เรื่อง มนต์ดำ อาถรรพ์ อารมณ์ (ฉบับเซ็นเซอร์)
แม้ไ้ิน้ำคำศรีสมร แต่ไม่อาจหยุดความหฤหื่นหนุ่มร่างล่ำแถมหมอนั่นยังขยับเข้ามาใกล้จนทาบทับแผ่นหลัง พร้อมเอื้อมวงแขนแกร่งมาโอบเอวเว้าคอด จากนั้นก็ยื่นหน้ามาไซ้ซอกคอหอมกรุ่น
“ อื้อ……” ศรีสมรรู้สึกตระหนก และอยากสะบัดให้หลุด ด้วยนึกรังเกียจสัมผัสอีกฝ่าย แต่ก็ต้องยั้งใจเอาไว้ เพราะถ้าทำแบบนั้น อาจถูกฝูงหมาป่ารีบรุดเข้ามารุมทึ้ง
“ ทำไงดีนะ ถึงจะตะล่อมหมอนี่ให้หยุดลวนลาม”
ระหว่างที่ขบคิดหาแผนการอยู่นั้นเอง คุณนายสาวก็ต้องสะดุ้งสุดตัว ด้วยรู้สึกว่ามีบางสิ่งกระทุ้งบั้นท้ายโด่งงอน มันมีลักษณะแข็งเกร็งที่แฝงอุณหภูมิอุ่นร้อนเล็กน้อย ไม่ต้องใคร่ครวญให้เสียเวลา ศรีสมรก็รู้ว่ามันคืออะไร
“ ว้าย…ไอ้ล่ำเอาท่อนทวนมาจิ้มบั้นท้ายชั้นแล้ว”
ศรีสมรได้แต่ยืนตัวแข็ง เปิดโอกาสให้ไอ้ล่ำเริ่มโยกเอวไปมา เพื่อให้ดุ้นร้อนผ่าวในเป้ากางเกงได้ถูไถเนินเนื้อทรงชมพู สองมือหยาบกร้านที่ลูบไล้แถวหน้าท้อง ค่อยๆเลื่อนสูงขึ้นมาเรื่อยๆจนเกือบถึงหนองโพคู่งามอยู่รำไร
แต่เหมือนฟ้ายังเมตตา เลยดลใจให้หัวหน้าคนงานยื่นมือมาหยุดด้วยการตะคอกใส่
“ เฮ้ย! ไอ้ล่ำ หยุดลวนลามคุณนายเดี๋ยวนี้”
“ ตะ…แต่จะ…เจ้านายครับ ผะ…ผมเสี้ยนจนจะทนไม่ไหวอยู่แล้ว ขอแค่ถูไถจนเสร็จสมซักหนึ่งครั้ง ไม่ได้เหรอ….” หนุ่มร่างล่ำอ้อนวอนขอความเห็นใจ ทว่าจอมเผด็จยังยืนยันมติเดิม
“ ไม่ เราตกลงกันไว้แล้ว มึงจะชิงขึ้นสวรรค์ก่อนลูกพี่อย่างกูไม่ได้”
“ ใช่แล้ว ไอ้-่า มึงอย่าเอาเปรียบสิ กูเองก็อยากเหมือนกัน ดังนั้นรอให้คุณนายเขาได้ย้อมใจซะก่อน แล้วค่อยสนุก” ลิ่วล้ออีกคนเสริมความเห็น ก่อนจะปาดน้ำลายที่เริ่มสอ มือขวาล้วงลงต่ำ เพื่อบดบี้เป้าแข็งเกร็งที่กำลังปูดโปน
ระหว่างนั้นมีเพียงผู้เดียวที่ไม่ได้ปริปากเลย นั่นก็คือ“นายยอด” ทว่าอดีตทหารที่ผันตัวมาเป็นขยะสังคม กลับดูเหม่อลอย ดวงตาพร่ามัว คล้ายมีเมฆหมอกบดบังทัศนวิสัยอยู่ พร้อมทั้งมีเสียงประหลาดที่แหบต่ำคอยกระซิบอยู่ข้างหู
“ มึงไม่อยากเสพสุขเหรอ นังนั่นเด็ดจริงนะโว้ย รีบลุกขึ้นไปลากตัวมันมาย่ำยีสิ”
หลายต่อหลายครั้ง ยอดเกือบจะฟิวส์ขาดจนลุกขึ้นมาทำตามคำสั่ง แต่อนุสติสุดท้ายยังคอยฉุดรั้ง โดยมันพยายามบอกอยู่เสมอว่า…..
