เรื่อง เทพกระบี่เงาอสูร
บที่22 าุแห่งเราชา
าุิญญาแห่งแทาชานั้นจะถูกสร้างขึ้นโดยบุคคลี่ถึงขั้นิญญาเราชา เมื่ออายุขัยสิ้นสุดลงจะสามารถใช้พลังทำใ้าุนั้นคงู่หรือดับสูญไปพร้อมัเจ้าไ้ หรือก็คือเลือกใ้าุิญญาตัวเองคงู่ แม้ตัวเองจะตายไปก็ตาม ส่วนมากบรรพบุรุษจะทิ้งาุไว้เพื่อปกป้องตระกูลตัวเอง
เหม่ยตู้า อ่านัึต่อัาตะลึงู่า ตัว้านั้นไ้มอบาุตัวเองใ้ไว้ัพูื้าเพื่อใ้เาไ้เป็นใหญ่ใา้าหวัง่าเมื่อาเกิดขึ้นิเาจะสามารถปกป้องทวีปนี้ไ้
“า ัใครกัน ทวิป งั้นหรือไม่ใช่ อาณาจักร แต่เป็นทวีป เรากำลังเจอัอะไรนางรู้อะไรกันแน่”
เหม่ยตู้าปิดสมุดัึ แล้วหันไปี่เนียฟง”เจ้าฝึกกายาผิดสำเร็จแล้วใช่หรือไม่”นางจ้องไปี่ตาเนี่ยฟง”พี่เหม่ย้าฝึกสำเร็จแล้ว มันยากลำบากมาก้าเกือบไม่รอด”นางมองเา แล้วยิ้มเล็กน้อย”งั้นเจ้าลองเดินพลังกายาพิษไว้ี่ฝ่ามือแล้วนึกถึงท่าน เตียเมียงจือ ดู”เนี่ยฟงหงายฝ่ามือควันสีม่วงหมุนวน ทันใดนั้นก็ปรากฎ เข็มยาว 5 นิ้ว เส้นผ่าศูนย์กลาง 1 มิลลิเมตร ตัวเข็มมีอักขระู่รอบด้าน เนี่ยฟงตกใจ แต่เหม่ยตู้ายิ้มกว้างทำใ้นางยิ่งดูสวยงามยิ่งนัก”เนี่ยฟงเจ้าช่างเป็นคนทีดวงดีอะไรเช่นนี้ าุิญญาแห่งเราชาไม่ใช่อะไรี่จะครอบครองไ้ง่ายๆมันหาไ้ยากยิ่งในทวีปเทียนหยวนมีไม่กี่อัน”นางคิดในใจ
“เนี่ยฟงเจ้าลองสร้างมันเพิ่มขึ้นอีก้าจะดู่าเข็มนี้มันสร้างไ้กี่อัน”เนี่ยฟงทำตามทันไ้นั้น เข็มก็ค่อยๆเพิ่มจำนวนขึ้นเรื่อยๆ
พริ้ว!!!!!!
เหม่ยตู้าตะลึง เข็มเป็นแสนเล่มปรากฎขึ้นรอบตัวเนี่ยฟง”พี่เหม่ยพอหรือยังมันจะล้นห้องแล้ว”เหม่ยตู้าก้มหน้าเล็กน้อยแต่ตานางยังโตู่ นี่มัน...าุิญญาี่เพิ่มจำนานไร้ขีดจำกัด าุนี้ทำพันธสัญญาัเนี่ยฟงใครก็ตามี่ต้องการมันจะต้องฆ่าเาเสียก่อนจึงเอามันไปไ้ “เนี่ยฟงจากนี้เจ้าต้องฝึกใช้าุนี้ใ้ชำนาญ แล้วอย่าใ้ใครรู้่าเจ้ามีาุิญญาแห่งเราชาไม่เช่นนั้นเจ้าอาจจะตายไ้ จนก่าเจ้าจะแข็งแกร่งพอจึงไม่ต้องหลบซ้อนมัน”
เนี่ยฟงยิ้มเพื่อเป็นการตอบ “เอาล่ะเรากลับกัน”เมื่อเดินออกจากถ้ำเหม่ยตู้าปิดปากถ้ำแล้วพาเนี่ยฟง กลับสำนัก
“พี่เหม่ยทำไมเราไม่ขี่นกยูงฟ้ากลับล่ะเหตุใดเราจึงต้องมาเดินเช่นนี้”เนี่ยฟงถูกอสูรระดับห้าอัดจนเละเทะ
