เรื่อง ข้ามมิติมาเป็นสาวน้อยนักทำฟาร์ม [แปลจบแล้ว]
คำพูดนี้ เพียงชั่วครู่กลับทำให้เหล่าสตรีที่ทั้งวันต้องแต่คอยห้อมล้อมดูแลสามีและลูกๆ มีความรู้สึกเ้าใจอย่างลึกซึ้ง
นางมีผู้ใดบ้างที่หลังจากออกเรือนออกไปแล้ว ไม่มีหน้าที่คลอดลูกเลี้ยงลูก คอยดูแลสามีอย่างระมัดระวัง กับแ่สามี ัต้องใ้ีิโดยามองี้าของนาง
สามีออกไปหาอนุด้านนอก เลี้ยงดูสตรี
หลังจากกลับมาที่เรือน เพราะเก็บกดอารมณ์นี้มาจากด้านนอก ัพาอารมณ์มาปล่อยที่ตนเองซึ่งเป็นเรื่องที่เกิดขึ้นบ่อยครั้ง...
ตั้งแต่ไหนแต่ไรมา เมื่อเกิดเรื่องน่าน้อยใจเ่นี้ขึ้น มักไม่มีผู้ใดกล้าร้องเรียน ขอความยุติธรรมให้ตนเอง เพียงเพราะว่าวัฒนธรรมของนาง มักะถูกสั่งสอนเ่นี้มาโดยตลอด ทั้งหมดนี้คนที่เป็นสตรีสมควระเคารพแล้วยอมรับ
แต่ยามนี้ มีคนออกมาบอกกับนางว่า ความจริงแล้วนางสามารถมีชีวิตที่ดีกว่านี้ และมีคนคอยห่วงใย คนนี้จึงต่างรอคอยแล้ว
“ดี ้าชอบงานเลี้ยงรวมัเ่นี้ของเจ้า เมื่อถึงวันนั้น้าะต้องมาเ้าร่วมด้วยตนเองอย่างแน่นอน”
หรูฮูหยินเป็นคนแรกที่ตอบรับ ตามด้วยฮูหยินเจ้าเมืองที่รับคำต่อมา
เมื่อเห็นสตรีมีชื่อเสียงสองคนของเขตเปียนโม่ต่างตอบรับแล้ว คนอื่นๆ จึงตอบรับตามกันมา
เฉินเนี้ยนหรานเห็นภาพที่ยิ่งเร่าร้อนาขึ้นเรื่อยๆ จึงเคาะกระดานขึ้นมาในตอนนั้น และตัดสินใจว่า ห้าวันต่อจากนี้นางะเริ่มเปิดการบรรยายครั้งแรก
ถึงตอนนั้นนางะจัดรายการที่มีความหมายากว่านี้ ัมีการแสดงต้อนรับทุกคน
ร้านเพื่อสตรีะต้องกลายมาเป็นสถานที่ที่สตรีทุกคนต่างรักมันาที่สุด
เมื่อเป็นเ่นี้ สตรีทุกคนย่อมะมีการรอคอยอยู่เล็กๆ แน่นอนว่า เรื่องที่ัมาไม่ถึง ทุกคนจึงทำได้เพียงมองเ่าั้น
วันนี้ยุ่งทั้งวัน เหนื่อยจนเฉินเนี้ยนหรานพูดไม่ออก คนที่สบายาที่สุดคือโจวอ้าวเีแล้ว
แม้เขาะไปที่ร้านด้วย แต่เขารับผิดชอบเพียงนั่งอยู่ตรงนั้น มีคนต้องการลองดูประสิทธิภาพชุด เขาะไปเปลี่ยนเสื้อผ้าเป็นคนสวมชุดนำเสนอให้ ก่อนะออกมา แล้วปล่อยให้เหล่าสตรีได้ชื่นชมกัน
