เรื่อง ตำรับรักข้าวโพดหวาน จบแล้ว (yaoi)
ฝักี่ 13
ดินได้แบ่งหน้าี่การทำงานให้คนงานทั้งสี่สิบห้าคนได้เสร็จสิ้นในเวลาไม่นานนัก เพราะได้คิดวางแผนพวกนี้มาก่อนหน้านี้แล้ว โดยแบ่งห้าคนี่พออ่านออกเขียนได้ให้ไปช่วยท่านแม่ทำบัญชี อีกยี่สิบคนให้ทำหน้าี่ในการไปหาของป่า ซึ่งจะแบ่งออกเป็นสองชุดๆ ละสิบคน เพราะป้ายศิลาศักดิ์สิทธิ์หนึ่งป้ายนั้นสามารถนำคนเข้าไปได้สิบคน และเขาตั้งใจจะขอป้ายศิลาศักดิ์สิทธิ์ของพี่สิงห์มาใช้ด้วย เพราะคิดว่าอีกไม่นานครอบครัวตนกับของพี่สิงห์ก็จะกลายเป็นครอบครัวเดียวกันอยู่แล้ว
คนงานส่วนี่เหลืออีกยี่สิบคนนั้นก็ให้ทำงานอยู่ี่ร้าน โดยท่านพ่อได้ตั้งหัวหน้าคนงานและผู้ช่วยขึ้นมาอย่างละหนึ่งตำแหน่ง เพื่อช่วยดูแลและจัดการแก้ไขปัญหาปลีกย่อยอีกทีนึง เมื่อทุกคนรับทราบตำแหน่งหน้าี่กันแล้ว จึงช่วยกันจัดข้าวของต่างๆ ขึ้นชั้นวางสินค้า เพื่อเตรียมพร้อมี่จะเปิดร้านค้าอย่างเป็นทางการในเวลาอีกไม่นาน
และเมื่อแสงแดดยามเช้าเริ่มสาดแสงลงมา ก็ถือเป็นเวลาฤกษ์งามยามดีในการเปิดร้านค้า “มั่นคงโภชนาการ” อย่างเป็นทางการ
ท่านพ่อนั้นได้ให้คนงานี่ยังไม่ต้องเข้าไปหาของป่าในวันนี้นั้น ให้ช่วยกันออกไปป่าวประกาศให้คนทั่วทั้งเมืองได้รู้ว่า มีร้านค้าเปิดใหม่ี่ขายของสดและวัตถุดิบี่ใช้ประกอบอาหารในราคาถูก และหากผู้ใดยังไม่มีเงินชำระในเวลานี้ก็ยังสามารถค้างชำระไว้ก่อนได้ โดยให้นำมาชำระในทีหลังหรือจะเปลี่ยนเป็นการใช้แรงงานทดแทนก็ได้
ซึ่งหลังจากี่คนในเมืองนั้นได้รับรู้ข่าวนี้แล้ว เพียงเวลาไม่นานี่ร้านแห่งนี้ก็คราคร่ำไปด้วยลูกค้าี่เข้ามาจับจ่ายซื้อของกันเป็นจำนวนมาก จนดินนั้นต้องกลับไปนำของมาเพิ่มจากในห้องเย็นถึงสองรอบ โดยใช้ประตูเวทย์มิติี่ได้สร้างขึ้นในห้องด้านล่างฝั่งขวาของร้านค้าในการขนย้ายของต่างๆ
ลูกค้าี่มาซื้อของส่วนใหญ่นั้น จะขอกลับมาใช้แรงงานแทนการจ่ายเป็นเงินกันเป็นส่วนใหญ่ ซึ่งเหตุการณ์นี้เป็นสิ่งี่พวกเราคิดกันไว้อยู่ก่อนแล้วและไม่ได้กังวลอะไร เพราะแค่ทุกคนในเมืองสามารถผ่านหน้าหนาวของปีนี้ไปได้โดยไม่มีคนอดตาย นั่นแหละคือสิ่งี่พวกตนนั้นปรารถนาแท้จริง
