เรื่อง ยอดหมอหญิงเทพโอสถ
องครักษ์ลับรอบกายกูเฟยเยี่ยนได้ถอยั ผู้คุ้มกันถังิ้็ถอยไปด้านหลังเช่นกัน ดอกหยิ่นาใหญ่ถูกส่งมาวางไว้ที่แท่นปะมูล สนามปะมูลที่เดิมทีมีเสียงอึกทึกครึกโครมได้ค่อยๆ เงียบ
หานี๋เอ๋อร์เหลือบผู้คนด้านล่าง แม้่าะไม่เห็นใดวงใจ แ่ภายในใจนาง็ยังเิความตื่นเต้น หญิงสาวก้าวเดินพลางส่งยิ้มให้ถังิ้จากนั้นเริ่มวินิจฉัยสมุนไพร
ขั้นตอนแรก “การด้วยตาเปล่า”
นางหยิบดอกหยิ่นาใหญ่ขึ้นมาด้วยความะมัดะวัง หลังจากที่สังเกตดูแ้็เ่มาเสียงดัง “ดอกหยิ่นมีอยู่สองปะเภทืแบบสดกับแบบสุก ดอกนี้เป็นดอกไม้สุกที่ผ่านการตากแห้งแ้ ดังนั้นมันจึงใหญ่ก่าดอกหยิ่นทั่วไปถึงหนึ่งเท่า สิ่งนี้ืดอกหยิ่นาใหญ่ที่ล้ำค่าก่าดอกหยิ่นทั่วไป
หานี๋เอ๋อร์พูดแ้จงใจยกดอกหยิ่นาใหญ่ขึ้นมา “ทุกท่าน เริ่มจากสีก่อน สมุนไพรต้นนี้มีสีเหลืองอ่อน มีเพียงก้านเท่านั้นที่เป็นสีแดง เมื่อไปที่รูปร่างดอกมันะคล้ายลักษณะริมฝีปาก ในหนึ่งก้านมีสองดอก เกสรัผู้และัเมีย้เคียงข้างปะกบกันอยู่ด้านนอก จากนั้นจึงให้สังเกตดูที่ลักษณะใบ เมื่อจากา สมุนไพรันี้ืดอกหยิ่นอย่างแน่นอน”
หลังจากที่หานี๋เอ๋อร์เ่มาถึงุนี้ กูเฟยเยี่ยนีู่่ด้านข้าง็ง่วงเหงาหาวนอนแ้ ถังิ้เคยเห็นอาจารย์แพทย์วินิจฉัยสมุนไพรมาหลายครั้งจึงทราบ่าวิธีการวินิจฉัยสมุนไพรหานี๋เอ๋อร์เป็นวิธีการทั่วไป นางไม่ค่อยให้ความสนใจมากนักแ่็ยังคงความอดทนไว้อยู่
ผู้คนด้านล่างเป็นผู้ชายถึงเก้าส่วน สายตาพวกเขา้จ้องไปที่หานี๋เอ๋อร์ เป็นเื่ยากที่ะได้เห็นขั้นตอนการวินิจฉัยยาสมุนไพรโดยละเอียดถึงเพียงนี้ อีกทั้งยังมีหญิงงามจากตะกูลโด่งดังมาวินิจฉัยด้วยตนเอง ทุกคนจึงเต็มใจให้การสรรเสริญเยินยอมาก
หลังจากที่วินิจฉัยรูปลักษณ์าแ้ หานี๋เอ๋อร์ไ่ไ้ดำเนินการต่อในทันที แ่ได้หันไปถามกูเฟยเยี่ยนอย่างสุภาพ่า “หญิงรับใช้น้อย สิ่งที่ข้าพูดไปเมื่อสักครู่นี้มีตรงไหนผิดไปหืไม่? โปรดชี้แนะ”
กูเฟยเยี่ยนพยักหน้าพลางแสร้งทำเป็นไม่เต็มใจ “ไม่”
หานี๋เอ๋อร์พอใจมากจึงวินิจฉัยต่อไป
ขั้นตอนแรกื “การด้วยตาเปล่า” ขั้นตอนที่สองื “การดมกลิ่น”
หานี๋เอ๋อร์ดมกลิ่นก่อนแ้เ่่า “ด้านล่างมีใครเต็มใจขึ้นมาทดลองหืไม่? ”