“ อย่าบังอาจมาบงการกู ไสหัวไปให้พ้น”
และด้วยจิตเจตนาอันแรงกล้า เลยทำให้เสียงกระซิบประหลาดค่อยๆซาลงจนเหลือเพียงความเงียบงัน อันบ่งบอกถึงการสิ้นสุดสงครามจิตวิทยาที่น่าตระหนก
“ แฮ่ก แฮ่ก….จบแล้วหรือ…..นี่มันเกิดอะไรขึ้น” ยอดหอบเล็กน้อย เขาสงสัยเหลือประมาณ ดวงตาแฝงแววตื่น พร้อมเม็ดเหงื่อที่ชโลมผิวกายจนเปียกชุ่ม แต่ไม่ว่าจะเค้นสมองคิดเท่าใด เขาก็ไม่พบคำตอบ
“ เมื่อกี้มันบ้าอะไร แถมอาการดังกล่าวยังเกิดในตอนที่เผลอไปสบตากับยัยคุณนาย หรือว่ามันจะมีดี เลยเกือบสะกดให้เราเพ้อคลั่ง” พอคิดได้ดังนี้ สายตายอดก็เลื่อนไปจับที่สามกรรมกร เลยพบว่าพวกนั้นก็มีอาการคล้ายที่เขาเป็นเมื่อครู่แบบไม่มีผิดเพี้ยน
“ หรือว่า….แท้จริงแล้ว ไอ้สามคนนี่ก็ถูกพลังลึกลับนั่นครอบงำ จึงได้กลายเป็นแบบนี้” แต่พอเข้าถึงความจริง แทนที่ยอดจะเห็นใจ เขากลับขบขำ มิหนำซ้ำยังดูแคลนอีกต่างหาก
“ อี…โธ่ เห็นทำท่าใหญ่โต ก็นึกว่าจะแน่ ที่ไหนได้ แค่โดนไอ้ผีพรายกระซิบใส่หูนิดเดียว ก็ถึงกับคลุ้มคลั่ง สวะดีๆนี่เองที่พ่ายแพ้แก่สัมภเวสีพวกนั้น” เมื่ออ่านเกมทะลุปรุโปร่ง ยอดก็กลับมาสงบ พร้อมปล่อยให้สามกรรมกรวุ่นวายต่อไป
เมื่อโดนยื่นคำขาด หนุ่มร่างล่ำก็ถอนตัวออกห่าง ในใจรู้สึกเสียดาย แต่ดวงยังคงสอดส่ายเรือนร่างงามไม่วางวาย ราวกับจะอยากกลืนกินเข้าไปทั้งตัว เปิดช่องให้ศรีสมรหยิบขวดเหล้าในตู้ไม้ พร้อมลอบถอนใจ
“ ฟู่…รอดไปที นึกว่าจะโดนมันย่ำยีในท่ายืนซะแล้ว แต่ถ้าเราไม่วางเกมให้รอบคอบ ไม่นาน โดนรุมโทรมแน่ๆ ดังนั้นต้องให้แนบเนียนที่สุด”
ศรีสมรใช้เวลาไตร่ตรองแผนการลำดับถัดไปอยู่สามอึดใจ ก่อนจะหยิบแก้วคริสตัลราคาแพงออกมาห้าใบ โดยยื่นให้นายล่ำช่วยถือ
แน่นอนว่ากรรมกรหนุ่มย่อมสนองตอบด้วยความเต็มใจ แถมยังแอบสัมผัสมือบางคุณนายสาวในตอนที่ยื่นแก้วให้ พร้อมส่งตาเจ้าชู้อย่างเปิดเผย ส่วนศรีสมรก็แสดงกิริยาเง้างอน เป็นเชิงแก้เกม ทั้งที่ภายในก่นด่าหยาบคาย
“ ไอ้ส้นตึกเอย หน้าอย่างปลาหมอชนเขื่อน แต่ริอาจเอื้อมมือมาเด็ดดอกฟ้า นี่ถ้ากูไม่กลัวโดนพวกมึงจับขึ้งพืด แม่ด่าตะเพิดให้เสียหมาแล้ว”