ด้านนัทซึกับเจ้าเก่งนั้นก็วิ่งเล่นกันอยู่ี่ชั้นสองส่งเสียงดังโครมคราม จนท่านพ่อกับท่านแม่ต้องขึ้นไปดุเสียหลายรอบจนคร้านจะขึ้นกันไปแล้ว เลยปล่อยให้วิ่งไล่จับกันไปจนกว่าจะเหนื่อยและหลับกันไปเอง
แล้วเรื่องเจ้าหนูเก่งนั้นก็เป็นบทพิสูจน์อีกอย่างหนึ่งว่าทฤษฎีโลกกลมนั้นมีอยู่จริง เพราะเมื่อดินนั้นเอ่ยปากขอให้พี่ชาติซึ่งเป็นหัวหน้าคนงานได้ช่วยไปรับขอทานน้อยชื่อเก่ง ี่ชอบนั่งขอทานอยู่ี่ประตูเข้าเมืองมาให้นั้น พอพี่ชาติได้ยินแล้วก็หัวเราะเสียงดังขึ้นมา แล้วบอกว่าเจ้าเก่งนั้นเป็นบุตรชายของตนเอง ซึ่งตอนนี้อยู่กับมารดาี่บ้านและจะไปรับมาให้
แล้วในเวลาเช้าช่วงสายของวัน คนี่ดินนั้นกำลังเฝ้ารออยู่ก็มาพร้อมกับกระเช้าของขวัญใบใหญ่
เจ้าตัวเล็กกำลังยุ่งอยู่หรือไม่ ข้านำเอากระเช้าของขวัญมาแสดงความยินดีกับการเปิดร้านใหม่ของครอบครัวของเจ้าด้วย”
ขอบคุณขอรับพี่สิงห์ ี่จริงท่านไม่ต้องเอาอะไรมาก็ได้ เราไม่ใช่คนอื่นไกลกันเสียหน่อย เดี๋ยวข้าจะพาท่านไปทักทายท่านพ่อท่านแม่ พี่สิงห์ตามข้าเข้ามาด้านในเถอะขอรับ” ดินพาว่าี่สามีเข้ามาพบบิดามารดาี่นั่งทำบัญชีกันอยู่ภายในห้องเล็กด้านล่างฝั่งซ้าย ซึ่งห้องนี้ท่านแม่จะใช้เป็นห้องทำบัญชีของทางร้าน
ท่านพ่อท่านแม่ พี่สิงห์มาแสดงความยินดีกับพวกเราน่ะขอรับ”
พี่สิงห์ท่านคงยังไม่เคยเจอท่านแม่ข้า นี่ท่านแม่พิมมารดาของข้าเองขอรับ”
คารวะท่านน้าพิม ท่านน้ามั่นขอรับ”
ในี่สุดก็ได้เจอตัวจริงเสียทีนะ ข้าได้ยินดินเอ่ยถึงเจ้าอยู่บ่อยๆ จนข้านั้นอยากจะพบหน้าเจ้ามานานแล้วล่ะ หน้าตาหล่อเหลาอย่างนี้นี่เองบุตรชายข้าถึงได้หายใจเข้าออกเป็นชื่อเจ้าตลอดเลยล่ะ เป็นเช่นนั้นจริงหรือไม่ ลูกแม่ หึหึหึ”
เป็นเช่นนั้นจริงๆ นั่นแหละท่านแม่ อิอิอิ ก็ข้าคิดถึงพี่สิงห์นี่น๊าเจ้านี่มันหน้าหนาเสียจริง ถึงได้กล้าบอกคิดถึงผู้ชายต่อหน้าต่อตาอย่างนี้ บิดาเช่นข้าล่ะอับอายนัก”
ท่านพี่ก็อย่าไปว่าลูกนักเลยเจ้าค่ะ ท่านพี่เมื่อตอนหนุ่มก็ใช่ย่อยี่ไหนล่ะเจ้าคะ”