ทันทีที่หานี๋เอ๋อร์เ่คำพูดเ่ี้มา เ่าบุรุษีู่่ด้านล่าง้พากันแย่งยกมือขึ้นอย่างกะตือืร้น หานี๋เอ๋อร์กวาดตาด้านล่างแ่็ยังไม่เห็นใดวงใจ นางจึงสุ่มเลือกผู้ชายสองคนขึ้นมาบนแท่นปะมูล
นางวางดอกหยิ่นาใหญ่ไว้ที่ด้านหน้าชายหนุ่มสองคนนั้นแ้ให้พวกเขาสูดดมแรงๆ “ได้กลิ่นอะไร? ”
ชายคนหนึ่งบอก่า “มีกลิ่นหอม ่า…เหมือนกับะแฝงไปด้วยความเผ็ดร้อนนิดหน่อย”
ชายอีกคน็เห็นด้วย “ใช่ มันมีความฉุนนิดหน่อยราวกับเป็นกลิ่นเผ็ดขิงสด”
หานี๋เอ๋อร์พอใจมาก นางยิ้มน้อยยิ้มใหญ่จนแทบะทำให้ชายหนุ่มสองคนนั้นหใหลในความงาม จากนั้นนางจึงนำดอกหยิ่นาใหญ่ไปไว้ใต้จมูกพวกเขาแ้ให้พวกเขาสูดดมเบาๆ
ในคราวนี้ชายทั้งสองคน้ได้กลิ่นหอมจางๆ แ่ไ่ไ้กลิ่นฉุนแ้
“ะยะไกลได้กลิ่นฉุน ะยะใกล้ได้กลิ่นหอมจางๆ นี่ืกลิ่นดอกหยิ่นาใหญ่ หยิ่นทั่วไปะไม่มีกลิ่นฉุนเ่านี้”
หลังจากที่หานี๋เอ๋อร์พูดสรุปมา็หันไปกูเฟยเยี่ยนอีกครั้ง “หญิงรับใช้น้อย เป็นอย่างไร? ”
สีหน้ากูเฟยเยี่ยนราบเรียบจากนั้นจึงพยักหน้าอีกครั้ง “ถูกต้อง”
หานี๋เอ๋อร์ดีอกดีใจมากจึงเริ่มขั้นตอนที่สาม “การสัมผัสด้วยฝ่ามือ”
นางตั้งใจเชิญชายชราที่เป็นผู้ปะมูลดอกหยิ่นาใหญ่ขึ้นมาบนแท่นปะมูลแ้ค่อยๆ สอนทีละขั้นตอนเพื่อให้ชายชราสัมผัสด้วยตนเอง
“ผู้อาวุโส ท่านลองบีบไปที่กลีบดอกไม้ แม้่ากลีบดอกไม้นี้ะตากจนแห้งแ้แ่เนื้อสัมผัสยังคงให้ความอ่อนนุ่มและความยืดหยุ่นปะหนึ่งเส้นใยปุยฝ้าย นี่ืดอกหยิ่นาใหญ่จริงๆ และเป็นุเด่นที่สุดที่แตกต่างจากดอกหยิ่นทั่วไปด้วย ดอกหยิ่นทั่วไปนั้นเมื่อบีบเบาๆ มัน็ะแตกสลายไป”
ชายชราสัมผัสได้ถึงแบบนั้นจริงๆ เขาพยักหน้าขึ้นโดยไม่กล้าพูดอะไรมา เขารีบร้อนะก้าวไป ่าหานี๋เอ๋อร์ไม่ยินยอม “ใกล้ะวินิจฉัยเสร็จแ้ ท่านรออีกสักหน่อยเถอะ”
หานี๋เอ๋อร์ยังคงหันไปกูเฟยเยี่ยนพลางเ่่า “หญิงรับใช้น้อย จากะดับความเหนียวดอกไม้นี้แ้ เจ้ามีข้อคิดเห็นหืไม่? ไม่เช่นนั้นเจ้าลองมาบีบดู? ”
กูเฟยเยี่ยนพยักหน้าเป็นครั้งที่สาม “ถูกต้อง ท่านพูดถูกทั้งหมด! ”
ในขณะนี้เสียงวิพากษ์วิจารณ์ด้านล่าง็ได้ดังเซ็งเเซ่ขึ้นมา กูเฟยเยี่ยนพยักหน้าถึงสามครั้งแ้ ในคราวนี้หมดคำพูดแ้ใช่หืไม่?
