เรื่อง ดินแดนมหัศจรรย์
พอคันั้เข้าใกล้ไ้ากพอแะตานายอาร์ตกับปรับแสงได้
เขา็เห็นว่าคันั้
ความจริงแล้ว็คือไอ้ตุ๋นนั่นเอง
"เอ้าไอ้เหี้ยตุ๋น เปิดไฟสูงทำไมว่ะ แล้วนี่มึงมาเนี่ยได้ไงว่ะ
ไหนว่าจะพาหญิงไปเที่ยวไง"
นายอาร์ตที่กำลังร้องตะโกนอยู่ั้ถึงกับอึ้งอ้าปากค้าง
เพราะคนที่ก้าวลงจากไม่ใช่เพื่อนั
แต่คนผู้หญิงสุดเซ็กส์ซี่คนหนึ่งที่เขาจำได้ดี
"พวกแวมไพร์ !"
"หม๊ามี๊มารับกลับบ้านแล้วน่ะจ๊ะ"
เวโรนิก้าเอ่ยทักเสียงอ่อนหวาน แต่ชายหนุ่มไม่อยู่ฟังแล้ว
เขาทิ้งข้าวของแล้ววิ่งหนีทันที
แต่เขาวิ่งไปได้ไม่เท่าไหร่
นกกาฝูงหนึ่ง็พุ่งลงมาขวางหน้าเขา ก่อนจะรวมตัวกันเป็นร่างคน
"จะหนีไปไหนว่ะ ไอ้หนุ่ม" ตอนี้ข้างหลัง็โดนเวโรนิก้ายืนคุม
ข้างหน้า็มีมาโฮนยืนขวาง นายอาร์ตถึงกับหน้าถอดสี
แต่เขา็ยังไม่ยอมแพ้ เขาหันซ้ายขวาก่อนจะเห็นตอกเล็กๆข้างๆ
เมื่อเห็นทางดังั้เขา็หนีแวมไพร์ทั้งสองเข้าไปในตอกทันที
แต่ไม่ทันที่นายอาร์ตจะก้าวพ้นตอกดี
กำปั้นลุ่นๆของใครคนหนึ่ง็ปล่อยเข้าใส่หน้าท้องของเขาอย่างจัง
เล่นเอานายอาร์ตตัวงอราวกับกุ้งแม่น้ำ
ก่อนที่ร่างของเขาจะถูกเหวี่ยงกระเด็นราวกับเศษไม้
"เสร็จกูล่ะมึง แค่ี้มึง็หนีไปไหนไม่ได้แล้วเว้ย"
เจ้าแวมไพร์เบลลิคยิ้มเหี้ยมเกรียมก่อนจะย่างสามขุมเข้าหาเขาช้าๆ
ส่วนนายอาร์ตั้นอนแน่นิ่งอยู่กับพื้น จะลุก็ลุกไม่ไหว
ร่างปวดไปหมด .... นี่เขาจะเสร็จพวกัแล้วเหรอเนี่ย !!
"อาร์ตตตต หนีไปไหนเนี่ย อาร์ตหนีเที่ยวเหรอออออ"
เสียงวีนๆของหญิงสาวที่นายอาร์ตคุ้นหูดังก้องในหัว
ทำให้เขายิ้มอย่างมีความหวัง
เขาจัดการรวบรวมสมาธิเพื่อติดต่อกับวิเวียน พร้อมกับตะโกนหา
"วิเวียนนนน ช่วยผมด้วย !!"
