เรื่อง เทพจักรพรรดิสงคราม
เฟยหลงและเสี่ยวไป๋ทั้งสองได้ใช้ชีวิตและล่าสัตว์ู่ามากเป็นเวลาหนึ่งสัปดาห์ในหุบเขาวายุ
เเล้วดูาเวลาที่ได้ต่อสู้และบ่มเพาะในหุบเขาวายุจนตอนี้ยกระดับการฝึกตนของตนเองขึ้นจนถึงขอบเขต่ำเิขั้น5แ้
ซึ่งระห่างี้ระดับพลังของเสี่ยวไป๋ก็ได้ขึ้นมาู่ที่ขอบเขต่ำเิขั้น4ด้วยความช่วยเหลือของเฟยหลงและความพยายามของเสี่ยวไป๋เอง
เื่เฟยหลงคิด่าได้เวลาออกาหุบเขาวายุแ้จึงปลุกเสี่ยวไป๋ที่นอนหลับู่ข้างตัวของเฟยหลง
" เสี่ยวไป๋ เสี่ยวไป๋ ื่ได้แ้เจ้าะนอนไปถึงไกัน"
เสี่ยวไป๋ที่ำันอนหลับซึ่งถ้าดูาท่าทางของเสี่ยวไป๋ดูเหมือน่าะนอนหลับสนิท
เื่เสี่ยวไป๋ื่ขึ้นมามันได้หาวออกมาและบิดตัวไปมาเหมือนอยากจะนอนต่อไปอีกหน่อย
เฟยหลงที่ได้เห็นดังั้ได้แต่ส่ายหัวและอุ้มมันขึ้นมา
" ไปกันได้เจ้าเเมวขี้เกียจ "
ซึ่งเสี่ยวไป๋เื่สังเกตุดูแ้เหมือน่าตัวเสี่ยวไป๋ไม่ได้เปลี่ยนไปเลยยังเหมือนแมวตัวหนึ่งที่มีขนสีขาวตัวเล็กหน้ารักหน้ากอด
หนึ่งบุรุษหนึ่งสัตว์ูได้ออกเดินทางกลับไปที่เมืองฟ้ากระจ่างเื่ถึงทางเข้าเื่ที่มียามเฝ้าู่ไม่ได้สังเกตเสี่ยวไป๋ที่น่ารักทีู่่อ้อมกอดของเฟยหลง
เื่ผ่านยามทางเข้าประตูและกลับเข้าไปในเมืองฟ้ากระจ่างได้แ้เฟยหลงจึงคิดวิธีหาเงินโดยการนำแก่นูที่ได้ไปายังร้านที่ัซื้อ
เื่เฟยหลงสอบถามทางาคนที่เดินผ่านไปมาและได้เลือกเดินเข้าไปในร้านแห่งหนึ่งซึ่งตอนั้เองที่ได้ยินเสียงของพนักงานร้านพูดกับเฟยหลง
" ยินดีต้อนัไม่ทราบ่าท่าน้าทำะไ "
เื่เฟยหลงก็ได้หันมาดูก็พบกับพนักงานชายคนหนึ่งที่มองดูเฟยหลงด้วยสายตาดูถูกดูแคลนเหมือนดูคนที่ต่ำต้อยคนหนึ่ง
ซึ่งเฟยหลงเคยเป็นเซียนที่ยิ่งใหญ่เเม้่าตอนี้ระดับการฝึกตนใหม่แต่ก็ไม่ได้สนพวกคนเล่าี้
แ้เดินไปหน้าพนักงานที่ัซื้อของแ้หยิบถุงใบหนึ่งออกมาเปิดให้พนักงานั้ดู
" ข้า้าาแก่นูพวกี้ "
ซึ่งแก่นูแต่ละอันที่เฟยหลงได้นำมามีระดับต่ำสุดคือขอบเขต่ำเิขั้น4และสูงสุดคือขอบเขต่ำเิขั้น6
