเอาหลังมือปาดเลือดที่มุมปาก ก่อนจะก้มไปหยิบเศษแจกันที่เป็นสามเหลี่ยมยาวแหลมขึ้นมา

“ไม่นะ อย่าทำลูกชั้น อย่าทำร้ายเขา พอแล้ว ชั้นยอมทุกอย่างแล้ว” หนึ่งวิ่งเข้าไปกอดขาไอ้เอกพร้อมน้ำตาที่ไหลอาบสองแก้ม ทว่า...เธอก็โดนมันสะบัดจนกระเด็น

“มึงไม่ต้องร้องขอหรอก กูทำแน่ ทำหลังจากที่กูกรีดเลือดลูกของมึงให้ไหลนองออกมาเต็มพื้น ให้มันตายช้า ๆ ขณะที่นอนมองมึงโดน-วยกูกระเด้าหี ฮ่า ๆ ๆ ๆ” ไอ้เอกระเบิดหัวร่อราวกับคนเสียสติ ก่อนที่มันจะย่างสามขุมตรงเข้าไปหาเจ้าสองที่นอนแน่นิ่งอยู่บนบันได ทว่า....ในเวลานั้นเสียงของใครบางคนก็ดังขึ้น

“ฮัลโหล คุณตำรวจรีบมาตอนนี้เลยนะคะ คนร้ายกำลังจะลงมือฆ่าคนพอดี ใช่ค่ะ มาตามที่อยู่ที่บอกเลย”

เจ้าของเสียงไม่ใช่ใครที่ไหน แพร เพื่อนสาวของเจ้าสองนั้นเอง ดูเหมือนเธอกำลังใช้มือถือโทรแจ้งความอยู่

ไอ้เอกที่เห็นแบบนั้น ก็ถึงกับตาโตอ้าปากค้าง เศษแจกันในมือถึงกับหลุดร่วงลงพื้น

“ฉิบหายแล้ว!! ตำรวจงั้นเหรอ คดีเก่ากูยังคาอยู่เลย ขืนโดนจับ คงตายคาคุกแน่ ๆ ไม่อยู่แล้วว้อยยยย!!” จากใบหน้าโหดเหี้ยม น่ากลัวเมื่อครู่ บัดนี้ใบหน้าของไอ้เอกพลันซีดขาวเป็นไก่ต้ม เพียงแค่ได้ยินว่าตำรวจกำลังจะมาที่นี่ มันรีบใส่กางเกง คว้าเสื้อวิ่งออกจากบ้านอย่างลนลาน ก่อนขึ้นรถของตนเอง และขับหนีไปด้วยความเร่งรีบ...

เมื่อนั้นหนึ่งกับแพรจึงเข้ามาดูอาการของเจ้าสอง ซึ่งมันหมดสติ แถมเลือดที่ออกมาจากศีรษะก็ดูไม่ใช่น้อย อาการหนักพอควร หนึ่งจึงตัดสินใจจะพาลูกชายของเธอไปโรงพยาบาลด้วยตนเองทันที โดยให้แพรอยู่ที่บ้านเพื่อรอให้ปากคำกับตำรวจ...

...

“...อูยยย...ยยย ที่นี่มันที่ไหนกันทำไมเราถึงปวดหัวแบบนี้” เสียงของเจ้าสองเอ่ยขึ้นขณะที่กำลังลืมตาตื่น มันพบว่าในหัวของเองตอนนี้มีความเจ็บปวดแสนสาหัสกำลังแผ่ซ่านไปมาไม่หยุด แถมพอเอามือจับที่ศีรษะก็ดูเหมือนจะมีผ้าพันแผลพันอยู่ด้วย

“หัวแตก? แล้วที่นี่ก็ห้องพยาบาลสินะ ว่าแต่เรามาอยู่ที่นี่ได้ยังไง ภาพสุดท้ายที่จำได้ก็คือ... คือ...!!” สองตาของเจ้าสองเบิกกว้างด้วยความตื่นตกใจสุดขีด ก่อนที่ในเวลานั้นเองประตูของห้องพักฟื้นจะเปิดออก พร้อมกับร่างของใครบางคนที่เดินเข้ามา...

“ตะ...ตาสอง!!” เธอส่งเสียงร้องออกมาดังลั่นห้อง ถุงขนมในมือก็ร่วงตกพื้น ก่อนจะพลันพุ่งเข้ามากอดเด็กหนุ่มที่นั่งอยู่บนเตียงทั้งน้ำตา

“ในที่สุดลูกก็ฟื้นแม่คิดว่า...แม่จะไม่ได้เจอลูกอีกแล้ว" หนึ่งน้ำตาไหลพรากขนาดโอบกอดบุตรชายของเธอบนเตียงพยาบาล

“มะ...แม่ครับสอง...”

