[จบ]ทะลุมิติมาเป็นภรรยาตัวน้อยของสามีพิการ
เจ้าของร่างเดิมถูกท่านย่าตัวเอง ขายให้ชายพิการด้วยเงินเพียงห้าตำลึง จึงคิดสั้นไปกระโดดน้ำฆ่าตัวตาย ทำให้วิญญาณของเซี่ยซือซือทะลุมิติมาเข้าร่างแทน ชีวิตในโลกนี้บิดามารดาล้วนตายไปแล้ว เหลือเพียงน้องสาวกับน้องชายร่างกายผอมแห้งหิวโซสองคน เธอต้องช่วยพวกเขาให้รอด ก่อนจะถูกคนชั่วพวกนี้ขายทิ้งไปแบบเธอ
+++
“จ้านเออร์ข้าเอาเสื้อผ้าของซือซือมาไว้ในห้องของเจ้านะ” บอกแล้วเดินเอาห่อผ้าไปใส่ไว้ในตู้เสื้อผ้าของลูกชาย “ซือซือเจ้าอยู่ดูแลสามีของเจ้าอยู่ที่นี่ไปก่อน น้อง ๆ ของเจ้าไม่ต้องเป็นห่วงข้าจะดูแลให้เอง วันนี้เจ้าไม่ต้องหาอาหารให้น้อง ถือว่าข้าเลี้ยงต้อนรับสะใภ้ก็แล้วกัน”
เอ่ยเพียงเท่านั้นนางถานก็เดินออกจากห้องของลูกชายไป ปล่อยให้เซี่ยซือซือยืนเก้ ๆ กัง ๆ อยู่กลางห้อง ส่วนเจ้าของห้องนั้นทำเหมือนนางเป็นฝุ่นผงในอากาศ หันไปคัดตำราของตนเองต่อ
เจ้าเด็กหน้าตายนี่ !
“เอ่อ ข้าควรเรียกท่านว่าอย่างไร” นางทำใจกล้าเดินเข้าไปหาถานจ้านใกล้ ๆ แต่เขาไม่ตอบไม่รับรู้การมีตัวตนของนางด้วยซ้ำ
“พี่จ้าน”
“ท่านพี่”
“หรือว่า...สามี”
ถานจ้าน “...!”
มีปฏิกิริยาแล้วสินะ เจ้าไม่อยากได้ข้าเป็นภรรยา ข้าก็ไม่อยากได้เจ้าเป็นสามีเหมือนกัน แต่ข้ายังเด็กอยู่ออกไปใช้ชีวิตข้างนอกกับน้อง ๆ ตอนนี้ยังไม่ได้ รอข้าร่ำรวยก่อนเถอะ !
ถานจ้านวางพู่กันในมือลง เงยหน้าขึ้นมามองภรรยาตัวน้อยของตนเอง สีหน้าใสซื่อเหมือนไม่รู้ว่าตัวเองทำผิดอันใด ช่างขัดใจเขานัก “เรียกข้าว่าพี่จ้านก็พอ ส่วนสองคำนั้นอย่าได้คิด ซือซือเจ้าอายุสิบสามใช่ไหม”
“เจ้าค่ะ”
“ยังเด็กเกินไป”
“ถูกของท่าน ข้านั้นยังเด็กอยู่ยังเข้าหอไม่ได้เจ้าค่ะ !”
ถานเจ้า “...!” เจ้าคิดไปถึงไหนกัน “เช่นนั้นเจ้ามีประโยชน์อันใดต่อข้า”
“ประโยชน์ ?” เซี่ยซือซือกะพริบตาปริบ ๆ
ไม่ใช่ท่านแม่ของเจ้าหรอกหรือที่ซื้อข้ามา ทำไมยามนี้กลายเป็นข้าต้องมามองหาประโยชน์ของตัวเองเสียแล้วล่ะ ประโยชน์ของข้านั้นเกินจะคณานับ เพียงแต่ข้าต้องใช้มันกับคนที่คู่ควรเท่านั้น เซี่ยซือซือคิดแล้วก็ปรายตามองไปที่ขาด้านซ้ายของเขา ตั้งแต่เข้าบ้านหลังนี้มานางยังไม่เห็นตอนเขายืน
ถานเจ้าชักสีหน้าอย่างไม่พอใจ น้อยคนนักจะหาญกล้ามองขาข้างซ้ายของเขาตรง ๆ “ว่าอย่างไร ข้าถามว่าเจ้าทำอะไรได้บ้าง”
เซี่ยซือซือยกนิ้วขึ้นมานับระหว่างเฟ้นหาประโยชน์ของตัวเอง “ข้าปัดกวาดเช็ดถูได้ ทำอาหารได้ ซักเสื้อผ้าได้...” พลันสมองก็คิดต่อไม่ออก
“หยิบกระโถนด้วย” ถานจ้านต่อคำให้นางเอง
“หา หยิบกระโถน ?”
