เรื่อง ยอดหมอหญิงเทพโอสถ
“ปัง! ปัง! ปัง! ”
เสียงเคาะประตูอันบุ่มบ่ามปะปนกับเสียงโน้มน้าวของแม่เล้า
“ซ่างฟูเริน ท่านเข้าไปไม่ได้! มันผิดกฎ! ”
“ซ่างฟูเริน ยอดพธูคนใหม่ไม่มีความสัมพันธ์กับเถ้าแก่เฉิงจริงๆ ไม่ใช่แบบี่ท่านคิด! ”
“ซ่างฟูเริน นี่มัน…”
ไม่ช้าบานประตูก็ถูกเตะออก กูเฟยเยี่ยนมองเ็นผู้ี่เข้ามาผ่านทางลายฉลุของฉากกั้น ผู้ี่เข้ามาืสตรีวัยกลางคนี่ผ่านการแต่งงานแล้ว เขามีอายุประมาณสามสิบห้าปี แม้ว่าจะเริ่มมีอายุแต่ใบหน้าและร่างกายต่างก็บำรุงรักษาอย่างดี มีความออดอ้อนและมีเสน่ห์อันน่าดื่มด่ำจนเีได้ว่าเป็นสตรีี่งดงามท่านหนึ่ง
ว่าัว่าซ่างฟูเรินืบุคคลี่ยามเคลื่อนไหวก็ำาไม่้กว่าุุ ยามสงบนิ่งก็่าา รูปโฉม้ำเิ อ่อนหวานะุะไ กูเฟยเยี่ยนคิดว่าข่าวลือนี้จริงทีเดียว
หลังจากี่ซ่างฟูเรินก้าวเข้ามาก็ปิดประตูเสียงดัง “ปัง”
กูเฟยเยี่ยนยังคงนั่งสงบนิ่งโดยไม่กล่าววาจาใดๆ
ซ่างฟูเรินอ้อมฉากกั้นด้วยท่าทางอันดุดัน ครั้นเ็นกูเฟยเยี่ยนจึงหยุดชะงักทันที
กูเฟยเยี่ยนแต่งกายเป็นุุ เอวบางรัดเข็มขัดหยก ศีรษะประดับด้วยรัดเกล้าหยก ถึงแม้ว่าผู้คนจะมองออกว่านางืสตรี ทว่ามาดของความสูงส่งี่อยู่รอบกายหาได้ใกล้เคียงกับคำว่า “ยอดพธู”
“เจ้า…”
ซ่างฟูเรินมองสำรวจนางครู่หนึ่งก่อนจะเข้าใจแล้วว่าเกิดอะไรขึ้น “อีนังหนู เจ้ามีความกล้าเสียจริง! เจ้าเจตนา! ”
ซ่างฟูเรินรู้จักสามีของตนเองเป็นอย่างดี หลายปีมานี้นางไม่เคยเ็นเขาสนใจหญิงสาวคนใดมาก่อน รวมถึงตัวนางเองเช่นั
นางไม่เชื่อว่าสามีของตนเองจะเข้าไปพัวพันกับสตรีหอโคมเขียว นางเพียงแค่คิดว่าหญิงสาวผู้นี้อยากจะมีชื่อเสียงจนสติวิปลาสเสียแล้ว หญิงสาวผู้นี้กล้านำชื่อเสียงของสามีนางมาอ้างไ้่างไร
ทันทีี่ได้พบนังหนูคนนี้นางก็รู้ว่าตนเองคิดผิด นังหนูคนนี้หาใช่ยอดพธู การี่ก่อเรื่องใหญ่โตถึงเพียงนี้ก็เพราะเจตนาหลอกล่อให้นางมาหา
กูเฟยเยี่ยนรินน้ำชาพลางย้อนถามด้วยรอยยิ้ม “ฟูเริน ถ้าไม่มีความกล้าจะได้พบท่านื? ”
ซ่างฟูเรินดึงหน้าตึงพลางออกคำสั่ง “ตัวข้าฟูเรินผู้นี้ให้เวลาเจ้าหนึ่งถ้วยชา รีบนำป้ายหน้าประตูของเจ้าไปเผาทำลายี่ถนนเดี๋ยวนี้ มิฉะนั้น เจ้าจะต้องรับผิดชอบผลี่ตามมาเอง!”