หานี๋เอ๋อร์แอบดีใจอยู่เงียบๆ แ้ซักถามทันที “อย่างนั้นเจ้า่านี่ใช่ดอกหยิ่นาใหญ่หืไม่? ”
กูเฟยเยี่ยนยังคงทำหน้าบูดบึ้งแ้พยักหน้าอีกเป็นครั้งที่สี่ “ใช่”
ในคราวนี้สถานการณ์้ตกอยู่ในความโกลาหล
ต่อให้ไม่ใช่ผู้เชี่ยวชาญ็สามารถ่าวิธีการวินิจฉัยเมื่อสักครู่นี้ หานี๋เอ๋อร์ไม่เพียงแ่ะวินิจฉัยดอกหยิ่น่าเป็นจริงหืปลอมแ้ แ่ยังวินิจฉัยถึงคุณสมบัติดอกหยิ่นอีกด้วย
กูเฟยเยี่ยนพยักหน้าถึงสี่ครั้ง นางยอมรับ่าดอกหยิ่นาใหญ่นี้เป็นจริงและยอมรับองค์ปะกอบมันอีกด้วย นี่ืการยอมแพ้แ้ใช่หืไม่?
ปัญหาใหญ่มักะพบที่ใบสั่งยา จากสมุนไพรหนึ่งต้นแ้อกจากการปลอมแปองค์ปะกอบและคุณภาพขั้นต่ำแ้ะมีปัญหาอะไรได้อีก?
“แพทย์หญิงน้อย เจ้าแพ้แ้! ”
“อย่าเอาแ่พูดคำ่า “ใช่” สิ ความหยิ่งผยองเมื่อสักครู่นี้เล่า? ”
“แพทย์หญิงน้อย เจ้ามาล้อเล่นหื? ฮ่าๆ มาเล่นถึงสนามปะมูล นายเหนือหัวเจ้าะศักดิ์สิทธิ์แค่ไหนเชียว! ”
……
ด้านล่างมีเสียงโห่ร้องมาเป็นะยะๆ ถังิ้กำลังะปิปาพูด แ่หลังจากที่ลังเลััหนึ่งแ้าง็ทนเาไ้
จวบจนกะทั่งตอนนี้ความสนใจนาง้ตกอยู่ที่กูเฟยเยี่ยน เมื่อเห็นถึงสีหน้าที่ไม่ค่อยดีนักกูเฟยเยี่ยน เดิมทีนางคิด่านังหนูคนนี้ะยอมแพ้ แ่เมื่อสังเกตดีๆ นาง็รู้สึกถึงความผิดปกติ แม้่าสีหน้านังหนูคนนี้ะไม่ค่อยดีและยอมรับคำวินิจฉัยหานี๋เอ๋อร์อยู่เรื่อยๆ แ่สายตานั้นกลับสงบนิ่งมาก ดูไม่เหมือนคนที่ะพ่ายแพ้เลยสักนิด!
นังหนูคนนี้ะยอมแพ้? หื่าหลังจากที่แพ้แ้ะยังมีแผนร้ายอะไรอีก?
ถังิ้ยืนอยู่บนแท่นปะมูลมาหลายปีแ้ นางพบเจอผู้คนมานับไม่ถ้วนและเชื่่าตนเองไ่ไ้พลาด เื่นี้นางยังไม่ชั่วคราว แ่ัู้ได้่ามันไ่ไ้ง่ายดายานั้น
นางตัดสินใจสังเกตการณ์อย่างเงียบๆ ต่อไป
อย่างไร็ตามความสุขหานี๋เอ๋อร์ปกปิดเาไ้ไม่มิดแ้ นางอดไม่ไหวที่ะหัวเราะมา
ต้องทราบไว้่าดอกหยิ่นาใหญ่นี้มีราคาปะมูลสุดท้ายอยู่ที่หนึ่งหมื่นสองพันเหรียญทองเชียวนะ หากต้องชดเชยสิบเท่ามัน็ะเท่ากับหนึ่งแสนสองหมื่นเหรียญทอง! นี่ืจำนวนเงินมหาศาลแน่นอน!
นางะรอดู่ากูเฟยเยี่ยนะชดเชยอย่างไร? ต่อให้นางนำเงินิ้หวางที่หเหลือจากสนามรางวัลชดใช้มัน็ยังไม่เพียงพอ!
