เรื่อง ดินแดนมหัศจรรย์

"แม่ง ไอ้ผัวเมียคู่นี้มันจะเย็ดกันทุกวันเลยเหรอไงว่ะ"

"พี่ตุ๋นว่าอะไรน่ะค่ะ"

เสียงหวานๆของคู่สายที่ดังขึ้นทำให้ไอ้ตุ๋น

ละความสนใจจากเสียงรบกวนนั่นหันไปคุยต่อทันที

"อ้อ ไ๣่มีอะไรหรอกจ๊ะน้องแหวน มาคุยเรื่องของเราต่อดีกว่า

ตกลงพรุ่งนี้ว่าไงจ๊ะ"

"อิๆๆๆ ก็ได้ค่ะ แต่พี่ตุ๋นต้องมารับแหวนที่มหาลัยน่ะ

พรุ่งนี้แหวนจะแวะไปคืนหนังสือ"

"ก็ได้จ๊ะ แล้วเจอกันน่ะ จุ๊บๆ" คำอำลาแบ๋วๆที่ไ๣่ได้เข้ากับหน้ามันเลย

แต่กระนั่นท่าทางมันจะได้ผลไ๣่น้อย

เพราะเรียกเสียงหัวเราะคิกๆจากหญิงสาวปลายสายได้

ทำผู้หญิงหัวเราะได้แบบนี้คะแนนมันคงพุ่งปรี๊ด

ไอ้ตุ๋นเลยวางสายไปแบบหัวใจพองโต

ในขณะที่น้องแหวน หรือ

เวโรนิก้าคู่สายของมันก็เผยยิ้มน้อยๆออกมาเช่นกันหลังวางสาย

ก่อนที่เธอจะหันไปเผชิญหน้ากับเจ้าของสายตาคู่หนึ่ง

ที่จับต้องเธอมาตั้งแต่เมื่อกี้

สายตาที่บ่งบอกว่าอาฆาตแค้นเธอแค่ไหน

สายตาของแวมไพร์มาโฮน

"ระริกระรี้เชียวน่ะ นังร่าน" มาโฮนเปิดฉากทักทายทันที

"อืมมมมม ข้าชอบชื่อนั้นน่ะ ข้าจะถือว่าเป็นคำชมละกัน มาโฮน"

เวโรนิก้าตอบกลับอย่างกวนๆ

ก่อนที่เธอจะเดินจากไปอย่างไปยีหระ แต่ไ๣่ทันที่เธอจะเปิดไปได้เท่าไหร่

เจ้ามาโฮนก็ปราดมาขวางเธอทันที

"ไหนว่ะวิธีอะไรของเจ้า

ข้าไ๣่เห็นว่าเจ้าจะทำอะไรเป็นชิ้นเป็นอันเลย

อีกไ๣่กี่วันเราก็ต้องไปรายงานท่านลินคอห์นแล้วน่ะเว้ย"

"หึ .... แล้วเจ้าจะมาเดือดร้อนอะไรมาโฮน

ขนาดข้า๺ั๹ไ๣่เดือดร้อนอะไรเลย"

"อย่าให้มันมากนักน่ะเวโรนิก้า

อย่าลืมสิว่าข้าเป็นหัวหน้าทีมน่ะเว้ย

อย่ามาข้ามหน้าข้ามตากันเกินไปนัก

ไ๣่งั้นข้าจะรายงานท่านลินคอห์นแน่"

"โฮะๆๆ" แวมไพร์สาวหัวเราะออกมาอย่างขบขัน

ก่อนที่เธอจะเดินใช้ไหล่กระแทก

จนทำเอาเจ้ามาโฮนถึงกลับกระเด็นไปอีกทาง

ก่อนเธอจะหันมาทิ้งคำพูด

"เอาท่านลินคอห์นมาขู่ข้าเหรอ เจ้าลืมไปแล้วจริงๆเหรอว่าข้าเป็นใคร หึๆ"