เมื่อมาถึงโต๊ะไม้ทรงกลมที่ทุกคนนั่งประจำ นายอ้วนก็ถือสิทธิ์ความเป็นพี่ใหญ่ เข้ามาเคียงกับคุณนายสาวคนสวย ลิ่วล้อสองคนอยู่ห่างออกไป ส่วนที่ไกลสุดคือ…ยอดที่ตอนนี้นั่งอยู่ฝั่งตรงกันข้าม
“ เอาล่ะ…คุณนาย เรามาบรรเลงกันเลย” เหมือนนายอ้วนจะหมั่นเขี้ยวมานานพอดู เลยใช้มืออวบใหญ่ตบไปที่บั้นท้ายดินระเบิด ทำให้ศรีสมรสะดุ้งโหยง
“ อุ้ย…..” คุณนายสาวหันมาทำตาเขียวใส่ ในใจขุดโคตรเหง้าหัวหน้าคนงานขึ้นมาด่าจนครบทั้งตระกูล แต่ภายนอกแสร้งยิ้มเอาใจ เพราะรู้ตัวดีว่ากำลังเสียเปรียบเดนคนเหล่านี้
“ แหม….อย่าใจร้อนนักสิ อีกอย่างนะ พี่อ้วนไม่ควรหยอกน้องแรงๆแบบนี้”
“ จ้า จ้า พี่จะไม่ตบตูดน้องแล้ว แต่ขอเปลี่ยนเป็นบีบแทนได้มั้ยล่ะ” ว่าแล้ว หัวหน้าคนงานก็ยื่นมือไปบีบเคล้นก้อนเนื้อทรงชมพู่ ทำเอาสาวสวยถึงกับผวาด้วยความสยิว
“ ว้าย…..”
สองลิ่วล้ออยากร่วมแจม แต่ด้วยความเกรงใจลูกพี่ จึงได้แต่นั่งกัดเล็บ พร้อมทอดสายตาแ่ความอาลัย
“ เฮ้อ….อยากทำแบบพี่อ้วนบ้างจัง”
ศรีสมรอึดอัดสุดๆ เพราะพอปัดมือนายอ้วนออกไปทีไร มืออีกข้างก็จะมานัวเนียแถวเรือนร่างดังเดิม ไม่ว่าจะเป็นเอวเว้าคอด โคนขาอ่อน หน้าท้องเรียบเนียนไร้ไขมันล้วนหนีไม่พ้นการสัมผัสที่แสนกักขฬะ จึงพยายามรินเหล้าให้เหล่าเดนคนอย่างเต็มที่
“ อ้า….น่ารำคาญชะมัด แบบนี้น่ะเหรอที่เขาเรียกว่า…..มือปลาหมึก”
พอเสิร์ฟให้นายอ้วนได้ ศรีสมรก็เตรียมโดดไปรินเหล้าให้เดนคนรายอื่น เพื่อหนีหัวหน้าคนงานที่กำลังคลั่งรัก ทว่าเจ้าหล่อนกลับถูกฉุดรั้งเอาไว้
“ จะไปไหนล่ะ คนสวย อยู่กับพี่ก่อน”
“ อ่า…ใจเย็นๆค่ะ พี่อ้วน หนูแค่ขอตัวไปรินเหล้าให้คนอื่นชั่วคราวเท่านั้นเอง แผล็บเดียวเดี๋ยวหมอนก็กลับมา” ศรีสมรออดอ้อนด้วยคำหวาน แต่ในใจกลับนึกอยากไปแล้วไปลับ ไม่กลับมา ทว่านายอ้วนไม่ยินยอม พร้อมผลักไสขวดเหล้าให้สองลูกน้อง
“ น้องหมอนไม่ต้องสนใจพวกมันหรอก อยู่บริการพี่อ้วนดีกว่า เอ้า….พวกมึงหยิบขวดเหล้าไปกินกันเอง”
“ อ้า…..บะ…แบบนี้จะดีเหรอค่ะ เดี๋ยวคนที่เหลือจะหาว่าน้องลำเอียง บริการแต่พี่อ้วนคนเดียว” ศรีสมรโต้แย้ง มือขวาจับขวดเหล้าเอาไว้ คล้ายสิ่งนั้นคือความหวังเดียวที่ทำให้เธอรอดชีวิต
“ ดีสิ พวกมันไม่ว่าอะไรหรอก เอาล่ะเลิกพิรี้พิไรได้แล้วมาสนุกกับพี่ดีกว่า” อ้วนรีบตัดบท ก่อนจะดึงศรีสมรเข้ามาใกล้ ด้วยความแรง ทำให้ร่างอวบอัดล้มลงไปนั่งบนตักหัวหน้าคนงาน