โธ่… แม่พิมอ่า~ เจ้าก็ชอบให้ท้ายลูกอยู่เรื่อย” ท่านพ่อกลายเป็นหนุ่มน้อยทันที ยามี่พูดคุยกับท่านแม่ ก่อนี่จะหันกลับมาคุยกับพี่สิงห์อีกครั้ง
ไอ้หนุ่มไหนๆ เจ้าก็จะมาเป็นครอบครัวเดียวกันกับพวกข้าแล้ว งั้นวันนี้เจ้าก็ช่วยทำงานี่ร้านหน่อยแล้วกันนะ”
ข้ายินดีขอรับ ไม่ทราบว่าท่านน้ามั่นจะให้ข้าช่วยทำสิ่งใดดีหรือขอรับ”
ในเมื่อเจ้ายินดีงั้นข้าก็จะไม่เกรงใจล่ะนะ เจ้าช่วยไปยกของทั้งหมดในห้องฝั่งขวาออกมาจัดี่ชั้นวางทั้งหมดทีนะ พวกข้ากับคนงานนั้นเหนื่อยกันมาตั้งเช้าแล้วล่ะ เจ้ายังหนุ่มยังแน่นงานแค่นี้คงสบายสินะ เจ้าดินมานี่สิข้ามีเรื่องจะคุยกับเจ้าเยอะแยะเลย”
ขอรับท่านน้า ข้าจะรีบทำให้เสร็จโดยเร็ว เชิญพวกท่านไปพักผ่อนกันก่อนเถอะขอรับ”
~ ปล่อยข้านะ ข้าจะไปช่วยพี่สิงห์~” นายมั่นนั้นหิ้วปีกบุตรชายคนโตขึ้นชั้นสองไปทันที โดยไม่สนใจการต่อต้านของเจ้าตัวแม้แต่น้อย
สิงห์ยิ้มขำกับการกลั่นแกล้งเหมือนเด็กของท่านว่าี่พ่อตา เขานั้นทำงานแบกหามมาตั้งแต่เด็กแล้ว เพราะฉะนั้นแค่ยกของจำนวนแค่นี้นั้น ไม่สามารถทำให้ตนรู้สึกเหนื่อยล้าได้หรอก หากท่านรู้เข้าคงจะนึกเจ็บใจน่าดู ี่ไม่สามารถกลั่นแกล้งตนได้สำเร็จ
ในช่วงเี่ยงวันพวกคนงานนั้นสลับกันไปกินข้าวี่ทางครอบครัวดินได้เตรียมไว้ให้
พวกเขานั้นตั้งใจจะเลี้ยงอาหารคนงานทุกคนวันละสองมื้อ
นั่นคือมื้อเช้ากับมื้อกลางวัน
เพื่อช่วยลดค่าใช้จ่ายของคนเหล่านั้นอีกทางหนึ่งด้วย
พี่สิงห์มาทานข้าวกันเถอะขอรับ ข้าจัดสำรับไว้เสร็จแล้วล่ะ ท่านคงจะเหนื่อยสินะขอรับ ท่านพ่อเนี่ยนิสัยไม่ดีจริงๆ เลย ข้าต้องขอโทษแทนท่านพ่อด้วยนะขอรับ”
งานแค่นี้เองข้าไม่เหนื่อยหรอก เป็นห่วงก็แต่เจ้าเนี่ยแหละ เหนื่อยมากมั้ย หืม? ดูสิหน้าซีดไปหมดแล้วนะ” สิงห์พูดเสร็จ ก็ลูบหน้าลูบตาคนตรงหน้าไปด้วย
~ เจ้าสองคนจะกินข้าวกันมั้ย ไอ้หนุ่มเจ้าไม่ต้องเป็นห่วงบุตรชายข้านักหรอก เจ้านี่น่ะมันหน้าจืดชืดจนดูซีดเซียวมาตั้งแต่เกิดแล้วล่ะ ฮ่าฮ่าฮ่า”
! ข้าจะโกรธท่านแล้วนะ ชอบว่าข้าอยู่เรื่อยเลยอ่ะ”
พอๆ เลิกทะเลาะกันได้แล้ว สองพ่อลูกนี่มันยังไงกันนะ ทะเลาะกันได้ทั้งวัน” นางพิมพ์ส่ายหน้าอย่างอ่อนใจกับสองพ่อลูกคู่นี้จริงๆ
!