“ท่านแม่ให้เจ้ามานอนในห้องของข้า ต้องการให้เจ้าช่วยหยิบกระโถนให้ข้ายามค่ำคืน เพราะข้าเดินเหินไม่สะดวก”
เซี่ยซือซือ ” ...”
เกินไปแล้ว ! เจ้ามนุษย์หน้าตายผู้นี้ ต้องการให้นางหยิบกระโถนถ่ายหนักถ่ายเบาให้ตอนกลางคืนเช่นนั้นหรือ นางผงะอย่างตกใจเล็กน้อย
“ท่านป้าถานคงไม่ได้ซื้อข้ามาเป็นคนใช้ท่านใช่ไหม” นางอดถามออกไปตรง ๆ ไม่ได้
ถานจ้านกลอกตามองคนถามเล็กน้อย จากนั้นก็ระบายลมหายใจแผ่วเบาตามมา “ก่อนถึงวัยปักปิ่น เจ้าย่อมเป็นคนใช้ไปก่อน”
+++
“จ้านเออร์ข้าเอาเสื้อผ้าของซือซือมาไว้ในห้องของเจ้านะ” บอกแล้วเดินเอาห่อผ้าไปใส่ไว้ในตู้เสื้อผ้าของลูกชาย “ซือซือเจ้าอยู่ดูแลสามีของเจ้าอยู่ที่นี่ไปก่อน น้อง ๆ ของเจ้าไม่ต้องเป็นห่วงข้าจะดูแลให้เอง วันนี้เจ้าไม่ต้องหาอาหารให้น้อง ถือว่าข้าเลี้ยงต้อนรับสะใภ้ก็แล้วกัน”
เอ่ยเพียงเท่านั้นนางถานก็เดินออกจากห้องของลูกชายไป ปล่อยให้เซี่ยซือซือยืนเก้ ๆ กัง ๆ อยู่กลางห้อง ส่วนเจ้าของห้องนั้นทำเหมือนนางเป็นฝุ่นผงในอากาศ หันไปคัดตำราของตนเองต่อ
เจ้าเด็กหน้าตายนี่ !
“เอ่อ ข้าควรเรียกท่านว่าอย่างไร” นางทำใจกล้าเดินเข้าไปหาถานจ้านใกล้ ๆ แต่เขาไม่ตอบไม่รับรู้การมีตัวตนของนางด้วยซ้ำ
“พี่จ้าน”
“ท่านพี่”
“หรือว่า...สามี”
ถานจ้าน “...!”
มีปฏิกิริยาแล้วสินะ เจ้าไม่อยากได้ข้าเป็นภรรยา ข้าก็ไม่อยากได้เจ้าเป็นสามีเหมือนกัน แต่ข้ายังเด็กอยู่ออกไปใช้ชีวิตข้างนอกกับน้อง ๆ ตอนนี้ยังไม่ได้ รอข้าร่ำรวยก่อนเถอะ !
ถานจ้านวางพู่กันในมือลง เงยหน้าขึ้นมามองภรรยาตัวน้อยของตนเอง สีหน้าใสซื่อเหมือนไม่รู้ว่าตัวเองทำผิดอันใด ช่างขัดใจเขานัก “เรียกข้าว่าพี่จ้านก็พอ ส่วนสองคำนั้นอย่าได้คิด ซือซือเจ้าอายุสิบสามใช่ไหม”
“เจ้าค่ะ”
“ยังเด็กเกินไป”
“ถูกของท่าน ข้านั้นยังเด็กอยู่ยังเข้าหอไม่ได้เจ้าค่ะ !”