ส่วนหนิงเซียง และสาวใช้สีล้วนเหนื่อยจนพูดไม่ออก ทว่าแม้ะเหนื่อย แต่การปรับเปลี่ยนร้านในวันนี้ ในที่สุดก็โด่งดังแล้ว
สำหรับรายได้เ่นี้ เฉินเนี้ยนหรานพอใจา
ในคืนนี้ เสี่ยวอู่กับชุนเทียนได้ทำของอร่อยไว้ เพื่อเป็นการขอบคุณทุกคนที่ทำงานหนัก ตอนดึก เสี่ยวอู่และโจวอ้าวเีแยกัออกไปอีกกระโจมหนึ่งกันสองคน
เฉินเนี้ยนหรานรู้ สองคนนี้ไปพูดคุยเรื่องของตู้ซินถงกัน
ถูกต้อง แม้ะให้ตู้ซินถงไปทำงานแทนแล้ว แต่ไม่รู้ว่าเขาเป็นอย่างไรบ้าง หากเกิดเรื่องขึ้น เ่นั้นย่อมเสียหายไม่น้อย
หลังจากอาบน้ำเสร็จ เฉินเนี้ยนหรานอยากะทำชุดให้กับเชวียนเชวียน จึงวางแผนที่ะทำชุด แล้วรอให้โจวอ้าวเีกลับมา
เพียงแต่ พอนั่งลง หนังตากลับปิดลงมา
ยามที่โจวอ้าวเีกลับมา จึงเห็นด้านใต้ตะเกียง ปรากฏสตรีร่างอ้อนแอ้นกำลังนอนกอดชุดัเล็กหลับอย่างสงบาอยู่ตรงนั้น
เมื่อเห็นความเหนื่อยล้าบนใบหน้าของนาง เขาจึงยกมือขึ้นมาลูบด้วยความเอ็นดู การสัมผัสนี้ทำให้ดวงตาที่ปิดสนิทของนางค่อยๆ ลืมตาขึ้น
แขนเล็กๆ ยกขึ้น “เหล่า [1] ...”
“หา?”
โจวอ้าวเีไม่เ้าใจ คนที่ี่ต่างเรียกสามีของตนเองว่า เซียงืฟูจวิน [2]
แต่เหล่า?
ี่คือคำเรียกสิ่งใด?
ืตอนที่แยกกับนาง สตรีคนนี้ไปหาบุรุษคนอื่นอย่างนั้นื?
แต่เมื่อนึกถึงสถานการณ์ที่ได้รู้ ยามนั้นข่าวบอกว่านางหาพ่อค้าคนหนึ่งมาเป็นสามี
ืนางมีความสัมพันธ์กับเขา จากนั้น ตอนนี้นอนหลับไปแล้วจึงเรียกชื่อของบุรุษคนนั้นออกมาโดยไม่ได้ตั้งใจ?
ตอนนั้นเขาไม่สามารถตัดสินได้ หลังจากพาฮูหยินของตนมาวางไว้บนที่นอนแล้ว เขาจึงจ้องนางตาไม่กระพริบอยู่นาน
ในใจอยากสะกิดให้ตื่น แต่อดใจไม่ไหวจริงๆ
แต่หากไม่สะกิดให้ตื่น ตอนนี้มีเรื่องอยู่ในใจย่อมนอนไม่หลับจริงๆ
คนบางคนที่กังวลว่าะเสียนางไปจึงเดี๋ยวลุก เดี๋ยวมองนาง จ้องไปเรื่อยๆ ไฟในใจพลันปะทุขึ้นมา
“้ากำลังมีเรื่องวุ่นวายใจ เจ้ากลับนอนหลับเหมือนหมู การปฏิบัติเ่นี้ะไม่ยุติธรรมไปสักหน่อยื?”