ไอ้หนุ่ม..เจ้าช่วยแจ้งมารดาเจ้าด้วยว่า พวกข้านั้นจะเข้าไปพบเพื่อคุยเรื่องของพวกเจ้าอีกเจ็ดวันหน้าข้างหน้า ข้าได้ยินจากเจ้าดินว่ามารดาเจ้านั้นไม่ค่อยสบายนี่ใช่มั้ย ฉะนั้นพวกข้าเข้าไปหามารดาเจ้าี่บ้านน่าจะดีต่อสุขภาพนางมากกว่า”
ข้าต้องขอขอบคุณท่านน้าี่เข้าใจ และเป็นห่วงสุขภาพของท่านแม่ข้าด้วยขอรับ” สิงห์รู้สึกซาบซึ้งใจี่ครอบครัวของดินนั้น ได้ห่วงใยและใส่ใจในสุขภาพของมารดาตน ซึ่งเขาเองก็กำลังกังวลกับเรื่องนี้อยู่ เพราะปัจจุบันแค่ท่านแม่ตนนั้นเดินเหินภายในบ้านก็ยังมีอาการเหนื่อยหอบให้เห็นในบ้างครั้งแล้ว
เอาเถอะอย่างไรอีกไม่นานพวกเราก็ต้องเป็นทองแผ่นเดียวกันอยู่แล้ว เจ้าก็เรียกพวกข้าเหมือนเจ้าดินเถอะ”
ขอบคุณขอรับท่านพ่อท่านแม่”
เมื่อถึงวันี่นัดหมายกับี่บ้านของสิงห์ ดินนั้นปลุกบิดามารดาตั้งแต่ยังไม่ถึงเวลาเช้ามืด ซึ่งเร็วกว่าวันเปิดร้านวันแรกเสียอีก พอปลุกท่านทั้งสองเสร็จแล้ว ดินก็รีบมาจับน้องชายตนี่ยังนอนหลับน้ำลายไหลยืดขึ้นมาอาบน้ำแต่งตัวอีก
นี่เจ้ากลัวว่าี่สามีจะหนีหายหรือไง ถึงจะต้องรีบไปกันตั้งเช้าจะขนาดนี้” นายมั่นอดี่จะแขวะบุตรชายไม่ได้ ซึ่งคนี่โดนแขวะนั้นกำลังหมุนซ้ายหมุนขวาสำรวจความเรียบร้อยของเครื่องแต่งกาย อยู่หน้าคันฉ่องมากกว่าสิบรอบได้แล้ว
ท่านพ่อน่ะไม่เข้าใจหรอก ก็ข้าอยากแต่งงานมีสามีเร็วๆ นี่น๊า”
~ เจ้าดูลูกชายเจ้าสิ พูดจาน่าอายนัก”
ก็เจ้าหนุ่มคนนั้นน่ะหล่อสมชายเสียขนาดนั้น ก็ไม่แปลกี่เจ้าดินนั้นจะอยากแต่งงานมีสามีเร็วๆ”
แล้วข้าล่ะ ข้าไม่หล่อในสายตาเจ้าแล้วสินะ ใช่สิ๊~~~ ข้ามันแก่แล้วนิ”
ข้าไม่ได้หมายความอย่างนั้นเสียหน่อย ท่านน่ะหล่อกว่าใครทั้งนั้นแหละน๊า เดี๋ยวคืนนี้ข้าจะบอกท่านดังๆ เน้นๆ หลายๆ รอบเลยว่าท่านหล่ออย่างไรบ้าง ดีหรือไม่สามีข้า”
! เจ้าต้องบอกข้าดังๆ เน้นๆ หลายๆ รอบอย่างี่เจ้าพูดเลยนะข้าชอบ เฮ้อ~ เมื่อไหร่จะถึงคืนนี้สักทีน๊า”
... ี่พวกท่านทั้งสองกำลังพูดกันนั้น มันคงไม่ได้มีความนัยอะไรแอบแฝง หรือเป็นโค้ดลับี่รู้กันแค่สองคนใช่มั้ยขอรับ
