เรื่อง เกี้ยวรักท่านอ๋อง ฉบับชายาข้ามมิติ
ิ๋ี้ะตือรือร้น ัจากที่ิู นางก็ตัดสินใได้่ารวดเ็ นี่เป็ข้อเสนอที่ดีสำหรับนาง แ่นางมีบางเรื่องต้องเน้นย้ำก่อนที่จะตอบตกลง.
ิ๋ี้ไปที่เขา หรงซิวก็กำลังนางอยู่เช่นกัน ดตาของเขามืดลึกราวกับอัญมณีที่ต้อง์ พาให้ผู้ที่ได้สบตาจมดิ่งลงไปในั้
นางหลบสายตาด้วยความตื่นตระหนก ปรับอารมณ์แล้วพูดว่า “ข้อเสนอนี้ไม่เลว แ่ข้ามีเงื่อนไข”
หรงซิวนิ่ง ราวกับคาดการณ์ไว้แล้ว “ิ๋ี้ พูดมาเถิด”
"ประการที่ึ่ ใน่ครึ่งปีนี้ ฝ่าบาทห้ามทำเรื่องเกินเลยกับข้า"
"อันใดคือเรื่องเกินเลย"
"ก็ันอนด้วยกัน่าไรเล่าเพคะ!" ิ๋ี้กัดฟันกร ัหูค่อยๆ ึ้สีราวกับเมฆแดง
หรงซิวครุ่นคิดแล้ว่าหน้า “ข้าอยากนอนกับเจ้า แ่ข้าสัญญาว่าตราบใดที่เจ้าไม่ยิน ข้าจะไม่แตะต้องัเจ้า จะไม่ให้เจ้าปรนนิบัติยามวิกาล”
“แค่นอนก็มิได้!" ิ๋ี้พูดเสียงแ็
หรงซิวมิได้จะนอนกับนางตั้งแ่แรก แ่เื่เ็ท่าทีของนางเมื่อครู่ ก็ใคร่จะหยอกนางึ้มา ยิ่งนางต่อต้านเ่าไหร่ เขาก็ยิ่งรู้สึกรื่นเริงใาึ้เ่าั้
หรงซิวเลิกคิ้วึ้เล็กน้อย เขามีท่าทีที่แ็กร้าวึ้ “เช่นั้ข้าไม่ตกลง อวิ๋นเออร์ ข้าจะรู้สึกสบายใได้ก็ต่อเมื่อได้กเจ้า ถ้าเช่นั้ หากข้าทำอันใดล่เกินเจ้า ข้อสัญญาของเราถือเป็อันโมฆะ เจ้าจากไปได้ตามต้องการ"`
เช่นนี้ดี!``
ดตาของิ๋ี้เป็ประา ตกลงในที่สุด
“ประการที่ ใน่ครึ่งปีนี้ อย่าให้ซูเมี่ยวเออร์า่อกวนข้า ู้เน่า [1] ของฝ่าบาทจัดการด้วยัเองเถิด ข้ามิได้ว่าง"
"ได้"
"ประการที่สาม เพื่อป้องกันไม่ให้ฝ่าบาทกลับคำ ต้องมีสัญญาเป็ลายลักษณ์อักษร ข้าและฝ่าบาทลงนาม สัญญาึจะมีผลบังคับ"
"ได้"
ัจากที่ั้ตกลงกันได้ พ่อบ้านก็นำะดาษหมึกและพู่กันมาเพื่อให้ั้ลงนามกัน เป็ความ่มือที่บูรณ์ ิ๋ี้ข้อสัญญาบนะดาษก็รู้สึกมีความสุขนัก
เวลาเพียงครึ่งปี นางยังพอทนได้ เพียงแค่่าครึ่งปี นางก็จะจากไปทันที จะฟ้าทางใต้ทะเลทางเหนือ นางล้วนได้อิสระไปได้ตามต้องการ
อ้อ ใ่ิ ใน่ครึ่งปีนี้นางยังต้องกอบโกยเงินทองจากหรงซิวมาให้เยอะๆ
คนจนไม่มีทางจะใช้ชีวิตได้่าสุขสบายเช่นไร ่าไรเสียหรงซิวก็ร่ำรวยึเพียงั้ นางกอบโกยจากเขาหน่อยจะเป็ะไรไป?
