เรื่อง ย้อนเวลากู้กรุงศรี
มันืเกลือขอรับ เมื่อทุกคนไ้ยินจึงพงะอย่างสงสัยรวมถึงพระราเมศวรก็สงสัยเป็นอย่างมาก
“เจ้าจะเอามาปาใส่ไอ้พวกที่โดนเทวดาลงโทษรึไง”นายทหารจึงรีบตอบกลับมา
“ไม่ใช่ขอรับ ต้องเอามากินแน่นอนขอรับ”ภัทรจึงกล่าวตอบ
“ถ้างั้นเจ้าจะรอช้าทำไมเกลือก็มีเยอะแยะเอามาให้พวกนี้กินซักหน่อยก็คงไม่เป็นไร” พระราเมศวรจึงตอบภัทร
“ขอรับ แต่วิธีกินจะกินเฉย ๆ ไม่ไ้ขอรับ มันมีวิธีวิเศษเพื่อที่จะใช้รักษาขอรับ” ภัทรกล่าว
“วิเศษงั้นรึ ข้าจะรอดูเจ้าจงรีบทำซะ” พระราเมศวรจึงรีบบอกให้ภัทรทำ
“แต่มันต้องใช้อุปกรณ์นอกเหนือานี้ขอรับ” ภัทรพูดพร้อมมองหน้าพระราเมศวร
“ที่ต้องเตรียมื เกลือ น้ำตาล แล้วก็น้ำที่ใช้ดื่มขอรับ” ภัทรจึงรีบพูด
“เกลือกับ น้ำดื่มไม่มีปัญหา แต่น้ำตาลเป็นที่มีราคา แต่ในเมื่อเจ้าเป็นคนที่พูด ข้าก็อยากจะเห็นแต่ข้าไม่รู้ว่าจะเอาน้ำตาลมาไ้มากขนาดไหนข้าไม่รับปากเจ้า” พระราเมศวรตอบ
ในสมัยก่อนน้ำตาลนั้นมีราคาที่แพงมากจนมีคำกล่าวกินคาวไม่กินหวานสันดานไพร่เพราะมีแค่เจ้าขุนมูลนายคนรวยเท่านั้นที่จะมีหวานกิน เพราะมีราคาที่สูง
“ขอบพระทัยขอรับ ข้าจะรีบไปติดไฟก่อนนะขอรับ”ภัทรพูดพร้อมกับรีบวิ่งไป ขอแค่ท้องเสียรุนแรงอย่าให้เป็นอีโคไลเลยนะ ถ้าเป็นแบบนั้นฉันไม่มียาให้กินด้วยนะสิ
เมื่อภัทรติดไฟเรียบร้อยแล้วจึงไ้นำน้ำดื่มที่ไ้มาต้มในหม้อ
“ี่ไอ้พัดบอกข้าไ้รึไหมว่าเองจะทำอะไร ละทำไปเพื่ออะไรวะ” พระราเมศวรถามอย่างสงสัยเป็นอย่างมาก
เมื่อพระราเมศวรถามเสร็จทหารรอบข้างก็ อือ ออ ตามเพราะนั่นเป็นคำถามเดียวกับที่พวกเค้าอยากจะถาม เหล่าแม่ทัพนายกองก็ไ้มารอดูด้วย ซึ่งกองทัพทหารอยุธยาไ้หยุดเดินทัพชั่วคราวด้วยทหารที่ป่วยเยอะมากจึงไม่กล้าที่จะเดินเข้าไปในเมือง
ภัทรและแดงที่กำลังนำน้ำมาต้มให้เดือด ซึ่งทั้งคู่ต่างก็เอาผ้ามามัดปิดจมูกไว้โดนแดงเป็นผู้ช่วย
“พี่แดงจ่ะ พอน้ำเดือดให้เอาเกลือี่เทลงไปให้มันละลายน่ะจ่ะ แล้วก็น้ำตาลถึงจะน้อยแต่ก็ยังให้ความรู้สึกหวานไ้อยู่” เมื่อภัทรสั่งแดงเสร็จจึงรีบเดินมาข้างหน้าเจ้าชายพร้อมทำความเคารพ