ครอบครัวดินเดินทางมาถึงร้านค้าก็เกือบจะถึงเวลาเปิดร้านในอีกไม่นาน ส่วนคนงานก็ได้มาถึงี่นี่กันทั้งหมดแล้ว ซึ่งทุกคนกำลังกินมื้อเช้ากันอยู่ภายในห้องครัวี่อยู่ด้านหลังร้าน เสียงพูดคุยและหัวเราะเฮฮานั้นดังขึ้นมาให้ได้ยินถึงชั้นบน วันนี้บิดาให้พี่ชาติกับพี่หาญี่เป็นหัวหน้าและผู้ช่วยคนงาน เป็นคนดูแลร้านทั้งหมดแทนพวกเรา
เมื่อเห็นว่าได้เวลาเหมาะสมี่จะออกเดินทางแล้ว พวกเขาจึงลงมาจากชั้นบนเพื่อจะไปบ้านพี่สิงห์กัน แต่แล้วเมื่อลงมาถึงด้านล่างของร้านก็ต้องแปลกใจ ี่ได้เห็นว่าพี่สิงห์นั้นมานั่งรออยู่ก่อนแล้ว
คารวะท่านพ่อท่านแม่ ข้ามารับพวกท่านไปี่บ้านของข้าน่ะขอรับ ไม่ทราบว่าสะดวกเดินทางกันตอนนี้เลยหรือไม่ขอรับ”
ทุกคนพร้อมกันแล้วล่ะ ขอบใจเจ้าี่มารับพวกเรานะลูก” มารดาของดินนั้นชื่นชมว่าี่ลูกเขยเป็นอย่างมาก ี่รู้จักให้เกียรติมารับพวกตน ทั้งี่บุตรชายของนางเองก็รู้จักบ้านของเจ้าตัวดีอยู่แล้ว
เป็นสิ่งี่ข้าควรทำอยู่แล้วขอรับท่านแม่”
สิงห์พาทุกคนเดินมาทางท้ายตลาด และเดินไปอีกไม่ไกลนัก ก็เจอกับบ้านหลังเก่าี่มีขนาดไม่ใหญ่นัก ี่มีรั้วบ้านเตี้ยๆ ี่ทำจากไม้ไผ่ล้อมรอบอยู่
บริเวณหน้าบ้านในตอนนี้นั้นมีมารดาของสิงห์ซึ่งเป็นผู้ี่มีอาวุโสี่สุดในี่แห่งนี้ มายืนรอต้อนรับครอบครัวของดินอยู่ก่อนแล้ว และข้างๆ กันนั้นก็มีเด็กผู้ชายตัวโตี่กำลังประคองนางเอาไว้อยู่ด้วย
ท่านแม่ขอรับ นี่คือท่านน้ามั่นและท่านน้าพิม ท่านทั้งสองเป็นบิดาและมารดาของดินขอรับ” สิงห์แนะนำมารดาให้รู้จักกับมารดาบิดาของว่าี่ภรรยาของตน
ยินดีี่ได้รู้จักเจ้าทั้งสอง ข้านั้นชื่อศจี พวกเจ้าเรียกข้าว่าพี่ศจีเถอะนะ ยังไงเราก็เป็นคนกันเองกันอยู่แล้ว”
เจ้าค่ะ” เสียงเอ่ยทำความเคารพของบิดาและมารดาของดินดังขึ้นพร้อมกัน
เชิญเข้าด้านในกันก่อนเถอะ แล้วค่อยพูดจาทักทายกันทีหลัง ข้างนอกมันอากาศหนาวเหลือเกิน เดี๋ยวจะไม่สบายกัน มาเถอะข้าได้ตระเตรียมอาหารไว้รอต้อนรับพวกเจ้าไว้แล้วล่ะ”
เมื่อเข้ามาด้านในห้องรับประทานอาหาร ก็เห็นอาหารหลากหลายชนิดี่ถูกจัดวางเตรียมไว้บนโต๊ะอยู่พร้อมแล้ว ทำให้ดินนั้นเห็นแล้วก็รู้สึกเป็นห่วงมารดาของพี่สิงห์ กลัวว่าท่านจะเหนื่อยเกินไปจนทำให้อาการของโรคกำเริบขึ้นมาได้ ตัวเขานั้นวางแผนไว้ว่าหลังจากแต่งงานแล้ว จึงจะลงมือใช้เวทย์รักษาให้ท่านในตอนนั้น
