จื่อเหลียง智良

เหลียงเออร์ เหลียงเออร์ เจ้าตื่นหรือยัง สายป่านนี้เจ้าตื่นหรือยังเอ่ยย่ามีอะไรจะให้เจ้าชิมดู เสียงปลุกของท่านย่าดังขึ้นพร้อมกับเคาะประตูหน้าห้อง

 เริ่มย่านหน้าหนาว อากาศเริ่มเย็นลง

ทุกคนต่างตื่นแต่เช้ามาชมหมอกและจิบชาพูดคุยผิงไฟกัน แต่หน้าหนาวเป็นช่วงที่จื่อเหลียงไม่อยากจะตื่นเลย

ทุกคนต่างตื่นมาจิบชากินอาหารเช้ากันหมด ท่านย่า หลานตื่นแล้ว เดี๋ยวหลานตามไปนะเจ้าคะ จากนั้นคุณย่าก็กลับไป หลังจากจื่อเหลียงตื่นมาก็รีบแต่งตัวตามไปยังห้องเครื่อง ซึ่งแม่ที่กำลังยืนรอ ก็พูดขึ้นว่า จะเข้าฤดูหนาวทีไรตื่นสายทุกที ดูลูกสาวบ้านอื่นสิตื่นแต่เช้า แต่เจ้าเนี่ยตื่นสายตลอดเลย

ท่านแม่นั่งลงก่อน ก็มันน่านอนนี่

ถ้าท่านย่าไม่เรียก จื่อเหลียงคงกำลังฝันว่ากินของอร่อย อร่อยอยู่ ท่านย่าว่าแต่ท่านมีอะไรให้หลานชิมหรอเจ้าคะ ท่านย่าเลยหยิบชาพร้อมชุดถ้วยชามาบนโต๊ะ สมัยย่ายังเป็นสาว เห็นว่าดอกไม้ชงชาได้ท่านย่าเลยลองชงให้เจ้ลองชิมเผื่อเจ้ามีความคิดใหม่ๆ ท่านย่างั้นหลานชิมแล้วนะ เป็นชาจากดอกเหมยกุ้ยไป่ คือดอกกุหลาบสีขาวท่านย่า ดอกไม้สามารถนำมาทำเป็นชาได้ด้วยหรอคะ

คำถามจากจื่อเหลียง ทำให้ท่านย่าหัวเราะขึ้น ย่าจะบอกเจ้านะ ดอกไม้ ใบไม้ ต้นไม้ต่างทำได้ทั้งนั้น ทั้งกิน ทำอาหารชงชา และนำมาทำผงแป้ง ย้อมผ้า สีปสมอาหาร สีชาดทาปากก็ได้ โทษที่พวกเรามาอยู่นี่เจ้าเลยไม่ค่อยเห็นอะไรอีกอย่างเจ้าก็ยังเด็กอยู่เดี๋ยวเจ้าโตขึ้นเจ้าก็จะรู้เองแหละ

 ท่านย่าข้าชิมแล้ว กลิ่นหอมอ่อนๆ ถ้าใส่น้ำผึ้งหลานว่ากำลังพอดีนะเจ้าคะ

โอ๋ อย่างนั้นหรือ ท่านย่า งั้นหลานจะหาดอกไม้มาปลูกลองทำดูนะเจ้าคะ

ดูดูเจ้าเด็กนี่ ขยันไม่เบาเลยนะ ท่านแม่หลานคงยังเป็นวัยอยากรู้อยากลอง ก็ดีแล้วที่ยังสนใจจะสืบทอดชาตระกูลเรา

ต่อให้ไม่มีลูกชายก็เถอะ ข้าว่า หลานสาวข้าเก่งฉลาด ไม่เลว ดีดีดี

จื่อเหลียงรีบขอบคุณท่านย่าเร็ว ขอบคุณเพคะท่านย่าที่สั่งสอนหลานหลานจะจำใส่ใจอย่างดีเลยเพคะ แล้วท่านพ่อละเพคะท่านแม่ ท่านพ่อเจ้า จิบชาเสร็จ ขนชาที่เหลือออกไปส่งที่ร้านนอกชานเมืองแล้วละ ท่านแม่ ท่านย่าจีบชาเสร็จแล้ว หลานขอตัวนะเพคะ

ท่านแม่ข้าไปนอนต่อสักแปบนะ

นี่นี่ เจ้าลูกนี่ ขี้เกียจจริงๆ