เมื่อฉันย้อนเวลามาเป็นวัยรุ่นยุค90

ติดตาม
เมื่อฉันย้อนเวลามาเป็นวัยรุ่นยุค90
นิยาย อีโรติก
#รัก  #18+  #วัยรุ่น  #ย้อนเวลา 
"เอี๊ยดดด....โคลมมม"ผมลืมตาตื่นขึ้นมาที่บ้านใครไม่รู้ ทั้งเล็กซอมซ่อเหม็นเหมือนน้ำมันเครื่อง ได้ยินเสียงเหมือนคนเคาะเหล็ก ผมเดินไปดู ที่แท้ก็เป็นอู่ซ่อมรถน่ะเองหน้าบ้านรับซ่อมรถในตัวบ้านมีห้องครัวเล็กๆห้องน้ำเล็กๆชั้นบนมีห้อง2ห้อง "อ้าว..ฟื้นแล้วเหรอ?" ชายวัยประมาณ40กว่าๆทักผม กับข้างๆเขาเด็กผู้ช
Yaya Naja Yaya Naja : เจ้าของเรื่อง
285

อ่าน

36

ตอน

0

คอมเมนต์


ฉันชื่อดิว พ่อชื่อเด่น แม่ชื่อดวงใจ น้องชายชื่อดนตรี
พ่อเปิดร้านขายของสะสมยุค90พ่อเป็นนักดนตรีเก่าแม่เป็นนักร้้องยุค9แม่ชอบนักร้องยุค90ชื่อดิวกับดรีมใช่แล้วล่ะชื่อของฉันมาจากนักร้องที่แม่ชอบแม่เปิดเพลงเขาทุกวันจนฉันจำได้ร้องได้และเบื่อฟังมากนักร้องชื่อดิวหายออกจากวงการตั้งแต่ปี2,000ส่วนคนชื่อดรีมแต่งงานมีลูกดังมากในตอนนี้
"ดิวๆๆมาดูนี่สิพ่อได้ของจ๊าบจ๊าบมาด้วย"
พ่อเรียกฉันไปดูบางอย่างที่พ่อซื้อมา                  "พ่อเขาเลิกใช้ไปนานแล้วจ๊าบน่ะเดี๋ยวนี้มันต้องสุดเจ๋ง" พ่อเอาโทรศัพท์เครื่องเก่าคร่ำครึมาให้ดู
"ใช้ได้มั๊ยนี่..น่าจะไม่ได้หรอกพ่อแบตหมดสู่ขิตไปแล้ว"  
"อะไรคือสู่ขิตเด็กสมัยนี้พูดไม่เป็นภาษาเลยฟังไม่รู้เรื่อง" พ่อบ่นแม่เป็นแม่บ้านทำงานบ้านมีงานอดิเรกคือเป็นนักเขียนนิยายเมื่อก่อนขายไม่ค่อยได้ตั้งแต่ฉันสมัคเว็ปเขียนนิยายให้แม่ก็มีรายได้เป็นกอบเป็นกำส่วนพ่อขายไม่ ได้เลยของเก่าอะไรไม่รู้  
"ดิวๆอ่ะพ่อให้" พ่อยื่นโทรศัพท์เก่าเครื่องนั้นให้ฉัน 
 "มันใช้ไม่ได้ไม่เอาหรอก" ฉันปฏิเสธรับ
"เอาไว้ดูเล่นก็ได้"  
"พ่อ...ซื้ออะไรมาเยอะแยะไม่เห็นว่ามันจะขายได้ เปลืองเงินโดยใช่เหตุ”  (แม่บ่น)
"แม่ไปมินิมาร์ทแป๊บนะ" 
ฉันลำคานพ่่อแม่ทะเลาะกันจึงหาเรื่องออกมาคว้ากระเป๋ากับโทรศัพท์คู่
ใจมาด้วยฉันซื้อขนมกินหน้ามินิมาร์ทเสร็จแล้วก็จะเดินกลับบ้านครึ้้้้มฟ้าครึ้มฝนฉันรีบเดินกลัวฝนตก "ตี๊ด..ติ๊ด..ติ๊ดๆๆ." เสียงโทรศัพท์เครื่องเก่าที่พ่อให้มาดังขึ้นฉันตกใจและแปลกใจไม่มีแบตเตอรี่ติดได้ไงฉันอยากรู้ว่าใครโทรมาฉันจึงรับสาย