อาหารทั้งหมดนี้ ท่านแม่ทำเองเลยหรือขอรับ”
ใช่จ้ะ ไม่รู้ว่าจะถูกปากทุกคนหรือเปล่า”
~ ท่านแม่ต้องระวังสุขภาพให้มากกว่านี้นะขอรับ ทำอาหารเยอะแยะขนาดนี้มันต้องเหนื่อยแน่ๆ คราวหลังท่านแม่ไม่ต้องทำแล้วนะขอรับ แล้วท่านยังดื่มยาบำรุงี่ข้านำมาให้ทุกมื้ออยู่หรือเปล่าขอรับ”
จ้าๆ ต่อไปแม่จะไม่หักโหมทำอะไรแล้วล่ะ แล้วยาบำรุงี่เจ้าให้มาแม่ก็ต้มดื่มทุกมื้อเลยล่ะ แหม~ เจ้าเด็กคนนี้นี่น๊า บ่นแม่เหมือนเจ้าสิงห์ไม่มีผิดเลยนะ หึหึหึ”
บุตรข้านั้นเป็นคนพูดมากเช่นนี้แหละท่านพี่ศจี ข้าว่าท่านเปลี่ยนใจยกเลิกงานแต่งตอนนี้ก็ยังทันนะขอรับ” นายมั่นนั้นรู้สึกหมั่นไส้เจ้าบุตรชายนัก ี่ตอนนี้กำลังถูกวิญญาณผีสะใภ้ยอดกตัญญูเข้าสิงอยู่
! ท่านพ่อน่ะชอบใส่ร้ายข้า ถ้าท่านแม่ศจีกับพี่สิงห์เปลี่ยนใจนะ ข้าจะไม่คุยกับท่านพ่อร้อยปีเลย คอยดูสิ”
ใช่ๆ ข้าก็จะไม่คุยกับท่านพ่อร้อยปีด้วยล่ะขอรับ” นัทซึรีบเข้าข้างพี่ชายตนทันที เพราะช่วงนี้ท่านพ่อนั้นไม่ค่อยตามใจตนเองสักเท่าไหร่
~ เจ้าตัวเล็กก็จะเอากับเขาด้วยหรือลูก หนูชื่ออะไรจ๊ะบอกป้าได้มั้ย”
ข้าชื่อนัทซึขอรับ อายุหกขวบกับเจ็ดเดือนแล้วขอรับ”
น่ารักจริงๆ เจ้าเด็กคนนี้ ตายจริง! ข้าลืมแนะนำลูกชายคนเล็กข้าไปเลย นี่ลูกชายคนเล็กของข้าเองชื่อเสือ ตัวอาจจะโตไปเสียหน่อย แต่จริงๆ แล้วอายุเพียงแค่สิบสองขวบเท่านั้นแหละ”
~ ~ เสือตัวลายๆ เหมือนแมวเลย ข้าอยากจะเข้าไปเล่นกับมัน แต่ท่านพ่อไม่ยอม ท่านบอกว่าเสือจะกินข้า แล้วท่านจะกินข้ามั้ยอ่าพี่เสือ อิอิอิ”
นัทซึพูดจบก็ปีนขึ้นไปนั่งตักของเสือเสมือนว่าสนิทสนมกันมานาน จากนั้นก็ทิ้งตัวนั่งพิงอกคนเป็นพี่ พร้อมกับแกว่งขาโยกตัวไปมาอย่างอารมณ์ดี โดยไม่ได้รู้เลยว่าก้นเล็กๆ ของตนี่กำลังโยกไปหน้าทีหลังทีนั้น ได้ไปกระตุ้นทำให้เจ้าลูกชายของเสือมันตื่นตัวจนแข็งเป็นลำนูนคับแน่นอยู่ในกางเกงพ
เสือนั้นพยายามเก็บอาการอย่างสุดความสามารถจนหน้าเขียวคล้ำ หากมีคนรู้เรื่องนี้เข้าเขาก็ไม่รู้ว่าจะเอาหน้าไปไว้ไหนแน่ๆ
นัทซึลงมานั่งกินข้าวดีๆ ก่อนเถอะลูก แล้วเจ้าก็อย่าไปรบกวนพี่เขาอย่างนั้นสิ มันไม่น่ารักเลยนะ รู้มั้ย?”
