เรื่อง โซ่สายใยดวงใจซาตาน
"แดดดี๊.."
ต้นหนาวนั่งเล่นอยู่กับคนเป็นพ่อสองคนเพราะว่าตอนนี้ปลายฝนกำลังอาบน้ำอยู่
"ว่าไงครับ"
"หิวนม"
เด็กชายหันมาบอกคนเป็นพ่อว่าตัวเหิวให้พ่อของเขาไปหยิบนมมาให้พลางใช้มือป้อมชี้ไปี่โต๊ะี่วางขวดนม
"เดี๋ยวแดดดี๊หยิบให้นะครับ"
ฟรานซิสเห็นว่าในขวดนมมีแต่น้ำเขาไม่รู้ว่าจะทำยังไงเลยเดินไปเคาะประตูห้องน้ำเพื่อี่จะถามหญิงสาว
ก๊อกๆๆ
"ะไุ..."
ปลายฝนเพิ่งจะอาบน้ำเสร็จพอดีเธอจึงพันผ้าขนหนูกระโจกเาไว้แล้วเปิดประตูออกมาถามชายหนุ่ย่างสงสัยว่าเขาเรียกเธอำไ
"ต้นหนาวหิวนม"
ฟรานซิสหลบสายลงงไปทางอื่นเล็กน้อยเพราะเขาไม่ได้อยากงเธอในสภาพนี้สักเท่าไหร่นักเขา็ผู้ชายกลัวว่าอารมณ์ะไๆแบบผู้ชายของเขามันจะเกิดขึ้นมาซึ่งมัน็ไม่ใช่เรื่องดีนัก
"ตอนนี้หรอ"
"อืม"
"โอเคๆ.. ุมานี่เดี๋ยวฉันสอน"
หญิงสาวจูงมือฟรานซิสมาี่โต๊ะวางขวดนมเธอถือโอกาสนี้สอนเขาเสียเลยครั้งหน้าหากเธอไ่่างเขาจะได้ำเป็
"อืมม.."
"นี่คือชั้นี่ฉันแบ่งนมเาไวุ้็แค่ใช้น้ำต้มสุกในกระบอกนี้ใส่ให้ถึงขีดบนสุดแล้ว็เทนมผงใส่เขย่า็ได้แล้วแต่ถ้านมในชั้นหมดในกระปุกนมมีช้อนตวงอยู่ตักใส่สี่ช้อนต่อหนึ่งขวดเ้าใใช่มั้ยคะ.. "
ปลายฝนชงนมให้ลูกน้อยเธอไปด้วยสอนชายหนุ่มไปด้วยเมื่อชงเสร็จจึงเงยหน้ามาถามเขาว่ามีะไี่ไม่เ้าใตรงไหนหรือไม่
" ื.. "
สายตาของฟรานซิสตอนนี้ค่อนข้างล่อกแล่กเล็กน้อยเพราะหัวไหล่มนขาวอมชมพูของหญิงสาวนั้นค่อนข้างี่จะดึงสายตาของเขาเสียจริง
"ุงี่มือฉันสิคะไม่ใช่ี่ไหล่ฉัน"
ปลายฝนขมวดคิ้วพร้อมส่ายหัว
"อ่อื.. เ้าใแล้วเามา"
ชายหนุ่มพยักหน้าแก้เก้อแล้วรีบดึงขวดนมจากมือของหญิงสาวและเดินไปหาลูกชายของเขาี่เตียงทันี่
"...."
ปลายฝนส่ายหัวตามหลังชายหนุ่มเพราะดูท่าว่าเขาจะไม่ฟังี่เธอสอนเาเสียเลยแล้วจึงเดินหลบไป
"ุๆ.. "
ปลายฝนเรียกชายหนุ่มี่กำลังให้ลูกนอนี่ตักกินนยู่ให้เขาหันมาดูเธอ
" ะไอีกำไไม่แ่ัซะี"
ฟรานซิสหันไปถามหญิงสาวอย่างสงสัยเธอเข้าไปในห้องแ่ัครู่นึงแล้วแต่ำไยังออกมาเป็นผ้าขนหนูกระโจกอยู่อย่างเดิม
"ุชอบผู้หญิงใส่ชุดนอนสีะไหรอ"
"ถามำไ"
ฟรานซิสขมวดคิ้วเล็กน้อยไม่รู้ว่าหญิงสาวจะถามเขาในเรื่องนี้ำไ
"ฉันซื้อมาแทบทุกสีเลยเลือกใส่ไม่ถูกุช่วยเลือกหน่อยสิ"
ปลายฝนชุดนอนี่เธอแทบจะเหมามาทุกสีและ็หลายแบบให้เขาได้ดูให้เขาเลือกเพราะตอนนี้เธอเลือกไม่ถูกเหมือนกันว่าจะใส่ชุดไหน!
