เรื่อง เกมล่าตาย 18+
ครืดๆๆๆ...
.
ในขณะที่หลีกหนีจากสังคม
ช่วงชีวิตมัธยมของก็หันมาอยู่
กับโลกการเขียนการ์ตูนที่ชอบ
นจากชอบการ์ตูนมาตั้งแ่เด็กๆแล้ว
.
ชอบการสร้างอะไรสักอย่างที่เป็นของตัวเอง
เขียนเรื่องราวที่ตัวเองอยากเขียนอยากให้เป็น
โดยไม่ต้องไปยุ่งกับผู้อื่น
.
แ่กลายเป็น่ายิ่งคุณพยามจะหลีกเหลี่ยง
พวกคนที่ชอบเสืก็จะต้องสาระแน
มายุ่งกับคุณอยู่ตลอด
.
"เฮ้ยแมว! ทำไมมึงไม่เขียนเรื่องแบบนี้วะ?"
"เอาแบบที่มันไทยๆหน่อย! คนไทยนะเว้ย!"
"เอาเรื่องแบบนี้สิ! สนุกแน่! ขายได้ชัวร์!"
.
และเหมือนกับทุกอย่างที่ทำ
ไม่เก่งพอที่จะไปเป็นสุดยอด
เพราะความพยายามที่ต่ำ
และความใส่ใจที่น้อยของนั่น
.
แ่่ามันไม่ได้หมายความ่า
จะมานั่งทำตามคำสั่งของพวกมัน
จะทำเพราะมีความสุขเท่านั้น
ได้โปรดอย่ามายุ่งกับ!
.
พ่อ - "มึงเอาแ่เขียนการ์ตูนแล้วโตไปจะหากินอะไร?"
.
แม้แ่พ่อแม่ของก็ไม่สนับสนุน
ใช่... ความจริงก็ค่อนข้างจะรู้ตัว่าไม่มีลุ้น
ไม่่าจะประกวด
การเป็นนักเขียนการ์ตูนสักกี่ครั้งก็ไม่เคยผ่าน
ไอ้การที่่าประเทศเราไม่ได้มี
ตลาดด้านนี้เหมือนญี่ปุ่นก็ส่วนหนึ่ง
แ่อีกส่วนหนึ่งมันก็เพราะ่ากาก...
.
ไม่เก่งพอทั้งฝีมือลายเส้นที่วาด
รวมไปถึงเรื่องที่เขียนก็ไม่ใช่สายตลาด
วาดเรื่องที่ชอบอย่างไซไฟเลือดสาด
เหงา เศร้าซึม ตัวเกากๆ โรคจิต ความคิดวิปริต
แถมยังชอบให้มีฉากโป๊เปลือยผิดศีลธรรมอันดีงาม
ทุกๆอย่างมันเลยพาให้
ห่างจากอาชีพที่อยากจะทำไปเรื่อยๆ
.
ผลสุดท้ายก็ไม่ได้เป็นนักเขียนการ์ตูนและไปเข้ามหาลัย
เมื่อที่บ้านกดดันก็เลยเลืเรียนอแบบผลิตภัณฑ์ไป
.
ใช่...
ตอนแรกคิด่าเอาวิชาที่มันได้วาดรูป
แ่ความจริงแล้วมันไม่ได้ใกล้เคียง
กับการเขียนการ์ตูนเลยสักนิด
รู้ตัว่าเลืผิดตอนที่ได้เรียน
ถ้าจะมีอะไรที่ดีสำหรับการเลืผิด
ในชีวิตครั้งนี้ก็คืารได้มาอยู่หอ...
สามารถมีชีวิตลำพังได้อย่างใจ
.
แ่มันก็เป็นชีวิตที่ซังกะตาย
เมื่อคุณมาอยู่ในที่ที่คุณไม่อยาก
ชีวิตมันก็ไม่มีความหมาย
.
พยามเขียนการ์ตูนต่อไปในขณะที่เรียนไป
และมันก็...พัง...พัง...และ...พัง
ทั้งการ์ตูนทั้งเกรดเรียนมีแ่ตกต่ำ
อ้อ...ถ้าคุณเบื่อฟังบ่นเรื่องเรียนแล้วล่ะก็
จะบ่นเรื่องความรักให้ฟัง
.
ในที่สุดก็ตกหลุมรักผู้หญิงอีกครั้ง
ใช่... เป็นดาวคณะรุ่นน้องน่ารักสุดๆ
แ่พูดก็พูด ยังคงกากเหมือนเดิมไม่มีผิด
ตามติดเเหมือนสตอลก์เกอร์แ่ไม่กล้าจีบ
ทั้งแอบช่วยงานเแบบลับๆ
ทำอะไรเหมือนไอ้โรคจิต
สุดท้ายมันก็กลายเป็นอดีต
ให้เพื่อนๆเอามาเล่ากันขำๆอีกครั้ง
.
จึงตัดสินใจ่าจะเลิกมัน
เลิกไล่ตามผู้หญิงที่ชอบ
และกลับไปใช้ชีวิตอย่างลำพัง
แน่นอน่ามันมีผู้หญิงที่ชอบเข้ามาบ้าง
.