“เจ็บเหรอลูก อุ๊ย! แม่ขอโทษพอดีแม่ดีใจจนลืมตัวไปหน่อย ก็สองหลับไปตั้งสามวัน”

“ปะ...เปล่าครับ สองไม่ได้เจ็บ แค่สองจะบอกว่า....สองจำทุกอย่างได้หมดแล้ว”

“งั้นเหรอดีจังที่สองไม่ได้... หาเมื่อกี้ลูกว่าไงนะ!!!?”

“สองจำทุกอย่างได้หมดแล้ว รวมถึงเรื่องที่พวกเราเคย... จนถึงเรื่องของไอ้บ้านั้น ที่มันพยายามจะขืนใจแม่” คำพูดของลูกชายในอ้อมกอด ทำเอาหญิงสาวผู้เป็นแม่นิ่งอึ้งไปชั่วขณะ จะว่าน่าดีใจก็พูดได้ไม่เต็มปาก เพราะความทรงจำต้องห้ามของทั้งคู่ในเวลานั้นกลับมาด้วย

“งะ...งั้นเหรอ ดีจังเลยนะ บะ...แบบนี้สองก็กลับมาเป็นลูกของแม่คนเดิมแล้วสิ” หนึ่งเอ่ยขึ้นด้วยน้ำเสียงกล้อมแกล้ม พร้อมกับเบือนหน้าหันไปทางอื่น เจ้าสองที่เห็นก็ทราบดีว่ามารดาของมันเป็นอะไร

“งั้น...ถ้าสองฟื้นแล้ว แม่ขอตัวไปหาอะไรมาให้สองกิน ว้าย!!!” หนึ่งคลายกอด ลูกชายของเธอก่อนจะเตรียมลุกขึ้นเพื่อไปหาอะไรมาให้เขาทาน ทว่า...ยังไม่ทันจะได้ลุกไปไหน จู่ ๆ ร่างงามอวบอัดก็โดนรวบกอด ก่อนที่สองเต้าไซซ์อลังกาลจะถูกใบหน้าของลูกชายเธอซุกไซ้อย่างหื่นกระหาย

“สะ...สอง สองจะทำอะไรแม่หยุดนะ!! นี่มันห้องพยาบาล อ๊ายยย...ยยย ถ้าเกิดมีใครเข้ามาเห็นมันจะไม่ดี หยุดนะลูก อ๊ายยยย...ยยย อื้มส์สสสส” หนึ่งพยายามส่งเสียงร้องห้าม ทว่า...เสียงของเธอคล้ายไม่เข้าหูเจ้าสองแม้แต่น้อย มันซุกไซ้เต้างามจนหนำใจ ก่อนจะเลยขึ้นมาไซ้ซอกคอของหนึ่ง สองเต้ายักษ์ก็โดนมือบีบเคล้นอยู่ภายนอกอย่างบ้าคลั่ง ก่อนที่เจ้าสองจะสอดมือล้วงเข้าไปในเสื้อแล้วสัมผัสเข้ากับยกทรง และเนื้อนมอุ่น ๆ เต็มรัก

“สะ...สองหยุดนะ..อย่าทำแบบนี้ นี่แม่ของลูกไง ได้โปรดหยุ...ดดด เถอะ...” หนึ่งพยายามร้องห้าม ทว่า...เสียงของเธอในยามนี้แผ่วเบาลงเรื่อย ๆ

“สองรักแม่ สองคิดถึงแม่เหลือเกิน สองขอนะครับ...” คำขอของเจ้าสองทำเอาหญิงสาวนิ่งชะงักไปเล็กน้อย ใจหนึ่งรู้ว่านี่ไม่ถูกต้อง แต่อีกใจก็รู้สึกตื่นเต้นอย่างบอกไม่ถูก สุดท้ายหนึ่งจึงเลิกขัดขืน และปล่อยให้ลูกชายสุดที่รักได้บีบ ได้จับเต้างามจนพึงพอใจ ทว่า...เรื่องไม่จบเพียงแค่นั้น เพราะเจ้าสองได้ทำการยื่นหน้าของมันเข้ามาใกล้หนึ่ง แล้วก็จัดการประกบปากเข้าหาทันที

หนึ่งตกใจมากในตอนแรก แต่ไม่นานเธอก็หลับตาก่อนจะสอดลิ้นเข้ามาดูดปากแลกลิ้นกับเจ้าสองลูกชายของตัวเอง มันช่างเป็นภาพที่น่าเหลือเชื่อยิ่งนัก แม่กับลูกกำลังกอดจูบประกบปากกันอย่างดูดดื่มอยู่บนเตียงในห้องพักของโรงพยาบาล นี่ถ้าตอนนี้มีใครเปิดประตูเข้าเห็น มันจะเกิดอะไรขึ้นกันนะ...

แอ๊ด.....

เสียงเปิดประตูห้องดังขึ้น อย่างไม่มีปี่ไม่ขลุ่ย สองแม่ลูกตกใจสุดขีด ก่อนที่ทั้งคู่จะพลันถอนปากออกจากกันอย่างรวดเร็ว น้ำลายยืดตามออกมาติด ๆ จากนั้นก็มีเสียงของคนที่เปิดประตูเอ่ยขึ้นว่า...

จบตอน...