กรุ่นไอดิน กลิ่นไอรัก

“บอกความจริงฉันมานะนายเทพ ถ้านายยังอยากมีหูดี ๆ ไว้ฟังเสียง อยากมีหัวที่ไม่มีแผลออกไปพบผู้คน ที่สำคัญคือ...” หญิงสาวมองไปยังจุดสำคัญต่าง ๆ ของร่างกายพร้อมรอยยิ้มมีเลศนัยและแวววาว “ถ้านายยังอยากจะนอนหลับสนิททุกคน รับรู้ว่ายังมีอวัยวะครบทั้งสามสิบสองไม่มีส่วนใดส่วนหนึ่งหายไป”

“เฮ้ย!” ชายหนุ่มลุกจากเตียงพร้อมสองมือยกมาปิดส่วนที่สำคัญที่สุดของร่ายกาย “เล่นอย่างนี้เลยหรือคุณ ไม่คิดจะเอาไว้ให้ผมทำพันธ์หรือไงกัน”

“ใช่! ถ้านายไม่ยอมบอกความจริงมานะ ฉันจะทำให้ทุกคืนของนายกลายเป็นนรก ค่ำคืนที่มีความสุขจะต้องกลายเป็นฝันร้าย นายจะต้องนอนผวา เพราะกลัว ไม่รู้ว่าเมื่อไหร่ฉันจะอารมณ์ไม่ดี ลุกขึ้นมาตัดไอ้นั่น” เกร็ดแก้วชี้มือไปที่ส่วนกลางกายแกร่ง 

“หรือว่าตรงนั้น...ตรงนี้...” หญิงสาวชี้สุ่มๆ ไปที่ร่างกายชายหนุ่ม“ค่ำคืนที่มีความสุขจะต้องกลายเป็นฝันร้าย” เกร็ดแก้วยกสองมือขึ้นและกางนิ้วทั้งห้าออกจากกัน ดวงตากลมโตเบิกกว้าง ริมฝีปากอ้าจนเห็นเหงือกสีชมพูสด พร้อมก้าวเท้าเดินไปข้างหน้าอย่างช้า ๆ

“เฮ้ย! คุณคิดจะเล่นอะไรพิเรนทร์มากไปหรือเปล่า”