เาอยากนอนมากตอนนี้”เหม่ยตู้ามองไปี่เาแล้วยิ้มขันๆ”เจ้าคิด่ามันบินตามหาเจ้ามากี่วันมันจะบินไม่ไหวู่แล้วดีนะเจอเจ้าพอดีไม่งั้นเจ้าคงโดนอสูรตัวนั้นทุบตายไปแล้ว”เนี่ยฟงเอานิ้วเขี่ยจมูก”พี่เหม่ยท่านก็คงเหนื่อยเหมือนกันใช่หรือไม่”นางหัวเราะใช่้าเหนื่อยมากไม่ไ้นอนมาหนึ่งอาทิตย์เพื่อตามหาเจ้า”
เนี่ยฟงทำหน้าเหมือนกลืน้าวไม่ลง แล้วถอนใจ เหม่ยตู้าส่งหินอสูรี่ไ้มาจากอสูรตัวี่ทำร้ายเนี่ยฟงใ้เา”เจ้ารับไป้าใ้เจ้า”เนี่ยฟงตกใจหินนี้มีค่าเป็นแสนเหรียญดำถ้านำไปประมูลี่คลังสมบัติอาจไ้มากก่าด้วยซ้ำเามันเป็นสีแดง”พี่เหม่ยมันมีค่ามาก้าจะรับไ้่าไร”นางยิ้มอีกครั้ง”เจ้าเป็นศิษย์ส่วนตัว้าเชียวนะเหตุใด้จึงรับมันไม่ไ้”นางพูดขันๆ เนี่ยฟงเจ้าคงไม่รู้สินะ่าการรับศิษย์ส่วนตัวนั้นไม่ใช่เรื่องง่ายบางคนไม่เคยไ้พบแม้จะมีอายุถึงพันปีเช่น เตียเมียงจือ ดังนั้นตัวเจ้านั้นสำคัญต่อ้ามากนางคิดในใจ
“ท่านเห็น้าสำคัญเพียงนี้เชียวหรือพี่เหม่ยตัว้านั้นเกิดมามีพลังเพียงน้อยนิดถูกคนมอง้าม มีแต่ท่านี่ต้องการ้าแม้รู้่า้าพลังต่ำต้อยก็ยังรับ้าก่อนไ้าุิญญาเสียอีก”เนี่ยฟงคิดในใจ
“เจ้ากำลังคิดอะไรู่รึ”นางทำคิ้วชนกันแล้วถาม”ฮ่าๆๆๆ้าหิวเลยคิด่ากลับไป้าจะกินทุก่าเลย”เาโกหกไปเพื่อกลบเกลื่อน นางยิ้มอีกครั้งเหมือนรู้ทัน “งั้นกลับไป้าจะทำั้าใ้เจ้ากินเอาหรือไหม”เนี่ยฟงหัวเราะ”พี่เหม่ยอาหารนั้นกินไ้ใช่หรือไม่ ฮ่าๆๆๆ”นางทำหน้าบึ้งแล้วมองค้อนแม้นางจะอายุ30ปีแต่ก็ไม่ไ้ดูแก่เลยยังคงดูเหมือนสาวอายุ20ปี ยามค้อนก็ดูน่ารัก
ระห่างทางเจออสูรระดับสี่ ระดับสามู่สองสามตัวแต่ไม่ใช่ปัญหาเหม่ยตู้าเลย เดินมาถึงสามชั่วยามก็ถึงทางเ้าสำนัก ทุกคนป้องมือใ้เหม่ยตู้าแล้วมองไปี่เนี่ยฟงแบบแปลกใจสภาพเาดูเหมือนศพมากก่าแผลและเลือดเต็มตัวเสื้อผ้า้าขาดหลุดลุ่ย
“นั่นเนี่ยฟงนี่....”เย่หวิ๋นตกใจี่เามีสภาพแบบนั้นแล้วรีบเดินเ้าไปหา “นั่นเจ้าไปทำอะไรมาเหตใดจึงเป็นเช่นนั้น”เรื่องมันยาวเอาเป็น่า้ารอดมาไ้เาะพี่เหม่ยแล้วกัน”ในเวลาเดียวกัน านหนิงและฟานเยว่ก็กำลังจะออกไปล่าอสูรพอดีเมื่อเจอเหม่ยตู้านจึงป้องมือและทักเนี่ยฟง”เจ้ามีสภาพเช่นนี้้าสะใจนัก”านหนิงพูดยิ่มๆ “เนี่ยฟง้ากำลังหาทีมแข่งล่าอสูรเจ้าจะเ้าทีมเราหรือไม่เย่หวิ๋นก็ู่ทีม้าแล้วเหมือนกัน”ฟานเยว่พูด”้าสนใจแต่้ายังใช้าุิญญาไม่ไ้ ถ้าหากมันกลับมาใช้ไ้้าจะเ้าทีมศิษย์พี่แน่นอน”ทั้งสองคนยิ้ม่าพอใจ