ถานเจ้า “...!” เจ้าคิดไปถึงไหนกัน “เช่นนั้นเจ้ามีประโยชน์อันใดต่อข้า”
“ประโยชน์ ?” เซี่ยซือซือกะพริบตาปริบ ๆ
ไม่ใช่ท่านแม่ของเจ้าหรอกหรือที่ซื้อข้ามา ทำไมยามนี้กลายเป็นข้าต้องมามองหาประโยชน์ของตัวเองเสียแล้วล่ะ ประโยชน์ของข้านั้นเกินจะคณานับ เพียงแต่ข้าต้องใช้มันกับคนที่คู่ควรเท่านั้น เซี่ยซือซือคิดแล้วก็ปรายตามองไปที่ขาด้านซ้ายของเขา ตั้งแต่เข้าบ้านหลังนี้มานางยังไม่เห็นตอนเขายืน
ถานเจ้าชักสีหน้าอย่างไม่พอใจ น้อยคนนักจะหาญกล้ามองขาข้างซ้ายของเขาตรง ๆ “ว่าอย่างไร ข้าถามว่าเจ้าทำอะไรได้บ้าง”
เซี่ยซือซือยกนิ้วขึ้นมานับระหว่างเฟ้นหาประโยชน์ของตัวเอง “ข้าปัดกวาดเช็ดถูได้ ทำอาหารได้ ซักเสื้อผ้าได้...” พลันสมองก็คิดต่อไม่ออก
“หยิบกระโถนด้วย” ถานจ้านต่อคำให้นางเอง
“หา หยิบกระโถน ?”
“ท่านแม่ให้เจ้ามานอนในห้องของข้า ต้องการให้เจ้าช่วยหยิบกระโถนให้ข้ายามค่ำคืน เพราะข้าเดินเหินไม่สะดวก”
เซี่ยซือซือ ” ...”
เกินไปแล้ว ! เจ้ามนุษย์หน้าตายผู้นี้ ต้องการให้นางหยิบกระโถนถ่ายหนักถ่ายเบาให้ตอนกลางคืนเช่นนั้นหรือ นางผงะอย่างตกใจเล็กน้อย
“ท่านป้าถานคงไม่ได้ซื้อข้ามาเป็นคนใช้ท่านใช่ไหม” นางอดถามออกไปตรง ๆ ไม่ได้
ถานจ้านกลอกตามองคนถามเล็กน้อย จากนั้นก็ระบายลมหายใจแผ่วเบาตามมา “ก่อนถึงวัยปักปิ่น เจ้าย่อมเป็นคนใช้ไปก่อน”
สารบัญ
CONTENT
1 : ทะลุมิติ | อ่านฟรี |
1 เดือนที่แล้ว
5 หน้า A5
|
2 : ขึ้นเขาหาของกิน | อ่านฟรี |
1 เดือนที่แล้ว
5 หน้า A5
|
3 : มิติพิเศษ | อ่านฟรี |
1 เดือนที่แล้ว
5 หน้า A5
|
4 : ท่านย่า ! ท่านจะฆ่าน้องชายข้าอีกคนหรือเจ้าคะ | อ่านฟรี |
1 เดือนที่แล้ว
5 หน้า A5
|
5 : จ่ายเงินค่าหมอหรือแยกบ้าน | อ่านฟรี |
1 เดือนที่แล้ว
5 หน้า A5
|
6 : กั้นกำแพง | อ่านฟรี |
1 เดือนที่แล้ว
5 หน้า A5
|
7 : เซี่ยเหมยลี่ | อ่านฟรี |
1 เดือนที่แล้ว
4 หน้า A5
|
8 : สำรวจมิติพิเศษ | อ่านฟรี |
1 เดือนที่แล้ว
5 หน้า A5
|
9 : นางถานมารับตัวเซี่ยซือซือ | อ่านฟรี |
1 เดือนที่แล้ว
5 หน้า A5
|
10 : เจ้ากล้าสาบานไหมซือซือ | อ่านฟรี |
1 เดือนที่แล้ว
5 หน้า A5
|
11 : ท่านแม่ ท่านขาดทุนแล้วล่ะ | อ่านฟรี |
