เรื่อง สงครามเทพราชัน ค่ายกลสยบทั่วหล้า!
บที่23 าครั้งใญ่ของเืพยัคฆ์า (8)
!
ร่างของเหยี่ยววายุี่ร่างลงมาทำให้เจ้าเืพยัคฆ์าหันไปเห็นลู่ื้พอดี,มันทำให้เจ้าเืพยัคฆ์านั้นดีใจอย่างยิ่งถ้าได้ลู่ื้มาช่วยมันจะใช้เวลาไม่นานี่พวกเขาจะสังหารงูเหลือมทองยักษ์ได้,แล้วพวกเขาทั้งหมดจะรวมพลังกันสู้กับพยัคฆ์เิระดับ6,ทำให้พอมีโอกาสี่จะชนะอยู่บ้าง
......
"ฉัวะ!"
"ฉัวะ!"
ั่ชิงกับ่าซินุ่ตอนนี้อยู่ท่ามกลางซากของสัตว์อสูรระดับ4ี่หลุดเข้ามาอย่าต่อเนื่อง
"ฆ่าเท่าไหร่ก็ไม่หมดสักที!" ่าซินุ่บ่นพึมพำ้ัสีหน้าี่ตึงเครียด
่ากับั่ชิงี่สีหน้าของานั้นเืักำลังุอยู่่าไอย่างนั้น
......
หลังจากี่ลู่ื้ฆ่าเหยี่ยววายุเสร็จแล้วก็ยิ้มให้กับเจ้าเืพยัคฆ์าแล้วพุ่งไปช่วยกัวเจ๋อเทาก่อน,ปล่อยให้เจ้าเืพยัคฆ์รับมือกับงูเหลือมทองยักษ์ไปก่อน
"ฟุบ!"
"ปัง!"
"ปัง!"
"ปัง!"
ลู่ื้พุ่งเข้ามาก็ซัดฝ่ามือใ่วานรปฐพีรัวๆโดยไม่สนใจอสรพิษน้ำแข็งเลยแม้แต่น้อย,ไม่ว่าจะเป็นไอเย็นหรือพิษ่าๆของมันไม่สามารถี่จะทะลุผ่านเกราะลมปราณของาได้เลย,่าจากกัวเจ๋อเทาี่าเร็วลดลงไปกว่าสามส่วนจากหนามหนาวเย็น,แถมเจ้าตัวยังหวาดระแวงอสรพิษน้ำแข็งว่าจะพ่นพิษใ่เมื่อใดอีกจึงไม่สามารจัดการวานรปฐพีได้สักที
กัวเจ๋อเทาก็เปลี่ยนเป้าหมายไปี่อสรพิษน้ำแข็งปล่อยให้ลู่ื้จัดการกับวานรปฐพี
สภาพของวานรปฐพีตอนนี้เหมือนจะน่าอนาถยิ่งกว่าวานรเหล็กไหลเสียอีกลู่ื้ซัดกระโดดขึ้นไปบนศรีสะของมัน้ัซัดฝ่ามือลงมาแบบไม่ยั่งเกราะลมปราณของมันี่เจอกัวเจ๋อเทานวดมาแล้วตั้งนานก็แตกละเอียดอย่างง่ายดายตอนนี้ร่างของวานรปฐพีจมลึงลงไปในพื้นดินเหลือเพียงศรีสะขนาดใญ่ี่ระเบิดกระเด็นไปทั่วพื้นดิน
"สำเร็จ!....วิชาฝ่ามือหยกเทวะขั้นี่1ในี่สุดข้าก็ฝึกสำเร็จ!" ี่ลู่ื้เลือกี่จะใช้แต่ฝ่ามือในการต่อสู้ก็เพื่อการนี้ตอนนี้มือทั้งสองข้างของาล้วนเต็มไปด้วยออร่าสีเขียว
ลู่ื้เหลือบมองกัวเจ๋อเทาเพียงชั่วครู่ก้เลือกี่จะไปช่วยทางด้านเืพยัคฆ์า
ลู่ื้ี่อ้อมมาด้านหลังของงูเหลือมทองยักษ์เตรียมี่จะลอบโจมตี,แต่งูเหลือมทองยักษ์กับรู้ทันมันใช้หางี่ใญ่โตของมันฟาดเข้าใ่ลู่ื้อย่างจัง,ร่างของลู่ื้ลอยกระเด็นไปไกลกว่า10เมตร,ลู่ื้ลุกขึ้นมาเืัไม่มีอะไรเกิดขึ้น้ัูพึมพำ