"อื้มมมม...ชุดไหน็ใส่มาเถอะ"
ชายหนุ่มไม่อยากจะเชื่อว่าหญิงสาวจะเลือกซื้อชุดนอนหลากสีมาเยอะแยะขนาดนี้
"ถ้าุไม่เลือกฉัน็ไม่ใส่จะนอนแก้ผ้า"
"จะบ้าหรือไง.."
ฟรานซิสหันขวับงหญิงสาวอย่างรู้สึกทึ่งในคำพูดของเธอ
"ฉันล้อเล่นน่า..ช่วยเลือกหน่อยๆเร็ว"
ปลายฝนเห็นสีหน้าตกใจของชายหนุ่ม็ต้องรีบบอกเขาว่าเธอแค่เพียงพูดเล่นเท่านั้นแต่ดูท่าแล้วเขาคงจะคิดจริงจังเป็นแน่
"สีชมพู"
ฟรานซิสชี้เลือกๆไปจะได้จบๆ
"ชมพูดำนี่หรอ"
หญิงสาวถามเขาให้แน่ใจอีกครั้งเพราะชุดสีชมพูดำตัวนี้เป็นสายเดี่ยวซาตินรูปแบบเซกซี่เกินต้านแบบี่เธอเ็ไม่เคยใส่เหมือนกัน
"ื...รีบๆแ่ัแล้ว็มานอน"
"โอเคๆ"
ในเมื่อเขาชอบแบบนี้เธอ็จะต้องใส่แบบี่เขาชอบเพื่อเาใจเผื่อเขาจะหวั่นไหวกับเธอบ้าง
"นี่เจ้าเสือปกติแม่เราเค้าเป็นแบบนี้บ่อยมั้ยเนี่ย.."
ฟรานซิสเห็นหญิงสาวหายไปในห้องแ่ัเรียบร้อยแล้วเขาจึงก้มมาคุยกับลูกเขาอย่างกระซิบกระซาบไม่อยากจะคิดว่าถ้าเขาปล่อยให้หญิงสาวเลี้ยงลูกคนเดียวลูกเขาจะเป็นยังไง
"แฮร่ๆๆ..."
เด็กชายตัวกลมละจากการดูดขวดนมมายิ้มปากบานให้คนเป็นพ่อทำเหมือนจะรู้ว่าพ่อเขาคุยะได้วย
"แน่ะทำยิ้มเหมือนจะรู้เรื่องนะเรา"
ฟรานซิสก้มลงไปจูบกระหม่อมลูกชายเขาอย่างนุ่มนวลด้วยความหมั่นเขี้ยวี่ดูแล้วลูกชายของเขาจะฉลาดเกินเสียตัวเกิน
“ดูท่าจะหลับแล้วนะคะ."