"เอ้า เฮ้ย แต่งตัวจะไปไหนว่ะ"

เสียงไอ้ตุ๋นร้องดังลั่นบ้านเมื่อเห็นภาพเพื่อนรักของมัน

ลุกขึ้นมาแต่งเนื้อแต่งตัวเตรียมตัวออกไปข้างนอกแบบนี้

"กูจะแวะไปหาพี่แพร" นายอาร์ตตอบเสียงเรียบ แต่คนฟังนี่ดิ

ถึงกับร้องเสียงสูงอย่างไ๣่เชื่อหู

"เฮ้ยๆๆๆๆ มึงว่าไรน่ะ แล้วเมียมึงว่าไง เขายอมให้มึงไปง่ายๆงี้น่ะเหรอ"

"วิเวียนอยู่ข้างล่าง กูไ๣่ได้บอกเขา ..... เรื่องนี้๺ั๹ไงก็กูต้องไปว่ะ

อีกไ๣่นานกูต้องไปโลกโน้นแล้ว กูไ๣่อยากไปแบบมีห่วง"

ได้ยินคำตอบแบบนี้ ไอ้ตุ๋นก็ได้แต่พยักหน้าช้าๆ

ตอนนี้เพื่อนรักมันรู้สึก๺ั๹ไงมันเข้าใจดี

"เออ กูเข้าใจ ....... เออ มึง เอางี้ดิ

เดี๋ยวกูจะเอารถออกไปพอดี

เดี๋ยวมึงไปกับกูก่อน แล้วค่อยไปต่อรถเอา"

ไอ้ตุ๋นตอบพร้อมชูกุญแจขึ้นมา

มันเองก็แต่งตัวเตรียมไปข้างนอกเหมือนกัน

"อือหืออออ รถคันนี้ นัดเด็กไว้เหรอมึง"

นายอาร์ตเอ่ยแซวทันที เขาจำได้ว่านั่นมันรถ BMW

สุดหรูของพ่อไอ้ตุ๋นมัน รถคันนี้มันมีประวัติ

ถ้าลองสาวคนไหนได้นั่งแล้วเสร็จไอ้ตุ๋นมันทุกราย

"เออ .... ไ๣่ต้องแซวเลยมึง รีบไปดีกว่าเดี๋ยวแม่มึงมาก็ไ๣่ได้ไปกันพอดี"

หลังจากเอาเพื่อนไปปล่อยแล้ว ไอ้ตุ๋นก็มุ่งหน้าไปที่มหาลัยทันที

ตอนนี้ใจมันลอยไปถึงที่หมายก่อนแล้ว

เท้ามันก็เลยเผลอเหยียบซะเต็มที่

เล่นเอาไอ้ตุ๋นเกือบจะเสยรถคันอื่นตั้งหลายที แต่มันก็คุ้ม

เพราะทำให้มันมาถึงที่หมายเร็วกว่าเดิมเยอะ ทันที่เข้ามาในมหาลัย

มันก็ขับพุ่งไปที่ตึกห้องสมุดทันที

"น้องแหวนจ๊ะ ตอนนี้อยู่ที่ไหนเหรอ

พี่ขับมาจอดที่หน้าห้องสมุดแล้วเนี่ย"

มันโทรถามทันที

"ค่า ......... ตอนนี้แหวนอยู่ข้างใน พี่ตุ๋นรอนั่นแหละ

แหวนเสร็จแล้ว กำลังจะออก"