"เกือบไปแล้วสิเราการโจมตีของสัตว์อสูรระดับ5ขั้นสูงรุนแรงไม่ใช่เล่นถ้าเกิดสร้างเกราะลมปราณไม่ทันมีหวังศพไม่สวยแน่ๆ"
เจ้าเืพยัคฆ์าเองก็รีบเข้ามาดูลู่ื้ทันทีแต่เมื่อเห็นว่าลู่ื้ไม่ได้รับบาดเจ็บแต่อย่างใดก็โล่งอก
"งูเหลือมทองยักษ์ตัวถึงแม้ขนาดของมันจะใญ่โตแต่าว่องไวของมันก็ไม่ได้น้อแต่อย่างใดอีกทั้งประสาดสัมพัดของมันยังดีมากอีกด้วย!" เจ้าเืพยัคฆ์าูกับลู่ื้
"ถ้าทางอ้อมไม่ได้พวกเราก็เล่นกับมันตรงๆเลยละกัน!...ข้าจะเป็นคนคอยรับการโจมตีของมันเอง,ท่านเจ้าเืรวบรวมพลังแล้วโจมตีให้เต็มี่ก็พอ,เกราะลมปราณของมันไม่หน้าจะทนได้นานเท่าไหร่!" ลู่ื้ัเจ้าเืพยัคฆ์าแล้วก็พุ่งเข้าไปหางูเหลือมทองยักษ์แบบซึ่งหน้า!
ลู่ื้กระตุ้นเคล็ดวิชาลมปราณหยกเทวะเต็มกำลังแล้วพุ่งเข้าใ่งูเหลือมทองยักษ์
"ฟุบ!"
เมื่องูเหลือมทองยักษ์เห็นลู่ื้วิ่งเข้ามามันก็ใช้หางของมันฟาดใ่ลู่ื้ทันที,หางของงูเหลือมทองยักษ์อันใญ่โตฟาดใ่ลู่ื้ด้วยารวดเร็ว,ลู่ื้ไม่ได้หลบหลีกแต่อย่างใดากับซัดฝ่ามือสวนกลับไปด้วยพลังเต็ม10ส่วน
"ฝ่ามือหยกเทวะ!"
หางของงูเหลือมทองยักษ์ถูกฝ่ามือลองลู่ื้ซัดจนกระเด็นกลับไป้ัมีรอยฝ่ามือของลู่ื้,ประทับอยู่ี่หางของงูเหลือมทองยักษ์อีกด้วย
ลู่ื้ี่ารุนแรงของฝ่ามือหยกเทวะเต็มกำลังก็ลิงโลดอยู่ในใจไม่น้อย,วิชาี่าได้มานั้นแข็งแกร่งยิ่งนักทั้งการป้องกันและโจมตีล้วนอยู่ในระดับี่สูงส่ง,แต่ถ้าเฟยอวี่ได้มาเห็นลู่ื้ต่อสู้ละก็เฟยอวี่คงจะหัวเราะแทนี่จะเอ่ยปากชมลู่ื้เสียมากกว่า,ลู่ื้ได้เข้าใจวิชาลมปราณหยกเทวะเพียงน้อยนิดเท่านั้น,เนื่องจากาได้อ่านมันเพียงแค่ขั้นี่1เท่านั้น,พลังป้องกันของวิชาลมปราณหยกเทวะไม่ได้มาจากการเสริมพลังให้กับเกราะลมปราณ,แต่เป็นการใช้มันสร้างโล่หยกเทวะมาป้องกัน่าหาก
งูเหลือมทองยักษ์ี่ไถลไปด้านหลังกว่า10เมตรก็โมโหใญ่มันส่งเสียงขู่ใ่ลูื้แล้วพุ่งเข้ามาจู่โจมอีกครั้ง
คราวนี้ลู่ื้ใช้ทั้งสองซัดเข้าใ่หน้าของงูเหลือมทองยักษ์โดยตรงรอบนี้มันไม่ได้แค่ไถลไปด้านหลังแต่ลอยไปไกลกว่า30เมตรพร้อมเลือดซึมออกมาจากรอบฝ่ามือของลู่ื้บนหัวของงูเหลือมทองยักษ์
เจ้าเืพยัคฆ์าี่รอโอกาสอยู่ก็ลงมือทันที
"เพลงดาบพยัคฆ์คำราม!"