“ ว้าย……”
“ ฮ่า ฮ่า ฮ่า ตัวน้องนี่อวบแน่นดีชะมัด แถมยังหอมหวลชวนดมอีกต่างหาก” อ้วนกางแขนโอบกอด ส่วนคุณนายสาวก็ดีดดิ้นแค่เป็นพิธี
“ แหม….อย่าเพิ่งซนสิคะ กินเหล้าก่อนค่ะ”
“ ฮี่ ฮี่ ฮี่…เมื่อน้องขอ พี่ก็ไม่ขัด” นายอ้วนหัวเราะชั่วๆ ก่อนจะกระดกเหล้าเข้าปากชนิดรวดเดียวจบ มือขวาเอื้อมมาขย้ำทรวงอกเต่งตึงคุณนายสาวเสียหนึ่งที
“ อุ้ย….” คุณนายสาวสะดุ้งโหยงด้วยอาการเจ็บเสียว และพอเหล้าแก้วนั้นถูกเทลงลำคอจนหมดเกลี้ยง ศรีสมรก็เตรียมเทสุราเพิ่ม
“ ฮ้า….กินอีกสิคะ คุณพี่”
“ ฮ่า ฮ่า ฮ่า…ได้เลย น้องสาว พี่อ้วนจะสวาปามให้หมดขวด” ถึงตอนนี้ นายอ้วนลืมตัวไปแล้ว และคิดว่าศรีสมรเป็นเพียงนางบำเรอที่สร้างความสุขให้กับตน จึงยกซดพรวดเดียวหมดแก้วเหมือนเคย
“ พี่ล่อหมดแล้ว แบบนี้ น้องสาวต้องมีรางวัลให้นะ” อ้วนกล่าวจบก็รีบรั้งสายเดี่ยวลง ซาลาเปาคู่โตจึงดีดผึงออกมา
“ โอ้ว……” เหล่าบุรุษในวงสุราพอกันโห่ร้องยินดี แม้แต่นายยอดที่เก็บอาการดีสุด ยังเหม่อมองจนตาค้าง ด้วยปทุมถันคู่นั้นทั้งอวบใหญ่และขาวเนียน แถมยังไม่หย่อนคล้อยไปตามวัย ซึ่งเข้ากันได้ดีกับยกทรงราคาแพงที่ขับเน้นให้เนินเนื้อตั้งตระหง่านขึ้นไปอีกระดับ
และเพื่อไม่ให้เสียเวลา นายอ้วนจึงถลาเข้ามาซุกใบหน้าอวบอูมลงไปที่กึ่งกลางระหว่างสองเต้า พร้อมดูดเลียเนื้อนวลอย่างหื่นกระหาย
“ อู้ว…..อ้วนทนไม่ไหวแล้ว ขอคลุกวงในหน่อยนะ”
สามารถติดตามงานเขียน ณ.ปัจจุบันและในอนาคตผมได้ที่เพจ Jalandoนักเขียนดาร์คไซด์ได้ที่ลิงค์ด้านล่างครับ
https://www.facebook.com/jalando.darksidewriter.version2
นิยายแนะนำ
นิยายแนะนำ
ความคิดเห็น
COMMENT
เว็บไซต์นี้ใช้คุกกี้
เว็บไซต์นี้ใช้คุกกี้ เพื่อสร้างประสบการณ์นำเสนอคอนเทนต์ที่ดีให้กับท่าน รวมถึงเพื่อจัดการข้อมูลส่วนบุคคลเพื่อให้ท่านได้รับประสบการณ์ที่ดีบนบริการของเว็บไซต์เรา หากท่านใช้บริการเว็บไซต์นี้ต่อไปโดยไม่มีการปรับตั้งค่าใดๆ นั่นเป็นการแสดงว่าท่านอนุญาตยินยอมที่จะรับคุกกี้บนเว็บไซต์และนโยบายสิทธิส่วนบุคคลของเรา
0.00
0.00









userA???
???? ??? ? ???? ?? ??