เสียงหวานๆของน้องแหวนตอบกลับมา แหม

แค่เสียงก็เล่นเอามัน-วยลุกซะแล้ว

ไ๣่กี่อึดใจนัก หญิงสาวที่มันเฝ้ารอก็ออกมา

ทันที่มันเห็นเธอนั้นมันก็รู้ได้ทันทีว่า

ที่มันอุตส่าห์เฉียดตายมาเนี่ยมันช่างคุ้มค่าเหลือเกิน

เธออยู่ในชุดกระโปรงสั้นสีขาวสะอาด

อวดเรียวขาขาวสวยสะดุดตา ตัดกับเสื้อเชิ้ตแขนสั้นสีดำฟิตเปรี๊ยะ

ที่รัดหน้าอกคู่งามจนชูชันดูสวยเด่นสะดุดตา

เล่นเอาไอ้ตุ๋นที่นั่งอยู่ในรถถึงกลับกลืนน้ำลายดังเฮือก

แต่นี่ไ๣่ใช่เวลามาตะลึง มันรีบคว้าช่อดอกไม้ลงจากรถทันที

ใช่แล้ว นัดเดททั้งทีมันต้องทำคะแนนซะหน่อย

"กุหลาบขาวสำหรับคนสวยๆจ๊ะ"

ไอ้ตุ๋นยิ้มหวานพร้อมกับส่งช่อกุหลาบแสนงามให้หญิงสาวตรงหน้า

ช่อดอกไม้สวยๆแบบนี้ไ๣่ว่าสาวคนไหนมาเห็นก็ต้องดีใจแน่ๆ .........

แต่ไ๣่ใช่กับเธอ น้องแหวนของมันแทนที่จะรับช่อดอกไม้ไป

เธอกลับยืนนิ่งราวกับต้องมนต์ซะอย่างนั้น

'ฮือ ๆๆๆๆ ข้าก็แค่ ... ข้าก็แค่ มาหาดอกกุหลาบ'

.

.

"น้องแหวนๆๆ เป็นอะไรหรือเปล่า"

ไอ้ตุ๋นร้องเรียกเป็นการใหญ่ เวรละสิ ทำไมอยู่ๆน้องแหวนนิ่งไปเลยเนี่ย

หรือน้องแหวนไ๣่ชอบดอกกุหลาบว่ะ

"แหวนไ๣่เป็นอะไรหรอกค่า แค่มึนๆนิดหน่อย อุย ...... ดอกไม้สวยจัง"

แวมไพร์สาวฉีกยิ้มหวานตอบ

พร้อมกับเอื้อมมือไปรับช่อดอกไม้มาอย่างทะนุถนอม

เพราะได้เห็นกุหลาบขาวที่ไ๣่ได้เห็นมานานละมั้ง

ความทรงจำเก่าๆก็เลยผลุดขึ้นมา

"แล้วไป พี่ก็นึกว่าน้องแหวนไปโดนใครเขาวางยามาซะอีก"

ไอ้ตุ๋นพูดหยอกล้อหวังทำคะแนนต่อทันที

ก่อนจะพาหญิงสาวไปนั่งที่รถ จากนั้นก็ขับออกไปอย่างรวดเร็ว

ระหว่างอยู่ในรถ ไอ้ตุ๋นก็สังเกตเห็นความผิดปกติบางอย่าง

น้องแหวนของมันพูดน้อยลงกว่าเดิมอย่างเห็นได้ชัด

เธอเอาแต่จ้องมองช่อกุหลาบในมือ

พร้อมกับทำหน้าราวกับกำลังคิดอะไรอยู่

จนกระทั่งรถติดไฟแดงพอดี มันจึงใช้จังหวะนี้เอ่ยถาม

"น้องแหวน คิดอะไรอยู่เหรอครับ"

แต่เธอก็ไ๣่ตอบอะไร ได้แต่หันมายิ้มหวานๆให้แทน นั่นสิ

เธอคิดอะไรอยู่น่ะ คิดถึงเรื่องเก่าๆที่ผ่านมาเนิ่นนานแบบนั้นอยู่ทำไม

แวมไพร์สาวค่อยๆหลับตาลงช้าๆ 'ทำเรื่องนี้ให้มันจบๆไปดีกว่า'

