ต้อนรักเจ้าอสูรทะเลทราย_End

“อุ๊ย!! ปล่อยค่ะ”

ผกากาญจน์พยายามผลักไส กลัวว่าเขาจะทำเรื่องน่าอายอย่างเมื่อกี้นี้อีก ซึ่งหน้าที่แดงระเรื่ออยู่แล้ว ยิ่งแดงมากขึ้นกว่าเดิมเข้าไปอีกทีนี้

“อย่าดิ้นสิ หากดิ้นอย่างนี้จะไม่ปล่อยไว้แล้วนะ จะไม่เป็นคำพูดแล้ว”

“ก็อย่ากอดสิคะ ฉันอึดอัด”

“คะ คุณ!! .... ยะ อย่าค่ะ”

“มอร์นิ่งสาวน้อย คุณลืมไปแล้วหรือว่าวันนี้คุณจะต้องเป็นของผม อย่างไม่มีข้อแม้ใดๆ อีกแล้วทั้งนั้นน่ะฮึ!!”

๑๖๑๖๑๖๑๖๑๖๑๖๑๖๑๖๑๖๑๖๑๖๑๖๑๖๑๖๑๖๑๖๑๖๑๖๑๖๑๖๑๖๑๖๑๖๑๖๑๖