"หืมมมมม เรียกหาใครว่ะ ไอ้ควาย ไม่มีใครมาช่วยมึงทันหรอกเว้ย"
เบลลิคตะโกนตอบกลับ แต่ทันทีที่ัพูดจบ ั็ต้องแปลกใจ
เพราะอยู่ๆ็มีวงกลมสีแดงสว่างจ้าวงหนึ่ง
ปรากฏขึ้นด้านหน้าของนายอาร์ต
แถมในั้็มีหญิงสาวคนหนึ่งยืนอยู่
แะทันทีที่แสงจ้าสีแดงตรงหน้าหายไป
หญิงสาวคนั้็ตวาดลั่นทันที
"หมัดอัดกระแทก"
มนต์ทำลายระดับเลเวล 4 ถูกซัดเข้าใส่เจ้าเบลลิคอย่างรวดเร็ว
แถมเจ้าเบลลิค็ไม่ทันระวังอยู่แล้วด้วยัเลยโดนอัดเข้าไปเต็มๆ
เล่นเอาร่างใหญ่ยักษ์ของัถึงกับลอยกระเด็นไปไกลหลายเมตร
วิเวียนยิ้มดีใจขึ้นมาแวบหนึ่งที่สามาสกัดเจ้าแวมไพร์ตรงหน้าไว้ได้
ก่อนที่เธอจะหันไปดูอาการชายหนุ่มทันที
"วิเวียนมาได้ไงเนี่ย"
นายอาร์ตร้องถามก่อนจะพยามยันกายลุกขึ้นยืน
"็มนต์เชื่อมจิตไงอาร์ต
นอกจากัจะช่วยให้เราติดต่อทางโทรจิตกันได้
ั็ยังช่วยสร้างประตูมิติให้เรากระโดดไปมาหากันได้ด้วยน่ะ"
วิเวียนอธิบายเสร็จ็ตีเบาๆหนึ่งทีพร้อมกับทำเสียงดุใส่
"เดี๋ยวี้เหลวไหลน่ะ มีแอบหนีเที่ยวด้วยเหรอ
กลับไปจะทำโทษให้น่าดูเลย"
"เจอกันีแล้วน่ะคุณพรีสผมเงิน"
เสียงหญิงสาวที่ดังแทรกขึ้นมาทำให้วิเวียนต้องหันมองกลับไปทันที
การปรากฏกายของแวมไพร์สาวผมดำทำให้วิเวียนหน้าตึงขึ้นมาทันที
แวมไพร์สาวตนี้สามาใช้เวทย์ได้ทั้ง 5 สาย
แค่คิด็ยากจะรับมือแล้ว ........ แต่เมื่อเธอมองไปีด้าน
เธอ็พบว่ามีแวมไพร์ร่างผอมสูงีตนมาดักทางไว้ !
แวมไพร์ตนี้เธอจำได้ว่าัคือตัวที่นำทีมมาจับอาร์ตเมื่อคราวก่อน
นี่เท่ากับว่าเธอต้องรับมือแวมไพร์ชั้นแม่ทัพ 2 ไม่สิ 3 ตนพร้อมกัน !!
"ไปเร็วอาร์ต !!" สถานการณ์แบบี้มีแต่หนีทางเดียวเท่าั้
ว่าแล้วหญิงสาว็คว้ามือชายคนรักเตรียมหนีทันที
"ไม่มีทางหรอกเว้ยอีพรีสสสส !"
แต่มีเหรอที่เหล่าแวมไพร์จะยอม
มาโฮนตวาดลั่นพร้อมกับสะบัดแขนขวา
พริบตาั้ร่างแยกของั็บินออกมาตัวหนึ่ง
ก่อนที่เจ้านกกาตัวั้จะบินพุ่งเข้าโจมตีพรีสสาวทันที
แต่เธอ็ยังไวพอกางคาถาโลห์พิทักษ์มาป้องกันได้ทัน ตูมมมม !!
เสียงเวทย์ปะทะกันดังก้อง
แรงกระแทกที่รุนแรงดีดวิเวียนแะนายอาร์ตให้กระเด็นออกจากกัน
ทำให้เวโรนิก้าฉวยโอกาสี้ทันที
"พันธนาการทราย !!"
