เพื่อนรักวัยเรียน (เริ่มต้น)

บทที่ 1 ความสุขของรินลดา

รินลดา นักเรียนสาว ม.2 โรงเรียนเอกชนหญิงล้วนแห่งหนึ่งกลางเมืองรินลดาเป็นเด็กสาวตัวเล็กๆ หน้าจืดๆ ใส่แว่น ขี้อาย ไม่มีบทบาทในห้องเรียนสักเท่าไหร่ ทุกคนในห้องต่างมองข้ามเธอ เพราะเธอไม่ทำตัวให้โดดเด่นน่าสนใจ

ช่วงเย็นหลังเลิกเรียน เธอจะไปว่ายน้ำที่สระว่ายน้ำอาคารพละในโรงเรียนเธอ แต่จุดประสงค์ที่แท้จริงแล้ว การว่ายน้ำเป็นเพียงแค่ข้ออ้างของเธอ เธอไปเพื่อระบายและปลดปล่อยความรู้สึกทางเพศบางอย่างของเธอ เธอจะแอบทำสิ่งต่างๆ ที่ทำให้เธอมีความสุขทางเพศเช่นเธอจะเลี่ยนเสื้อผ้าหน้าตู้ล๊อคเกอร์ของเธอเลย ซึ่งมันบังสายตาจากคนรอบข้างได้ในระดับนึง ซึ่งทำให้รินลดาตื่นเต้นกับการกระทำแบบนี้มาก หรือบางครั้ง เธออาบน้ำในห้องอาบน้ำ เธอจะปล่อยชุดว่ายน้ำเธอลงบ้าง เพื่ออาบแบบท่อนบนเปลือยเปล่า หรือบางที ก็ล้างจิมิของเธอ โดยมีคนอื่นอาบอยู่ใกล้ๆ เรื่องพวกนี้ ทำให้เธอตื่นเต้นทุกครั้ง แล้วเก็บไปนอนช่วยตัวเองที่บ้านต่อเพื่อเป็นการระบายกามราคะออกไปเสียบ้าง

 ซึ่งเหตุการณ์ทั้งหมด อยู่ในสายตาของ ครูวารี ครูที่อยู่เวรประจำสระว่ายน้ำช่วงเย็นทุกวัน ซึ่งมองรินรดาผ่านทางกล้องวงจรปิดเป็นประจำ 

 วันหนึ่ง ในคาบเรียนคณิตฯ ขณะที่รินลดากำลังนั่งเหม่อลอยอยู่ เสียงดังมาจากครูที่กำลังสอน

“รินลดา!!ตอบมาสิว่าเมื่อกี้ครูพูดว่าอะไร!!”

รินลดาลุกขึ้นยืน ก้มหน้า “ครูคะ...” ก้มหน้าเพราะไม่รู้จะตอบอะไร เพราะกำลังเหม่อคิดเรื่องเซกส์อยู่ เลยไม่ได้ฟังครูพูด

“ให้ส่งงานภายในวันศุกร์นี้” เสียงกระซิบเบาๆ จากชุติมา เพื่อนสนิทที่นั่งข้างๆ แอบกระซิบบอก

รินลดาเลยรีบบอกครู “ให้ส่งงานภายในวันศุกร์นี้ค่ะ” พร้อมท่าทางถอนหายใจโล่งใจ 

 บทที่ 2 คำขอโทษ

 กรี๊งงงงงงงงงง เสียงกริ่งแจ้งเลิกเรียนดังขึ้น นักรียนเก็บกระเป๋ากลับบ้าน มีเพียงรินลดา กับชุติมา นั่งคุยกันสองคน ว่าจะต้องไปพบครูวารีที่ห้องพักครูตามที่ครูสั่ง พอเพื่อนออกไปจากห้องหมดแล้ว ทั้งสองคนก็คอยๆ เดินถือกระเป๋าไปพร้อมกัน ปิดไฟ ปิดประตูห้องเรียนเรียบร้อยก็ค่อยๆ เดินผ่านนักเรียนตนอื่นที่กำลังกลับบ้าน เพื่อไปที่ห้องพักครูฯ ห้องพักครูเป็นห้องแอร์ ที่มีโต๊ะครูอยู่ในห้องนั้น 6 ตัว โต๊ะครู อยู่ 2 ฝั่ง ฝั่งละ 3 ตัว แล้วมีเก้าอี้ ให้นักเรียนได้นั่งปรึกษาครูทุกคนโต๊ะละ 2 ตัว ตรงข้ามกับคุณครู 

 แอ๊ด... เปิดประตูเข้าไป ไม่พบครูอยู่เลย แต่ทั้งสองคนรู้ดีว่า โต๊ะตัวไหนของครูวารีคือตัวไหน ทั้งสองจึงนั่ง แล้วจับมือกันด้วยความเย็นของเครื่องปรับอากาศ และความกลัวว่าจะโดนครูตัดคะแนนหรืออย่างไร ไม่ถึงอึดใจ ประตูห้องพักครูก็เปิดออก ครูวารีซึ่งถือไม้เรียว และถือกองเอกสารเดินเข้ามา พร้อมวางเอกสารบนโต๊ะเบาๆ ทั้งสองคนจึงรีบลุกขึ้นยืน แล้วตกใจยกมือไหว้ สวัสดีครูอีกครั้ง “ครูคะ สวัสดีค่ะ” ทั้งสองเสียงเบา และสั่นคลอน

