Honey Honey! น้ำผึ้งหวานจรดจดหมายคล้ายเป็นความรัก

ติดตาม
Honey Honey! น้ำผึ้งหวานจรดจดหมายคล้ายเป็นความรัก
นิยาย รัก
#HoneyHoneyOurTimeฮันนี่ฮันนี่น้ำผึ้ง 
ความสัมพันธ์ในวัยเด็กจางหายไปตามกาลเวลา เขาอยู่ไกลถึงออสเตรเลีย ส่วนเธอไม่เคยก้าวออกจากประเทศไทย เมื่อโชคชะตาพาเขาและเธอให้มาเจอกัน.. ความรักที่ถูกฝังเอาไว้ในอดีตนั้นจะกลับมาเติบโตงอกงามหรือไม่? 
WhiterRump WhiterRump : เจ้าของเรื่อง
962

อ่าน

34

ตอน

0

คอมเมนต์
Our Time Series #1 : เธอ ฉัน และวันวานของเรา

Honey Honey! 
น้ำผึ้งหวานจรดจดหมายคล้ายเป็นความรัก


____________________________________________________________
มธุรดา : เพื่อนชายวัยเด็กของเธอนั้นเปลี่ยนไปราวกับเป็นคนละคน.. เขาจำเธอไม่ได้แถมยังเข้าใจผิดคิดว่าเธอตั้งใจจะมาเป็นแม่เลี้ยงเขาอีกด้วย!!
แซมเมอร์ : ผู้หญิงคนนั้นไร้ที่มาที่ไป อยู่ ๆ ก็โผล่มาที่บ้านของเขา.. คิดจะจับตาแก่นั่นเหรอ? ฝันไปซะเถอะ!
____________________________________________________________

เสียงหัวเราะของหญิงสาวและเสียงพูดคุยของชายสูงวัยดังออกมาจากห้องทำงานจนทำให้ชายหนุ่มร่างสูงที่เดินผ่านต้องชะงักฝีเท้า แซมเมอรยืนนิ่งฟังหลายช่วงขณะหายใจเพื่อให้แน่ใจว่าเขาไม่ได้หูฝาดไปเอง คิ้วดกเข้มม้วนเข้าหากันเล็กน้อย บอกไม่ได้ว่าเพราะความสงสัย หรือเพราะความไม่ชอบใจกันมากกว่ากัน
มือเรียวง้างบิดลูกกลอน ก่อนเขาจะปรากฏตัวขึ้นภายในห้องทำงานของผู้เป็นพ่อโดยไม่ได้รับเชิญ
บทสนทนาถูกตัดลงอย่างฉับพลัน สายตาสองคู่ภายในห้องจับจ้องไปยังแซมเมอร์
นัยน์ตาดำขลับตวัดมองหน้าบิดา ก่อนจะเคลื่อนไปยังหญิงสาวหน้าใหม่ มธุรดารู้สึกได้ถึงรังสีความไม่เป็นมิตรที่ถูกส่งเปรี้ยง! มาหาเธออย่างไม่ทันตั้งตัว
“ขอโทษที่เข้ามาขัดจังหวะ” เสียงทุ้มเอ่ยขึ้น น้ำเสียงแข็งทื่อจนมธุรดาแปลกใจ นัยน์ตาดำขลับกลับไปจ้องชายวัยสูงวัยคนด้วยความแข็งกร้าว สัญชาตญาณทำให้มธุรดาเดาว่าอีกฝ่ายอาจจะเป็น ‘แซมเมอร์ แฮร์ริส’ ลูกชายของ 'อัลเบิร์ต แฮร์ริส' ที่เธอเคยเห็นในรูปถ่ายเมื่อนานมาแล้ว
นัยน์ตาดำขลับตวัดกลับมามองที่เธอ ใบหน้าตึงนิ่ง
“หาผู้หญิงคนใหม่มาแทนแม่ได้เร็วดีนะครับ” เสียงทุ้มกระแทกกระทั้นแม้จะไม่ได้โวยวาย แต่ประโยคนั้นทำให้บรรยากาศภายในห้องคุกรุ่นขึ้นภายในเสี้ยววินาที
ขณะที่กำลังงุนงงกับเหตุการณ์ตรงหน้า มธุรดาพบว่าสายตาเธอนั้นเคลื่อนไปยังแซมเมอร์พร้อมกับหมอนใบเล็กจากมืออัลเบิร์ตที่เธอไม่รู้ว่าเขาหยิบมันมาตั้งแต่เมื่อไหร่
เฟี้ยวววว !
ร่างสูงเบี่ยงหลบหมอนที่พุ่งตรงมายังเขาก่อนจะแค่นหัวเราะน้อยๆ
“แกกล้าพูดกับฉันแบบนี้ได้ยังไง กล้าพูดถึงแม่แกแบบนี้ได้ยังไง” อัลเบิร์ตกล่าวด้วยโทสะ
“แกออกไปเดี๋ยวนี้ อย่ามาทำตัวไม่มีมารยาทต่อหน้าแขกของฉัน” 
แซมเมอร์เม้มริมฝีปาก แต่ไม่มีท่าทางจะกลับออกไปแต่อย่างใด.. เขานิ่งไปชั่ววินาทีก่อนจะตอบพ่อของเขาด้วยน้ำเสียง และใบหน้าที่ยียวนยิ่งกว่าเดิม
“แขก..บนเตียงน่ะเหรอครับ”
____________________________________________________________


แซมเมอร์ แฮร์ริส
รัมภ์Talk: เรื่องนี้เบาสบายไร้ม่าม่านะคะ เน้นความน่ารักของพระเอกนางเอกซะมากกว่า เหมาะกับคนที่อยากอ่านอะไรสบายสมอง อ่านเพลิน ๆ เนอะ ❤ 
(รักคนอ่าน, รัมภ์)

สารบัญ

CONTENT

รายการรีวิว

REVIEW

เข้าสู่ระบบเพื่อรีวิว
ปักหมุด