ทันทีที่เสียงร่ายเวทย์จบ ทรายจำนวนมาก็ผลุดขึ้นมาจากพื้น
ตรงเข้ารัดตัวนายอาร์ตทันที
ขาทั้งสองข้างของเขาโดนยึดแน่นกับพื้น
ลำตัวของเขา็โดนทรายพันแน่นจนขยับแขนไม่ได้เลย
แถมทรายพวกี้็แข็งแรงยิ่งกว่าเหล็กกล้า
ไม่ว่าเขาจะดิ้นรนแค่ไหนั็ไม่ขาด
ทำให้ตอนี้เขาทำได้แค่สองอย่าง
ไม่นั่งบนพื้น็ต้องนอนราบไปแค่ั้
"แย่ล่ะสิ ทำไงดีล่ะวิเวียน อาร์ตโดนเวทย์ดินเลเวล 6 ล็อคไว้เนี่ย
แบบี้็พาอาร์ตหนีไม่ได้แล้วสิ แถมถ้าไม่จัดการข้า
เวทย์็ไม่คลายด้วยน่ะ"
เวโรนิก้าเอ่ยเสียงสูงยั่วโมโหพรีสสาว ซึ่ง็ได้ผล
วิเวียนทำได้แค่กัดฟันกรอดเท่าั้
"ข้าจะจัดการัเอง คราวที่แล้วัทำข้าไว้แสบมาก"
มาโฮนกล่าวขึ้นอย่างมาดร้าย พร้อมกับก้าวเท้าไปหาหญิงสาว
แต่ไม่ทันไร็มีเสียงห้ามซะก่อน
"ข้าเองมาโฮน !!"เบลลิคนั่นเอง
ตอนี้ัลุกขึ้นยืนตาลุกวาว
"เมื่อกี้อีนี่เล่นข้าทีเผลอ แบบี้ัต้องลากคอัมาเย็ดให้ตายคา-วย !"
"วิเวียนหนีไป ไม่ต้องห่วงผม"
นายอาร์ตที่โดนล็อกไว้แน่นร้องตะโกนบอก
"หนีได้ไงล่ะอาร์ต" หญิงสาวหันมาตอบ
"ไม่ต้องห่วงน่ะ เดี๋ยววิเวียนจัดการพวกั 3 ตัวเรื่อง็จบแล้ว"
"ปากดีนักน่ะมึง !" เบลลิคตวาดลั่นพร้อมกับพุ่งเข้าใส่ทันที ! แต่พรีสสาว็ระวังตัวอยู่แล้ว
เธอพุ่งหลบัได้อย่างหวุดหวิด
ทำให้เจ้าแวมไพร์ร่างอ้วนวิ่งเข้าอัดยนต์ที่จอดแถวั้เข้าอย่างจัง
สภาพถึงกับยับเยินราวกับถูกลิบล้ออัดยังไงยังงั้น
เมื่อการจู่โจมทีแรกไม่สำเร็จ เจ้าเบลลิค็เลยตั้งท่าเตรียมจู่โจมใหม่
แต่พรีสสาว็ไม่ยอมง่ายๆ
เธอรวบรวมพลังเวทย์ก่อนจะชิงซัดเข้าใส่ก่อนทันที
"หมัดอัดกระแทก" มนต์ธาตุลมเลเวล 4 พุ่งเข้าหาเป้าหมายอย่างรวดเร็ว
แต่เจ้าเบลลิค็ไม่ตื่นตกใจ
ัแสยะยิ้มเล็กน้อยก่อนจะร่ายเวทย์ประจำตัว
"ปราณคุ้มกายธาตุดิน"
พริบตาั้ผิวร่างของเจ้าเบลลิค็เปลี่ยนสี
จากขาวสดเป็นสีน้ำตาลที่เป็นสี ประจำธาตุดิน
เวทย์ลมที่วิเวียนซัดมาเมื่อกระทบเข้า
็พลัยสลายกลายเป็นลมเบาๆไปทันที
วิเวียนเอง็ถึงกับกลืนน้ำลายช้าๆ
นี่เธอต้องเจอแวมไพร์ที่สาย่เธอซะแล้ว ......
