เรื่อง สาวใช้ตีท้ายครัว

   ณ ๼ฤหาสต์หลังใหญ่

   เสียงโหวกเหวกโวยวายดังสนั่นอยู่หลังสวน เหล่าแม่บ้านกำลังวิ่งตามเด็กหญิงคนหนึ่งที่ทำตัวเหมือนลิงเหมือนค่างราวกับหลุดออกมาจากป่า ความซุกซนของเธอทำเอาพื้นที่รอบบริเวณเละเทะวุ่นวาย ไม่มีใครสั่งสอนเด็กคนนั้นได้ ยกเว้นเสียแต่คุณนายสมรและท่านประยนต์ที่เป็นคนรับเธอเข้ามาเลี้ยงดู

   “กระถิน ลงมาเดี๋ยวนี้!”

   เสียงคุณนายร้องสั่ง...

   เด็กหญิงที่กำลังปีนป่ายต้นไม้หันมามองด้วยรอยยิ้ม...

   กระถินเป็นเด็กบ้านนอกที่อยู่กับตายายเพียงลำพัง หลังจากที่คุณนายสมรและสามีเดินทางไปบริจาคเงินเพื่อการกุศลตามต่างจังหวัดทั้งสองก็ได้เห็นสภาพครอบครัวของกระถินจนอดนึกสงสารไม่ได้ จึงเสนอขอรับมาเลี้ยงตามสมควร ซึ่งตายายที่ไม่มีปัญญาจะส่งเสียก็ยินดีมอบหมายหลานสาวให้อย่างเต็มใจ

   แต่คุณนายสมรไม่คิด...ว่าเด็กคนนี้จะซุกซนจนอยากจะเอาไปคืนตั้งแต่วันแรกที่รับมาเลี้ยง!

   “ทำตัวให้มันสมกับที่ฉันรับมาหน่อยสิ”

   “ขอโทษค่ะคุณนาย”

   “ไปล้างเนื้อล้างตัวได้แล้ว อย่าให้ฉันต้องออกมาพูดอีก”

   “ค่ะ”

   กระถินก้มหน้าพร้อมกับกล่าวขอโทษ...

   แม้คุณนายจะรับมาเลี้ยง แต่ก็ใช่ว่ากระถินมาในฐานะลูกหรือบุตรบุญธรรม คุณนายเพียงรับเด็กน้อยมาเพราะความสงสาร และจะให้หน้าที่แม่บ้านเป็นงานของเธอในอนาคต ผิดกับท่านประยนต์ที่เอ็นดูราวกับลูกในไส้ คุณผู้ชายเจ้าของบ้านไม่ได้ปฏิบัติกับเด็กบ้านนาเหมือนที่ภรรยาทำ นั่นจึงทำให้กระถินรู้สึกไม่คิดถึงบ้านเท่าไหร่นัก

   “อย่าไปว่ากระถินเลยคุณ เด็กน้อยก็อย่างนี้แหละ”

   “ฉันไม่ได้รับมันเพื่อมาเป็นลิงเป็นค่าง ไม่สำนึกบุญคุณซะเลยที่อุตส่าห์พาหนีมาจากความลำบาก”

   “ไม่เอาน่า คุณก็พูดเกินไป เดี๋ยวเด็กมันก็น้อยใจ”

   “เด็กขนาดนี้ไม่มีปัญญาคิดตามที่ฉันพูดหรอก ความคิดของคุณไม่ใช่หรอที่อยากจะอุปการะเลี้ยงดูยัยเด็กคนนี้”

   “พอๆ พากระถินไปล้างเนื้อล้างตัวที”

   ท่านประยนต์สั่งแม่บ้านให้จัดการความมอมแมมที่อยู่ตามตัวเด็กน้อย ก่อนจะเดินจากไปให้คุณนายหงุดหงิด สายตาดูถูกไม่พอใจส่งไปยังเด็กบ้านนอก คุณนายสมรพยายามทบทวนความคิดของสามีตั้งแต่แรก แต่ด้วยเหตุผลที่อยากเชิดหน้าชูตาในสังคม มันเลยทำให้คุณนายจำใจรับเด็กคนนี้มาเลี้ยง

   กระถินเข้ามาใน๼ฤหาสต์หลังนี้เพื่อให้สังคมผู้ดียกย่องคุณนาย

   จากเด็กบ้านนาผิวคล้ำดำแดดไร้มารยาท ก็ถูกขัดศรีฉวีวรรณและอบรมมารยาทจนเป็นคนใหม่ วันเวลาผ่านไปได้เปลี่ยนแปลงร่างกายของเธออย่างเห็นได้ชัด กระถินกลายเป็นสาวเมืองกรุงเต็มตัว ด้วยใบหน้าจิ้มลิ้มฉบับสาวไทย ผิวใสๆเหมือนน้ำผึ้งไร้ที่ติ และหุ่นสะบึมอวบอิ่มจนกระเด้งกระดอนทุกครั้งที่เคลื่อนไหว

   คุณนายสมรไม่เคยเห็นความงามของกระถินเลยแม้แต่นิดเดียว...

   ผิดกับท่านประยนต์...ที่เฝ้ามองรูปร่างเจิรญพันธุ์พัฒนาการเป็นรูปทรงกลมโตมากขึ้นทุกปี!