"ฮัลโหล...ฟีดดดดคุรุครืดครืด" เสียงอะไรฟังไม่รู้เรื่องขณะที่ฉันกำลังจะกดเวางสายทันใดนั้น     
"เปรี้ยงงงง(เสียงฟ้าผ่า)...แล้วภาพก็ตัดไป!?"
ฉันหมดสติไปตื่นมาไม่รู้นอนอยู่ที่ไหนมืดมากแต่ก็ยังมีถนนฉันเดินไปตามถนนฉันจำได้ว่าฉันรับโทรศัพท์หน้าหมู่บ้านนี่แต่หมู่บ้านหายไปรึว่าฉันจะถูกลักพาตัวแต่เงินในกระเป๋าก็มีเยอะนะไม่หายเลยสักบาท
"เอี๊ยดดด..โครม..." ฉันแล้วฉันก็หมดสติตื่นมาที่ไหนสักแห่งได้ยินเสียงคนคุยกันแต่ฉันลืมตา ไม่ขึ้น
"ดิวมึงเลยถ้าเขาตายเราซวยแน่ขับรถยังไงวะ?!.."     
"มันมืดแล้วอยู่ๆยัยนี่ทะเล่อทะล่าเข้ามาใครจะเบรกทันวะ"
ใครใครกันชื่อเหมือนฉันฝันไปแน่ๆฉันหลับไปอีกครั้งตื่นมาเห็นผู้ชาย2คนฉันตายไปแล้วรึนี่เทพบุตรชัดๆ
"เธอฟื้นแล้วจำอะไรได้บ้าง"  เขาทั้ง2ถาม
"ฉันอยู่ไหน?" ฉันถาม     
"เธออยู่โรงพยาบาล โดนรถชน "เขาตอบ
"ฉันจำได้ทุกอย่างฉันจะกลับบ้านได้ตอนไหน" ฉันถาม
“อีก2วันเธอหลับไป3วัน”
"ชิบแล้ว...ป่านนี้พ่อแม่ตามหาฉันแย่แล้ว" ฉันหาโทรศัพท์เขายื่นให้ฉันนี่ฉันอยู่โลกไหนนี่โทรศัพท์ไม่มีสัญญาณเลย"โทรศัพท์เธอแบตเตอรี่หมดเลยไม่ได้ติดต่อแม่เธอลองชาร์จแล้วไฟไม่เข้าเลยเครื่องพังแล้วล่ะเขาตอบ" "อีก2วันจะไปส่งบ้านนะ" เขาอีกคนบอกฉันมองรอบๆโรงพยาบาลมันดูใหม่เหมือนพึ่งกำลังสร้างเสร็จใหม่ทั้งๆที่ชื่อโรงพยาบาลนี้ที่แม่เคยพาฉันมาบ่อยมาครั้งล่าสุดมันดูเก่ากว่านี้ฉันก็ไม่ได้คิดอะไร คิดว่าเขาอาจต่อเติมห้องใหม่ก็ได้ฉันอยู่โรงพยาบาลขาหักต้องใส่เฝือก
ฉันคิดว่ารอบตัวมีบางอย่างแปลกๆผู้คนแต่งตัวแปลกทั้งๆที่วัยเดียวกัน กับฉันหรือว่าฉันตกเทรนด์เห็นเขาว่ากันว่าแฟชั่นยุค90กำลังมา"เธอ...เธอชื่ออะไร""ฉันชื่อดิว'"เฮ้ย...!""นั่นมันชื่อชั้น"  "สมองเสื่อม" "มึงเขาสมองเสื่อม""ออกจากโรงพยาบาลวันนี้แล้วจำทางกลับบ้านได้มั๊ย?""จำได้แม่พาชั้นมาโรงพยาบาลนี้ประจำ""เฮ้ออ..ค่อยดีหน่อยนึกว่าสมองเสื่อม""ทำไม่ชื่อดิว..ชื่อเหมือนเพื่อนชั้นเลยนั่นน่ะคนที่ยืนเต๊ะหล่ออยู่นั่นน่ะ ชั้นชื่อดรีมนะถ้าเธอจำบ้านได้ก็"ไปกันเลยชั้นจะขับรถไปส่ง" คนชื่อดรีมคุยตลอดถามนู่นนี่นั่นดรีมเข็นรถมาที่หน้าโรงพยาบาลเขาขับรถมาจอดรับ