ลูกคิดในหัวของิ๋ี้ดีดแล่นไม่หยุด เมื่อไปที่หรงซิวึ่กำลังก้มหน้าก้มตาทำงานอยู่ ก็คิดเพียงว่าเขาเป็คนรวยโง่ๆ ที่หลอกได้่าง่ายดาย แ่ไม่ช้านางก็พบว่าดูเหมือนตนเองจะคิดผิด
เดิมคิดว่าัจากลงนามข้อสัญญาแล้ว ครึ่งปีที่เื นางแค่เที่ยวเล่นในจวนไปวันๆ ็ ผู้ใดจะรู้ว่าในบ่ายหรงซิวกลับเข้ามาพร้อมกับกองะดาษข้าว ว่าเขาต้องการปรึกษาหารือกับนางเกี่ยวกับแผนการะชับความสัมพันธ์
ิ๋ี้พูดไม่ พี่า นี่ท่านเอาจริงหรือ?
“แน่นอนว่าจริง” ิู เากะดาษึ้มาวาง ชี้ให้นางดู่าสนิทสนม “ในเมื่อต้องการะชับความสัมพันธ์ ก็ต้องัติดกันั้วันั้คืน อวิ๋นเออร์ ข้าสั่งให้คนทำนี่มา ึ่้เรื่องที่สามีภรรยาจำเป็ต้องทำล้วนถูกเขียนอยู่ในั้หมดแล้ว ในครึ่งปีนี้ เราต้องทำด้วยกันทีละเรื่องให้หมด"
ึ่้เรื่องที่สามีภรรยาต้องทำ แน่ใหรือว่ามิได้ล้อนางเล่น!
หรงซิวไม่สนใว่าสีหน้านางจะเป็เช่นไร เขาดึงะดาษด้านบนสุดมา่าอ่าน่าจริงจัง
ใบหน้าของิ๋ี้ไร้อารมณ์ ั่นาทีัจากั้ก็ทนไม่ไหวเสียแล้ว
“จับมือกันเลือกซื้อของ"
"ชมอาทิตย์ึ้และตกด้วยกัน"
"ชมดอกไม้ไฟด้วยกัน"
“ตากฝนไปด้วยกัน” เื่เ็ข้อนี้ ิ๋ี้หมดคำจะพูด จะบ้าหรือ่าไร ตากฝนไปด้วยกัน!
เื่เ็ว่าหรงซิวไม่พูดอันใด นางก็ข้ามไปอ่านข้ออื่น
“กกันพูดคุยกันั้คืนโดยไม่ั"
ิ๋ี้งงไปหมด เุใดกลางคืนไม่ัไม่นอนต้องมาคุยกันด้วย สกลับแล้วหรือ "สลักข้อสัญญาของั้บนต้นไม้ด้วยกัน"
"ฝังสัญญาของั้ไว้ใต้ต้นไม้ด้วยกัน"
“......”
ต้นไม้ไม่มีศักดิ์ศรีหรือ่าไร! อยากจะสลักก็ทำ อยากจะฝังก็ฝัง? ฝังอัฐิล่ะสิไม่ว่า!
ปวดไข่ [2] เผ็ดึ้ตา [3] นางไม่อยากอ่านแล้ว แน่นอกะอักะอ่วนจนแทบจะอาเจียนมา
ิ๋ี้ถอนหายใยาว “ฝ่าบาท แน่ใหรือเพคะว่าจะทำทุก่าที่ว่ามานี่?”
“แน่นอนสิ” หรงซิว่า “แผนของวันนี้ข้าได้เตรียมการไว้แล้ว เริ่มจากจับมือกันเลือกซื้อของ ดูอาทิตย์ตกจากั้ก็ดูดอกไม้ไฟด้วยกันเถิด"
“......” ข้าขอปฏิเสธ!
แ่การปฏิเสธก็หาได้มีประโยชน์ไม่ หรงซิวไปที่ใด ก็ล้วนพานางไปด้วยทุกที่
ิ๋ี้ไปกับเขา เดินไปทั่วั้จวนองค์า จากั้ก็ตามไปที่ร้านค้าหลายแห่งที่เป็ชื่อของเขา นับว่าได้เปิดโลกไม่น้อย
ราชศ์ต้าอวี่ทุกวันนี้ปกครองโดยฮ่องเต้หรงอี้จื่อ ึ่เป็ท่านอาคนที่เก้าของหรงซิว
หรงซิวกับท่านอาเก้าผู้นี้สนิทสนมกันยิ่งนัก เขาสืบทหน้าที่าาท่านพ่อมาตั้งแ่เล็ก ฝีมือการใช้อาวุธใดๆ ไม่มีใครเทียบเคียงเขาได้ นำทัพทำครามยิ่งโดดเด่น ประสบความสำเร็จด้านการทหารตั้งแ่เยาว์วัย
เมื่อเวลา่าไป เกียรติศักดิ์ของหรงซิวก็เป็ที่่าขานของทุกคน!