ชายหนุ่มที่โทสะปะทุอ้าปากกัดนางไปหนึ่งที สตรีที่นอนหลับสนิทจึงยิ่งออดอ้อนโดยการยกมือขึ้นมาโอบคอของเขาไว้ เมื่อเ้าไปอยู่ในอ้อมกอดอบอุ่นนุ่มนิ่ม ความรู้สึกไม่ดีเ่นี้ ะอย่างไรมันย่อมโผล่ออกมา
ไม่ต้องคิดแล้ว โจวอ้าวเีเริ่มะค่อยๆ ตบะแตกแล้ว
ผ่านไปครู่เดียว ทำให้สตรีที่นอนหลับสนิทถูกปลุกให้ตื่น นางตกตะลึงไป ต่อมาจึงพูดค้านออกมา “เหล่า เหตุใดดึกดื่นแล้วัไม่นอน?”
การกระทำของชายหนุ่มชะงัก เขาเงยหน้าขึ้นจ้องนางตาเขม็งด้วยความโกรธ
“เหล่าคือผู้ใด?”
ถูกความโกรธของเขาทำให้ตกใจ เฉินเนี้ยนหรานัคงมึนงง ต่อมา หลังจากเ้าใจว่าเขากำลังหึงหวง นางจึงหัวเราะออกมา
“เหล่าื...ฮ่าๆ ...เหล่าน่ะ แน่นอนว่าเป็นบุรุษคนหนึ่ง...”
ร่างของชายหนุ่มยืนตรง
“พูดมา บุรุษคนนี้คือผู้ใด?”
“ซี๊ด...”
“เะๆ ...หาก้าพูดว่าบุรุษคนนี้เป็นผู้ใด่าะไปจัดการกับเขาใช่ืไม่?”
“เะ...” เขาร้องเะเสียงเย็นออกมา
“ฮ่าๆ คน คนที่้าพูดคือ่าอย่างไร ่าคือเหล่าของ้า และเป็นฟูจวินของ้า และยิ่งเป็น...บิดาของเด็กๆ อีกด้วย...”
เมื่อได้รับคำตอบที่พึงพอใจ และรู้ว่าตนเองเ้าใจผิด บุรุษบางคนไม่เพียงะไม่รู้สึกขอโทษแล้ว ัั กลับดีใจจนความโกรธหายไป
ตอนที่จูบหญิงสาว การกระทำจึงอ่อนโยนขึ้นา
…
วันต่อมาเฉินเนี้ยนหรานอยากะนอนตื่นสายา
ปวดไปหมด สถานการณ์เ่นี้ผู้ใดะอยากออกไปทำงาน
มองบุรุษที่กำลังแต่งัอยู่ด้วยท่าทางที่สดชื่น พลังเต็มเปี่ยม เฉินเนี้ยนหรานพลันทุกข์ใจา นางมองค้อนใส่เขา “ไม่ยุติธรรม เหตุใด่าถึงได้มีพลังเต็มเปี่ยมเ่นั้น? ้าขอต่อต้าน ขอต่อต้านอย่างรุนแรง”
ตอนเช้าตรู่ อารมณ์โกรธยามตื่นนอนของนางัรุนแรง ถึงได้ยกเรื่องพลังขึ้นมาพูด โจวอ้าวเีไม่ได้โต้แย้งนาง แต่กลับเดินเ้าไปหาอย่างเห็นด้วย
“อืม เจ้าคิดว่าแรงของตนแย่า?”