 ครูวารีส่งเสียงพูดที่ช้าและกร้านว่า “ต่อไปนี้ เธอสองคนไม่ต้องเข้าเรียนวิชาครูนะ เพราะครูจะไม่ให้เธอสอบตก ด้วยความประพฤติที่แย่ของเธอ” 

รินลดาและชุติมายกมือไหว้ครูแล้วเอ่ยด้วยเสียงขอร้องครู “ครูคะ หนูขอโทษนะคะ อย่าให้หนูตกเลยนะคะ หนูสองคนขอร้องนะคะครู” “หนูไม่ได้ตั้งใจดูถูกครูนะคะ หนูขอร้อง ถ้าหนูไม่ผ่าน หมายความว่าหนูต้องซ้ำชั้น ขอร้องนะคะครู”

ครูวารี นิ่ง และพูดด้วยเสียงดุเหมือนเดิมว่า “แล้วเธอบอกเพื่อนทำไม ครูไม่ได้ถามเธอ ชุติมา”

ชุติมา: “หนูสงสารเพื่อนค่ะครู หนูขอโทษ”

ครูวารี:“เธอรักเพื่อนมากใช่มั้ยชุติมา”

ชุติมา:“ค่ะครู รินเป็นเพื่อนหนูตั้งแต่ ป.1 ค่ะครู หนูรักรินมาก”

ครูวารี:“แล้วรินรดาล่ะ เธอรัก เพื่อนเหมือนที่เพื่อนเธอรักเธอมั้ย” ครูหันไปถามรินรลา

รินลดา:“ค่ะครู ถ้าเป็นหนู หนูก็จะช่วยชุติมาเหมือนกันค่ะครู”

“อืมมมมมมมม” เสียงครูคำราม “ถ้างั้นครูจะดูสิ ว่าเธอรักกันมากแค่ไหน ถ้าเธอสองคนทำให้ครูเชื่อได้ว่าเธอรักกันจริงทำทุกอย่างเพื่อกันได้จริงๆ ครูจะถือว่า เธอไม่ได้ดูถูกครู แล้วครูจะไม่ลงโทษเธอสองคน”

รินลดาและชุติมา:“ค่ะครุ หนูรับรองเลยค่ะ ขอบคุณนะคะครู” นักเรียนทั้งสองคน ทำท่าดีใจที่จะไม่โดนลงโทษแล้ว

 ครูวารีแสยะยิ้ม แล้วเรียก “รินลดา”

รินลดา “คะครู”

ครูวารี “รินดดาอยากให้เพื่อนผ่านวิชาครูมั้ย”

รินลดา “อยากค่ะครู” ครูวารีเดินไปล๊อคประตูห้องพักครู แล้วเดินกลับมายืนที่โต๊ะ สั่งให้รินรดากับชุติมาเอากระป๋าเรียนวางไว้กับพื้น แล้วยืนขึ้น หันหน้าหากัน 

ครูวารี “ยัยริน” “เธอถอดเสื้อผ้า ต่อหน้าเพื่อนเธอสิ” สิ้นเสียงครู ทำเอาทั้งสองตกใจ มองหน้ากัน แล้วหันหน้ามองครู

รินลดา “ครู หนูอาย” รินลดาหน้าแดง หลบตาชุติมาเพื่อนรัก ไม่กล้ามองหน้าเพื่อน

ครูวารี “ถ้าเธอาย ชุติมา เธอถอดเสื้อผ้าเพื่อนเธอสิ” “ถ้าไม่ทำตาม ก็ออกจากห้องไปเลยนะ แล้วอย่าคิดมาขอชั้นอีก”

“เร็วๆ!!!” เสียงครูวารีตวาดใส่

 บทที่ 3 เพื่อนรัก

“ไม่ต้องอายนะริน” ชุติมาบอกกับเพื่อน รินถอดเถอะ เราผู้หญิงเหมือนกัน พอเพื่อนพูด รินรดาค่อยๆ ปลดกระดุมเสื้อนักเรียนทีละเม็ดๆ จนหมด แต่ยังไม่ได้ถอดเสื้อออก เผยให้เห็นเนื้อตัวขาวๆ ของเธอ ตอนนี้รินรดารู้สึกหน้าแดงก่ำ รู้สึกอาย ปนความเสียว และความรู้สึกดีจนบอกไม่ถูก รินลดาสงสัยว่า ทำไมครูถึงลงโทษเธอแบบนี้ ซึ่งเป็นสิ่งที่เธอต้องการภายในจิตใจ เธออยากถอดเสื้อผ้าต่อหน้าคนอื่นมานานแล้ว ซึ่งเธอไม่รู้เลยว่า ครูวารี เห็นพฤติกรรมเธอที่สระว่ายน้ำมาโดยตลด