"นี่..นี่มันอะไรกันนี่ปกติจะมีมินิมาร์ทอยู่ตรงนี้มันหายไปไหนโรงพยาบาลพึ่งสร้างแม่เคยบอกว่าโรงพยาบาลนี้สร้างมา20กว่าปีแล้วนี่คืออะไรหรือว่าฉันฝันไปสิ่งแปลกๆทำให้ฉันงงงวยอาจจะเบลอยาแหละเขาขับรถตลอดถนนหนทางสภาพแวดล้อมไม่คุ้นตาเอาซะเลยเบลอแหละเบลอยาฉันคิดบวกไว้ก่อคงไม่มีอะไรแปลกไปกว่าตัวฉันแล้วล่ะฉันนี่แปลกสุดและแต่เอ๊ะขับมานานแล้วน่าจะถึงหมู่บ้านแล้วนี่แต่ทำไมมี่แต่ป่าถนนลาดยางก็จริงตรงนั้นก็มีโรงงานก็ผ่านมาแล้วต่อไปต้องเป็นหมู่บ้านแม่สิบ้านแม่อยู่ปทุมธานีต้องเจริญกว่านี้สิทำไมเป็นป่าฉันไม่เข้าใจหรือว่าสมองได้รับความกระทบกระเทือนจึงเห็นสภาพแวด ล้อมผิดแผกไป"บ้านเธออยู่ไหน บอกว่า10นาทีนี่มันเลย10นาทีแล้วนะ"   
คนชื่อดิวถาม"คุณเห็นป่ามั๊ย""เห็นสิ...""คุณเห็นหมู่บ้านมั๊ย..ตรงนี้คือหมู่บ้านบ้านแม่อยู่ตรงนี้""สมองเสื่อม...!" ทั้งสองคนพูดพร้อมกัน"แม่...แม่..แม่..อยู่ไหนพ่ออยู่ไหนดนตรีพี่ขอโทษนี่คำขอของชั้นเป็นจริงหรือนี่ฮือๆๆ...ๆๆสิ่งศักดิ์สิทธิ์ลูกขอโทษเอาบ้านเอาแม่เอาน้องกลับมาเถอะลูกขอถอนคำพูด...ช่วยด้วยหนูอยากกลับบ้าน""ทำไงดี...เธอสมองเสื่อม..มึงต้องรับผิดชอบมึงขับรถชนเขา""ไอ้ดรีมมึงจะมาโยนให้กูแบบนี้ไม่ได้เพราะมึงให้กูขับมาทางนี้""แต่มึงเป็นคนชนดิวมึงพาเขาไปพักอยู่บ้านมึงก่อนเดี๋ยวครอบครัวก็ประกาศหาตามหนังสือพิมพ์หรือไม่ก็ทีวีแหละลูกทั้งคนนี่""บ้านมึงไงอยู่หลายคนไม่น่าเกลียดกูอยู่คนเดียวจะให้อยู่กัน2ต่อ2ได้ไงผู้ชายผู้หญิง""ไอโง่ใครถามก็บอกคนรับใช้หรือญาติก็ได้ที่บ้านมึงก็มีแม่บ้านนี่""แม่บ้านอยู่แค่กลางวันแต่กลางคืนกูต้องอยู่กับเธอแค่2คนนะ""ไงมึงกลัวผู้หญิงตัวเล็กๆข่มขืนมึงรึไงไม่รู้แหละมึงชนมึงรับผิดชอบบ้านกูไม่สะดวกแม่รู้กููโดนด่าแน่ทั้งสองเถียงกันในขณะที่ฉันฉงนงงกับสิ่งที่เกิดขึ้นเหมือนหมาหลงทางไม่รู้จะไปทางไหนดีพวกเขาขับรถมาที่บ้านไม้ทรงไทยหลังใหญ่มีอานาเขตกว้างใหญ่ไพศาลมีสวนผลไม้ล้อมบ้านไปหมดเขาจอดรถทั้งสองพยุงฉันเข้าบ้านฉันเหลือบไปเห็นรถจอดอยู่ที่โรงรถน่าจะเป็นของคนชื่อดิว รถรุ่นเดียวกับของพ่อพ่อบอกเลิกผลิตมาเป็น10ปีแล้วแต่ที่ จอดอยู่ป้ายแดงพึ่งออกใหม่"กูกลับก่อนนะ..