สาววิศวะป๊ะหนุ่มนักเรียนนอก

นับดาวลูกสาวเจ้าสัวเมืองเหนือ เธอทำงานเป็นวิศวกรในโรงงานมาเกือบสิบปีจนกระทั่งเริ่มเบื่อหน่าย ประจวบเหมาะกับป๋าโทรมาเรียกให้ไปดูแลกิจการที่บ้านได้แล้ว เธอจึงลาออกจากงานเพื่อกลับบ้านเกิดที่เชียงราย บ้านเธอมีธุรกิจหลายอย่างไหนจะปั๊มน้ำมัน ไหนจะร้านค้าที่ปล่อยเช่า รวมทั้งบ้านเช่าหลายหลังอีกในภาคเหนือ

เคราะห์หามยามร้าย ขณะที่เธอขับรถคันเก่าที่ซื้อด้วยเงินตัวเองเพื่อผ่านไร่ชาของพ่อเลี้ยงอนันต์ซึ่งเป็นเพื่อนรักป๋า  เธอแค่เผลอดูโทรศัพท์นิดเดียวเท่านั้น แต่กลับไปชนเข้ากับรถสปอร์ตคันหรูด้านหน้าที่จอดติดไฟแดงอย่างไม่ตั้งใจ

นับดาวได้แต่คิดว่าซวยจริง ๆ เธอรีบโทรหาประกันและโทรบอกป๋าว่าจะกลับช้าสักหน่อย จากนั้นก็ลงจากรถหวังจะไปเคลียร์กับเจ้าของรถ แต่กลับกลายเป็นว่าเธอถูกเจ้าของรถรูปหล่อต่อว่าเสียเถียงไม่ทัน โอเค เธอรู้ว่าเธอผิด แต่จำเป็นไหมที่เขาจะต้องต่อว่าเธอขนาดนี้ ประกันที่ได้รับแจ้งเหตุของรถทั้งสองคันมาถึงในขณะนั้นพอดี เจ้าของรถสปอร์ตจึงตั้งใจจะคุยกับประกันแทนเจ้าของรถ แต่นับดาวดึงเขาเอาไว้แล้วต่อว่าเขาคืนเช่นกัน

เจ้าหน้าที่ประกันได้แต่กุมขมับกับเจ้าของรถทั้งสอง พวกเขาเห็นว่าคงอีกนานกว่าพวกเขาจะทะเลาะกันเสร็จ พวกเขาจึงถ่ายรูปที่เกิดเหตุเอาไว้เคลมประกันแทน

นับดาวหลังต่อว่าเขาจนเหนื่อยแล้ว เธอก็นึกได้ว่าเจ้าหน้าที่ประกันมาแล้วจึงบอกเรื่องราวทั้งหมดออกไป และเธอยินดีจะชดใช้ให้เจ้าของรถตามระเบียบ แต่สิงหาที่กำลังเดือดจัดกลับดูถูกเธอว่าไม่น่าจะมีปัญญาชดใช้ แค่ดูจากสภาพรถเก๋งคันเก่า ๆ ตกรุ่นไปเป็นสิบปีตรงหน้า กับเสื้อผ้าที่เธอใส่แค่เสื้อยืดกางเกงยีนส์ขาด ๆ สิงหาก็เดาได้ว่าเธอต้องออกเงินเพิ่มให้ประกันไม่น้อย แถมท่าทางทอมบอยแบบเธอไม่น่าจะมีเงิน

นับดาวที่ถูกดูถูกถึงกับคิ้วกระตุก เธอบอกประกันของเธอให้ตีราคาแล้วมาเอาเงินกับเธอ เท่าไหร่เธอก็จ่ายได้ ทำเอาประกันทั้งสองได้แต่เพลียใจกับเจ้าของสองคนที่ทะเลาะกันไม่เลิก

เมื่อบอกประกันเรื่องเบอร์โทรของเธอและรายละเอียดการติดต่อแล้ว นับดาวก็โบกรถสองแถวเพื่อเข้าเมืองแล้วค่อยให้คนของป๋ามารับ อย่างไรของส่วนใหญ่ของเธอก็ถูกขนมาก่อนหน้านี้แล้วด้วยรถหกล้อที่ป๋าให้ลูกน้องขับไปช่วยขนที่ระยอง ตอนนี้เธอจึงสะพายเป้ใส่แว่นดำขึ้นรถสองแถวไปหลังจากให้กุญแจกับประกันของเธอ โดยไม่สนใจเสียงโวยวายของคู่กรณี

หลังจากมาแล้วต่างคนต่างลืมคู่กรณีของตน กระทั่งวันที่ครอบครัวสิงหาไปร่วมฉลองวันเกิดเจ้าสัวชัย ความบรรลัยจึงเกิดขึ้น

***นิยายเรื่องนี้แต่งขึ้นเพื่อความบันเทิงเท่านั้น หากนักอ่านคนใดไม่ชอบแนวนี้ ขออภัยมา ณ ที่นี้ด้วยนะคะ***

***เรื่องนี้เน้นบรรยายเป็นหลัก หากไม่ถูกจริตของนักอ่านก็ขออภัยค่ะ***

***สถานที่และผู้คนในนิยายเรื่องนี้เป็นเรื่องสมมุติ***

***นักอ่านสามารถติชม พูดคุยกับผู้เขียนได้นะคะ ยินดีรับทุกความคิดเห็นค่ะ ขอบพระคุณที่เข้ามาอ่านกันนะคะ***

***สงวนลิขสิทธิ์ตามพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์พ.ศ. 2537 และ (ฉบับเพิ่มเติม) พ.ศ. 2558 ห้ามคัดลอกหรือดัดแปลงส่วนหนึ่งส่วนใดของนิยายเรื่องนี้ ไปคัดลอก ทำซ้ำ ดัดแปลง แก้ไข รวมเล่ม สแกน ถ่ายรูป แปลเป็นภาษาอื่น จัดพิมพ์ เพื่อนำออกเผยแพร่โดยมิได้รับการอนุญาตเป็นลายลักษณ์อักษรเด็ดขาด***