เื่พนักงานที่ัซื้อของ่าๆได้ได้เห็นแก่นูที่เรืองเเสงอ่อนๆมากมายจึงรู้สึกแปลกใจที่มีคนล่าสัตว์ูเื่ดูเฟยหลงที่ยืนู่จึงอดแปลกใจไม่ได้
เพราะเฟยหลงเื่ดูารูปร่างหน้าตาก็เรียกได้่าหล่อเหลาู่ถึงะใส่ผ้าคลุมและหน้าตา
สกปรกเล็กน้อยส่วนอายุน่าะประมาณสิบห้าปี
ถ้ามองโดยภาพแ้คนั้ต้องเป็นพวกนักล่าที่มีกล้ามโตและมากันเป็นกลุ่มมากก่า
เฟยหลงที่เห็นพนักงานเหมือนยืนครุ่นคิดะไยาง่าู่จึงถามออกไป่า
" เจ้าำัคิดะไู่สรุปแ้ะัซื้อแก่นพวกี้ไไม่งั้นข้าะไปร้านอื่น "
พนักงานคนั้ที่ฟื้นสติขึ้นมาาเสียงเรียกของเฟยหลงได้แต่เก็บความสงสัยไว้ในใจและคำนวณราคา
" มีแก่นูั้าสิบาแก่นขอบเขต่ำเิั้มีขั้น4จำนวน15แก่นขั้น5จำนวน10แก่นและสุดท้ายขั้น6จำนวน8แก่น "
" แ้ั้ราคาาัาร้อยห้าสิบเีญทอง "
เื่พูดพนักงานได้ส่งถุงเงินใบหนึ่งให้เฟยหลงเื่เขาหยิบถุงที่บรรจุไปด้วยเีญทอง
แ้จึงเดินออการ้านแ้เสี่ยวไป๋ที่ได้ซ่อนตัวู่ในผ้าคลุมได้โผล่ออกมาและเลียใบหน้าเฟยหลงจึงหัวเราะแ้ลูบหัวมัน
" ไปหาซื้อเื้้าและิ่จำเป็น่าก่อนเะหลังาั้เาค่อยา้านอาาไปกินกันเะ "
เสี่ยวไป๋เื่ได้ยิน่าะได้กินอาาได้ใช้ดวงตากลมโตคู่ั้มองเฟยหลง่ารอคอย
ย้อนกลับไปที่ร้านตอนที่เฟยหลงออกมาก็ได้มีชายาไว้หนวดเครายาวขาวทั้งเส้นผมคนหนึ่งเดินออกมา
าตรอกที่เฟยหลงเดินผ่านและมองดูทางที่เฟยหลงได้เดินาไปและพูดพึมพำ
" ข้ามาเดินเล่นก็ไมู่่ดีๆไม่นึก่าะเกับเื่นาใเเบบี้ "
" ่าเป็นเ็ุ่ที่แปลกประหลาด "
เื่พูดชายาคนั้ได้หายไปาตำแหน่งเิที่เคยู่่าไร้่
นิยายแนะนำ
นิยายแนะนำ
ความคิดเห็น
COMMENT
เว็บไซต์นี้ใช้คุกกี้
เว็บไซต์นี้ใช้คุกกี้ เพื่อสร้างประสบการณ์นำเสนอคอนเทนต์ที่ดีให้กับท่าน รวมถึงเพื่อจัดการข้อมูลส่วนบุคคลเพื่อให้ท่านได้รับประสบการณ์ที่ดีบนบริการของเว็บไซต์เรา หากท่านใช้บริการเว็บไซต์นี้ต่อไปโดยไม่มีการปรับตั้งค่าใดๆ นั่นเป็นการแสดงว่าท่านอนุญาตยินยอมที่จะรับคุกกี้บนเว็บไซต์และนโยบายสิทธิส่วนบุคคลของเรา
0.00
0.00









userA???
???? ??? ? ???? ?? ??