ไปล่ะ""เฮ้ย..ทิ้งกูอยู่กับกูก่อนสิกูไม่เคยอยู่กับคนอื่นกูทำตัวไม่ถูก""เธออยู่ห้องนี้นะ...ห้องรับรองแขกชั้นล่างมีห้องน้ำอยู่ในห้องจะได้ สะดวกไม่มีใครอยู่ครอบครัวชั้นไปอยู่เมืองนอกกันหมดมีชั้นคนเดียว ไม่ ไปชั้นชอบที่นี่ชั้นให้แม่บ้านเตรียมชุดให้แล้วเป็นชุดของน้องสาวชั้นเอง...เธออยากได้อะไรบอกแม่บ้านได้เลยแม่บ้านจะอยู่แค่5โมงเย็นชั้นจะลงมาทำอาหารให้นะตอน5โมงเย็น""อ้าว..มีแม่บ้านทำไมไม่ให้เขาทำให้ล่ะ?""ไม่ชั้นชอบทำกินเอง...ชั้นชอบทำอาหาร"
เห็นเขาไม่ค่อยพูดแต่เวลาพูดดูเขาใจดีอยู่เหมือนกันฉันหลับไปนานเท่า ไรไม่รู้รู้ตัวอีกทีตอนได้กลิ่นอาหารฉันเดินออกไปเห็นเขากำลังทำอาหารอยู่พระเจ้าชีวิตในฝันชัดๆมีผู้หล่อๆมาทำอาหารให้กินฟินลืมบ้านฉันใช้ไม้เท้าพยุงสังขารออกมาตามกลิ่นอาหารหิวท้องจะขาด"หิวหรือยัง?" ฉันพยักหน้า"ปกติชั้นทำแค่กินคนเดียวแต่เธอมาอยู่ด้วยไม่รู้กินเยอะแค่ไหนเลยทำ เผื่อไว้เหลือไม่เป็นไรพรุ่งนี้แม่บ้านมาจะให้เขาอุ่นไว้ให้เธอ"   เขาดูอ่อนโยนดี แต่ไม่อยากจะบอกฉันตัวเขมือบต่อให้มีอีกชั้นก็กินหมด"ชั้นไม่ค่อยคุ้นกับการกินข้าวหลายคนมันดูแปลกๆ"น้ำตามันมาจากไหนไม่รู้ชั้นคิดถึงบ้าน...คิดถึงแม่ ฉันอยู่ไหนฉันก็ไม่รู้"ไม่อร่อยเหรอ..ร้องไห้ทำไม?"
"อร่อย..แต่คิดถึงแม่?"เอาเถอะ..ถ้าเธอจำทางกลับบ้านได้เดี๋ยวก็ได้กลับเองแหละ”กินข้าวเสร็จแล้วเขาไล่ให้ฉันไปอาบน้ำเตรียมตัวนอนในห้องมีทีวีอยู่แต่ รุ่นเก่ามากยังใช้กันอยู่อีกเหรอฉันทุลักทุเลกับการอาบน้ำมากถ้าจะซักแห้งก็กลัวคนรอบข้างจะเหม็นเอาขาพาดที่สูงไม่ให้โดนน้ำดีที่ยังมีอ่างอาบน้ำแต่จะลุกยังไงก่อนช่าง เถอะอาบเสร็จค่อยว่ากัน"พลั๊กกก...โครม...โอ๊ย..." 
นั่นไงนั่นไงว่าแล้วเชียวขณะที่ฉันตะเกียกตะกายลุกขึ้นนั้นเขาเอาผ้ามาคลุมตัวให้ฉันแล้วอุ้มขึ้นมา"กรี๊ดดดดด....เข้ามาทำไมเข้ามาได้ไงชั้นล็อกประตูนะ..ชั้นโป้นะ..เห็นหมดเลย""เธออยู่บ้านชั้น..ชั้นต้องดูแลเธอเป๋ข้างนึงอยากเป๋อีกข้างรึไง