น้ำอิงแ่ัเสร็จแล้วจึงเดินมานั่งี่เตียงพร้อมชะโงกหน้าไปดูลูกชายของเธอบนตักชายหนุ่มี่ดูท่าว่าตอนนี้ใกล้จะหลับแล้ว
"เธอ.. "
ฟรานซิสเลยหน้างคนตรงหน้าเขาตะลึงไปครู่หนึ่งไม่คิดว่าชุดี่เขาเลือกให้เธอมันจะเป็นรูปแบบนี้ตอนนี้หญิงสาวตรงหน้าทำให้เขารู้สึกเสียอาการไปได้เช่นกันเพราะชุดี่เธอใส่นั่นเ
"ะไคะ"
ปลายฝนเริ่มไม่มั่นใจกับชุดนอนี่เธอใส่เสร็จแล้วเพราะดูถ้าชายหนุ่มจะงเธอแปลกๆแล้วตัวเ็ไม่ได้มั่นใจี่จะใส่ชุดนี้เหมือนกันแต่เห็นว่าเขาเลือกให้เลยต้องจำใจใส่ดูจากสีหน้าชายหนุ่มตอนนี้เธองไม่ออกเลยว่าเขาชอบหรือเปล่า
" ป.. ป่าว.. "
ฟรานซิสแทบจะกลืนน้ำลายไม่ลงคอรีบละสายตางไปทางอื่นอย่างรวดเร็ว
"ส่งลูกมาค่ะเดี๋ยวฉันกล่อมเ"
ปลายฝนคิดว่าชายหนุ่มน่าจะไม่ชอบชุดี่เธอใส่เพราะดูท่าแล้วเขาไม่อยากจะงเธอด้วยซ้ำเธอจึงหันไปสนใจลูกของเธอตอนนี้จะดีกว่าลูกชายของเธอ็ใกล้จะหลับแล้วจะได้เาลงเปลแล้วเธอจะได้นอนพักผ่อน
"อืมม.. "
ฟรานซิสส่งลูกชายตัวกลมให้หญิงสาวอย่างเก้ๆกังๆเพราะเขาไม่ได้อยากจะงเธอเท่าไหร่นักถ้าเป็นไปได้เขาอยากจะหาผ้าห่มซักผืนมาคลุมตัวตอนนี้เหลือเกิน
ครู่ต่อมา
"หลับแล้วหรอ"
"ค่ะ.."
ปลายฝนกล่อมต้นหนาวครู่เดียวเด็กชาย็หลับปุ๋ยไปเธอจึงอุ้มลูกชายของเธอลงไปนอนในเปลแล้วจึงกลับมานอนี่ของตนเี่มีหนข้างกั้นกลางระหว่างเธอกับฟรานซิส
"ุฟรานคะ.."
ตอนนี้ในห้องมีเพียงแสงไฟสลัวี่ส่งมาจากหลอดไฟด้านนอกเท่านั้นหญิงสาวเอื้อมมือไปสะกิดคนี่นอนตะแคงข้างหันหลังให้กับเธอให้หันกลับมาคุย
"ะไอีก"
ฟรานซิสไม่อยากสนทนาะไกับเธอในตอนนี้จึงถามเธอเสียงแข็ง
"หันมาคุยกันหน่อยสิคะ"
"มีไร.."
และแล้วเขา็ต้องตัดความรำคาญหันมาคุยกับเธอให้จบ
"พรุ่งนีุ้อยากกินะไเป็นพิเศษหรือป่าว"พ
"ไม่นี่.. เดี๋ยวแกน็ให้แ่้าจัดการเนั่นแหละ"
"แต่ฉันอยากทำใหุ้กินนี่นา.."
"อย่าเซ้าซี้ได้มั้ยฉันจะนอนแล้วพรุ่งนี้ต้องไปทำงาน"
ฟรานซิสมีน้ำเสียงี่ดูรำคาญหญิงสาวอย่างเห็นได้ชัดเพราะเขาไม่อยากจะงเธอในตอนนี้แต่หญิงสาว็ดูเซ้าซี้เสียเหลืิอเกิน
" ไม่ยุ่ง็ได้"
ปลายฝนหยุดความพยายามี่จะคุยกับเขาเาไว้ก่อนในวันนี้และคิดว่าสักวันถ้าเขาพอใจในตัวเธอเมื่อไหร่เขา็คงจะไม่มีท่าีรำคาญเธอแบบนี้แน่นอน
........................................................
ำเป็ดุกลบเกลื่อนนะเฮีใจสั่น่ะสิไ่่า
นิยายแนะนำ
นิยายแนะนำ
ความคิดเห็น
COMMENT
เว็บไซต์นี้ใช้คุกกี้
เว็บไซต์นี้ใช้คุกกี้ เพื่อสร้างประสบการณ์นำเสนอคอนเทนต์ที่ดีให้กับท่าน รวมถึงเพื่อจัดการข้อมูลส่วนบุคคลเพื่อให้ท่านได้รับประสบการณ์ที่ดีบนบริการของเว็บไซต์เรา หากท่านใช้บริการเว็บไซต์นี้ต่อไปโดยไม่มีการปรับตั้งค่าใดๆ นั่นเป็นการแสดงว่าท่านอนุญาตยินยอมที่จะรับคุกกี้บนเว็บไซต์และนโยบายสิทธิส่วนบุคคลของเรา
userA???
???? ??? ? ???? ?? ??