ดาบของเจ้าเจ้าเืพยัคฆ์าระหว่างี่ฟันปรากฏเงาของพยัคฆ์ให้เห็นชั่วครู่,ก่อนี่ดาบนั้นจะฟันเข้าไปี่หัวของงูเหลือมทองยักษ์,ดาบนั้นได้ลากยาวมาถึงช่วงคอเลือดสาดกระจายไปทั่วแต่งูเหลือมทองยักษ์ก็ยังไม่ตาย,มันยิ่งบ้าคลั่งเข้าไปอีกมันฟาดหางสวนกลับเจ้าเืพยัคฆ์า,ทำให้เจ้าเืพยัคฆ์ากระเด็นไปไกลกว่า20เมตร
ลู่ื้ไม่รีรอรีบเข้าไปโจมตีงูเหลือมทองยักษ์ซ้ำทันที,ลู่ื้ใช้ฝ่ามือหยกเทวะอัดเข้าใ่ี่หัวของงูเหลือมทองยักษ์สลับซ้ายขวาไปนับครั้งไม่ถ้วน,หัวของงูเหลือมทองยักษ์ี่ใญ่โตเต็มไปด้วยรอยฝ่ามือี่ถูกย้อมไปด้วยเลือด,้ัลมหายใจี่ได้หมดลงไปแล้วเช่นกัน
เจ้าเืพยัคฆ์าี่กระเด็นไปก็รีบกลับมาช่วยลู่ื้ทันที,แต่เมื่อกลับมาแล้วได้เห็นงูเหลือมทองยักษ์ี่สิ้นใจไปแล้ว,เจ้าเืพยัคฆ์าก็ไดู้ขอบคุณลู่ื้้ัคำนับให้กับา
"ขอบคุณแม่าลู่ื้อย่างมากี่เลือกกลับมาช่วยพวกเราชาวเืพยัคฆ์า!"
ลู่ื้ทำเพียงแค่ยิ้มก็แล้วูว่า
"พวกเรารีบไปช่วยแม่ทัพหานกู่กันเถอะเรื่องอื่นค่อยว่ากันทีหลัง"
.......
หานกู่กับ่าฟู่เฟิงสภาพตอนนี้ย่ำแย่มากทีเดียว่าเต็มไปด้วยบาดแผลไฟไหม้
พยัคฆ์เิระดับ6ยังคงไล่ล่าหานกู่กับ่าฟู่เฟิงอย่างต่อเนื่อง,มันเข้าจูโจมด้วยาบ้าคลั่ง,ถึงแม้ว่าพยัคฆ์เิระดับ6จะวิวัฒนาการมาบ้างแล้วทำให้มีสติปัญญาี่สูงขึ้นอย่างมาก,แต่เมื่อเทียบกับมนุษย์มันก็ไม่่าอะไรกับสติปัญญาของเด็กแปดถึงสิบขวบ,ยิ่งาสามารถในการควบคุมอารมณ์ยิ่งแย่เข้าไปใญ่
พยัคฆ์เิระดับ6ี่กำลังบ้าคลั่งอยู่ไร้ซึ่งสติสัมปชัญญะ,มันใช้เพียงสัญชาตญาณเท่านั้นในตอนนี้มันยังคงพ่นบอลเิสีฟ้าใ่หานกู่กับ่าฟู่เฟิงอยู่เรื่อยๆ,ถึงแม้ทั้งสองคนจะพอหลบได้แต่ด้วยารุนแรงของบอลเิสีฟ้า,เพียงแค่เฉี่ยวๆก็สร้างบาดแผลให้กับหานกู่และ่าฟู่เฟิงได้ไม่น้อย
ลู่ื้กับเจ้าเืพยัคฆ์าก็ได้มาถึงแล้วทั้งคู่ได้โจมตีใ่พยัคฆ์เิระดับ6ทันทีเพื่อล่อให้มันหันมาสนใจ
"เพลงดาบพยัคฆ์คำราม!"
"ดัชนีหยกเทวะ!"