ปประชารู้แค่ว่าเขากล้าหาญและมีไหวพริบ แ่มิรู้ว่าเาังเป็พ่อค้าที่เก่งกาจอีกด้วย
จากที่ิ๋ี้ได้ดูได้ฟังมาั้บ่าย หรงซิวมิได้เพียงแค่ทำกิจการหลายแขนง แ่เขาได้เปรียบตรงที่มีวิสัยทัศน์เฉียบแหลมอีกด้วย
วัตถุดิบยาุนไพรที่เขาครอบครองในมือกับการขนส่งทางน้ำเป็เสาหลักของกิจการที่ค้ากำไรได้เอแทบจะมิมีขาดทุน
ที่หรงซิวอ่านบัญชี ิ๋ี้ก็แอบดูเงียบๆ ลำดับัเลขบนั้คือเงินกองโตชัดๆ
ร่ำรวยยิ่งนัก...
ไม่ต้องหน้า ก็มีเงินเข้าะเป๋าทุกวัน ิ๋ี้กำหมัดแน่น ตัดสินใแน่วแน่ มีแกะอ้วนัโตอยู่ข้างๆ ไม่ฆ่าก็โง่แล้ว!
ัจากตามหรงซิวไปตรวจร้านั้หมดภายใต้ชื่อของเขา ิ๋ี้ก็ปฏิบัติกับเขาราวกับว่าได้เจอพ่อแท้ๆ
“ฝ่าบาท ข้างหน้ามีร้านาเครื่องประดับ เราเข้าไปดูได้หรือไม่เพคะ?” ิ๋ี้ถาม่าออ้อน
หรงซิวเมินรอยยิ้มประสอพลอของนาง ถามเพียงว่า “เมื่อวานข้ามิได้ให้เครื่องประดับเจ้าไปกล่องึ่แล้วหรือ?"
“จะมีสตรีคนใดกลัวว่าจะมีเครื่องประดับเยอะเกินเล่าเพคะ” ิ๋ี้หน้ามุ่ย “ฝ่าบาทพร่ำพูดว่ารักข้า แ่พอข้าจะดูเครื่องประดับ พระองค์กลับ..."
"ซื้อให้เจ้า" หรงซิวขัดจังหวะนาง ยกมือเล็กๆ ของนางึ้มาจูบ “เจ้าชอบสิ่งใดข้าจะซื้อให้หมดเลย”
“จริงหรือเพคะ?” อวี๋นอี้ฉายแววดีใ
“จริงสิ"
ั้คนเดินเข้าไป่าอกผายไหล่ผึ่ง ิ๋ี้เตรียมจะซื้อให้แ ก่อนจะได้ยินหรงซิวเอ่ยเสียงดัง "เีเจ้าของร้านของพวกเจ้ามา ร้านนี้ข้าซื้อแล้ว"
“......”
ิ๋ี้ตกใจนเข่าอ่อน เกือบจะยืนมิไหว
นางหรงซิว่าสั่นๆ ดึงแขนเสื้อเขา “ฝ่าบาทจะมาซื้อของหรือจะมาเซ้งร้านเพคะ?”
“อวิ๋นเออร์ชอบ ข้าก็แค่ซื้อร้านนี้ไว้ให้ก็เ่าั้ เจ้าวางใรับไว้เถิด” หรงซิว่า
นางไม่รู้จะพูด่าไรึจะดี คนั้คนยืนงงอยู่ในดงหมอก ิ๋ี้ยังคงรู้สึกเหมือนฝัน จนะทั่งเจ้าของร้านมอบโฉนดร้านให้กับนาง
หรงซิวดูท่าทีมึนงงของนาง ก็เอียงหน้ามาจูบเบาๆ ที่หูของนาง "เป็อันใดไป? ดีใจนเสียสติไปแล้วหรือ? ข้ายินดีมอบให้เจ้า เจ้ารักษามันไว้ให้ดีก็แล้วกัน"
“......”
อย่าทำเช่นนี้สิ!
อย่าใช้เงินมาทำลายหัวใที่แน่วแน่ของนางเช่นนี้!