เมื่อโดนมารดาของตนเอ่ยเตือน เจ้าเด็กน้อยก็ตั้งท่าจะปีนลงมาจากตัวของเด็กหนุ่ม แต่ยังไม่ทันี่จะเลื่อนตัวลงได้สำเร็จ ก็ถูกกอดยึดตัวเอาไว้เสียก่อน
... ไม่เป็นไรหรอกท่านน้าพิม ให้น้องนั่งกับข้าก็ได้ เดี๋ยวข้าจะป้อนข้าวให้น้องเองขอรับ” เสือนั้นจะปล่อยให้นัทซึลงไปจากตักตนตอนนี้ไม่ได้เป็นอันขาด เพราะความเป็นชายของตนตอนนี้นั้นมันแข็งตั้งตรงเป็นเสากระโดงเรืออยู่ หากเจ้าหนูน้อยลงไปจากตักตนในเวลานี้ก็ความแตกกันพอดีนะสิ ว่าเขานั้นมีอารมณ์ใคร่กับเด็กวัยเพียงเท่านี้
นัทซึยังคงแกว่งเท้าและโยกตัวโยกหัวไปมาเหมือนเดิมเพียงแต่จะแรงและถี่ขึ้นมากกว่าเดิมเท่านั้น เป็นเพราะว่าเจ้าตัวเล็กในตอนนี้นั้นกำลังอารมณ์ดีี่มีคนเอาอกเอาใจป้อนข้าวป้อนปลาให้กินนั่นเอง แต่คนี่เป็นเบาะนั่งให้เจ้าเด็กน้อยนั้นกำลังเหงื่อแตกซิกๆ อยู่ และถ้าหากเจ้าเด็กคนนี้ยังไม่เลิกโยกตัวไปมาแล้วล่ะก็ ไม่เพียงแค่เหงื่อเท่านั้นี่จะแตก!! ข้าเข้าใจท่านแล้วล่ะพี่สิงห์ วันนั้นข้าไม่น่าไปต่อว่าท่านอย่างนั้นเลยนี้ ตอนนี้กรรมมันตามมาสนองข้าแล้วล่ะขอรับ โอ้วว ซี๊ด~~ (T_T)
นิยายแนะนำ
นิยายแนะนำ
ความคิดเห็น
COMMENT
เว็บไซต์นี้ใช้คุกกี้
เว็บไซต์นี้ใช้คุกกี้ เพื่อสร้างประสบการณ์นำเสนอคอนเทนต์ที่ดีให้กับท่าน รวมถึงเพื่อจัดการข้อมูลส่วนบุคคลเพื่อให้ท่านได้รับประสบการณ์ที่ดีบนบริการของเว็บไซต์เรา หากท่านใช้บริการเว็บไซต์นี้ต่อไปโดยไม่มีการปรับตั้งค่าใดๆ นั่นเป็นการแสดงว่าท่านอนุญาตยินยอมที่จะรับคุกกี้บนเว็บไซต์และนโยบายสิทธิส่วนบุคคลของเรา
userA???
???? ??? ? ???? ?? ??