เขาเชยคางนางด้วยความอ่อนโยน ดูท่าทางใส่ใจ แม้ท่าทางของเจ้าัร้ายคนนี้ะเกินกว่าที่คาดไว้ แต่เฉินเนี้ยนหรานัคงพยักหน้าให้
“ถูกต้อง เจ้าไม่คิดว่า้าสมควระพักผ่อนากว่านี้สักหน่อยื เจ้าดูสิ เจ้าออกกำลังมาเ่กัน แต่พละกำลังของเจ้าี่อย่างไรกัน มันชัดเจนาว่าแรงของเจ้าดีกว่า้าานัก เรื่องนี้คือเหตุผลที่้าเหนื่อยา”
โจวอ้าวเีคร่อมัลงมา แล้วจุมพิตลงไปที่ปากดุร้ายของนางหนึ่งที
เฉินเนี้ยนหรานที่เขินอายจนยกมือขึ้นปิดปากัเอง “เกลียดเจ้านัก ้าัไม่ได้แปรงฟันเลย”
“ไม่เป็นไร ้าัไม่ได้แปรงเ่กัน” โจวอ้าวเียิ้มสดใส ในวินาทีนั้น เฉินเนี้ยนหรานจึงมองเหม่ออีกครั้ง
เหตุใด เหตุใดบุรุษคนนี้ถึงได้หน้าตาดีเ่นี้นะ
ไม่ว่าเขาะแต่งัเป็นบุรุษืสตรี ล้วนแต่ทำให้คนทั้งหมดหลงใหล ไม่ยุติธรรมเลยจริงๆ
“รู้สึกืไม่ว่า้าเป็นสามีที่ดี”
โจวอ้าวเีเสพติดการจูบไปแล้ว และไม่คิดที่ะรีบตื่นนอนด้วย
เขาคล้ายะชื่นชอบท่าทางบื้อมึนของสตรีนางนี้ยามที่มองตนเองนิ่งเ่นี้
“อะแฮ่ม เจ้ามันเป็นปีศาจี่ ปีศาจย่อมต้องหน้าตาดีอยู่แล้ว” สายตาของเฉินเนี้ยนหรานเบนไปทางอื่น
“แม้เจ้าะน่าพอใจอยู่เล็กน้อย แต่ในสายตาของ้าแล้ว เจ้านั้นดีที่สุด ดังนั้นเจ้าอย่าได้ดูถูกัเอง”
เฉินเนี้ยนหรานเดือดดาลขึ้นมาแล้ว “เจ้าพูดเ่นี้หมายความว่าอย่างไร ้าแย่ถึงเพียงนั้นเชียวื?”
บัดซบ บุรุษเ่เจ้าี่ แม้้าะหน้าตาแ่่าเจ้าสักหน่อย แต่เจ้าไม่จำเป็นต้องพูดกับ้าเ่นี้
“เนี้ยนหราน เจ้ารู้สึกืไม่ว่าตอนนี้ปวดา ตรงนี้ล้าา?”
มือปีศาจของเขาัคอยบีบนวดให้นางตลอด แต่ไม่ใช่เพื่อให้นางผ่อนคลายแน่นอน
เมื่อถูกดูแลเ่นี้ เฉินเนี้ยนหรานจึงพูดออกมาจากใจจริงว่า สบายสิ นางหลับตาลง “อืม อา ดีาจริงๆ สบายาจริงๆ ”
สาวใช้สีที่อยู่นอกห้อง ได้ยินคำนี้จึงรีบหมุนัเดินออกไปเงียบๆ
น่าอายเกินไปแล้ว ในยามเช้าเ่นี้เหตุใดคุณชายกับนายหญิงถึงได้ััติดกันอีก
ครั้นเดินออกมา ก็เห็นชุนเทียนกับอู่เอ๋อร์กำลังโบกมือไปมาด้วยี้ากระอักกระอ่วน นางถลึงตาใส่สองคนนั้นด้วยความหงุดหงิด
“ต่อไปเรื่องเ่นี้เจ้าอย่ามาหา้าอีก”
น่าเกลียดที่สุด ี่ไม่เท่ากับไปหาเรื่องื
ชุนเทียนส่งยิ้มให้นาง แต่ัไม่สามารถควบคุมความอยากรู้อยากเห็นได้จึงพุ่งเ้าไปหานาง
“แ่นางสี เรื่องนั้น เมื่อใดเจ้านายะตื่นนอนื? เราัรออยู่นะ หากัไม่ออกมา ร้านย่อมไม่สามารถเปิดได้นะ”
สาวใช้สีพอคิดถึงเสียงในห้องนั้น นางจึงถลึงตาใส่เขาด้วยความหงุดหงิด “อยากรู้ก็ไปดูเองแล้วกัน”
ชุนเทียนตกใจจนหัวหด “ไม่เอา ้าไม่ไป เขาทำเรื่องน่าอาย ้ากลัวเจอเรื่องนี้นะสาวใช้สี”
สาวใช้สีถลึงตาใส่เขา ก่อนะต่อว่าเขา
“ถุย เจ้ามันคนชั่ว”
เมื่อถูกสาวใช้สีด่า ชุนเทียนกลับทำท่าทางไร้เดียงสา ก่อนเขาะหันไปถลึงตาใส่อู่เอ๋อร์ที่ยิ้มร้ายอยู่
“อู่เอ๋อร์เอ๋ย เหตุใดสตรีนางนี้ถึงได้วุ่นวายเ่นี้ ทั้งๆ ที่้าพูดความจริง เหตุใดนางะต้องถุยน้ำลายใส่้าด้วยเล่า?”