“ที่ข้ากำลังจะทำืน้ำเกลือแร่ขอรับ” ภัทรตอบ
“เกลือแร่มันือะไรกัน” ทหารต่างพากันสงสัยเป็นอย่างมาก
“ี่เจ้าหนูเจ้าบอกว่าทหารที่ร้องโอดโอยอยู่ตรงนั้นเป็นโรคงั้นรึ ข้าก็เคยคิดแบบนั้น ข้าเป็นหมอยามาหลายปีข้าเคยเจอคนที่เป็นแบบนี้ ข้าก็ไ้รักษาบางคนก็รอดบางคนก็ตาย ข้าไม่สามารถบอกใครไ้เลยหากว่าใครเป็นโรคนี้ว่าจะรอด แต่เจ้ากลับรับปากเจ้าทหารนั่นว่ารอดแน่นอน ข้าขอถามเพื่อเปิดหูไ้รึไหมว่าโรคนี้มันเป็นยังไงกันแน่ ข้าศึกษามาหลายปียังไม่อาจจะรู้ไ้” คนที่กำลังพูดืหมอประจำกองทัพที่ไ้เดินทางมาด้วยเมื่อโรคนี้เกิดขึ้นในกองทัพเขาก็พยายามหาทางรักษาแต่ก็ยังคงล้มเหลว
“ท่านหมอหากตามที่ท่านอาจารย์บอกไว้โรคนี้เกิดาสิ่งมีชีวิตขนาดเล็กที่จะเข้าไปในตัวเราหากเรากินที่ไม่สะอาดและข้าทราบมาว่าทหารทุกคนที่เป็นก็ไ้ไปตักน้ำในลำธารเดียวกันก่อนที่จะเกิดโรคดังนั้นข้าว่าน่าจะเป็นเพราะน้ำที่กินเข้าไปที่ไม่สะอาด” ภัทรตอบกลับ เพราะก่อนหน้านี้ภัทรไ้ให้แดงไปถามถึงแหล่งน้ำที่พวกเขาใช้กินทุกคน
“หากเจ้าว่าแบบนั้นก็ยังมีคนที่ใช้น้ำตรงนั้นดื่ม แต่กลับไม่เป็นไรไม่ใช่รึ”หมอยาจึงรีบตอบ
“ใช่ขอรับเพราะคนที่ยังไม่เป็นในตัวอาจจะสามารถต่อต้านไ้หรือว่าอาการโรคยังไม่แสดงอาจจะรอไปอีก 1-2 วันค่อยแสดงก็ไ้” ภัทรกล่าวตอบ
เมื่อภัทรพูดดังนั้นเหล่าทหารที่ไ้ยินต่างก็ตกใจเป็นอย่างมาก ละเกิดความวุ่นวายอย่างเฉียบพลัน
เงียบบบ!!!! ทันใดนั้นเสียงพระราเมศวรก็ดังขึ้นมาทำให้ทหารกลัวเป็นอย่างมาก จึงไ้เงียบลงอีกครั้ง
“แล้วพวกที่แห้งตายจะบอกว่าอย่างไร”หมอจึงถามต่อ
“ที่แห้งตายเพราะาน้ำขอรับ เพราะพวกที่เป็น การถ่ายหนักจะถ่ายเป็นน้ำครั้งละมากๆ และหลายครั้งอีกต่างหาก จึงกลายเป็นว่าเหมือนแห้งตาย” ภัทรจึงตอบ
“แต่ข้าก็ให้น้ำกับพวกที่เป็นแต่ก็ยังเหมือนเดิม” หมอยาจึงถามต่อ
“ใช่ขอรับมันก็ไม่ผิด แต่ว่าเมื่อท้องเสียอย่างรุนแรง ตัวเราข้างในจะไม่สามารถดูดซึมน้ำไ้ดีพอจึงไ้ถ่ายออกมาผสมกับที่ท้องเสียจึงกลายเป็นเหลว ข้าจึงไ้ทำเกลือแร่ขึ้นมาเพราะเกลือแร่ น้ำที่มีเกลือ ตัวเราจะดูดน้ำไ้ดีกว่าขอรับเมื่อกินเกลือแร่ร่างกายจะสามารถดูดซึมไปใช้ไ้ทำให้แก้อาการาน้ำหรือที่พวกท่านบอกว่าตัวแห้ง และเมื่อตัวเราข้างในดูดน้ำไปใช้ไ้แล้วจะป้องกันอาการช็อคาการาน้ำไ้ อาการช็อคาการาน้ำี่ืสาเหตุี่แ้จริงการเสียชีวิตั่เ” เมื่อภัทรพูดจบรอบ ๆ ก็ไม่มีเสียงตอบรับ เงียบปานเป่าสากไ้