1 เดือนที่แล้ว
5 หน้า A5
|
12 : เหมือนข้าเห็นนิ้วมือของอาซานขยับได้ | อ่านฟรี |
1 เดือนที่แล้ว
6 หน้า A5
|
13 : น้าเหลียนฮวาช่างโง่นัก | อ่านฟรี |
1 เดือนที่แล้ว
4 หน้า A5
|
14 : แอบช่วยแม่สามี | อ่านฟรี |
1 เดือนที่แล้ว
5 หน้า A5
|
15 : เข้าตำบลหานตง | อ่านฟรี |
1 เดือนที่แล้ว
5 หน้า A5
|
16 : ขายเขากวางอ่อน | อ่านฟรี |
1 เดือนที่แล้ว
4 หน้า A5
|
17 : อาซานเจ้าฟื้นแล้วหรือ | อ่านฟรี |
4 สัปดาห์ที่แล้ว
5 หน้า A5
|
18 : น้องเล็กก่อเรื่อง | อ่านฟรี |
4 สัปดาห์ที่แล้ว
5 หน้า A5
|
19 : ไอหยา ! วันนี้ข้ามีเนื้อกินอีกแล้ว | อ่านฟรี |
4 สัปดาห์ที่แล้ว
5 หน้า A5
|
20 : แม่เฒ่าเซี่ยมารับเซี่ยซานซานกลับบ้าน | อ่านฟรี |
4 สัปดาห์ที่แล้ว
5 หน้า A5
|
21 : อยากขุดบ่อน้ำ | |
4 สัปดาห์ที่แล้ว
6 หน้า A5
|
22 : นี่คือผลของการใช้น้ำพุวิเศษเกินขนาดสินะ | |
4 สัปดาห์ที่แล้ว
5 หน้า A5
|
23 : เจอตาน้ำแล้ว | |
4 สัปดาห์ที่แล้ว
5 หน้า A5
|
24 : สำรวจตาน้ำในหมู่บ้าน | |
4 สัปดาห์ที่แล้ว
6 หน้า A5
|
25 : นายท่านหยวนอยากเจอซือซือ | |
4 สัปดาห์ที่แล้ว
6 หน้า A5
|
26 : ท่านอย่ามาว่าสามีข้านะ ! | |
4 สัปดาห์ที่แล้ว
5 หน้า A5
|
27 : ไหนล่ะซาลาเปาของข้า ! | |
4 สัปดาห์ที่แล้ว
5 หน้า A5
|
28 : ซือซือเจ้าเจอเทพเจ้าโชคลาภอีกแล้วรึ | |
4 สัปดาห์ที่แล้ว
6 หน้า A5
|
29 : มีบ่อน้ำกลางหมู่บ้านแล้ว | |
4 สัปดาห์ที่แล้ว
5 หน้า A5
|
30 : สอนหนังสือเด็กสามคน | |
4 สัปดาห์ที่แล้ว
6 หน้า A5
|
31 : พวกเด็กบ้านสามแอบซ่อนเงินเอาไว้ | |
4 สัปดาห์ที่แล้ว
5 หน้า A5
|
32 : นางถานหายดีแล้ว | |
4 สัปดาห์ที่แล้ว
5 หน้า A5
|
33 : นายท่านหยวนเลี้ยงข้าว | |
4 สัปดาห์ที่แล้ว
5 หน้า A5
|
34 : น้องเล็กเช็ดน้ำลาย ! | |
4 สัปดาห์ที่แล้ว
5 หน้า A5
|
35 : บ้านสกุลถานตุนเสบียงหน้าหนาวกันแล้ว | |
4 สัปดาห์ที่แล้ว
5 หน้า A5
|
36 : ปีศาจมาแล้ว | |
4 สัปดาห์ที่แล้ว
5 หน้า A5
|
37 : ข้าทำเกษตรไม่เป็นท่านแม่ก็ไม่ถนัด | |
4 สัปดาห์ที่แล้ว
5 หน้า A5
|
38 : นักพรตเฒ่าตอบแทนคุณซือซือ | |
4 สัปดาห์ที่แล้ว
5 หน้า A5
|
39 : ขาข้างที่บาดเจ็บยังไร้ความรู้สึก | |