"แกรก!"
"กิ้ง!"
เกราะลมปราณของพยัคฆ์เิระดับ6นั้นแข็งแกร่งอย่างมาก,การโจมตีของลู่ื้กับเจ้าเืพยัคฆ์า,สร้างาเสียหายให้กับเกราะลมปราณของพยัคฆ์เิระดับ6ได้เพียงเล็กน้อยเท่านั้น
"ดูท่าแล้วคงต้องวัดกันี่พลังของใครจะหมดก่อนกันเสียแล้ว" เจ้าเืพยัคฆ์ากล่าว
"ก็คงจะเป็นอย่างนั้นคงต้องวัดกันี่ฝ่ายไหนจะอึดกว่ากันละนะ" ลู่ื้ตอบ
พยัคฆ์เิระดับ6เองก็หลังจากี่ถูกลอบโจมตี,มันก็มองหาคนี่ลอบโจมตีมันทันที,เมื่อมันเห็นเจ้าเืพยัคฆ์ากับลู่ื้มันก็พ่นบอลเิสีฟ้าใ่ทั้งคู่ทันที,ลู่ื้กับเจ้าเืพยัคฆ์า่าหลบกันไปคนละทาง
.......
ทางด้านของั่ชิงกับ่าซินุ่..
"คุณหนูพวกเราถอยกันก่อนเถอะข้าต้องการหาี่หลบสัก5นาทีข้าจะลวงระดับ!"
"พวกเรากับไปสมทบกับพวกผู้อาวุโสเลยละกันพลังปราณข้าเองก็เหลือน้อยเต็มทีแล้ว!"
ั่ชิงกับ่าซินุ่ก็รีบวิ่งกลับไปหากลุ่มคนของตระกูล่า
เมื่อั่ชิงกับ่าซินุ่มาถึงก็เห็น่าจือฉวนนั่งฟื้นฟูพลังปรานอยู่โดยมีพวกผู้อาวุโสคุ้มกันอยู่สีหน้าของ่าจือฉวนซีดเซียวอย่างเห็นได้ชัด
"ท่านพ่อท่านปู่ได้รับบาดเจ็บหรือเจ้าคะ!" ่าซินุ่าด้วยาเป็นห่วง
"ไม่ถึงกับบาดเจ็บหนักอะไรท่านแค่ใช้พลังเกินขีดจำกัดไปหน่อยเท่านั้นให้เวลาท่านอีกสักหน่อยก็คงจะดีขึ้น" ่าเซียวานั่าซินุ่
"ข้าพอมีของเหลวิิญญาเหลืออยู่มันได้ผลดีกว่าโอสถทั่วไปมากแถมส่งผลทันทีี่กินเข้าไปด้วย" ้ัำของเหลวิิญญาระดับ4ออกมา
"แบบเดียวกับี่ช่วยให้ท่านพ่อทะลวงระดับ5ขั้นสูงน่ะหรือ!?" ่าเซียวานได้ยินก็แสดงอาการตื่นเต้นขึ้นมาทันที
"ใช่เจ้าค่ะเพียงแต่มันระดับต่ำกว่าี่ท่านปู่ใช้ทะลวงระดับพลัง,เป็นของี่เฟยอวี่ให้ข้ากับั่ชิงไว้ใช้ฝึกวิชา,พวกเราจึงเข้าสู่ระดับ4ได้อย่างง่ายดายราวกับปาฏิหาริย์!"
พ
นิยายแนะนำ
นิยายแนะนำ
ความคิดเห็น
COMMENT
เว็บไซต์นี้ใช้คุกกี้
เว็บไซต์นี้ใช้คุกกี้ เพื่อสร้างประสบการณ์นำเสนอคอนเทนต์ที่ดีให้กับท่าน รวมถึงเพื่อจัดการข้อมูลส่วนบุคคลเพื่อให้ท่านได้รับประสบการณ์ที่ดีบนบริการของเว็บไซต์เรา หากท่านใช้บริการเว็บไซต์นี้ต่อไปโดยไม่มีการปรับตั้งค่าใดๆ นั่นเป็นการแสดงว่าท่านอนุญาตยินยอมที่จะรับคุกกี้บนเว็บไซต์และนโยบายสิทธิส่วนบุคคลของเรา
userA???
???? ??? ? ???? ?? ??