อู่เอ๋อร์หัวเราะออกมาเสียงดังลั่น “ฮ่าๆๆ ...เจ้ามันคนโง่ ไม่รู้กลับต้องการะรู้ เ่นั้นเจ้าก็ไปถามเจ้านายเองไปแล้วกัน”
โจวอ้าวเีที่อยู่ในเรือนนวดให้แ่นางได้พอสมควรแล้ว ถึงได้เริ่มพูดเรื่องสำคัญ
“เนี้ยนหราน ้ารู้สึกว่า ร่างกายของเจ้าเ่นี้ไม่ไหวจริงๆ ้าคิดแล้วนะ ต่อไปเราะต้องอยู่ด้วยกันไปทั้งชีวิต เจ้าพูดสิ หากวันหนึ่งเจ้าเดินไม่ไหวแล้ว แต่้าัสามารถวิ่งไป้างหน้าด้วยพลังกำลังเต็มเปี่ยม เมื่อเป็นเ่นี้ เจ้าที่อยู่ด้านหลังะต้องวุ่นวายใจา และ้าะต้องแบ่งสมาธิมาดูแลเจ้า เจ้าว่าหากเราไม่สามารถก้าวไปพร้อมกันได้ ี่ะเป็นเรื่องที่้าต้องหงุดหงิดใจ?”
เฉินเนี้ยนหรานพยักหน้า คิดถึงตอนที่แก่ไปแล้ว ันางหายใจหอบอยู่คนเดียวด้านหลังวิ่งไล่ตามรถม้า
แต่บุรุษที่อยู่ด้านหน้ากลับวิ่งไป้างหน้าอย่างไม่หยุดพัก
ะทำอย่างไรก็วิ่งตามไม่ทัน...
เิ
[1] 老公 เหล่า าึ สามี
[2] 夫君和相公 ฟูจวินืเซียง าึ สามี
นิยายแนะนำ
นิยายแนะนำ
ความคิดเห็น
COMMENT
เว็บไซต์นี้ใช้คุกกี้
เว็บไซต์นี้ใช้คุกกี้ เพื่อสร้างประสบการณ์นำเสนอคอนเทนต์ที่ดีให้กับท่าน รวมถึงเพื่อจัดการข้อมูลส่วนบุคคลเพื่อให้ท่านได้รับประสบการณ์ที่ดีบนบริการของเว็บไซต์เรา หากท่านใช้บริการเว็บไซต์นี้ต่อไปโดยไม่มีการปรับตั้งค่าใดๆ นั่นเป็นการแสดงว่าท่านอนุญาตยินยอมที่จะรับคุกกี้บนเว็บไซต์และนโยบายสิทธิส่วนบุคคลของเรา
0.00
0.00









userA???
???? ??? ? ???? ?? ??