4 สัปดาห์ที่แล้ว
5 หน้า A5
|
40 : ขาข้าเริ่มมีความรู้สึกแล้ว | |
4 สัปดาห์ที่แล้ว
5 หน้า A5
|
41 : จ้านเออร์เจ้าเดินได้แล้ว | |
4 สัปดาห์ที่แล้ว
5 หน้า A5
|
42 : หิมะแรกของปี | |
4 สัปดาห์ที่แล้ว
5 หน้า A5
|
43 : เสบียงชาวบ้านไม่พอ | |
4 สัปดาห์ที่แล้ว
5 หน้า A5
|
44 : รถลากเลื่อน | |
4 สัปดาห์ที่แล้ว
5 หน้า A5
|
45 : ฝ่าหิมะเข้าตำบล | |
4 สัปดาห์ที่แล้ว
6 หน้า A5
|
46 : ขอความช่วยเหลือจากหอโอสถหยวนเป่า | |
4 สัปดาห์ที่แล้ว
6 หน้า A5
|
47 : ป่วยเพราะไม่ดื่มสุราคลายหนาว | |
4 สัปดาห์ที่แล้ว
5 หน้า A5
|
48 : สอนเล่นสกี | |
4 สัปดาห์ที่แล้ว
6 หน้า A5
|
49 : ไปอำเภอเจียงครั้งแรก | |
4 สัปดาห์ที่แล้ว
5 หน้า A5
|
50 : หลูจิ่นฟาน | |
4 สัปดาห์ที่แล้ว
5 หน้า A5
|
102 : ทำลายคลังเสบียงข้าศึก | |
4 สัปดาห์ที่แล้ว
7 หน้า A5
|
103 : ช่วยคนกลางดึก | |
4 สัปดาห์ที่แล้ว
6 หน้า A5
|
104 : แขนท่านไปไหนเสียแล้วล่ะ ? | |
4 สัปดาห์ที่แล้ว
6 หน้า A5
|
105 : เมืองเสียนหยาง | |
4 สัปดาห์ที่แล้ว
7 หน้า A5
|
106 : เสี่ยวเป่า นั่นเจ้าใช่ไหม ! | |
4 สัปดาห์ที่แล้ว
6 หน้า A5
|
107 : คุณชายเริ่นก้งเยว่กับพี่หญิงใหญ่ | |
4 สัปดาห์ที่แล้ว
7 หน้า A5
|
108 : รักษาท่านอ๋องห้า | |
4 สัปดาห์ที่แล้ว
6 หน้า A5
|
109 : เข้าสู่สมรภูมิรบ | |
4 สัปดาห์ที่แล้ว
7 หน้า A5
|
110 : กำจัดหน่วยสอดแนม | |
4 สัปดาห์ที่แล้ว
7 หน้า A5
|
111 : ขับไล่ข้าศึก | |
4 สัปดาห์ที่แล้ว
7 หน้า A5
|
112 : ชีวิตในเมืองหลวง | |
4 สัปดาห์ที่แล้ว
7 หน้า A5
|
113 : ขอแต่งงาน | |
4 สัปดาห์ที่แล้ว
6 หน้า A5
|
114 : ยวนยางคู่ (จบ) | |
4 สัปดาห์ที่แล้ว
8 หน้า A5
|
รายการรีวิว
REVIEW
ปักหมุด
เว็บไซต์นี้ใช้คุกกี้
เว็บไซต์นี้ใช้คุกกี้ เพื่อสร้างประสบการณ์นำเสนอคอนเทนต์ที่ดีให้กับท่าน รวมถึงเพื่อจัดการข้อมูลส่วนบุคคลเพื่อให้ท่านได้รับประสบการณ์ที่ดีบนบริการของเว็บไซต์เรา หากท่านใช้บริการเว็บไซต์นี้ต่อไปโดยไม่มีการปรับตั้งค่าใดๆ นั่นเป็นการแสดงว่าท่านอนุญาตยินยอมที่จะรับคุกกี้บนเว็บไซต์และนโยบายสิทธิส่วนบุคคลของเรา
userA???
???? ??? ? ???? ?? ??