 “จะยืนนิ่งทำไม ครูบอกให้เธอทำอะไร ถอดให้หมดทุกชิ้น” ครูวารีนั่งลง และตวาดใส่ ทำให้รินรดาค่อยๆถอดเสื้อออก แล้วพาดบนพนักเก้าอี้ แล้วเด็กสาวก็ค่อยๆ ปลดเข็มขัด รูดซิบกระโปรง ถอดกระโปรงออก ตอนนี้ หน้าของรินรดา เต็มไปด้วยสีแดงก่ำด้วยความอาย กับความตื่นเต้นที่เธอกำลังรู้สึก เธอยืนเอามือปิดหน้าอก กับปิดของสงวน ที่ยังมีชุดชั้นในอยู่ เธอน้ำตาคลอเบ้า เหมือนจะขอร้องครูให้หยุดแค่นี้ ชุติมาเห็นครุเงียบ เลยบอกว่า “รินไม่ต้องอายนะ ถอดเถอะเพื่อน” รินรดาพยักหน้าแล้วค่อยๆพอดเสื้อชั้นในของเด็กนักเรียน ที่เป็นเหมือนเสื้อกล้ามสั้นๆ สีขาวออก ทำให้เห็นหน้าอกของเธอสีขาว กับจุกแดงระเรื่อออกมา เผยให้เพื่อนเห็น ตอนนี้ ชุติมาก็หน้าแดงไปด้วยจนครูสังเกตเห็นได้

 เธอค่อยๆ ก้มถอดกางเกงในสีขาวของเธอออก ซึ่งตรงกางเกงใน มีน้ำเหนียวๆ ติดอยู่ตรงเป้าอีกด้วย ทำให้รินลาดแอบขยำกางเกงในด้วยความเขินอายเพื่อนและครู ที่เห็นน้ำใสๆ เหนียวๆ และคราบขาวๆ ของเธอที่ออกมาจากตัวของรินลดา รินรดายืน ใสภาพเปลือยเปล่า เอามือและแขนปิดหน้าอก กับตรงของสงวนตัวเอง

ครูวารี “เออ ครูเชื่อแล้วว่า เธอรักเพื่อนจริงๆรินลาด เธอทำเพื่อเพื่อนเธอได้ แล้วชุติมาล่ะ ทำเพื่อเพื่อนได้มั้ย” 

“ได้ค่ะ” ชุติมาตอบครู พลางมองตาเพื่อนเธอ ซึ้งใจที่เพื่อนเธอทำเพื่อเธอได้ 

ครูวารี “งั้นชุติมา เธอเห็นไหมว่า เพื่อนเธอน้ำออกมาขนาดนั้น เธอใช้มือเธอทำให้เพื่อนเธอมีความสุขทีสิ”

ชุติมา “ได้ค่ะ” แล้วชุติมาก็ค่อยๆดึงมือรินลดาออก แล้วเธอก็ใช้มือช่วยเบ็ดเพื่อนรักเธอ ความสุขที่ยากเกินจะต้านทาน ทำให้รินลดานั่งลงบนเก้าอี้ แล้วเพื่อนรักเธอก็ใช้นิ้วบดไปที่ของเธอ ปากของชุติมาเพื่อนเธอ ดูดอยู่บนหน้าอก และซอกคอของรินลดา เธอไม่เหลือสถาพของคนที่อายอีกแล้ว เธอร้องครางออกมา อย่างหมดอาย เธอครางชื่อเพื่อนเธอ ชุ ชุ เราเสียว ร้องไม่เป็นภาษา เกร็งตัวด้วยความเสียวสะท้าน

 อ๊ากกกกก ตัวรินลดากระตุกเกร็งในอ้อมกอดเพื่อนของเธอ ครูนั่งมองด้วยความพอใจ เด็กทั้งสองคนแยกตัวออกจากกัน รินลดาคว้าเสื้อผ้าเธอมาใส่อย่างรวดเร็ว ส่วนชุติมาก็เช็ดนิ้วที่เรอะน้ำเหนียวๆ ของเพื่อนเธอกับกระโปรงของเธอเอง ทั้งคู่ยืนต่อหน้าครูวารี ครูเลยสั่งให้ชุติมาออกไปรอหน้าห้องก่อน พอประตูห้องปิด ครูวารีก็พูดกับรินลดาเบาๆ 

ครูวารี “ครูเห็นทุกอย่างที่เธอทำที่สระว่ายน้ำ แล้วครูก็อัดคลิปไว้ ถ้าเธอไม่อยากให้คลิปเธอเผยแพร่ออกไป เธอกับเพื่อนเธอต้องเก็บเรื่องนี้ไว้เป็นความลับนะคะ” แล้วครูก็ปล่อยรินลดากลับบ้านไป 

 คืนนั้น รินลดาขอแม่ไปนอนบ้านชุติมา สองคน เป็นเพื่อนรักกันมากตั้งแต่วันนั้น