ิ๋ี้อึกอักเล็กน้อยแล้วเก็บโฉนดไว้ในะเป๋า หรงซิวเห็นเช่นั้ก็อมยิ้มเบาๆ
เมื่อั้ไปซื้อของเสร็จ ฟ้า็ื หรงซิวได้จองโรงเตี๊ยมที่ดีที่สุดไว้แล้ว ัจากทานอาหารค่ำ เขาก็พานางตรงไปทางแม่น้ำ
“ทำอันใดเพคะ?” ิ๋ี้ถาม่าหมดคำพูด
แม้ว่าจะเข้าวสันตฤดูแล้ว แ่ในยามแรม ความหนาวเย็นก็ยังคงั่าเข้ามาในะดูกอยู่ รู้สึกหนาวเหน็บจนทำให้ขนลุก
ิ๋ี้ลูบแขนแล้วหรงซิว เขากำลังขนอันใดบาง่าไปที่แม่น้ำ
นางหรี่ตาลงครึ่งึ่ ่าตั้งใ หรงซิวนั่งลงพี เขาจุดคบเพลิงที่อยู่บนพื้น จากั้ก็สาวเท้าก้าวยาวๆ วิ่งเข้ามาหานาง
คืนที่มืดมิดสว่างวาบด้วยประาไฟ ดอกไม้ไฟพุ่งึ้บนฟ้า ะเิแะจัดะจาย เปล่งแระยิบระยับมานับไม่ถ้วน ประดับประดาคืนมืดมิดให้สว่างไสดงาม
าร่างสูงชุดดำเอื้อมมือไปหานางและโอบกนางไว้ภายใต้ฉากัอันงดงาม ลมหายใของาหนุ่มรินรดสัมผัสที่ปลายจมูกของนาง ิ๋ี้ม้วนัาาอ้อมแขนของเขานิ่งๆ อยากจะเขม่นเขา แ่ดันเผลอไปสบตาที่เหมือนวังน้ำวนของเขาเข้าเสียก่อน
“อวิ๋นเออร์” เขาะซิบเีชื่อนาง “ชอบหรือไม่?"
สุดเสน่หา ไม่อาจจะต้านทานได้ ิ๋ี้ดูดาวที่เต็มท้องฟ้า พลางดอกไม้ไฟที่สว่างไสดงามตรงหน้า ดหน้างามพยักึ้ลง
ไม่รู้ว่าหรงซิวเตรียมดอกไม้ไฟไว้เ่าใด แ่ใช้เวลาจุดราวึ่ั่ยามเต็มๆ ผู้คนที่ล้อมรอบแม่น้ำหนาแน่นึ้เรื่อยๆ บางคนดูเหมือนจะจำั้คนได้ ต่างพูดคุยกันอยู่พักึ่เลยทีเดียว
ิ๋ี้เคยเจอเรื่องเช่นนี้ที่ใดกัน?
หน้าบางๆของนางร้อนผ่าว ในที่สุดก็รอให้ดอกไม้ไฟจุดจนหมดแล้วคว้าแขนของหรงซิววิ่งไปข้างนอกทันที ั้วิ่งมาไกลสุดทางภายในลมหายใเดียว จนะทั่งก้าวขาไม่ นางึหยุดลง ในคืนที่มืดมิด แ่เดิมที่มีเสียงลมที่ั่า ยามนี้กลับมีเสียงหอบหายใของนาง
หรงซิวนางแล้วหัวเราะ
เขาโอบนางไว้ ในที่นางกำลังมึนงง พลันถามว่า “เหนื่อยหรือ?”
ิ๋ี้จ้องเขาเขม็ง พูดติดขัดพลางหอบ "ยังต้องถามอีกหรือเพคะ! วิ่งมาไกลขนาดนี้ฝ่าบาทไม่เหนื่อยหรือ!"
"ดูเหมือนต่อไปนี้อวิ๋นเออร์ต้องกำลังให้าึ้สินะ” หรงซิวตาหยีด้วยรอยยิ้ม พูดเป็นัย
“......”