“เอาล่ะเย่หวิ๋น้าอนุญาตใ้เจ้าไปัพวกนางไ้ เจ้าสองคนดูแลนางด้วย”ทั้งสองคนป้องมือตอบรับ่า่าง่าย เหม่ยตู้าเห็น่าสองคนแข็งแก่รงพอี่จะดูแลนางไ้จึงอนุญาตใ้ไป”ขอบคุณท่านอาจารย์ใหญ่”เย่หวิ๋นป้องมือ”พวกเจ้าไปไ้แล้ว”เนี่ยฟงและเหม่ยตู้าก็เ้าไปี่สำนัก
เนี่ยฟงนั่งกินอาหารัเหม่ยตู้าู่ในโรงอาหารในสภาพี่ดูเหมือนศพเ้ากิน่าคนไม่ไ้กินอาหารมาหลายวัน ศิษย์ในโรงอาหารต่างพากันตกตะลึงเหม่ยตู้าไม่เคยมากิน้าวในโรงอาหารสำนักมาก่อนแต่เวลานี้กลับมากินัเจ้าากศพ
เวลาผ่านไปสองชั่วยาม ฟานเยว่ านหนิง เย่หวิ๋น กำลังสู้ัอสูรระดับสอง่าเอาเป็นเอาตาย เย่หวิ๋นกระโดดขึ้นตัวู่ระห่างต้นไม้สองต้นง้างคันศรยังไปี่อสูร ร่างเหมือนเสือแต่มีเาู่ตรงกลางมีสายฟ้าู่บนเาี่หลังมีขนยาวเป็นแผง พยัคฆ์เาเดียว ศรพุ่งชนด้วยความเร็วพอถึงตัวมันระเบิดออกเวลาเดียวกัน ฟานเยว่และานหนิงโจมตีจากด้านบนและด้าน้าง เคียวฟานเยว่ฟาดลงกลางหลังเกิดบาดแผลยาว านหนิงใช้มีดในมือซ้ายฟันไปี่ขาหลังมัน ทำใ้มันล้มลงแต่่าพยัคฆ์ขาวไม่ยอม มันปล่อยสายฟ้ารอบตัวมันทำใ้ทั้งสองคนต้องหนีออกมา แต่เย่หวิ๋นง้างศรรอู่แล้ว นางปล่อยศรไปอีกครั้งเวลาเดียวกันนางตีลังกาไปี่หลังศรดอกแรกพุ่งใส่ตามันทันที แล้วอีกดอกบนอากาศเย่หวิ๋นก็ปล่อยมือศริญญาพุ่งใส่กลางหลังซ้ำแผลเก่าเวลาเดียวกันานหนิงและฟานเยว่ก็วิ่งมาขนาบทั้งสอง้างตัดไปี่ขาหน้ามัน เย่หวิ๋นีู่่กลางอากาศเมื่อศรปักลงกลางหลังธนูหายไปนางชักมีดสั้นี่เหน็บู่ทีเอวด้านหลังแล้วหมุนตัวลงแนวดิ่งฟาดลงไปี่คอพลัคฆ์เาเดียว
ฟ่าวววว
คอมันขาดกระเด็นออกมาด้วยาุี่ทำจากเหล็กพิเศษประจำตระกูล ทั้งสามปาดเหงื่อ เป็นการี่ทำงานี่ประสานกัน่าลงตัว
นิยายแนะนำ
นิยายแนะนำ
ความคิดเห็น
COMMENT
เว็บไซต์นี้ใช้คุกกี้
เว็บไซต์นี้ใช้คุกกี้ เพื่อสร้างประสบการณ์นำเสนอคอนเทนต์ที่ดีให้กับท่าน รวมถึงเพื่อจัดการข้อมูลส่วนบุคคลเพื่อให้ท่านได้รับประสบการณ์ที่ดีบนบริการของเว็บไซต์เรา หากท่านใช้บริการเว็บไซต์นี้ต่อไปโดยไม่มีการปรับตั้งค่าใดๆ นั่นเป็นการแสดงว่าท่านอนุญาตยินยอมที่จะรับคุกกี้บนเว็บไซต์และนโยบายสิทธิส่วนบุคคลของเรา
userA???
???? ??? ? ???? ?? ??