พริบตานั้นเธอก็ลืมตาขึ้น พร้อมๆกับไอมาน่าที่แผ่กระจายออกจากร่าง

แค่พริบตาเดียวไอมาน่าก็ลอยฟุ้งเต็มรถ

พลังมาน่านั้นยิ่งอยู่ในพื้นที่แคบเท่าไหร่

อานุภาพก็จะยิ่งรุนแรงมากขึ้นเท่านั้น

เมื่อเธอหันไปมองชายหนุ่มอีกครั้ง

ก็ต้องเห็นเขาหน้าแดงก่ำเพราะความเงี่ยน

ท่อนเอ็นก็แข็งปูดจนแทบทะลุกางเกงออกมา

เรียกว่าตกอยู่ใต้พลังของเธอโดยสมบูรณ์

"อุยยยย เป็นเหี้ยไรว่ะกู ทำไมอยู่ๆก็เงี่ยนมาแบบนี้ว่ะ"

ไอ้ตุ๋นบ่นลั่นในใจพร้อมๆกับบิดกายไปมา

เพื่อว่ามันจะบรรเทาความเงี่ยนลงบ้าง แต่มันก็ไ๣่ช่วยอะไรเลย

แถมยิ่งมีหญิงสาวสุดเซ็กซี่มานั่งโชว์เรียวคู่สวย

ยิ่งทำให้อารมณ์ของมันกระเจิงไปไ๣่เป็นท่า

ภาพพจน์ของมันที่อุตส่าห์ปั้นแต่งให้ดูเป็นสุภาพบุรุษเต็ม

ตอนนี้ไ๣่เหลือแล้ว

กลายเป็นไอ้บ้ากามที่อยากจับเธอมาเย็ดให้หายอยาก

"มองอยู่นั่นแหละ พี่ตุ๋น"

เสียงหวานๆสุดเซ็กส์ซี่ของหญิงสาวเอ่ยอย่างเย้ายวน

หญิงสาวไ๣่เพียงถอยหนีจากสายตาหื่นกระหายคู่นั้น

เธอ๺ั๹จับมือไอ้ตุ๋นมาวางทาบบนต้นขาขาวๆของเธอ

ไอ้ตุ๋นเองก็ไ๣่รอช้า มันใช้มือสากๆของมันลูบไล้ไปมาทันที

"ซี๊ดดดดด" หญิงสาวครางอย่างสุดเสียว

เมื่อไอ้ตุ๋นเปลี่ยนเป้าหมายต้นขาขาวๆอวบอิ่ม

มาเป็นเนินหีสีชมพูสะอาดตา หลังจากลูบไล้ไปมาๆอยู่ชั่วครู่

ไอ้ตุ๋นก็จัดแจงแหย่นิ้วเข้าไปในร่องเสียวทันที

นิ้วที่ใหญ่โตแข็งแรงทั้งสองนิ้วเข้าไปคับแน่นในร่องสวาท

ไ๣่แค่นั้น มัน๺ั๹จู่โจมจุดเสียวภายใน

เล่นเอาแวมไพร์สาวผู้เจนจัดในเกมส์กามถึงกับสะดุ้งโหยง

พร้อมกับร้องครางดังลั่นกว่าเดิม

"อ๊างงงงงส์ อย่างนั้นแหละ อือออออ ทำแรงๆเลย"

แต่แล้วไอ้ตุ๋นก็เล้าโลมเธอไ๣่ได้นาน เมื่อไฟเขียวแดงแว๊บขึ้นมา

มันจึงต้องถอนมือออกเพื่อมาช่วยประครองรถ เล่นเอาแวมไพร์สาวต้องบ่นอุบมานิดหน่อยที่โดนขัดความสุขแบบนี้

แต่ไอ้ตุ๋นนี่ดิ .... มันกลับหน้าเครียดกว่าเดิมขึ้นมาซะอย่างนั้น

"น้องแหวน ..... พี่ขอโทษ" เสียงหงอยๆอย่างรู้สึกผิด

"หืม ........ มาขอโทษแหวนทำไม แหวนไ๣่ได้โกรธพี่ซะหน่อย"

"พี่ฉวยโอกาสกับน้องแหวน" เสียงของมัน๺ั๹สำนึกผิดไ๣่หาย