ชั้นไม่มีอารมณ์กับคนพิการหรอก"ฉันอายจนไม่รู้จะเอาหน้าไปไว้ไหนเขาวางฉันบนเตียงอยากกลับบ้านซะ เดี๋ยวนี้เลยลองคิดสภาพดูสิคนหล่อมาเห็นเราในสภาพทุเรศโอย...พรุ่งนี้จะมองหน้าเขายังไง"ใส่เองได้นะ..รึจะให้ใส่ให้..ระวังด้วย”"ทำได้ออกไปเถอะ...ขอบคุณค่ะ""ทำไมรู้สึกร้อนวูบวาบหรือจะเป็นไข้หว่ษฉันตื่นมาได้ยินแม่บ้านทำงานบ้านฉันหิวเลยออกไปหาอะไรกินเขาไม่อยู่แล้ว...โล่งอกไปทีฉันกินข้าวเสร็จแล้วก็ไม่รู้จะทำอะไรเปิดทีวี
เก่าๆในห้องดูผู้ประกาศข่าวรายงานข่าวว่า
 
    

สารบัญ

CONTENT

นิยายแนะนำสำหรับคุณ

นิยายแนะนำสำหรับคุณ

ดูทั้งหมด

นิยายแนะนำสำหรับคุณ

นิยายแนะนำสำหรับคุณ

นิยายแนะนำ

นิยายแนะนำ

ดูทั้งหมด

นิยายแนะนำ

นิยายแนะนำ

[นิยายแปล] อภินิหาร หนึ่งราชันหมื่นอัตลักษณ์ Absolute Resonance

[นิยายแปล] อภินิหาร หนึ่งราชันหมื่นอัตลักษณ์ Absolute Resonance

นิยาย จีน,กำลังภายใน,เทพเซียน

1.49M
[นิยายแปล] I Am Fated Villain ยึดครองใต้หล้าด้วยระบบมารร้ายแห่งโชคชะตา

[นิยายแปล] I Am Fated Villain ยึดครองใต้หล้าด้วยระบบมารร้ายแห่งโชคชะตา

นิยาย แฟนตาซี

269.99K
หมื่นอสูรก้มกราบ [แปลจบแล้ว]

หมื่นอสูรก้มกราบ [แปลจบแล้ว]

นิยาย จีน,กำลังภายใน,เทพเซียน

15.23M
[นิยายแปล] Logging 10000 Years into the Future - เทพไร้พ่าย ลุยเดี่ยวอนาคตหมื่นปี

[นิยายแปล] Logging 10000 Years into the Future - เทพไร้พ่าย ลุยเดี่ยวอนาคตหมื่นปี

นิยาย แฟนตาซี

529.92K
ระบบตระกูลท้าปฐพีย่ำสวรรค์

ระบบตระกูลท้าปฐพีย่ำสวรรค์

นิยาย แฟนตาซี

258.38K
ระบบจักรพรรดิแห่งวันสิ้นโลก-วิวัฒนาการไร้ขีดจำกัด

ระบบจักรพรรดิแห่งวันสิ้นโลก-วิวัฒนาการไร้ขีดจำกัด

นิยาย แฟนตาซี

342.88K
เส้นทางสู่วิถีเซียน ข้าขอเป็นเซียน!

เส้นทางสู่วิถีเซียน ข้าขอเป็นเซียน!

นิยาย จีน,กำลังภายใน,เทพเซียน

269.31K
บันทึกวิถีเซียนกระบี่แสวงพ่าย

บันทึกวิถีเซียนกระบี่แสวงพ่าย

นิยาย แฟนตาซี

110.61K
ระบบฝึกยุทธ์ในต่างโลก : เกิดใหม่ครั้งนี้ข้าจะเป็นอัจฉริยะไร้ที่เปรียบ

ระบบฝึกยุทธ์ในต่างโลก : เกิดใหม่ครั้งนี้ข้าจะเป็นอัจฉริยะไร้ที่เปรียบ

นิยาย จีน,กำลังภายใน,เทพเซียน

302.2K
ฝืนชะตาท้าสามภพ [นิยายแปล]

ฝืนชะตาท้าสามภพ [นิยายแปล]

นิยาย จีน,กำลังภายใน,เทพเซียน

60.76K

รายการรีวิว

REVIEW

เข้าสู่ระบบเพื่อรีวิว
ปักหมุด