แ่ก็เป็นพวกที่อยากได้คนที่เลื
มากก่าจะเป็นฝ่ายถูกเลื ทั้งๆที่ไม่ได้มีความกล้า
และชอบผู้หญิงที่หน้าตา
โดยเฉพาะผู้หญิงที่ดันมีเจ้าของแล้ว
สุดท้ายแล้วไม่่ากับคนไหนจึงได้แ่ซดแห้ว
ความรักสำหรับแล้วมันจึงกลายเป็นแค่มายา
จนกระทั่งเรียนจบไปแบบนั้น...
.
"นายแมว! ไปเที่ยวกันไหม?"
"เอ๋?...เอ้อ...ได้?"
.
แ่แล้วก็พ่ายแพ้ในวันหนึ่งตอนทำงานที่แรก
มันเป็นงานที่หน้าเบื่อ อย่างการทำป้ายโฆษณา
ตามความต้องการของลูกค้า
มันอาจเพราะเบื่อจะทะเลาะ
กับลูกค้ามนุษย์ลุงมนุษย์ป้า
.
แถมเยังเป็นผู้หญิงสายุที่ตื๊อมากๆ
มันยากที่จะปฏิเสธ
ผู้หญิงที่ต้องเจันในเวลางานทุกวัน
เทั้งซื้อของมาฝาก เฝ้าจีบเช้าจีบเย็น
จนในที่สุดก็ใจอ่อนยอมคบกับเ
.
แ่ก็บเไปตรงๆ่า ไม่ได้ชอบเนะ
แ่จะลองคบดูก่อนก็ได้ เธ็โอเคแบบนั้น
ทั้งที่คิด่ามันเป็นคำพูดตรงๆที่ฟังดูเอาแ่ใจมาก
แ่ในเมื่อเตกลง ก็ไม่รู้จะหลีกหนีมันอย่างไร
.
"แมว... เค้าเมื่อยอะ...นวดให้เค้าหน่อยสิ"
"เอะ...เอ๋?"
.
เชื่อบุ๋ม หน้าตากลางๆไม่ได้สวยมากมายอะไร
ตัวเตี้ยไม่ถึง 160 อวบนิดๆและนมใหญ่สักคัพดีได้
นิสัยของเธ็ไม่ได้ดีอะไรนัก ทั้งตอแหล ขี้นินทา
ขี้เหวี่ยงขี้วีนอย่างน่ารำคาญสัดๆ
ไม่เคยคิดเลย่าจะตกหลุมรักผู้หญิงคนนี้ได้
เมีนิสัยแทบทุกอย่างที่เกลียดมัน
.
ท่าแม้เไม่ใช่สเปคสักนิดแบบนั้น
แ่ตอนนั้นกลับไม่ได้ใส่ใจ
พ่ายแพ้ให้หญิงสาวที่เข้ามาสนิทชิดใกล้
.
ความจริงแล้วเป็นแค่คนใจง่าย
แค่เพราะเมาคุยกับทุกวัน
คนที่ไม่ได้คุยกับผู้หญิงสักเท่าไหร่
ก็ตกลงไปในหลุมนั่น
.
อึ๊...อือ....
.
นวดใหล่ให้เ
อยู่บนโซฟาคู่รักหลังสุดของโรงหนัง
ใจมันเต้นไม่เป็นส่ำ อยู่มา 25 ปี
ก็เพิ่งจะเคยบีบนวดร่างกายผู้หญิงอย่างจัง
.
ฮืมม...
.
ร่างกายของเนุ่มนิ่มอย่างมาก
แถมกลิ่นกายหอมๆของหญิงสาวนั่น
มันอาจเป็นกลิ่นน้ำหอม แ่ก็ชอบที่จะดอมดมมัน
.
หมับ! อุ๊!! ดะ...เดี๋ยวก่อน!!
.
ตกใจเมื่อหญิงสาวเื้ื
ล้วงมาคว้าลำท่อนในกางเกงของ
พวกเราสองคนอยู่ในผ้าห่มของโรงหนัง
ในโซฟาคู่รักด้านหลังไม่ต้องกลัว่าใครจะมอง
แ่มันก็เหมือนกับ่ารีบร้อนเกินไปจนกลัวมาก
.
จากตอนแรกคิด่า
จะลองคบสัก 6 เดือนเพื่อศึกษากันก่อน
มันกลายเป็น่าเดทแรกที่เรามาดูหนังกัน
เธลับขอให้นวดแล้วล้วงมือมาจับ-วยพลัน
อีกมือเนั่นก็ดึงมือให้ล้วงคอเสื้อเไปจับนมนั่น
.
หยำๆ...อึ๊...อือ...
.
มันนุ่มมือมากๆ และหัวนมเธ็แข็งขึ้นมาอย่างขึงขัง
พอๆกับท่อนควยที่ตื่นตัวในมือของเดุดัน!
.
"หูย... ควยแมวใหญ่จัง...
เห็นหน้าหวานๆไม่รู้เลยนะเนี่ย หุหุ!"
.
อู้ยส์ๆ...
.
