ทอรักปักใจ

"นับแต่ราชสำนักออกกฎห้ามครัวเรือนมีเครื่องทอผ้าเกินหนึ่งร้อยเครื่อง สกุลสุ่ยที่เคยเป็นผู้นำเรื่องผ้าทอก็ตกต่ำยากจน ถ้าไม่มีนาง 'อวิ๋นชู' คอยประคับประคองก็ไม่รู้จริงๆ ว่าทุกชีวิตในครอบครัวจะอยู่กันอย่างไร

ทุกวันนางจะออกไปตกลงการค้า หากวันนี้นางกลับเก็บซาลาเปาทองคำมาได้ แม้เจ้าตัวไม่ปริปากพูดอะไร แต่ดูจากอาภรณ์ก็รู้ทันทีว่าเป็นชิ้นงานที่มีเพียงคนสูงศักดิ์ในวังเท่านั้นจึงจะมีได้ การช่วยเขาในวันนี้ก็เพื่อรอตักตวงกำรี้กำไรในภายหน้า

สุ่ยอวิ๋นชูมีสายตาเฉียบคมมาตลอด เพียงครั้งนี้ที่นางประเมินสินค้าต่ำไป เพราะอีกฝ่ายมิใช่เพียงอ๋องหรือเชื้อพระวงศ์ธรรมดา ทว่าเป็นถึงพระอนุชาที่จักรพรรดิทรงโปรดปรานที่สุด! พฤติการณ์ของนางยามนี้ใช่เป็นการกุมตัวคนเรียกค่าไถ่จากจักรพรรดิหรือไม่!!"