กูเฟยเยี่ยนเอ่ยถามอีกครั้ง “ฟูเรินไม่ถามก่อนืว่าข้าต้องการพบท่านเพราะเรื่องใด? ”
นัยน์ตาของซ่างฟูเรินปรากฏถึงความเอือมระอา ทุกปีจะมีคนอยู่ไม่กี่คนี่พยายามคิดหาวิธีพบนาง มีใครบ้างี่ไม่ได้มาเพราะเรื่องของการทำธุรกิจ? ถ้าไม่ใช่มาขอทำงานร่วมัก็ต้องขอผลประโยชน์ ถ้าไม่ใช่มาขอผลประโยชน์ก็ต้องขอให้ปล่อย นางรำคาญมากเลือเกิน!
นังหนูคนนี้หลอกนางได้สำเร็จ และทำให้นางเกิดโทสะ วันนี้นอกจากนางจะไม่ให้ยกเว้นให้แล้ว นางยังจะต้องรู้ให้ได้ว่านังหนูคนนี้มาจากผู้ทำการค้าคนใด นางจะจัดการผู้ทำการค้าคนนั้นเพื่อเชือดไก่ให้ลิงดู เพื่อเป็นตัวอย่างแก่ผู้ี่จะกระทำเช่นนี้!
ซ่างฟูเรินั่โดยแ้ำเป็นไม่รีบร้อน “ว่ามา เจ้ามีชื่อเสียงเรียงนามว่าอย่างไร เป็นบุตรีของตระกูลใด ตระกูลเจ้าทำการค้าขายสิ่งใด? พบเจอเรื่องใดั? ”
กูเฟยเยี่ยนืบุคคลี่มีความเฉลียวฉลาด นางไม่มีความตั้งใจมาเจรจาซื้อขายกับซ่างฟูเรินอยู่เเล้ว ครั้นนางได้ยินคำถามเช่นนี้ก็ทราบทันทีว่ามีหลุมพรางแห่งการหลอกลวง! นางนำสุราออกมาหนึ่งขวดพลางยื่นแก่ซ่างฟูเริน “ฟูเริน ท่านดูแล้วก็จะทราบเอง!”
ซ่างฟูเรินรับขวดสุรามาพิจารณา ขวดสุรานี้ไม่มีเครื่องหมายตัวอักษรใดๆ ไม่มีแม้กระทั่งชื่อสุรา นางเปิดฝาสุราออกมาดมกลิ่น นางรู้สึกว่ากลิ่นนี้หอมละมุนน่าดึงดูด ทว่าไม่อาจคาดเดาได้ว่าเป็นสุราชนิดใด เนื่องด้วยนางไม่คุ้นเคยกับสุรา
ในขณะี่นางกำลังจะเอ่ยถาม กูเฟยเยี่ยนกลับเอ่ยขึ้นมาอย่างหนักแน่น “ฟูเริน ท่านืผู้ี่มีความเฉลียวฉลาด ท่านน่าจะทราบว่าผู้น้อยมาทำไมใช่ืไม่? ท่านทราบอยู่แก่ใจ! ี่นี่ไม่ใช่สถานี่แห่งการเจรจา ผู้น้อยจะไม่มากความนัก เรื่องนี้มีเพียงแค่เถ้าแก่เฉิงกับท่านี่ทราบ ผู้น้อยมิอาจพบเถ้าแก่เฉิงได้ ผู้น้อยหมดหนทางแล้วจริงๆ จึงต้องใช้วิธีการี่ละลาบละล้วงในการหลอกล่อท่านมา หวังว่าท่านจะให้อภัย”
ซ่างฟูเรินรู้สึกสงสัยทันทีี่ได้ยินเช่นนี้
นางเนี่ยนะรู้อยู่แก่ใจ? นางไม่ทราบด้วยซ้ำว่าสุราขวดนี้มาจากผู้ค้าขายคนใด? นางไม่รู้จักสุรากลิ่นนี้ และไม่รู้ว่าเกิดเรื่องอะไรขึ้น!