หญิงสาวพูดแล้วเริ่มชักมือรูดมัน
ทำไมเถึงได้ทำหน้าตาลามกแบบนั้น?
.
จุ๊บ!! อื้อมม!! อื๊อ!
.
แล้วเธ็เป็นฝ่ายบดปากจูบทันควัน
มันคนไม่เคยมีแฟนและไม่มีประสบการณ์
แม้่าจะใช้เวลากับการดูหนังโป๊ญี่ปุ่นอยู่ค่อนข้างมาก
และเป็นแฟนตัวยงมาตลอดอะไรแบบนั้น
แค่ของจริงน่ะมันไม่เหมือนกัน
ประหม่าและปล่อยให้เนำทุกอย่าง
.
"บะ..บุ๋ม...ทำแบบนี้มันจะดีเหรอ? อู้ยส์ๆ!"
"อะไรคะแมว? แมวไม่ชอบเหรอ? หุหุ..."
"กะ...ก็ไม่ใช่ไม่ชอบ...!"
.
ปรี๊ดซ์ๆๆ!! อู้ยส์ๆๆ!!
.
ในที่สุดน้ำ-วยก็พุ่งกระฉูดเลอะผ้าห่มโรงหนัง
.
ฮิฮิฮิ!
.
เเอาผ้ามาเช็ดมันและหัวเราะขำ
หนังเหนิงอะไรเราแทบไม่ได้ดูมัน
และขากลับก็เขินเมากๆ
แ่่า...
.
"แมวอยากไปไหนกับบุ๋มต่อมั้ย..."
"เอะ...เอ๋?"
.
เถาม...
.
ทำงานที่นี่โดยเลืเพราะมันใกล้บ้าน
จึงขี่จักรยานมาทำงาน รถที่นั่งอยู่นี่ก็เป็นของเ
แถมเธ็ยังเป็นฝ่ายถามแบบนั้น
.
"อ้า...ไม่รู้สิ..ก็อยากไปต่ออยู่นะ...แ่ไม่รู้จะไปไหน..."
"อะไรอะแมว! นายต้องบสถานที่มาสิ!"
"กะ...ก็ไม่รู้นี่นา..."
.
แม้่าเจะทำท่าเหมือนอายๆ
แ่ในที่สุดเธ็เป็นฝ่ายขับรถพาวนไปวนมา
จนถึงโรงแรมม่านรูดแห่งหนึ่งซึ่งเบ่าไม่เคยเข้าไป
แม้่าจะไม่เชื่อน้ำมนต์ของหญิงสาว
แ่จังหวะนั้นใครมันจะไปสนกันเล่า?
ก้าวยาวตามเเข้าห้องไปอย่างร้อนๆหนาวๆ
.
"เค้าง่วงแล้วอะแมว
นอนกันอย่างเดียวห้ามทำอะไรนะ!"
"เอะ...เอ๋? ดะ...ได้...."
.
หัวใจนั้นเต้นไม่เป็นส่ำ
ส่วนหญิงสาวนั้นอมยิ้มแทบจะเป็นขำ
เมีนิสัยแบบนั้น เป็นผู้หญิงชอบแกล้งชอบอำ
.
ตึง...
.
ลงไปนอนข้างๆหญิงสาวตัวเล็กๆอวบอัด
ไม่รู้่าควรจะทำอะไร หรือไม่ควรจะทำอะไรเหมือนกัน
ใจก็อยากจะเย็ดเนั่นแหละมาถึงขั้นนี้แล้ว
แ่เพราะความด้อยประสบการณ์ จึงไม่กล้าทำอะไร
จนเวลาผ่านไปเกือบครึ่งชม.
.
หนุบ... อุ๊?
.
เธ็พลิกตัวขยับเข้ามาซุกไออุ่น
ร่างกายอวบนุ่มของเสัมผัสกับของ
ตอนนั้นเ็ไปไม่รู้่าควรจะุยังไง
แ่ก็เื้ือไปร่างเเอาไว้
.
"แน่ะ! ทำอะไรอะแมว?"
"อะ...เอ๋?"
.
เลืมตาขึ้นมามองตาแป๋ว
ใช่แล้วเไม่ได้หลับ และจับตาดูอยู่ตลอด!
นิยายแนะนำ
นิยายแนะนำ
ความคิดเห็น
COMMENT
เว็บไซต์นี้ใช้คุกกี้
เว็บไซต์นี้ใช้คุกกี้ เพื่อสร้างประสบการณ์นำเสนอคอนเทนต์ที่ดีให้กับท่าน รวมถึงเพื่อจัดการข้อมูลส่วนบุคคลเพื่อให้ท่านได้รับประสบการณ์ที่ดีบนบริการของเว็บไซต์เรา หากท่านใช้บริการเว็บไซต์นี้ต่อไปโดยไม่มีการปรับตั้งค่าใดๆ นั่นเป็นการแสดงว่าท่านอนุญาตยินยอมที่จะรับคุกกี้บนเว็บไซต์และนโยบายสิทธิส่วนบุคคลของเรา
0.00
0.00









userA???
???? ??? ? ???? ?? ??