ส่วนแวมไพร์สาวที่ยืนห่างออกไป็อดไม่ได้ที่จะอุทานขึ้นมาเบาๆ
"เวทย์กิ๊กก๊อก" พูดเสร็จเธอ็หันไปมองแวมไพร์มาโฮนที่ยืนอยู่ใกล้ๆ
"ข้า็รู้อยู่ว่าเจ้าเบลลิคัโง่ แต่็ไม่คิดว่าัจะโง่ขนาดี้
ที่ไปฝึกเวทย์กิ๊กก๊อกพลันั้จนถึงเลเวล 6
เวทย์ี้ัจะป้องกัน็กันได้แค่ 8 ส่วน
เวทย์โล่ห์พิทักษ์ยังจะกันไ้ากกว่าี
ข้อดีของไอ้เวทย์ปรานนี่ั็แค่ผู้ใช้สามาเคลื่อนไหวไปมาได้
กับ ฝึกง่ายแค่ั้เอง"
แต่เรื่องี้มีเหรอที่วิเวียนจะไม่รู้
จะว่าไปนี่็นับเป็นโชคดีในโชคร้ายของเธอ็ได้
แม้เจ้าแวมไพร์ตรงหน้าจะใช้เวทย์ได้เลเวลสูงกว่าเธอ
แถมธาตุ็ยัง่กันี แต่ัดันเืใช้ิาผิด
ิาี้ัยังมีุดอ่อนตรงที่ว่าทั้งร่างจะมีุดุดหนึ่งที่ปรานคุ้มกันด้อย
กว่าุดอื่น เรียกว่าเป็นุดตาย็ว่าได้ ขอแค่เพียงเธอหาัเจอ
เธอ็สามาพลิกสถานการณ์ได้
ว่าแล้วพริสสาว็พุ่งเข้าหาเจ้าแวมไพร์ร่างยักษ์นั่น
พร้อมกับถีบเข้าที่ยอดอกัอย่างจัง
แต่เจ้าแวมไพร์กลับไม่สะดุ้งสะเทือนเลยสักนิด
"อีโง่ ! ต่อให้มึงเตะแรงแค่ไหนเวทย์ข้า็กันได้โว้ยยยยยย"
เจ้าเบลลิคตะโกนใส่อย่างสะใจ
ก่อนที่ัจะปล่อยหมัดสวนกลับไป
แะทันทีที่หมัดของักระทบเป้าหมาย
็เกิดเสียงดัง ตูมมมมม ดังสนั่นหวันไหวไปทั่ว
"วิเวียนนนน" นายอาร์ตตะโกนดังลั่น
แรงหมัดของเจ้าเบลลิคทำให้ฝุ่นฟุ้งกระจายไปทั่ว
ั็เลยไม่เห็นว่าหญิงสาวเป็นตายร้ายดียังไง
แต่เมื่อฝุ่นจางลงเขา็ยิ้มออก
เมื่อเห็นหญิงสาวพลิกตัวหลบหมัดของเจ้าแวมไพร์ได้อย่างหวุดหวิด
แต่ั็ยังวาสงใจไม่ได้
เพราะหมัดของเจ้าแวมไพร์รุนแรงมาก
ขนาดผิวคอนกรีตยังโดนต่อยจนยุบลงไปได้
ถ้าโดนเข้าจังๆนี่ไม่ตาย็ต้องกระดูกป่นไม่เหลือแน่ๆ
"หลบเก่งนักน่ะมึง" เจ้าเบลลิคกัดฟันกรอดด้วยความโมโห
พร้อมกับพุ่งเข้าใส่วิเวียนีครั้ง
หมัดเท้าของัตรงเข้าประเคนใส่วิเวียนไม่หยุด
แต่็เปล่าประโยชน์ หมัดของัแม้จะรุนแรงแต่็เชื่องช้า
พรีสสาวที่เตรียมพร้อมอยู่แล้วจึงสามาพลิกตัวหลบหลีก
ได้อย่างง่ายดาย พร้อมกับเตะสวนเข้าสามุดเน้นๆ
ทั้งู ลิ้นปี่ แะชายโครง
นิยายแนะนำ
นิยายแนะนำ
ความคิดเห็น
COMMENT
เว็บไซต์นี้ใช้คุกกี้
เว็บไซต์นี้ใช้คุกกี้ เพื่อสร้างประสบการณ์นำเสนอคอนเทนต์ที่ดีให้กับท่าน รวมถึงเพื่อจัดการข้อมูลส่วนบุคคลเพื่อให้ท่านได้รับประสบการณ์ที่ดีบนบริการของเว็บไซต์เรา หากท่านใช้บริการเว็บไซต์นี้ต่อไปโดยไม่มีการปรับตั้งค่าใดๆ นั่นเป็นการแสดงว่าท่านอนุญาตยินยอมที่จะรับคุกกี้บนเว็บไซต์และนโยบายสิทธิส่วนบุคคลของเรา
0.00
0.00









userA???
???? ??? ? ???? ?? ??