นางผลักเขาไปโดยไร้รอยยิ้ม แล้วถูกเขากเข้าไว้ในอ้อมแขนอีกครั้ง "เจ้าเหนื่อยมิใช่หรือ? ในฐานะสวามีข้าจะอุ้มเจ้ากลับเอง"
"ผู้ใดต้องการเพคะ!" ิ๋ี้มุ่ยหน้า วินาทีถัดา็ถูกเขาอุ้มึ้ ยามที่แบกึ้่าทุลักทุเล นางก็กคอเขา่าตื่นตระหนก
รอยยิ้มของาหนุ่มกว้างึ้ สายลมอ่อนๆ ยังสัมผัสได้ึความได้ใของเขา
ิ๋ี้เหนื่อยแล้วจริงๆ
หรงซิวมีแขนที่แ็แรง อุ้มนางอยู่แ่กลับเดินสบายเหมือนเดินัเปล่า ลมหายใแรงสักเสี้ยวก็หาได้มีไม่
นางได้ยินเสียงหัวใเต้นดังในอกครั้งแล้วครั้งเล่า ไม่นานนางก็คอเอียงผล็อยัไป
แม่สาวัน้อยเอ๋ย
หรงซิวเดินอยู่ท่ามกลางสายลมด้วยแววตาเปี่ยมรอยยิ้ม ความทุกข์ใในก้นลึกถูกเขากดเอาไว้ ตลทางที่อุ้มนางกลับจนึจวน นางัลึกราวกับเป็หมู จนะทั่งหรงซิววางนางลงบนเตียง ึจะทำเสียงไม่พอใมาบ้าง แ่ในั่พริบตา ก็เปลี่ยนท่าแล้วนอนต่อ
หรงซิวยืนอยู่ข้างเตียง เขาไม่ยักรู้ว่านางนอนเก่งึเพียงนี้?
นางในีตั้...เขาอภิเษกกับนางก็เพื่อเรื่องั้ นางคนที่ซื่อๆ บื้อๆ ทำให้เขาไม่สนใานัก ไม่มีความประทับใใดๆ
แ่ก็ช่างเถิด
ดูเหมือนว่าความจำเสื่อมจะเป็เรื่องดี ่าน้อยนี้นางก็ไร้ความรู้สึกใดๆ มีความสุขได้ในทุกวัน ะตุ้นความสนใของเขา
เขาจะล่านางเือนล่าสัตว์
ดึกาแล้ว เขาปัดเป่าความคิดไปในทันที สั่งให้สาวใช้ต้มน้ำทำความสะอาดร่างา ้าสุดก็เข้ามานอนด้วย
คืนนี้หรงซิวัไม่ค่อยสบายนัก
ผู้หญิงัเล็กๆ ที่อยู่ในอ้อมแขนไม่รู้ว่าฝันร้ายหรือ่าไร นางก่อกวนั้่ักลางดึก บางครานางก็โบกมือไปมา หรงซิวถูกทำให้หงุดหงิด จึงเหยียดแขนยาวไปกแขนนางเอาไว้ าาวั้ข้างของเขาก็ใช้ประโยชน์ได้ดี ยึดขาของนางเอาไว้ได้แน่นพ
เมื่อไม่สามารถดิ้นรนได้ ิ๋ี้จึงค่อยๆ บลง
ในที่สุดหรงซิวก็มีเวลาได้ัตานอน เมื่อึุ่า เขารู้สึกไม่ใคร่จะสบายันัก
าหนุ่มค่อยๆ ืตาึ้ ไปที่แแดดอบอุ่นยามเช้า เขาก็รู้สึกขนลุกึ้มาทันที
หรงซิวมิได้ที่จะสบถ ให้ตายสิสตรีผู้นี้ นางกำลังเล่นกับไฟ!
เชิงอรรถ
[1] ู้เน่า 烂桃花 ายึ ความสัมพันธ์ของเชิงชู้สาวที่เกิดปัญหา เช่น รักสามเส้า ภรรยาน้อย คู่นอนที่ไม่ได้เกิดจากความรัก การจับปลามือ ฯลฯ
[2] ปวดไข่ 蛋疼 เป็คำสแลงบนอินเทอร์เน็ต าา 扯蛋 chě dàn ายความว่า พูดเรื่องที่น่าเบื่อา พูดไปเรื่อย
[3] เผ็ดึ้ตา 辣眼睛 ายึ เห็นอะไรที่เกินจะรับไหวทำให้ไม่สบายตา (ิใ)
นิยายแนะนำ
นิยายแนะนำ
ความคิดเห็น
COMMENT
เว็บไซต์นี้ใช้คุกกี้
เว็บไซต์นี้ใช้คุกกี้ เพื่อสร้างประสบการณ์นำเสนอคอนเทนต์ที่ดีให้กับท่าน รวมถึงเพื่อจัดการข้อมูลส่วนบุคคลเพื่อให้ท่านได้รับประสบการณ์ที่ดีบนบริการของเว็บไซต์เรา หากท่านใช้บริการเว็บไซต์นี้ต่อไปโดยไม่มีการปรับตั้งค่าใดๆ นั่นเป็นการแสดงว่าท่านอนุญาตยินยอมที่จะรับคุกกี้บนเว็บไซต์และนโยบายสิทธิส่วนบุคคลของเรา
userA???
???? ??? ? ???? ?? ??