ครั้นเ็นท่าทีี่หนักแน่นของกูเฟยเยี่ยน คำพูดี่ซ่างฟูเรินต้องการจะเอ่ยออกมาก็เก็บคืนทันที นางอดสงสัยไม่ได้ว่าี่หอการค้าเกิดเรื่องใหญ่อันใดขึ้น สามีปิดบังนางมาโดยตลอด?
นางกำลังไตร่ตรอง กูเฟยเยี่ยนจึงกล่าวอีกว่า “ซ่างฟูเริน ท่านโปรดตอบผู้น้อยสักประโยคเถอะ! ”
ซ่างฟูเรินกลัวว่าเมื่อตนเองเอ่ยถามมากแล้ว นังหนูคนนี้จะรับรู้ว่านางไม่ทราบสถานการณ์ใดๆ นางจึงไม่ตอบกลับไป
นางแ้ำเป็นทำเอ่ยรับรู้ทุกอย่าง “เรื่องนี้เป็นเรื่องใหญ่จริงๆ เอาเป็นว่า รอข้ากลับไปพิจารณาก่อนค่อยตอบเจ้า แต่เจ้าต้องรีบนำป้ายนั้นไปเผาทำลายก่อน! ”
กูเฟยเยี่ยนปีติยินดีเลือเกิน หญิงสาวรีบลุกขึ้นยืนทันที “เรื่องนี้ขอเพียงแค่ฟูเรินเต็มใจพิจารณา ฟูเรินจะให้ผู้น้อยทำสิ่งใด ผู้น้อยก็จะทำทั้งหมด! ”
ซ่างฟูเรินเผยรอยยิ้มออกมา “รอไปก่อน! ”
นางลุกขึ้นพลางจงใจนำสุราขวดนั้นกลับไปด้วย
ทันทีี่ซ่างฟูเรินออกไป กูเฟยเยี่ยนจึงปิดประตูลงพลางหันหลังกลับมาหัวเราะเสียงดังลั่น ดวงตาี่สดใสของนางแวววาวจนยากี่จะพรรณนาได้
ความปีติยินดีของนางเมื่อครู่นี้ไม่ได้เกิดจากความเสแสร้งแกล้งทำ แต่นางมีความปีติจริงๆ ! ซ่างฟูเรินหลงกลแล้ว! นางทำสำเร็จแล้ว!
หอการค้าเสวียนคงจะไปมีเรื่องใหญ่อะไรั นางเพียงแค่แ้ำเพื่อตบตาซ่างฟูเริน ซ่างฟูเรินจะต้องเกิดความสงสัยว่าเถ้าแก่เฉิงมีเรื่องปิดบังและจะนำสุราขวดนั้นไปซักถามเถ้าแก่เฉิงอย่างแน่นอน!
ต่อจากนี้ เรื่องราวจะสำเร็จืไม่ขึ้นอยู่กับว่าสุราขวดนั้นจะถูกปากเถ้าแก่เฉิงืเปล่า! เถ้าแก่เฉิงืผู้ี่ติดสุรา ถ้าได้พบสุราี่ใช่ ไม่ว่าอย่างไรก็จะมีความสนใจ
สุราขวดนั้นมีความแรงกว่าของสุราี่มอบแก่หัวหน้าผู้ดูแลอยู่เท่าตัว เป็นสุราี่กูเฟยเยี่ยนตั้งอกตั้งใจปรุงออกมา ซึ่งแน่นอนว่าขาดซานชีไปไม่ได้
กูเฟยเยี่ยนมีความมั่นใจในสุรานั้นเต็มร้อย!