เมื่อถึงเวลานั้นคงต้องให้ิ้หวางเตี้ยนเซี่ยมาหน้าชดใช้แทน นี่ะเป็นการสร้างความบาดหมางต่อสนามปะมูล ทำเื่ขายหน้า และชดเชยเงินจำนวนมหาศาล อารมณ์ิ้หวางเตี้ยนเซี่ยะเป็นอย่างไรสามารถจินตนาการดูได้เลย
หานี๋เอ๋อร์อดไ่ไ้ที่ะไปด้านล่างแท่นปะมูลเพื่อหาร่างิ้หวางเตี้ยนเซี่ยท่ามกลางผู้คน นางรู้่าิ้หวางอยู่ที่นี่แน่นอน นางอยากะดูสีหน้าิ้หวางเตี้ยนเซี่ยในตอนนี้จริงๆ
น่าเสียดายที่หาไม่เจอ
หานี๋เอ๋อร์เลิกคิดเื่นี้แ้ยกมือแสดงเจตนาให้ทุกคนเงียบ จากนั้นนาง็ได้หันไปกูเฟยเยี่ยนอย่างยิ้มแย้ม “นี่ืดอกหยิ่นาใหญ่และไร้ซึ่งความเสียหายใดๆ กลิ่น องค์ปะกอบ ้อยู่ครบ ขอถามหน่อย่าปัญหาใหญ่ที่เจ้าเ่มามันืปัญหาอะไร? ”
การที่สีหน้ากูเฟยเยี่ยนไม่ดีนักไม่ใช่เป็นเพราะยอมแพ้ แ่เป็นเพราะรังเกียจการเคลื่อนไหวอันเชื่องช้าคุณหนูสามตะกูลหาน
นางไม่รีบตอบคำถามหานี๋เอ๋อร์แ่ยืดับิดขี้เกียจพร้อมกับบีบใบหน้าเพื่อให้สติตนเองที่ง่วงเหงาหาวนอน “คุณหนูสามตะกูลหาน วิธีการที่ท่านได้ใช้เมื่อสักครู่นี้เป็นวิธีขั้นพื้นฐานการวินิจฉัยสมุนไพร หากข้าจำไม่ผิดยังมีขั้นตอนสุดท้ายที่เรียก่าการลิ้มรสอยู่ ท่านะดำเนินการต่อหืไม่? ”
หานี๋เอ๋อร์คิด่ากูเฟยเยี่ยนกำลังฝืนั นางยังคงยิ้มน้อยยิ้มใหญ่ “หญิงรับใช้น้อย เจ้าได้ยอมรับแ้่าดอกไม้นี้เป็นจริงและมีองค์ปะกอบครบถ้วนสมบูรณ์ เหตุใดจึงต้องกะทำต่อ? เจ้าไม่สามารถพูดมาได้่าปัญหาใหญ่อยู่ที่ใดใช่หืไม่? ”
ในที่สุดกูเฟยเยี่ยน็ยิ้มเยาะมา “คุณหนูสามตะกูลหาน สามขั้นตอนแรกท่าน้มีุบกพร่อง ในความคิดข้าแ้ท่านควรดำเนินการขั้นตอนที่สี่ เพื่อให้ข้าช่วยท่านแก้ไขให้ถูกต้องในทีเดียว! ”
สีหน้าหานี๋เอ๋อร์เปลี่ยนไปในทันที “เจ้า! ”
กูเฟยเยี่ยนยังคงสงบสติอารมณ์ “เมื่อสักครู่นี้ข้าแค่ยอมรับ่าวิธีการวินิจฉัยท่านถูกต้อง แ่ไ่ไ้ยอมรับ่าวิธีการวินิจฉัยท่านนั้นสมบูรณ์แบบ หากท่านไม่ดำเนินการขั้นตอนที่สี่็ไม่เป็นไร ข้าะเริ่มย้อนจากขั้นตอนที่สี่ไป็ได้…”
นิยายแนะนำ
นิยายแนะนำ
ความคิดเห็น
COMMENT
เว็บไซต์นี้ใช้คุกกี้
เว็บไซต์นี้ใช้คุกกี้ เพื่อสร้างประสบการณ์นำเสนอคอนเทนต์ที่ดีให้กับท่าน รวมถึงเพื่อจัดการข้อมูลส่วนบุคคลเพื่อให้ท่านได้รับประสบการณ์ที่ดีบนบริการของเว็บไซต์เรา หากท่านใช้บริการเว็บไซต์นี้ต่อไปโดยไม่มีการปรับตั้งค่าใดๆ นั่นเป็นการแสดงว่าท่านอนุญาตยินยอมที่จะรับคุกกี้บนเว็บไซต์และนโยบายสิทธิส่วนบุคคลของเรา
0.00
0.00









userA???
???? ??? ? ???? ?? ??