“อ้ายพัดเสร็จแล้ว เกลือแร่ที่เอ็งว่า” แดงจึงไ้พูดขึ้น
“ดีจ่ะพี่พักให้เย็นก่อนค่อยเอาไปให้พวกที่มีอาการกินนะพี่” ภัทรบอกกับแดงให้ฟัง
“ี่เจ้าหนูหากที่เจ้าพูดมาเป็นเรื่องจริงอาจารย์เจ้าืใครงั้นรึ หากี่ืความจริงทำไมก่อนหน้านี้ไม่นำเรื่องที่มีประโยชน์เช่นนี้มาบอกกล่าวเล่า”
ภัทรจึงตกใจเป็นอย่างมากไม่รู้จะตอบยังไงดี
“เอาละเรื่องนั้นค่อยมาหาคำตอบทีหลังตอนนี้ข้าอยากรู้ถึงผลลัพธ์ที่ออกมาก่อน”พระราเมศวรเห็นภัทรหนักใจจึงรีบพูดขึ้นมาขัด
“แล้วเมื่อกินที่เจ้าท ำจะหายเลยรึไม่” หมอก็รีบถามต่อด้วยความอยากรู้
“ไม่ขอรับโรคนี้เราแค่ต้องดูแลประคับประคองไปจนกว่าจะหายดีแค่นั้นขอรับ ประมาณ 2-3 วันอาการก็จะดี แต่มีน้อยเช่นนี้ก็ต้องแบ่ง ๆ กันกินหน่อย ป้องกันไ้แค่การาน้ำเท่านั้น อาจจะกลายเป็น 3-5 วันขอรับถึงจะหายขอรับ คนที่ยังไม่เป็นหรือยังไม่แสดงอาการกระหม่อมขอแนะนำให้น้ำที่กินต้องนำไปต้มก่อนเสมอ อาหารต้องปรุงให้สุกก่อนกินและล้างมือก่อนกินข้าวก่อนตลอด แค่นี้ก็สามารถป้องกันโรคไ้มากแล้วขอรับ” ภัทรจึงแนะนำเพราะพวกคนในยุคปัจจุบันยังไ้ประชาสัมพันธ์อยู่ตลอดเวลาถึงจะดูง่ายแต่ก็เป็นวิธีป้องกันไ้อย่างมีประสิทธิภาพ
ระบบสาธารณะสุขยังไม่ดีพอสินะ หากเป็นแบบนี้ต่อไปโรคระบาดไ้เกิดขึ้นง่าย ๆ แน่ -ภัทรอย่างจริงจัง
นิยายแนะนำ
นิยายแนะนำ
ความคิดเห็น
COMMENT
เว็บไซต์นี้ใช้คุกกี้
เว็บไซต์นี้ใช้คุกกี้ เพื่อสร้างประสบการณ์นำเสนอคอนเทนต์ที่ดีให้กับท่าน รวมถึงเพื่อจัดการข้อมูลส่วนบุคคลเพื่อให้ท่านได้รับประสบการณ์ที่ดีบนบริการของเว็บไซต์เรา หากท่านใช้บริการเว็บไซต์นี้ต่อไปโดยไม่มีการปรับตั้งค่าใดๆ นั่นเป็นการแสดงว่าท่านอนุญาตยินยอมที่จะรับคุกกี้บนเว็บไซต์และนโยบายสิทธิส่วนบุคคลของเรา
0.00
0.00









userA???
???? ??? ? ???? ?? ??