ท่ามกลางความเงียบ ในี่สุดจวินจิ่วเฉินกับเมยกงกงี่แอบฟังอยู่ในความมืดก็เดินออกมา กูเฟยเยี่ยนตรงไปหาจวินจิ่วเฉินด้วยความดีอกดีใจพลางเอ่ยถามด้วยรอยยิ้ม “เตี้ยนเซี่ย เรื่องนี้สำเร็จได้แน่! ”
จวินจิ่วเฉินมองดูรอยยิ้มสดใสของกูเฟยเยี่ยนด้วยความดีใจเช่นั เ็นได้ชัดว่าได้รับผลกระทบจากนาง ดวงตาลึกลับคู่นั้นอดไม่ได้ี่จะเผยถึงรอยยิ้มี่แสดงให้เ็นถึงความเอ็นดู
กูเฟยเยี่ยนดีใจมากจึงไม่ได้สังเกตเ็น เมยกงกงก็ด้วยเช่นั ในยามนี้จุดสนใจของเมยกงกงล้วนอยู่ี่กูเฟยเยี่ยน เขาแทบอยากจะรีบไปเขียนจดหมายทูลรายงานเทียนอู่ฮ่องเต้ทันที
นังหนูคนนี้หาใช่ผู้ชอบสร้างปัญหา! แต่นางืผู้ี่ฉลาดทันคน! เลือเชื่อมาก เลือเชื่อมากจริงๆ !
ทั้งสามคนอยู่ต่อไม่นาน หลังจากี่กำชับแม่เล้าแล้วก็ออกจากหอโคมเขียวเพื่อกลับไปรอี่โรงเตี้ยม พวกเขายังต้องรับมือกับหัวหน้าผู้ดูแล และห้ามทำให้หัวหน้าผู้ดูแลซ่างเกิดความสงสัย
ยามบ่ายกูเฟยเยี่ยนต้องประจบสอพลอหัวหน้าผู้ดูแลอีกครั้งและให้หัวหน้าผู้ดูแลซ่างรอข่าวจากเจ้าของหมู่บ้านต่อไป ครั้นหัวหน้าผู้ดูแลซ่างออกไปได้ไม่นาน แม่เล้าก็ให้คนมาส่งข่าวว่าซ่างฟูเรินมาหาอีกครั้งหนึ่ง
เมื่อกูเฟยเยี่ยนกับคนอื่นๆ มาถึงหอโคมเขียว ฟ้าก็มืดค่ำลงแล้ว
แม่เล้าพาพวกเขาไปี่ประตูด้านหลัง พวกเขาจึงสังเกตเ็นว่าี่ประตูด้านหลังมีรถม้าหรูหราจอดอยู่คันหนึ่ง ซ่างฟูเรินยืนรออยู่ข้างรถม้าด้วยใบหน้าี่บูดบึ้ง
ครั้นนางเ็นกูเฟยเยี่ยน สีหน้าของนางก็ย่ำแย่ลงกว่าเดิม เ็นได้ชัดว่าซ่างฟูเรินทราบแล้วว่าตนเองตกหลุมพรางเสียแล้ว “นังหนู ฝีมือไม่ธรรมดาเลย! แต่ไม่รู้ว่าชีวิตจะยืนยาวแค่ไหนัเชียว เชิญ! ฟูจวิน [1] ของข้าต้องการพบเจ้า!”
—————-
เชิงอรรถ
[1] ฟูจวิน หมายถึง คำี่าใช้เีสามีี่เป็นุาชั้นสูงืผู้ีู่ัิ์
นิยายแนะนำ
นิยายแนะนำ
ความคิดเห็น
COMMENT
เว็บไซต์นี้ใช้คุกกี้
เว็บไซต์นี้ใช้คุกกี้ เพื่อสร้างประสบการณ์นำเสนอคอนเทนต์ที่ดีให้กับท่าน รวมถึงเพื่อจัดการข้อมูลส่วนบุคคลเพื่อให้ท่านได้รับประสบการณ์ที่ดีบนบริการของเว็บไซต์เรา หากท่านใช้บริการเว็บไซต์นี้ต่อไปโดยไม่มีการปรับตั้งค่าใดๆ นั่นเป็นการแสดงว่าท่านอนุญาตยินยอมที่จะรับคุกกี้บนเว็บไซต์และนโยบายสิทธิส่วนบุคคลของเรา
0.00
0.00









userA???
???? ??? ? ???? ?? ??